Dagblaðið - 30.11.1979, Blaðsíða 15

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1979.
15
ÞRAHYGGJA
TIL
VINSTRI
I vorkosningunum 1978 lofuðu
vinstri flokkarnir þjóðinni öllu
fögru. „Samningana í gildi ” sögðu
þeir. Treystið okkur allir þið sem
erfiðið. Við munum sjá til þess, að
lífskjörin fari þatnandi og kaupmátt-
ur launa haldist. Slíkar og þvílíkar
yfirlýsingar létu vel í eyrum kjós-
enda. Að loknum kosningum var
vinstri stjórn þriggja flokka mynduð
með mikinn þingstyrk að baki, 40
þingmenn af 60. Hún taldi það
höfuðverkefni sitt að ráða fram úr
þeim mikla vanda, sem við blasti í at-
vinnu- og efnahagsmálum þjóðarinn-
ar. Saga hennar og örlög eru öllum
kunn.
Farið hefur
f é betra
Hún hjarði i 13 mánuði, og á
hverfanda hveli allan tímann og
sprakk í loft upp rétt í þann mund, er
hin mikilvægustu störf áttu að hefj-
ast á haustþingi. Margir landsmenn
önduðu léttar við fráfall hennar og
hugsuðu sem svo, að farið hefði fé
betra. En engum gat dulizt hið fá-
Kjallarinn
Friðjón Þórðarson
heyrða ábyrgðarleysi stjórnenda
þjóðarskútunnar að hlaupa frá borði
að haustnóttum og efna til kosninga
áaðventu.
Talið er að hending ein hafi ráðið
því að Alþýðuflokksmenn urðu fyrri
til að hlaupast brott. Alþýðubanda-
lagsmenn voru aðeins seinni til og
hlutu þvi að sitja eftir með sárt ennið.
Þingrof kom í veg fyrir að
stefnuræða fyrrv. forsætisráðherra
yrði flutt í þingsölum. En í þeim
boðskap segir hann m.a.: „Það
liggur þvi ljóst fyrir að mikið skortir
á að tekizt hafi að ná settu marki í
viðureigninni við verðbólguna. Það
verður að segja það umbúðalaust að
þar hefur sótt í sama óheillahorfið
og oft áður og keyrt um þverbak.”
Enginn mun draga þessi orð í efa.
Þvert á móti mun ýmsum þykja vægt
til orða tekið.
Vafalaust hafa ýmsir ráðamenn
fyrrv. ríkisstjórnar viljað vel. En það
er deginum Ijósara, að þar sem hver
höndin er upp á móti annarri á
stjórnpalli, verður fátt gert af viti.
Þar lendir allt í glundroða og handa-
skolum. Enda er nú mjög á orði haft,
að fráfarandi ríkisstjórn sé stjórn
mikilla mistaka. Stjórn vanefnda og
vonbrigða, eins og sumir fram-
bjóðendur hafa komizt að orði.
Lengi getur vinstri
stjórn versnað
Þeim mun einkennilegra er að
komast að raun um það, að hugur
frambjóðenda vinstri flokkanna
stefnir á nýja vinstri stjórn. Þeir hafa
ekkert lært,og engu gleymt. Eitt sinn
kvað Jón Pálmason, fyrrv. alþingis-
forseti:
Þjóðin marga færir fórn,
flokkar svíkja og pranga,
versna mundi vinstri stjórn,
verði hún afturganga.
Þeir kjósendur sem hugleiða þessi
mál af alvöru og þjóðhollustu, munu
án efa komast að sömu niðurstöðu
fyrir kjördag.
Friðjón Þórðarson.
Þaulhugsuð afstaða Birgis ísíeifs ogflokks hans
BÚfl í HAGINN FYRIR
ERLEND AUÐFÉLÖG
—en ekki fólkið f landinu
Birgir ísleifur sagði í sjónvarpinu á
sunnudaginn, að leiftursóknin væri
þaulhugsuð og útspekúleruð. Að
baki hennar lægi margra mánaða
vinna. Ja, gúmoren.
Niðurstaðan varð 35 milljarða
niðurskurður ríkisútgjalda, loforð
um hallalausan ríkisrekstur án þess
að auknar verði erlendar lántökur.
Samt skal ráðast í tvær stórvirkjanir
á kjörtímabilinu „vegna uppbygging-
ar stóriðju auk minni háttar fram-
kvæmda til að auka raforkuvinnsl-
una á næstunni”.
Hvað með aðgerðir til að gera
íslendinga sem mest óháða innfluttu
eldsneyti? Verð á olíu hefur þrefald-
ast á árinu sem er að líða og varla
hefur nokkur annar einn þáttur haft
jafnmikil áhrif á uppáhaldsumræðu-
efnið, verðbólguna.
í stefnu Alþýðubandalagsins í
orkumálum er gert ráð fyrir að olíu-
kyndingu til húshitunar verði að
mestu útrýmt árið 1983. Það kostar
hins vegar að styrkja verður raforku-
dreifikerfi í þéttbýli og dreifbýli,
stofnsettar verði fjarvarmaveitur þar
sem þær reynast hagkvæmar og ljúka
dísilkeyrslu á stöðum eins og Höfn í
Hornafirði og á Vopnafirði.
Vissulega kosta þessar fram-
kvæmdir mikið og við gerum ekki
annað á meðan, en það er líka mikið i
• „Hann er ekki aö hugsa um öryggi lands-
manna, hagkvæma orkunýtingu eða
aukna notkun innlendra orkugjafa.”
verður flestum hitaveituframkvæmd-
um áþessutímabili.
Til að ná þessu marki er brýnt að
Ijúka hringtengingu landsins i eitt
orkuveitusvæði og útrýma þar með
húfi. En Sjálfstæðisflokkurinn, eftir
að hafa unnið og unnið í marga mán-
uði, kemst að þeirri niðurstöðu, að
brýnast sé að ráðast í tvær stórvirkj-
anir, „vegnastóriðju”.
Afarkostir
Nú fer maður að átta sig á því
hvers vegna Birgir ísleifur lagði slíkt
ofurkapp á að fella samninginn um
eitt orkuvinnslufyrirtæki fyrir allt
landið. Hann er ekki að hugsa um
öryggi Iandsmanna, hagkvæma orku-
nýtingu eða aukna notkun innlendra
orkugjafa. Hann er ekki að hugsa um
jöfnun orkuverðs í landinu, honum
er sama, þótt meir en fjórðungur
landsmanna sæti afarkostum og búi
við orkuverð, sem er allt að sjöfalt
hærra en þekkist hér á hitaveitusvæð-
inu.
Birgir ísleifur og flokkur hans eru
að búa í haginn fyrir erlend auðfélög,
sem hingað sækja í ódýra orku og
hyggjast hreiðra um sig í skjóli Nato.
Til þessa nýtur hann dyggilega stuðn-
ings krata, sem hjálpuðu til við að
Kjaliarinn
Guðrún Hallgrímsdöttir
fella samninginn um Nýja Lands-
virkjun i borgarstjórn Reykjavikur.
Auðfélögin hafa dæmin fyrir sér.
ísal, sem notar u.þ.b. 45% allrar-raf-
orku í landinu nýtur kostakjara.
Orkukostnaður fyrirtækisins nemur
um 5% af framleiðslukostnaði álsins,
en erlendis er gert ráð fyrir að orkan
séum 15—20% af kostnaði.
Nýting orkulindanna til uppbygg-
ingar atvinnulífs í landinu og til al-
mennra nota með hagsmuni allra
þegna landsins i fyrirrúmi er mál mál-
anna. Um það verður kosið á sunnu-
dag og mánudag.
Guðrún Hallgrimsdóttir
Arðrán á
launþegum
Hvaða flokkur er það, sem gerir
það að kjarnanum í málflutningi sín-
um, að boða lága vexti í óðaverð-
bólgu, og leggur þar með blessun sína
yfir arðrán á launþegum, skattgreið-
endum og sparifjáreigendum, til
skattfrjálsrar eignaaukningar forrétt-
indahópa og atvinnurekenda?
Hvaða flokkur er það, sem fyrst og
fremst vill kenna verðtryggingar-
stefnu Alþýðuflokksins, sem kemur I
veg fyrir þetta arðrán, við hávaxta-
eða okurvaxtastefnu?
Hvaða flokkur er það, sem engar
tillögur hefur fram að færa gegn
verðbólgu, aðrar en pólitíska nefnda-
skipun, þ.e.a.s. frekari útvíkkun hins
gamalkunna, gerspillta, pólitíska út-
hlutunar- og fyrirgreiðslukerfis, sem
lætur einkum atkvæðasjónarmið
ráða úrslitum um úthlutun fjár-
magns, fremur en arðsemismæli-
kvarða?
Hvaða flokkur er það, sem með
þessum hætti hefur gert þrengstu sér-
Kjallarinn
Jön Baldvin
Hannibalsson
hagsmuni atvinnurekenda, skulda-
kónga og verðbólgubraskara að sín-
um?
Hvaða flokkur er það, sem þrátt
fyrir það að hafa í 13 mánuði farið
með völd í viðskiptaráðuneytinu,
leggur blessun sína yfir óbreytt verð-
myndunarkerfið i innflutningi, þrátt
fyrir þá staðreynd, að kerfið hvetur
til óhagkvæmni í innflutningi, og
leiðir til 20—25% hærra innflutn-
ingsverðs fyrir neytendur á íslandi,
en annars staðar á Norðurlöndum?
Hvaða flokkur er það, sem gerir
það að hornsteini stefnu sinnar í
kjaramálum, að varðveita sjálfvirkt
vísitölukerfi, sem nú um næstu mán-
aðamót mun mæla ráðherrum 170
þús. kr. í verðbætur, alþingismönn-
um 80 þús. kr., en láglaunafólkinu í
Verkamannasambandinu, samtökum
iðnverkafólks og verzlunar, frá kr.
27—35 þús. kr. á mánuði.
„Alþýðubandalagið slær vörð um óbreytt
ástand.”
Atkvæða- og henti-
stefnuflokkur
Hvaða flokkur er það, sem þykist
hafa einkarétt á sannri þjóðrækni og
föðurlandsást, en hefur með þátttöku
sinni i ríkisstjórn einkum stuðlað að
því, að ánetja okkur enn fastar á
skuldaklafa erlendra fjármálaafla,
þannig að greiðslubyrði erlendra
skulda íslendinga nú er hærri, sem
hundraðshluti af gjaldeyristekjum,
en var hjá Nýfundnalendingum, áður
en vinir Svavars Gestssonar í Al-
þjóðagjaldeyrissjóðnum hirtu það
land upp í skuld fyrir nokkrum árum
síðan?
Hvaða flokkur er það, sem telur
það sina háleitustu hugsjón, að knýja
fram brottför hers og úrsögn úr Nató
— alltaf fyrir kosningar? En er samt
um leið ófáanlegur til þess alla tíð —
fyrir kosningar — að lýsa því yfir, að
hann geri það að skilyrði fyrir mynd-
un rikisstjórnar, að hann komi þessu
stefnumáli sínu fram? Og hefur á
fáum árum sætt sig við þátttöku í
ríkisstjórn, alls þrisvar sinnum, án
þess að fá nokkru þokað í því, sem
hann kallar sitt stærsta hugsjónamál?
Er nema von, að einlægt hugsjóna-
fólk i röðum herstöðva.indstæðinga
og SÍNE, Sambands islenzkra náms-
manna erlendis, fyrir nú utan alla þá
hópa marxista, lenínista, trotskista
og annarra klofningshópa úr Alþýðu-
bandalaginu, sem segja það sem þeir
meina og meina það sem þeir segja,
séu búnir að gefa þennan atkvæða-
og hentistefnuflokk, Alþýðubanda-
lagið, uppábátinn?
Hvaða flokkur er það, i stuttu
máli, sem er svo íhaldssamur í af-
stöðu sinni til þjóðfélagsmála á öllum
sviðum, að það er sama hvaða um-
bótamál er nefnt: Alþýðubandalagið
er á móti — það slær vörð um óbreytt
ástand.
Þurfa menn frekari vitnanna við
um það, að Alþýðubandalagið er
ekki það sem það segist vera?
Stefna þess er i verki andstæð
hagsmunum launþega og láglauna-
fólks, hún á sannarlega ekkert skylt
við sósíalisma og þaöan af síöur við
þjóðfrelsisbaráttu.
Þetta er í reynd fremur illa upplýst-
ur hentistefnuflokkur — í bezta falli
þjóðernissinnaður ihaldsflokkur.
Jón Baldvin Hannibalsson.