Dagblaðið - 18.05.1981, Blaðsíða 32

Þórir skólastjóri og Páll smiður samstiga og einbeittir.
Ýmsar starfsgreinar lögðu hönd á plóginn við smiði kastala úr kapalrúllum. Frá
vinstri lögregluþjónn, kennari, verzlunarmaður, tollvörður og trésmiðameistari.
Leikvöllurinn við Kársnesskóla í Kópavogi iðaði
af lifiogfjöri:
Smiðirátré
ogjám,bíl-
stjórar, skrif-
stofublækur
og álverskallar
— allir tóku til höndunum og leiktækin stóðu
tilbúin til brúks eftir daginn
Skóli á laugardegi! Það hefði mátt
halda það. En ekki venjulegur skóli.
Ekki eru foreldrar seztir á skólabekk
í barnaskóla og ekki puða krakkarnir
yfir skólabókum snemma á laugar-
dagsmorgni. Samt iðaði leikvöllurinn
við Kársnesskóla í Kópavogi af lífi og
fjöri laugardaginn 9. maí. Og ekki
vantaði að þar væru vinnufúsar
hendur á lofti.
Það sem fjörið gekk út á var að
koma fyrir leiktækjum sem Foreldra-
félag Kársnesskóla hafði gengist fyr-
ir að láta smíða. Tiltækið fékk
vel þeginn og vel veittan stuðning
bæjaryfirvalda. Sérlegur leiktækja-
hönnuður Kristján Ingi Gunnarsson
hannaði þessi frábæru leiktæki, sem
nú skarta tilbúin á lóðinni, og smiður
nokkur, Páll Björgvinsson, smíðaði
dót þetta úr rörum og spýtum.
Áður en sveifluslárnar og hopp-
grindurnar voru komnar á sinn stað
höfðu margir krakkanna fengið sér
prufusveiflu og svo sem nokkur
Ásókn mikil í kaffi og kökur I bliðunni.
hopp. Af svip þeirra að dæma líkuðu
tækin. Verst er, ef satt er, — að illa
gangi að ná krakkaormunum inn í
tíma — að þau vilji bara dingla sér.
Dugmikil stjórn Foreldrafélagsins
hafði hvatt foreldra til að mæta gai-
vaska klukkan hálftíu þennan laugar-
dagsmorgun og skömmu siðar litu
fyrstu holurnar i malbikið dagsins
ljós. Börn, hjólbörur, fullorðriir í
vinnugalla, konur með málningar-
dollur og pensla, reiðhjól og fót-
boltar og kaffi og kökur úti undir
vegg. Steypuhrærivélar nágrannans
voru settar í gang, smiðir á tré og
járn, bílstjórar, skrifstofublækur, ál-
verskallar, konukennarar og kalla-
kennarar og allskonar annað fólk úr
röðum foreldra röðuðu sér á verk-
efnin, sem leystust eitt af öðru undir
röggsamri stjórn Páls smiðs, Þóris
skólastjóra og Sigríðar formanns.
Klukkan fjögur var eins og ekkert
hefði gerzt, nema nú stóðu leiktækin
þarna eins og í startholunum, tilbúin
til brúks þegar steypan harðnaði. Og
parísar og allskonar hoppleikir
nýmálaðir á malbikið undir veggjum.
Það kemur vor hvert ár og vorin
eru alltaf falleg. En það er ekki alltaf
sem svo mörgum uppkomnum gefst
svona gott tækifæri til að gera vorið
enn fallegra og gleðirikara fyrir ung-
viðið og auðvitað líka fyrir sjálfa sig
um leið, því hvað er meira gaman en
að puða í góðum hópi við verk sem
kætir svo marga. Meira af svona
löguðu um allan bæ!
Ingólfur lögfræðingur og konur með málningardollur efast ekki um að línurnar séu beinar.
Snæþór og Bragi komu sér saman um fötu og fúavörðu uppsláttinn i kastalana.
Það er nú allt í lagi að styðja sig við skóflu stundarkorn þegar grindin er komin i holurnar.
Strikin verða að vera bein svo bekkjaraðirnar verði beinar þegar hringt er inn i tíma.