Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1968, Page 39

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1968, Page 39
41 áburður er aldrei skorinn við neglur árið sem grasfræinu er sáð, hvað sem kann að vera endranær“. (Ræktun, bls. 135.) Þegar þessi hlið málsins er athuguð, hver kjör grasfræinu og sáðgresinu eru búin við nýræktun hér á landi, er sannar- lega sízt að undra þótt gróðrinum geti orðið hætt við kali, þegar sækir í það horf um tíðarfar. Hér er ekki aðeins um að ræða getu túnanna til að gefa mikið og gott töðufall. Athugum, að þar sem allt er vel í haginn búið ræta grösin sig auðveldlega vel og til mikillar dýptar. Vallarfoxgras (Tímótei) er talið til þeirra túngrasa sem sækja lítt til dýptar með rætur í svörð, þó ganga rætur þess 12—15 cm í jörð niður, ef allt er í góðu lagi með jarð- veginn, önnur grös sækja dýpra til fanga. En hvað standa rætur sáðgrasanna djúpt í sverði í nýræktartúnunum hér á landi, eins og þau gerast víðast hvar? Mjög víða ekki nema 5—6 cm! Er þetta ekki að bjóða kalinu heiml Það er ekki að nndra þótt slíkur gróður standi höllum fæti gegn kalhætt- unni. Auðsætt er, að rannsóknir á kali og kröfur um betra gras- fræ leysa ekki þann þátt vandamála ræktunarinnar, sem hér hefir verið nefndur og lýst nokkuð, það væri óhæfa að ætl- ast til þess. Hér duga engin vettlingatök, ekkert minna en að taka upp forvinnslu og forrcektun lands á nýjan leik, áð- ur en grasfræi er sáð, og með miklu fidlkomnari hætti held- ur en var, þegar þannig var að unnið um skeið. Um leið verður að koma búfjdráburði niður í flögin, plcegja hann niður. Það er plógurinn sem verður að koma við sögu í ræktuninni, langtum meira en nú tíðkast, einrœði jarðtæt- aranna verður að víkja, þótt þeir séu góðir — já ágætir — til síns brúks. En víða þarf mikils með, til þess að seigt torf fúni og verði að frjómold, svo mikils, að búast við, að sá björn verði ekki unninn í einni lotu, með forræktun í 1—2 ár. Vel má vera að sums staðar reynist heilladrýgst að grasbinda flögin áður en þau eru orðin fullfúin, áður en landið er orðið frjó og ræktuð jörð, með það ákveðið í huga að endur- rœkta túnið eftir nokkur ár.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.