Frjáls verslun - 01.09.1942, Blaðsíða 14

Við búðarborð
og síma
Það hefir einhverntíma verið sagt, að íslend-
ingar væru ekki vel lagaðir til að vera góðir
sölumenn.
Þetta er ekki rétt. Ef til vill eru Islendingar
ekki góðir sölumenn, t. d. á sama hátt og
Ameríkumenn, sem eru gefnir fyrir að nota
allskonar skrum, eða ítalir, sem nudda saman
höndunum í næstum skriðdýrslegri kurteisi. En
íslendingar geta verið góðir sölumenn í sínu
eigin landi og meðal sinnar eigin þjóðar. Þeir
koma fram eins og við á og almannavenia er í
umgengni meðal íslendinga, enda eru meðal ís-
lenzku verzlunarstéttarinnar til ágætis sölu-
menn, sem væru gjaldgengir hvar sem er.
Ekki er þó hægt að neita því, að misbrestur
getur orðið á framkomu sölufólks í búðum og
eru um það mörg nærtæk dæmi.
Það má nefna atvik eins og það, ef kona
kemur í vefnaðarvörubúð og spyr um kióla-
tau, en sá sem afgreiðir bendir aðeins á þétt-
troðnar hillurnar og segir: „Gerið þér svo vel",
og fer svo að afgreiða þann næsta. Þetta er
ekki góð sölumennska.
Það er líka stundum óviðkunnanlegt, hvernig
sölufólk í búðum ávarpar viðskiptamanninn
sem inn kemur. Sumir segia t. d.: ..Hvað var
það?“ og í mismunandi hlýlegri tóntegund. —
Eða að sagt er: ..Var það eitthvað fvrir vður?“
eða eitthvað þvílíkt. Þetta á að leggj ast niður.
★
Það er gömul staðreynd hér í bæ, að sölu-
búðin barf ekki að vera svo tiltakanlega aðlað-
andi til að ná miklum viðskiptum. Auðvitað
er ekki rétt að gera lítið úr því, að hafðir séu
stórir og glampandi sýningargluggar. En það
liggur nærri, að gluggarnir séu ekki svo mikils
virði, ef afgreiðslan fyrir innan þá er í ólagi.
Gamlir Reykvíkingar muna t. d. vel eftir
gömlu verzluninni hans Th. Thorsteinsens, sem
hét „Liverpool“ og var í heldur skuggalegum
kjallara á Vesturgötu 3. Þar voru ekki glitrandi
sýningargluggar og búðin sjálf með eldra sniði
en margar búðir aðrar, sem kepptu við „Liver-
pool“. En samt var þessi verzlun ein hin allra
vinsælasta matvörubúð bæjarins og var það
að þakka sérstaklega lipurri afgreiðslu og um-
hyggjusemi fyrir viðskiptavinunum. Þetta
mættu margir verzlunarmenn hafa í huga.
★
Það er líka mismunandi hvernig svarað er
í síma í verzlunum og á skrifstofum. Sumsstað-
ar er svarað hranalega. Sumsstaðar er svarað
seint og stirðlega. Ef skiftiborð er, þar sem
fleiri línur liggja til ýmsra manna eða deilda,
er ákaflega mismunandi, hve vel er afgreitt.
Sumar stofnanir hafa lipra símaafgreiðslu
og kurteisa, og er það til mikils sóma fyrir við-
komandi stofnanir.
Þeir, sem yfir skrifstofum eða verzlunum
ráða, ættu að hafa augun opin fyrir því, hvern-
ig símaafgreiðslan er, og gera ráðstafanir til
bóta, ef með þarf. Þegar ný afgreiðslustúlka
við síma er ráðin, þarf að leiðbeina henni um
á hvern hátt hún skuli svara og afgreiða, því
að það mega menn vita að þessi rödd fyrir-
tækisins, er einskonar auglýsing fyrir það,
annað hvort til góðs eða ills.
14
FRJÁLS VERZLUN