Frjáls verslun - 01.09.1942, Blaðsíða 22

/ norðurhluta Kákasus er öldótt land, svo sem
myndin sýnir, en í suðri taka við mjög há
fjöll og torfarið land.
tau. Lengi höfðu menn lifað á því að láta gera
við gamla skó en svo var skósmiðunum skammt-
að leður svo naumlega, að þeir gátu hvergi
nærri fullnægt eftirspurninni.
Ég vek athygli á því, að skorturinn á vör-
unum átti sér ekki langan aðdraganda í fæst-
um tilfellum. Það var ekki þannig að vörur
smáhyrfu. Nei — þær hurfu flestar allt í einu
sumarið og haustið 1941.
I Berlín voru mestu húsnæðisvandræði og
kom það af því að mikill fjöldi verkamanna
og annara starfsmanna var fluttur að til borg-
arinnar. Helztu fyrirtæki í Evrópu tóku einnig
að setja upp skrifstofur í Berlín eftir að borg-
in varð miðstöð Evrópu, að kalla má. Nýbygg-
ingar var ekki um að ræða.
sem þá var orðið framarlega. Aðeins með þessu
móti var hægt að kaupa tvenns konar græn-
meti. En lögreglan komst brátt á snoðir um
þessar aðferðir og bannaði þær að viðlögðum
hengingum.
Þó var fleira en matvæli, sem skortur varö
fljótlega á. Sápa fékkst aðeins af skornum
skammti. Snyrtivörur hurfu. Tannsápa varð
léleg, og virtist aðeins vera einskonar blanda
af krít, vatni og piparmyntu. Sígarettur urðu
mjög vondar. Þær skárstu voru nokkuð langar,
líkt og sumar amerískar sígarettur, en bragð-
ið af þeim breyttist þrisvar á einu ári. Til dæmis
breyttust þær eitt sinn eftir að Rommel hafði
tekið Cyrenaica og sagði almenningur, að nú >
hefðu sígaretturnar verið bættar með úlfakla- $
mykju! Tóbakssalinn, sem ég skipti við, sagði
að þessar sígarettur væru úr sama efni og aðr- ^
ar, að því viðbættu að tóbakið væri lagt í sér- g
stakan efnagerðarvökva. Hann taldi þær afar
óhollar fyrir lungun, og get ég vel trúað því. ■£
Fyrir framan tóbaksbúðirnar voru langar bið- V
raðir. $ r
Líklega hefir þó almenningi fallið þyngst,' \
þegar áfengið var skammtað. Hver dropi af
ósviknu áfengi var sendur eins og annað — í 4
austurveg. Vínbúðum og knæpum var lokað
fyrst einn dag í viku, síðan tvo daga. Loks var
vínbúðum alveg lokað, en bjórstofur voru opn- t
ar flesta daga vikunnar.
Vefnaðarvöru varð einnig illt að fá, og eink-
um þó sumarið 1941. Áður hafði að vísu verið
þröng á þessu sviði, en þó ekki mjög tilfinnan-
leg. En svo kom skorturinn, næstum bví allt í
einu. Búðirnar voru galtómar. Búðarbjónunum 1
leið sýnilega ekki vel. Þeir afsökuðu sig og
sögðu að reynandi væri að koma í næstu viku
og vita, hvort vörur væru ekki komnar, sem
pantaðar hefðu verið. Svipað var með skó- ,4i
Herfot'ingjur í lcikhúsi.
Það er ekki vafi á, að Prússar eru beztu her-
menn í heimi. Hernaður er líf þeirra og yndi.
Eitt sinn sat ég í leikhúsi, fullu af herfor-
ingjum. Mér tókst að herja út úr útbreiðslu-
málaráðuneytinu aðgöngumiða að frumsýningu
á kvikmyndinni Sieg im Westen, Sigur í vestri,
sem var sett saman úr kvikmyndum, sem teknar
voru meðan stóð á herferðinni í Hollandi,
Belgíu og Frakklandi.
Þar sá ég beztu syni Prússlands á stoltasta
augnabliki þjóðar þeirra. Það var sýning fyrir
Nýleg mynd af Hitler. Hann er að heilsa er-
lendnim ,,diplomat“, sem hneigir sig mjög djwpt
fyrir foringjanum.
sig. Allt ljómaði af gyltum borðum og axla-
skúfum. Einn af helztu mönnunum — herfor-
inginn von Bock — kom fyrstur. Andlitið á
honum var svipað eins og á bónda í Texas,
harðlegt og magurt en með góðlegum dráttum.
Næstur kom von Rundstedt, úteygur með lítið
yfirskegg. Það var hann, sem vann sigurinn við
Sedan. Von Rundstedt rak á sínum tíma jafn-
FRAMH. á bls. U2.
22
FRJÁLS VERZLUN