Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.05.1968, Blaðsíða 54

Frjáls verslun - 01.05.1968, Blaðsíða 54
50 FRJALS VERZLUN frá ritstjórn 1 viðræðum manna að undanförnu um úrslit forsetakosninganna hafa margir lýst þeirri skoðun sinni, að dr. Gunnar Thoroddsen hafi raunverulega orðið að gjalda þess, að hafa ver- ið virkur þátttakandi í stjórnmálastarfi á Is- landi, sem fólk líti almennt meiri gagnrýnis- augum en fram lil þessa. Er þá átt við völd flokkanna, flokksvélamar, innanflokkadeilur og kannski misheiðarlegan tilgang sumra þeirra, sem komast til nokkurra metorða í flokksstarfinu. Eðlilegt er, að þetta atriði sé íhugað rækilega einmitt nú, hvort sem það hefur ráðið úrslitum í nýafstöðnum kosningum eða ekki. Undan- farnamánuði hafa verið uppi háværar raddir stúdenta víða um heim, sem krafizt hafa lieim- ildar til aukinna afskipta af stjóm eigin mála. Gagnrýnin beinist gegn stjórnmálamönnum, seni legið hafa frá barnsaldri í útungunarvélum flokkanna til þess eins að koma sér vel fyrir sem pólitíkusar síðar meir og stjórna án telj- andi tengsla við samtíð sína. Almenningur íhug- ar, hvort það sé aðeins að litlu leyti fulltrúar hans, sem með völdin fara. Nýjum mönnum hefur allt í einu hlotnazt ótrúlega skjótur frami, af því að þeir voru ekki þrælbundnir í bak og fyrir af kreddum flokkspólitíkurinnar. I þessu sambandi má minnast Trudeaus hins kanadíska. Erfitt er að spá fyrir um það, hvort eða hvernig þessa alþjóðlega óróa eða hreyfingar kann að gæta á Islandi. ólíklegt er, að hrein- rakaðir og snyrtilega klæddir stúdentar við Há- skóla Islands taki sig til og blandi molotov- kokkteila og hlaði götuvígi, vegna þess að hús- næði Háskóla Islands er of þröngt og kennslu- fyrirkomulagið að mestu leyti úrelt, og ein- kennist af mörgum þeim göllum, sem erlendir stúdentar hafa einmitt mótmælt í blóðugum átökum. En hitt er jafnvíst, að íslenzkir stúd- entar eiga eftir að fylgja kröfum sínum fastar eftir en hingað til. Hið sama er sennilegt, að allir almennir kjósendur geri einnig og að starf stjórnmálaflokkanna og stjórnmálamanna verði undir smásjánni. Ástæðurnar eru nefnilega þær, að svo virðist sem sú skoðun sé orðin talsvert útbreidd, að störfum íslenzku stjórnmálaflokkanna sé ekki háttað eins og fólk geti fyllilega sætt sig við í lýðræðisriki. Ungir menn virðast til dæmis hafa takmarkaðan áhuga á beinum stjórnmála- afskiptum. Að minnsta kosti fer lítið fyrir því, að stuðningsblöð stjórnmálaflokkanna kynni okkur nýja og upprennandi efnilega menn, lík- lega til afreka. Þar eru sömu mennirnir tals- menn æskufólksins árum og áratugum saman, á félagsfundum, ráðstefnum og flokksþingum. Orsakir þessa áhugaleysis eru sennilega mjög einstaklingsbundnar, en innbyrðis flokka- drætti í flokkunum má þó tvímælalaust kenna að allmiklu leyti um þetta. Þar eigast við fá- mennar klíkur, sem bítast um völdin og leita liðsinnis hinna óbreyttu flokksbræðra, þegar á reynir, en eru ella að mestu úr snertingu við þá. Því skal ekki í móti mælt, að margir ís- lenzkir stjórnmálamenn hafa valið sér vettvang af sönnum áhuga á að gera þjóð sinni gagn, en svo eru líka aðrir, sem hugsa fyrst og fremst og ef til vill eingöngu um sjálfa sig og sína nánustu, sitja í nefndum og ráðum, seilast til æ meiri áhrifa á flestum sviðum þjóðlífsins án þess þó að búa yfir beinni getu til þess að sinna öllum viðfangsefnum. Þetta eru staðreyndir, sem flestum hafa verið ljósar, þó að yfir þeim hafi verið þagað. Fólk hefur talið sér trú um, að svona hlyti gangur mála jafnan að vera og ekki þorað eða viljað hreyfa andmælum. Á þetta jafnt við um ungt fólk og hina eldri og reyndu. Aðstæður úti i heimi eru hins vegar að breytast í þessum efn- um, jafnt austan jórntjalds sem vestan. Þetta er Islendingum kunnugt og umræðurnar, sem orðið hafa nú í kjölfar forsetakosninganna gefa tilefni til að ætla, að almenningur sýni í verki, að liann óski eftir því að takmarka völd og ó- skoruð umsvif minnihluta manna í stjórnmála- forystu flokkanna, og minna þá á, að þeir eiga að starfa í þágu fólksins og eru til þess valdir af fólkinu sjálfu. Ef þetta reynist rétt, hlýtur vitanlega áhugi og virk þátttaka hins almenna kjósanda í stjórnmálastarfinu að vaxa. Væri slíkt vissulega fagnaðarefni fyrir íslenzku stjórnmálaflokkana alla.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.