Frjáls verslun - 01.01.1973, Page 44

Opinberar stofnanir sinni
upplýsingaskyldu sinni
gagnvart almenningi
*
Alit Halldórs Guðmundssonar auglýsingastjóra
hjá auglýsingastofu Gísla B. Björnssonar
Flestar stærri auglýsinga-
stofur landsins hafa í sinni
þjónustu auglýsingastjóra,
sem er tengiliður milli stof-
unnar, auglýsandans og aug-
lýsingamiðilsins. Einn af
þessum mönnum er Halldór
Guðmundsson, auglýsinga-
stjóri hjá Gísla B. Björns-
syni. FV ræddi við Halldór
nýlega um störf auglýsinga-
stjórans og auglýsingar al-
mennt.
— Hvað er þitt starf Halldór?^
— Mitt starf er m.a. fólgið
í því að vera „kontaktmaður"
við flesta þá aðila, sem skipta
við auglýsingastofuna, þ. e. a. s.
auglýsandann, fjölmiðlana,
myndamótagerðir, prentsmiðjur
og fleiri aðila, sem á einn eða
annan hátt tengjast auglýsinga-
gerð eða auglýsingastarfsemi.
Höfuðþáttur starfsins eru sam-
skiptin við fyrirtækin sem við
önnumst auglýsingar fyrir. Þau
samskipti eru fólgin í mótun
auglýsingaáætlunar, þar sem
fram kemur kostnaðarskipting,
og hvernig verja eigi auglýs-
ingafénu, fullvinnslu hennar og
útfærslu, og eftirliti.
Þegar gerð er auglýsingaáætl-
un, og lagt á ráðin um gerð
auglýsinga, hvort heldur sem
er fyrir blöð, sjónvarp, eða ann-
að, þá tengjast teiknararnir inn
í dæmið, kvikmyndatökumaður-
inn, textamaðurinn og fleiri,
sem vinna sameiginlega að gerð
auglýsingarinnar. Þess vegna er
stór hluti starfsins einnig sam-
tenging allra þessara þátta, sem
til þarf til þess að augiýsing
verði til.
— Hefur þú oftar samband
við miðlana en þeir við þig?
— Auglýsingastjórar dagblað-
anna sérstaklega, vita sem er,
að ef ráð hefur verið fyrir þeim
gert í plani, þá kemur pöntun
á birtingu sjálfkrafa, ef hins
vegar ekki, þá vita þeir að
lítið gagnar að hringja.
Ég vil að það verði venja,
að pöntun á birtingu komi frá
okkur, en menn hætti þessu
betli um auglýsingar til birt-
ingar í hvers kyns ritum, sem
eru vita gagnslaus sem auglýs-
ingamiðlar, oft á tíðum í 2—300
eintökum.
Halldór: „Nauðsynlegt, að
þeir, sem að auglýsingum
vinna, séu meðvitandi um
ábyrgð sína."
— Mikil ásókn? Þetta er slík
plága, að núna síðustu mánuð-
ina hefur varla verið vinnufrið-
ur fyrir þessum sníkjum, og það
sem meira er, að þetta virðist
fara stöðugt vaxandi. Það næg-
ir ekki orðið lengur að hver
skóli gefi út auglýsingablað,
sem fylla þarf með auglýsing-
um, heldur eru árgangarnir inn-
an skólanna í sumum tilfellum
farnir að gefa út hver sitt blað.
Þá eru ótaldir stjórnmálaflokk-
arnir, „stjórnmálafélög unga
fólksins“, íþróttafélögin, og svo
auðvitað sá aragrúi tímarita,
sem kemur út misjafnlega
reglulega yfir allt árið. Sem
dæmi til að sýna hversu langt
þetta gengur, og fyrirtæki eiga
illt með að verjast þessari á-
sókn, er fyrirtæki, sem nú er
í viðskiptum við olckur, en það
varði um 600 þús. kr. til aug-
lýsinga 1970, og fór með stærst-
an hluta þeirrar fjárhæðar í
„miðla“ af þessu tagi, sem áður
eru nefndir, og hafði þar af
leiðandi sáralítinn árangur eft-
ir.
Nú er þetta vandamál hins
vegar úr sögunni, hvað þennan
aðila snertir og ef litið er á
árangurinn þá er breytingin gíf-
urleg.
— Hvað með dreifbýlisblöð-
in?
— Þau flokkast einnig undir
betliblöð, með þeirri undan-
tekningu þó, að stundum kemur
fyrir, að gott er að grípa til
þeirra. Þegar við vorum með
auglýsingaherferð fyrir Hótel
Esju t.d., voru þau notuð, en
yfirleitt er nóg að nota stærstu
auglýsingamiðlana, þessir miðl-
ar ná til alls landsins.
— Halldór, hvað er auglýs-
ing?
— Auglýsing er tæki til þess
að koma á framfæri t.d. vöru,
þjónustu eða skoðunum. Tæki
til þess að vekja athygli á ein-
hverju þannig að áhrifin leiði
til athafnar og/eða afstöðu-
breytingar; sem þýðir að loka-
tilgangur auglýsingar er ætíð
salan, hvað svo sem verið er
að selja, — vörur eða skoðanir.
— Hvernig á auglýsingin að
vera til þess að hún skili til-
ætluðum árangri?
— við Þessu er ekki til neitt
algilt svar. Eg tek undir það
sem sagt hefur verið, að sú ein
auglýsing sé góð, sem selur;
44
FV 1 1973