Frjáls verslun - 01.02.1978, Blaðsíða 30

fólk þarf að máta föt, víðs-
vegar um bæinn, og stundum
að æfa á sýningarstað, án þess
að fá fyrir aukagreiðslu. Loks
eru haldnar reglulegar æfingar,
þar fyrir utan.
Erfiðast við þennan rekst-
ur er, að allir vinna
þetta í aukastörfum. Oft rekst
þetta því á önnur störf o>g getur
verið erfitt að samræma það.
Þá er þess að geta að viðskipta-
vinir vita ekki, þegar þeir
horfa á tískusýningu, að oft er
sýningarfólkið á hlaupum í
þetta, í matartímum og öðrum
fristundum.
# Hvers vegna
að sýna föt?
Hvorki Hanna né Unnur hafa
svör á hraðbergi, þegar þær
eru spurðar hvers vegna fólk
vilji sýna föt. Hanna segir:
„Sennilega veldur almennur
áhugi á tísku nokkru, en einnig
þykir fólki spennandi að koma
fram, líkt og að leika, sérstak-
lega fyrst.“ Unnur telur að sá
mikli áhugi, sem nú er á að
sýna föt, sé að nokkru leiti
tískufyrirbæri, sem trúlega eigi
rót sína að rekja til margra vin-
sælla vörusýninga, sem haldnar
hafa verið á undanförnum mán-
uðum. Hún segir að lokum:
„Það halda margir að það sé
enginn vandi að fara upp á
pall og ganga þar fram og til
baka. Þetta er alger misskiln-
ingur. Að baki liggur mikil
þjálfun og gerðar eru miklar
kröfur til þessa fólks, um
kunnáttu, snyrtingu, stundvísi
og almenna framkomu“.
Ekki er gott að segja, að svo
stöddu, hvort tískusýningar og
módelstörf, eiga eftir að þróast
hér á landi í það horf, að fólk
geti haft af þeim fulla atvinnu.
Það er þó augljóst að framleið-
endur og kaupmenn ihafa nú
miklu meiri skilning á notagildi
þeirra til sölu, en áður var.
Vafalaust má búast við að sýn-
ingarfólk njóti góðs af þeim
vaxandi skilningi.
Motorcraft
Þ.Jonsson&Co.
L
SKEIFUNNI 17 REYKJAVÍK
SÍMAR: 84515/ 84516

30
FV 2 1978