Frjáls verslun - 01.02.1978, Blaðsíða 75
Siggabúö:
Greiddi 900 þús. kr.
í flutningskostnað
— spjallaö viö Sigurö Asbjörnsson kaupmann
menn vildu ekki kaupa hár-
krem, þá reyndi ég að selja
þeim teppi. Á þessum tíma var
ekki mikið um innflutt teppi og
var þá nokkuð um innlend fyr-
irtæki í þeirri framleiðslu.
Þetta var ágæt aukavinna að
leggja teppi á svona 4—5 íbúð-
ir á mánuði. Þegar Efta aðildin
gekk í gildi datt þessi fram-
leiðsla mikið niður hjá innlend-
um aðilum. Síðustu árin hefur
verið mjög rólegt, en mér finnst
vera að lifna yfir þessu aftur.
Það er talsvert farið að spyrja
eftir Rya-teppunum frá Ála-
fossi.
Að sögn Helga hafa viðskipt-
in smám saman verið að auk-
ast með árunum. — Það er
svona eðlileg þróun í þessu,
sagði hann, — enda er bærinn
alltaf að stækka. Eins og er af-
greiða hjá mér tvær manneskj-
ur, önnur fyrir en hin eftir há-
degi. Svo er ein til sem grípur
í afgreiðslu þegar mikið er um
að vera. Mest er að gera hér
þegar skólarnir byrja og svo
auðvitað fyrir jólin. Yfir sUmar-
ið er nokkuð jöfn traffik í
veiðivörunum.
VANDAMÁL VEGNA
SKÓLABÓKA
— Skólabækur eru ágætis
verslunarvara, sagði Helgi, —
en það eru mörg vandkvæði við
að selja þær. T.d. eru umskipt-
in á bókum óeðlileg. Kennarar
hafa nokkuð frjálst val um hvaða
bók þeir ætla að kenna. Það
eru t’ð kennaraskipti og hver
nýr kennari velur nýja bók.
Það er yfirleitt ekki skilarétt-
ur á kennslubókum, nema þeim
sem Ríkisútgáfa námsbóka gef-
ur út, svo það getur gerst að
maður sitji uppi með einhvern
slatta af bókum sem aldrei
verða notaðar meir. Annað
vandamál er, að við þyrftum
helst að gera pantanir á bók-
um um mitt sumar til að vera
t.ilbúnir með þær á haustin. Eh
við fáum gjarnan ekki að vita
hvaða bækur vantar fyrr en
kennsla er hafin. Svo hefur
komið fyrir að ekki er búið að
gefa út. bókina sem óskað er
eftir að nota. Þetta er svona
svolítill grautur getum við
sagt.
Þeir sem komið hafa til Sel-
foss, hafa kannski veitt því at-
hygli, að við aðalgötuna standa
þrjár matvöruverslanir, svo að
segja í röð. Sú austasta í röð-
inni heitir Sigga.búð. Þar inni
hitti Frjáls verzlun kaupmann-
inn, Sigurð Ásbjörnsson að
máli og spurði hann hvort ekki
væri erfitt að versla við hlið-
ina á tveimur stórum verslun-
um.
— Þetta kemur ekki svo
mjög niður á viðskiptunum,
sagði Sigurður. — Á móti kem-
ur að við erum að þjóna stóru
svæði og miklum mannfjölda,
sem skiptist á milli búðanna. Ó-
hjákvæmilega kemur upp ein-
hver samkeppni, en það er allt
í bróðerni, og ekkert vanda-
mál. Hins vegar er samkeppnin
við Reykjavik vandamál.
GREIDDI 900 ÞÚS. KR. í.
FLUTNINGSGJÖLD
— Rí'kisvaldinu hættir til að
líta á Selfoss sem hluta af
Stór-Reykjavíkursvæðinu, hélt
Sigurður áfram. Það kemur
m.a. fram i því að lítið hefur
verið um framlög úr byggða-
sjóði til þessa svæðis. Hins veg-
ar er hér um allt aðra aðstöðu
að ræða en í Reykjavík. Þótt
ekki sé langt þangað og sam-
göngur yfirleitt greiðar, þá er
flutningskostnaður verslunar-
innar mikill. Á sl. ári greiddi
ég t.d. um 900 þúsund krónur
í flutningsgjöld. Það er heim-
ild til þess að bæta þessu í á-
lagninguna, en ég get það ekki.
Ef vörur hjá mér yrðu dýrari
en í Reykjavík mundi fólkið
hérna bara auka viðskipti sín
þar. Og það er ekki bara flutn-
ingskostnaðurinn. Póst- og
símakostnaður er líka gífurleg-
ur, þrátt fyrir það að síma-
sambandið sé fyrir neðan allar
hellur. Enn eitt atriði sem eyk-
ur aðstöðumun okkar hér við
Reykjavík, er að við þurfum
alltaf að vera með talsverða
lagera. Við getum ekki pantað
einn kassa af smjörlíki og feng-
Sigurður Ásbjörnsson í verslun sinni.
FV 2 1978
75