Frjáls verslun - 01.05.1978, Blaðsíða 16

tff b/adsins...
í tilefni af greinarkorni, sem
birtist í „Oröspori'' Frjálsrar
verzlunar, 4. tbl. 1978, þar sem
segir að „hermt sé“ að Síldar-
útvegsnefnd hafi sett sig á móti
„tillögu" Hollendinga um að
reisa síldartunnuverksmiðju í
Portúgal til framleiðslu fyrir ís-
lenzkan markað, þykir Síldar-
útvegsnefnd rétt að koma á
framfæri eftirfarandi athuga-
semd viö rangfærslur þær sem
fram koma í „fréttinni".
1. Síldarútvegsnefnd hefir
margsinnis á þessu ári og
einnig á undanförnum árum
tilkynnt íslenzkum stjórn-
völdum, bæði bréflega og
munnlega, að nauðsynlegt
sé að íslendingar geti á ný
hafið sjálfir smíði á síldar-
tunnum hérlendis svo að
landsmenn séu ekki algjör-
lega háðir erlendum fram-
leiðendum um tunnukaup. í
þessu sambandi má geta
þess, að Tunnuverksmiðjur
ríkisins eiga allar þær vélar,
sem nauösynlegar eru til
framleiðslu síldartunna.
2. Síldarútvegsnefnd ber eng-
in lagaleg skylda til að ann-
ast innflutning, dreifingu og
sölu á síldartunnum né
heldur rekstur birgða-
stöðva. Þessari starfsemi er
haldið uppi samkvæmt ósk-
um síldarsaltenda og ís-
lenzkra stjórnvalda.
3. Áður en tunnukaup eru
ákveðin hverju sinni, er leit-
að eftir tilboðum frá öllum
þeim verksmiðjum, sem
framleiða síldartunnur, sem
fullnægja gæðakröfum ís-
lenzkra síldarsaltenda og
kaupenda íslenskrar salt-
síldar.
Tunnuframleiðendum hefur
fækkað mjög síðustu ára-
tugina. Á Norðurlöndum eru
í dag t.d. aðeins 5 tunnu-
verksmiðjur starfandi, allar í
Noregi, og hefir SÚN síö-
ustu árin keypt tunnur af
fjórum þessara verksmiðja.
Sú fimmta framleiðir ein-
göngu fyrir heimamarkað
og Kanada.
í Hollandi er starfandi ein
tunnuverksmiðja, sem fram-
leitt hefir síldartunnur úr
portúgölsku timbri. Síldar-
útvegsnefnd keypti í nokkur
ár takmarkað magn frá
verksmiöju þessari en hætti
þeim viðskiptum vegna ó-
ánægju síldarsaltenda, auk
þess sem ýmsir erlendir
síldarkaupendur hafa marg-
sinnis tilkynnt að þeir neiti
að taka við síld í tunnum
þessum. Óskað hefir verið
eftir því hvað eftir annað, við
verksmiðju þessa, að hún
bjóði tunnur smíðaðar úr
venjulegum tunnuviði, sem
viðkomandi aðilar hér og
erlendis geta samþykkt.
Hinn 16. marz s.l. óskaði
Síldarútvegsnefnd þó eftir
tilboði frá verksmiðju þess-
ari miðað viö tunnur smíö-
aðar úr mismunandi viðar-
tegundum. Eftir mikla eftir-
gangsmuni barst loks svar
hinn 17. maí þar sem verk-
smiðjan tilkynnti að hún
gæti aðeins boðið „10.000
eða 20.000“ tunnur á kom-
andi vertíð og að þetta ó-
verulega magn yrði ein-
göngu smíðað úr portú-
gölsku timbri.
4. Samkvæmt upplýsingum frá
viðskiptaráðuneytinu og
fleiri aðilum, sem þátt tóku í
viðræðum við portúgalska
viðskiptanefnd, sem hér var
á ferð í apríllok, þá er það
algjörlega rangt að nefnd
þessi hafi á hinum sameig-
inlegu fundum minnzt á þá
hugmynd hinna íslenzku
umboðsmanna hollenzku
tunnuverksmiðjunnar að
hefja tunnuframleiðslu í
Portúgal fyrir íslenzkan
markað.
5. Gjaldeyrisverðmæti tunna
þeirra, sem notaðar voru
vegna síldarsöltunarinnar á
s.l. ári, nam tæpl. 400 mill-
jónum króna. Útflutnings-
verðmæti síldarinnar, sem
söltuð var á vertíðinni, nam
hátt á fjórða milljarð króna.
16