Frjáls verslun - 01.04.1981, Síða 71

skrifstofur opnuðu félögin hverja
af annarri í borgum á Norðurlönd-
um og síðar í Bretlandi.
I innanlandsfluginu var sam-
keppnin óvægin þegar í upphafi,
og víða var flugáætlunum þannig
hagað að bæði félögin flugu sam-
dægurs og með stuttu millibili til
sömu staða — með allt niður í þrjá
til fjóra farþega í ferð og e.t.v.
færri, aö því er blöð frá þessum
tíma hermdu. Þannig er spurt í
grein í Alþýðublaðinu 2. sept.
1948: „Er þaö heilbrigt að tvær
flugvjelar sín frá hvoru fjelagi fljúgi
til Akureyrar og Vestmanneyja
sama dag, báðar hálfskipaðar?" I
báðum þessum bæjum ráku fé-
lögin hvort sína skrifstofu, og um-
boðsmenn höfðu þau bæði um
land allt. Þá þótti flugáætlun víða
óörugg sökum hinnar óheftu sam-
keppni, og í maí 1948 kvartaði
Framsóknarblaðið í Vestmanna-
eyjum yfir því að ef vél bilaði hjá
öðru félaginu þannig að fella varð
niður ferð til ákveðins staðar sendi
hitt lélegri farkost til að annast
áætlunarflug sitt þann daginn til
þess staðar. En hvað sem hæft var
í þessu, þá var þaö staðreynd að
útgerðin var ekki arðbær, og
meðalnýtning hjá báðum félögum í
innanlandsfluginu 1948/49 var
ekki nema 39%.
Ríkisvaldið og Björn Ólafsson
ráðherra taka í taumana
Það var því ekki seinna vænna
að eitthvað væri gert í málunum.
Fyrstur reið á vaðið Agnar
Kofoed-Hansen flugmálastjóri
sem hafði milligöngu um að fram-
kvæmdastjórar félaganna rædd-
ust við. Þá var Hjálmar Finnsson,
núverandi forstjóri Áburðarverk-
smiðju ríkisins, framkvæmdastjóri
Loftleiða, en örn Ó. Johnson, nú
verandi stjórnarformaður Flug-
leiða, var framkvæmdastjóri Flug-
félags íslands og haföi gegnt því
starfi frá því er hann tók við
stjórn Flugfélags Akureyrar af
Agnari Kofoed-Hansen vorið 1939
og var flugmaður þess, þá nýkom-
inn úr flug- og flugrekstrarnámi
ytra, aðallega í Bandaríkjunum.
Það var vorið 1951 og voru fundir
nokkrir og grundvöllur góður fyrir
frekara samstarfi eða jafnvel sam-
einingu. Og er báðir aðilar höfðu
tjáö sig fúsa til frekari viðræöna og
Stjóm Flugfélags fslands árlð 1962. Frá vlnstri: Jakob Frímannsson, Bergur G.
Gíslason, Guðmundur Vllhjálmsson stjórnarformaður, Richard Thors og Björn
ólafsson.
Fyrsta stjóm Loftlelða eftir stjómarskiptln 1953. Frá vlnstri: Sigurður Helgason,
Alfreð Elíasson, Kristján Guðlaugsson stjórnarformaður, Ólafur Bjarnason og E.
Kristinn Olsen.
Hjálmar m.a. lýst því yfir ,,aö hann
mundi með mestu ánægju standa
upp úr sæti sínu fyrir Erni O.
Johnson ef sameining næst," var
árangurinn tilkynntur Birni Ólafs-
syni ráðherra sem fór m.a. með
flugmál.
í bréfi til framkvæmdastjóra fé-
laganna 2. apríl 1951 vísar ráð-
herra til fyrri viöræðna þeirra í milli
og telur að nú sé tímabært að
ráðuneytið skipi nefnd þriggja
hlutlausra manna til þess að gera
athugun og tillögur í málinu. Sú
nefnd var skipuð með bréfi frá
samgönguráðuneytinu fjórum
dögum síðar. Þar er þess getið að
flugmálaráöherra óski þess aö
nánara samstarfi verði komið á
milli félaganna ,,í því skyni að far-
þegaflug hér verði rekiö á sem
hagkvæmastan og ódýrastan
hátt." í bréfinu er sú skoðun látin
uppi að ráðherra telji „æskilegt að
rekstur veröi sameinaður og nýtt
félag myndaö með þátttöku
beggja félaga á þann hátt að hið
nýja félag taki við öllum eignum
þeirra og rekstri."
Þeir sem skipaðir voru í nefnd-
ina voru Kristján Guölaugsson
hæstaréttarlögmaöur sem var
nefndarformaöur, Björn E. Árna-
son löggiltur endurskoðandi og
Birglr Kjaran hagfræðingur. Hlut-
verk nefndarinnar var þríþætt, þ.e.
að 1) kynna sér fjárhag félaganna
og meta eignir þeirra með núver-
andi verði, 2) gera tillögur um
sameiningu félaganna í eitt félag,
71