Morgunblaðið - 14.03.2001, Síða 48

UMRÆÐAN
48 MIÐVIKUDAGUR 14. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ
MARGAR fyrir-
spurnir hafa borist til
skrifstofu borgar-
stjórnar varðandi at-
kvæðagreiðslu 17.
mars nk. Því þykir
mér rétt að gera
grein fyrir ýmsum
þáttum til leiðbeining-
ar varðandi atkvæða-
greiðsluna.
Kosið er í fyrsta
sinn með rafrænum
hætti. Í því felst m.a.
að kjósandinn er ekki
bundinn við að kjósa á
fyrirfram ákveðnum
kjörstað og kjördeild,
heldur getur hann kosið á hvaða
kjörstað sem er.
Kjörstaðir
Flestar kjördeildir eru í Ráðhúsi
Reykjavíkur. Jafnframt eru kjör-
staðir í Hagaskóla, Laugarnes-
skóla, Engjaskóla, Seljaskóla og í
Kringlunni. Verði kjörsókn mikil,
eins og margt bendir
til, er kjósendum bent
á að í Kringlunni eru
kjördeildir fáar og lík-
legt að biðraðir mynd-
ist á háannatíma.
Að kjósa
Kosningin fer þann-
ig fram að þegar kjós-
andi kemur inn kjör-
deild gefur hann sig
fram við fulltrúa kjör-
stjórnar og framvísar
persónuskilríkjum.
Flett er upp á nafni
hans í tölvu og merkt
við hann á kjörskrá.
Kjósandinn fær síðan afhent kjör-
kort, sem hlaðið er einu atkvæði,
og fer hann með það inn í kjör-
klefa og setur í lesara. Við það
birtist á skjánum valmynd með at-
kvæðaseðli og merkir kjósandinn
með tölvumús við einn af þremur
möguleikum:
1. Flugvöllur verði í Vatnsmýri
eftir 2016
2. Flugvöllurinn fari úr Vatnsmýri
eftir árið 2016
3. Skila auðu
Þá birtist ný mynd á skjánum
sem sýnir val kjósanda og hann
staðfestir að rétt hafi verið valið
og þar með hefur kosning farið
fram. Óski kjósandinn eftir að
endurskoða val sitt ýtir hann á að-
gerð „til baka“ og fær þá kjörseð-
ilinn upp á skjáinn að nýju.
Að kosningu lokinni tekur kjós-
andinn kjörkortið úr lesara og set-
ur það í kjörkassa um leið og hann
yfirgefur kjördeildina.
Atkvæðagreiðslan er að sjálf-
sögðu leynileg í samræmi við
kosningalög.
Þjónusta
við fatlaða
Á hverjum kjörstað verður gott
aðgengi og sérstakur útbúnaður
fyrir fatlaða og þá sem óvanir eru
að handleika tölvumús. Það eru
svokallaðir snertiskjáir. Þá velur
kjósandi með því að snerta þar til
gerðan reit á skjánum. Í Ráðhúsi
Reykjavíkur sérstakur útbúnaður
fyrir blinda og sjónskerta. Þeir
geta hlustað á það sem spurt er
um í heyrnartóli og kjósa síðan á
snertiskjá sem sérstaklega er
útbúinn fyrir þá.
Aðstoð við
kosninguna
Aðstoð við kjósendur við að
greiða atkvæði er með tvennum
hætti.
Í fyrsta lagi er um að ræða að-
stoð skv. kosningalögum. Þannig
má aðstoða kjósanda vegna sjón-
leysis eða ef honum er höndin
óhothæf eins og segir í lögunum.
Þá verður kjósandinn að gefa sig
fram við kjörstjórnina og óska eft-
ir aðstoð. Má þá einungis sá kjör-
stjórnarmaður sem kjósandinn
kallar til veita honum aðstoð og er
hann að sjálfsögðu bundinn trún-
aði.
Í öðru lagi getur kjörstjórnin
veitt aðstoð vegna rafrænnar
kosningar. Búast má við að að-
stoða þurfi einhverja kjósendur við
að setja kjörkortið í lesarann og fá
valmynd upp á skjáinn og leið-
beina honum hvernig hann skuli
bera sig að. Kjósandi kýs þó engu
að síður í einrúmi.
Ekki kosið
á Netinu
Rétt er að taka fram að einungis
er hægt að neyta atkvæðisréttar á
kjörstað og ekki er hægt að kjósa
á Netinu.
Kjósendur geta nú í fyrsta sinn
flett upp í kjörskrá á Netinu til að
kanna hvort nöfn þeirra standi á
kjörskránni, netfang http://
www.flugvollur.is
Yfirkjörstjórn
– manntal
Yfirkjörstjórn hefur aðsetur í
Ráðhúsi Reykjavíkur á kjördag.
Kjósendum er bent á að leita
þangað eða til hverfiskjörstjórnar
á hverjum kjörstað um hvers kon-
ar vafaatriði sem upp kunna að
koma varðandi atkvæðagreiðsluna.
Þar eru einnig starfsmenn mann-
tals sem gefa upplýsingar um kjör-
skrá.
Atkvæðagreiðsla um
framtíð Vatnsmýrar og
staðsetningu flugvallar
Gunnar Eydal
Flugvöllur
Kosið er í fyrsta sinn
með rafrænum
hætti, segir Gunnar
Eydal, og getur
kjósandi því
kosið á hvaða kjör-
stað sem er.
Höfundur er skrifstofustjóri borg-
arstjórnar og oddviti yfirkjör-
stjórnar.
TILEFNI þessa
bréfs er grein sem
skrifuð var af kollega
mínum, Héðni Svafars-
syni, og birtist hér í
Morgunblaðinu sl.
laugardag. Greinin
fjallaði lauslega – og
ekki alltaf réttilega –
um „Manual Therapy“,
framhaldsmenntun þá
sem íslenskir sjúkra-
þjálfarar hafa hlotið.
Héðinn tekur sérstak-
lega fram að ætlunin sé
ekki á nokkurn hátt að
gera lítið úr námi sem
undirrituð á að baki, en
þó fannst mér að mér vegið og
reyndar að fjarnámi almennt. Það er
vísast til einungis vegna skorts á
góðum upplýsingum, því ekki tel ég
Héðin vilja fara með rangt mál.
Framhaldsmenntun
Undirrituð útskrifaðist með B.Sc.-
gráðu í sjúkraþjálfun frá læknadeild
Háskóla Íslands (HÍ) vorið 1992 og
hóf strax störf við sjúkraþjálfun hér-
lendis. Fljótlega fór ég að kynna
mér hina ýmsu möguleika á fram-
haldsnámi við mitt áhugasvið, sem
kallast á ensku „Manual Therapy“
(MT). Á þeim tíma var ekki um ann-
að að ræða en að fara utan til náms
og að vel ígrunduðu máli fór svo að
ég kaus að halda vestur um haf og
hóf nám við Institute of Physical
Therapy (IPT) haustið 1994.
IPT er deild innan University of
St. Augustine for Health Sciences,
sem er viðurkenndur háskóli í
Bandaríkjunum, og býður sjúkra-
þjálfurum upp á framhaldsmenntun
á ýmsum sviðum. Gerð er krafa um
að nemendur séu með háskólagráðu
í sjúkraþjálfun, hafi klíníska reynslu
og séu jafnframt starfandi sjúkra-
þjálfarar, því námið er sett upp á
þann hátt að kenndir eru stakir
kúrsar og nemandinn yfirfærir það
sem hann lærir hverju sinni beint
inn í raunverulegan heim sjúkra-
þjálfunar í sínu starfi. Þetta er leið
til náms sem mér finnst heppileg í
þessu fagi, enda hafi maður þann
góða grunn sem HÍ býður upp á,
klíníska reynslu, auk þess sjálfs-
trausts og aga sem til þarf. Námið
er sett upp sem fjarnám.
Já, ég kynnti mér allt það fram-
haldsnám sem boðið er upp á í MT
og kaus að fara alla leið vestur til
Ameríku til að komast í fjarnám.
Þar var ég í fullu starfi sem sjúkra-
þjálfari, tók mér það frí
sem ég þurfti til að
sinna kúrsum og bók-
legu námi, en var ann-
ars 8–9 tíma á dag, í
eiginlegu sjálfsnámi á
meðan ég hélt áfram að
starfa og axla þá
ábyrgð sem mínu starfi
fylgdi. Fræðilega og
verklega kennslan, öf-
ugt við það sem Héð-
inn heldur, er reyndar
innan þeirra marka
sem IFOMT (Inter-
national Federation of
Orthopaedic Manipula-
tive Therapists) setur.
Ekki það að mér hafi fundist það
skipta höfuðmáli við val mitt á skóla.
Stanley Paris
Nú ber þess að geta að einn kenn-
ara þessa háskóla og jafnframt
stofnandi og forseti hans er dr.
Stanley Paris. Þetta hafði ekki síst
áhrif á val mitt á skóla, því dr. Paris
er eitt stóru nafnanna í orthopaed-
ískri sjúkraþjálfun og nýtur mikillar
virðingar fyrir þann fjölda rann-
sókna og greinaskrif sem eftir hann
hafa birst í bókum og fagtímaritum
sjúkraþjálfara og lækna um allan
heim undanfarna áratugi. Hann var
einn stofnenda IFOMT, samtaka
sem Héðinn og aðrir í hans félagi
meta mikils, og hefur einnig verið
forseti þeirra. Hann er óumdeilan-
lega frumkvöðull í framhaldsnámi í
formi fjarnáms fyrir sjúkraþjálfara.
Menntun – sérsvið
Nú er ljóst að þeir sjúkraþjálfarar
hér á landi sem hafa MT sem sérsvið
hafa afar mismunandi nám að baki.
Jafnvel þeir sem stunduðu nám inn-
an sama skóla í Noregi (sem var
reyndar ekki nám á háskólastigi)
hlutu mismunandi kennslu því staðl-
að námsefni var ekki fyrir hendi.
Það er einfaldlega mjög erfitt að
bera skólana saman og þá menntun
sem boðið er upp á. Hvað lastu
margar blaðsíður og hversu merki-
legar voru þær? Hvað æfðirðu þig
mikið, á hverjum, hversu lengi stóð
kennari hjá þér og hversu fær var sá
kennari ...? Það er engin leið að
horfa einungis á námskrárnar og
meta hversu góður viðkomandi er að
meðhöndla sjúklinga samkvæmt að-
ferðum MT.
Það er samt eitt sem við eigum
sammerkt og það er þetta eitt sem
sameinar okkur sjúkraþjálfara sem
vilja kenna okkur við MT. Við geng-
umst öll undir próf. Skrifleg, munn-
leg og verkleg próf eru haldin þar
sem hæfni okkar er metin áður en
skólarnir fá okkur prófskírteinið í
hendurnar. Ég tók, og stóðst, öll mín
lokapróf árið 1996. Nú er ég ekkert
að draga í efa að aðrir skólar geri
miklar kröfur til sinna nemenda, en
það gaf mér mikið að vera metin af
dr. Paris sjálfum eftir tveggja ára
þjálfun og skólun. Vera prófuð og
standast þær kröfur sem hann og
hans skóli gerir til þeirra sjúkra-
þjálfara sem hann útskrifar með
MT-gráðu, enda þótt það gefi mér
ekki rétt til inngöngu í MT-félagið
hér á landi. Reyndar er ég ekki í
neinu MT-félagi.
Hér á landi eru tveir hópar
sjúkraþjálfara með MT-framhalds-
menntun og þar eð markmið þeirra
beggja er að vinna að framdrætti
MT skil ég ekki í öðru en að þau
komi til með að sameinast í framtíð-
inni. Annað væri kjánalegt að mínu
mati.
Óperusöngur
Hvað varðar óperusöngvarann
sem Héðinn Svafarsson notar sem
samlíkingu held ég að sá söngvari
hefði ekki skoðað námskrár píanó-
leikaranna sem hann gat valið á milli
til að spila undir hjá sér. Þess í stað
hefði hann sennilega kosið að hlusta
á hljóðupptökur til að meta hæfni
þeirra. Ljóst er þó að sá sem hefur
atvinnu af því að leika á tónleikum
reglulega (auk þess að fá leiðbein-
ingar kennara) hlýtur að hafa til-
komumeiri ferilsskrá en sá sem situr
heima og æfir með kennara sér við
hlið (auk þess að „performera“ af og
til).
MT á Íslandi
Kristín Briem
Sjúkraþjálfun
Ég kynnti mér allt það
framhaldsnám sem boð-
ið er upp á í MT, segir
Kristín Briem, og kaus
að fara alla leið vestur
til Ameríku til að kom-
ast í fjarnám.
Höfundur er löggiltur sjúkraþjálfari
og starfar á Sjúkraþjálfun
Reykjavíkur.
LAUGARDAGINN
17. mars geta borg-
arbúar haft afgerandi
áhrif á skipulagsmál í
Reykjavík með því að
nýta kosningarétt
sinn og greiða at-
kvæði með flugvelli í
Reykjavík. Það er
enginn vafi í mínum
huga að það var góð
ákvörðun að efna til
þessarar atkvæða-
greiðslu. Það er búið
að vera gaman í borg-
inni okkar að undan-
förnu, hvar sem mað-
ur kemur er rætt um
flugvöllinn.
Borgarbúar sýna
mikinn áhuga og allir hafa skoð-
anir. Stundum er heitt í kolunum á
vinnustöðum og minnir á stundum
á forsetakosningar vegna þess að
þarna fer álit fólks ekki eftir
flokkslínum.
Þær raddir heyrast að þessi at-
kvæðagreiðsla sé ótímabær þar
sem þegar er búið að ákveða flug-
vellinum stað í Vatnsmýrinni til
2016. Þetta er ekki rétt. Við erum
að vinna svæðisskipulag til 20 ára
með öllum sveitarfélögunum á höf-
uðborgarsvæðinu.
Staða flugvallarins hefur afger-
andi áhrif á hvernig við sjáum þró-
un svæðisins alls til framtíðar litið.
Fimmtán ár eru í raun stuttur tími
þegar talað er um afdrifarík skipu-
lagsmál.
Ég minni á samning borgarinnar
við ríkið um færslu Hringbrautar.
Í samningi frá 1976 er samið um
makaskipti lands og úthlutun lands
til afnota fyrir Landspítalann og
stofnanir Háskóla Íslands. Ríkis-
sjóður á samkvæmt
samningum að kosta
færslu Hringbrautar
á móts við Landspít-
alalóðina.
Framkvæmd þess-
arar samþykktar hef-
ur tekið 25 ár þ.e.a.s.
að núna fyrst er þessi
framkvæmd á fram-
kvæmdaáætlun ríkis-
ins.
Miðborgin
Að vissu leyti má
segja að Reykvíking-
ar standi frammi fyr-
ir vali milli þess að
efla miðborgina sem
aðalkjarna höfuðborgarsvæðisins
og landsins alls eða að þróunin
verði dreifari byggðarkjarnar. Ég
óttast að ef flugvallarstarfsemin
fer úr borginni og flyst á Reykja-
nesið þá missi miðborgin stöðu
sína sem miðstöð menntunar,
verslunar, samgangna og stjórn-
sýslu. Í flestum borgum í heim-
inum eru járnbrautarstöðvar, sem
liggja inn í miðkjarna þeirra með
tilheyrandi járnbrautarteinum.
Vitaskuld taka þessi samgöngu-
tæki einnig mikilvægt byggingar-
land.
Ég vil að flugvöllur verði áfram í
Reykjavík en í breyttri og bættri
mynd.
Það er t.d. mikilvægt til að
styrkja stöðu Háskóla Íslands og
fá land fyrir fyrirtæki m.a. í rann-
sóknar- og tækniiðnaði.
Atkvæðisrétturinn
Einn helgasti réttur hvers
manns í lýðræðisþjóðfélagi er at-
kvæðisrétturinn.
Ég hvet alla borgarbúa til þess
að fara á kjörstað hinn 17. mars
nk. og nýta rétt sinn. Það furðuleg-
asta í allri þessari umræðu er að til
séu stjórnmálamenn sem hvetja til
að atkvæðisrétturinn sé ekki nýtt-
ur. Það er sama um hvað er kosið
og hvernig menn skiptast í fylk-
ingar þá hljóta stjórnmálamenn
sem byggja starf sitt á þátttöku
fólks í kosningum að fara og kjósa.
Flugvöllur í
Vatnsmýrinni
Sigrún
Magnúsdóttir
Höfundur er borgarfulltrúi
Reykjavíkurlistans.
Flugvöllur
Ég vil að flugvöllur
verði áfram í
Reykjavík, segir Sigrún
Magnúsdóttir,
en í breyttri og
bættri mynd.