Morgunblaðið - 13.05.2001, Page 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 13. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Hreinn MelstaðJóhannsson gull-
smiður fæddist á
Húsavík 5. janúar
1931. Hann lést 5. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Jóhann
Björnsson myndskeri,
f. 11. janúar 1904, d.
12. nóvember 1991,
og Magnea Jóelsdótt-
ir, f. 6. febrúar 1904,
d. 5. mars 1992. Systir
Hreins er Hafdís Jó-
hannsdóttir, f. 12. maí
1934. Þann 23. mars
1957 kvæntist Hreinn
eftirlifandi eiginkonu sinni, Elmu
Nínu Þórðardóttur, f. 13. júlí 1934.
Foreldrar hennar voru Þórður
Pétursson, f. 15. apríl 1893, d. 24.
apríl 1939, og Ágústa Ólafsdóttir,
f. 18. ágúst 1896, d. 15. júní 1969.
Dætur þeirra eru: 1) Ágústa, f. 11.
september 1956, maki Ernst Jó-
hannes Backman, dætur þeirra eru
Elma Jóhanna, Ágústa Ósk og
Inga María. 2) Anna Magnea, f. 21.
maí 1958, maki Arnar Óskarsson,
dætur þeirra eru Sara Magnea og
Nína Björg. 3)
Guðný, f. 21. júlí
1963, maki Ásgeir
Snæbjörnsson, synir
þeirra eru Snæbjörn
og Markús Almar.
Fyrir á hún Kristínu
Ruth Jónsdóttur.
Hreinn átti fyrir
Guðbjörgu Ásu, f. 18.
ágúst 1954, maki
Stefán Magnússon,
börn þeirra eru Vil-
borg og Jóhann Axel.
Barnabarnabörnin
eru 2.
Hreinn ólst upp á
Húsavík en fluttist ungur til
Reykjavíkur þar sem hann nam
gullsmíði. Um árabil rak hann
verkstæði að Skólavörðustíg 8 hjá
Kornelíusi Jónssyni en síðastliðin
23 ár rak hann eigið verkstæði að
Klapparstíg 27. Auk þess sinnti
hann margvíslegum störfum fyrir
Frímúrararegluna.
Útför Hreins fer fram frá Foss-
vogskirkju á morgun, mánudaginn
14. maí, og hefst athöfnin klukkan
15.
Það er erfið stund fyrir alla sem
missa náinn ættingja eða vin, þá til-
finningu þekki ég af eigin reynslu.
Nú gerðist það aftur sem átti ekki að
gerast, tengdarfaðir minn Hreinn M.
Jóhannsson lést 5. þessa mánaðar.
Hvernig gat það gerst svona snöggt
og óvænt, aðeins nokkrum dögum
fyrir hjartaaðgerð sem hann hafði
beðið eftir og batt svo miklar vonir
við. Er nokkurt réttlæti í því að menn
skuli deyja á biðlista í heilbrigðis-
kerfi okkar. Kynni mín af Hreini hóf-
ust fyrir 25 árum þegar ég kynntist
Ágústu dóttur hans.
Hreinn tók mér ákaflega vel og
myndaðist strax gott samband á milli
okkar.
Tveimur árum síðar vildi svo til að
við fluttum báðir vinnustofur okkar á
Klapparstíg 27, hann með gullsmíða-
verkstæðið og ég með auglýsinga-
stofuna. Þar störfuðum við í miklu
nábýli í 20 ár, eða þar til við Ágústa
fluttum með auglýsingastofuna í
Garðabæinn. Hreinn var mikill lista-
maður og frábær gullsmiður. Hann
var mjög vinnusamur og ég minnist
þess að þegar ég þurfti að vinna um
helgar þá var hann alltaf mættur
löngu á undan mér á Klapparstíginn
og oftast búinn að þvo og bóna bílinn.
Og svo hélt hann áfram að vinna uppí
húsi eins og hann kallaði það. Oft var
mikið brallað á verkstæðinu og alltaf
leysti hann þau verkefni sem hann
vann fyrir mig og marga af mínum
viðskiptavinum með glæsibrag. Nær
daglega kom hann yfir til mín heils-
aði og spurði svo, er ég nokkuð að
trufla og ég svaraði alltaf eins á móti
nei, nei Hreinn minn, nú fáu við okk-
ur kaffisopa. Og svo var spjallað. Mér
fannst það einstakt hvað hann sýndi
því sem ég var að gera hverju sinni
mikinn áhuga.
Hreinn reyndist okkur Ágústu
alltaf einstaklega vel en sérstaklega
vil ég minnast þess hve mikil áhrif
hann hafði á dætur okkar. Ég held að
betri afi en afi Hreinn sé vandfund-
inn.
Hjá dætrum okkar hefur hann sáð
góðum og fallegum fræum. Við njót-
um uppskerunnar.
Fyrir þetta vil ég sérstaklega
þakka kærum vini.
Ég votta Elmu tengdarmömmu
minni innilegrar samúðar og fjöl-
skyldunni allri.
Ernst Jóhannes Backman.
Mig langar til að minnast tengda-
pabba í örfáum orðum.
Vinnustofa Hreins var snyrtileg
og þægileg og kjörinn staður til að
spjalla. Hreinn átti margvíslega
reynslu að baki og á vinnustofunni
deildum við reynslu okkar, styrk og
vonum. Annars hlustaði Hreinn
meira en hann talaði. Væntumþykju
og ást sýndi hann með hlýlegu hand-
taki og augnaráði. Margar minningar
skjóta upp kollinum. Síðastliðið sum-
ar fórum við fjölskyldan ásamt
Hreini og Elmu til Siglufjarðar þar
sem Hreinn rifjaði upp síldarævin-
týrið sem hann sem ungur maður tók
þátt í. Þar naut hann sín við að segja
okkur hinum frá því sem hann upp-
lifði þar. Á ferðalagi til Húsavíkur
fyrir nokkrum árum, á æskuslóðir
Hreins, fengum við sögur af skíða-
ferðum á tunnufjölum og flest öll
húsin þar áttu sína sögu sem Hreinn
gat sagt. Hreinn var vanafastur í
flestu og stundvís. Hreinn handfjatl-
aði gull í tonnum talið en kjörgripina
mat hann eftir kostunum og voru
barnabörnin, ást og návist við sína,
þau verðmæti sem söfnuðust upp.
Sorgin er mikil við skyndilegt frá-
fall Hreins. Innilegar samúðarkveð-
ur sendi ég Elmu, börnum, ættingj-
um og vinum.
Guð, gefðu okkur þá náð
að geta samþykkt með æðruleysi,
það sem ekki er hægt að breyta,
kjark til að breyta því sem æskilegt er að
breyta,
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Neibuhr.)
Arnar.
Okkur langar til að minnast afa
með örfáum orðum.
Öll eigum við stóran sjóð sem afi
hefur lagt inná, minningasjóð.
Við erum svo rík af góðum minn-
ingum um afa að það er engu líkt.
Afi hefur tekið okkur öll í golf-
kennslu eftir því sem aldurinn leyfði
og var röðin komin að Snæbirni og
Söru í sumar. Þá átti að hafa lapp-
irnar í sundur, dilla rassinum og síð-
an mátti maður slá. Samt var það svo
skrítið að við gátum aldrei gert eins
flott og afi gerði.
Það var eins og að stíga inní æv-
intýraheim að koma inná verkstæðið
hans afa. Þar var allt fullt af gulli og
silfri, gimsteinum, verkfærum og
allskins dýrgripum, alveg eins og í
ævintýrunum. Afi var okkur öllum
sérstakur trúnaðarvinur því hann
gerði engan mannamun, okkar
vandamál voru í hans augum alveg
jafn merkileg og vandamál heimsins.
Afi átti alltaf svör á reiðum höndum,
brjóstsykur í dularfullri málmdós,
með flórsykri yfir og þannig gerði
hann alla hluti svo viðráðanlega og
góða. Svo var líka gott að þegja með
afa og horfa á hann vinna. Hann var
svo mikill töframaður, það urðu til
dýrgripir í höndunum á honum sem
okkur fannst hæfa kóngafólki.
Afi hafði alltaf tíma fyrir okkur,
sama hvað var mikið að gera hjá hon-
um. Hann sótti okkur á leikskólann, í
skólann og var alltaf tilbúinn til að
gera hvað sem var fyrir okkur.
Við fengum aldrei á tilfinninguna
að við værum að trufla hann, samt
vitum við núna að það var alltaf mikið
að gera hjá honum, að hann hafði nóg
annað að gera. Afi hafði sérstakt lag
á því að hvetja okkur. Hann kvaddi
okkur alltaf með fallegum orðum og
hvatningu eða traustsyfirlýsingu
þannig að okkur leið alltaf betur eftir
að hafa verið hjá honum. Að kveðja
afa var alltaf einstök uppörfun;
hvatningarorð, koss á kinnina, góða
rakspíralyktin af honum og kitlið
undan skegginu.
Hann vildi allaf hafa fínt í kringum
sig, kertaljós, arineld, góðan mat og
eftirrétt og þá leið afa vel. Við syst-
urnar vorum svo heppnar að fá að
hafa afa og ömmu á síðustu jólum, en
það gat orðið þrætuepli okkar barna-
barnanna hver fengi að hafa þau. Við
erum þakklátar fyrir minninguna um
jólin, sjötugsafmælið hans í janúar,
þar sem hann var svo montinn af
kræsingunum hennar ömmu, afmæl-
ið hennar Ágústu Óskar, veisluna
heima hjá Elmu þegar hún flutti inn í
nýju íbúðina sína, ferminguna hjá
Ingu Maríu og afmælið þegar Gabrí-
el erkiengillinn hans langafa varð
eins árs. Hjá okkur verður alltaf
kveikt á kerti fyrir afa.
Elsku afi Hreinn, jólasveinn, besti
afi í heimi. Takk fyrir allt sem þú hef-
ur gefið okkur.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Elsku amma, Guð gefi þér styrk í
sorginni.
Elma Jóhanna, Ágústa Ósk,
Inga María og Gabríel.
Enn á ný er komið að kaflaskilum.
Fjölskyldufaðir úr litlu ævintýragötu
æskuáranna, Hreinn Melstað Jó-
hannsson, hefur kvatt, aðeins sjötug-
ur að aldri. Hann var kallaður úr
þessum heimi alltof snögglega. Fyr-
irvarinn var enginn og höggið því
þungt. Enginn tími var til að kveðja
né þakka honum það sem hann gaf
eiginkonu sinni, dætrum, tengdason-
um og fjölskyldunni allri.
Hreinn var pabbinn á Smáragötu
2, í húsi þar sem þrjár systur bjuggu
með foreldrum sínum og ömmu. Hin-
um megin götunnar, í númer þrjú,
bjuggu líka þrjár systur með foreldr-
um sínum og ömmu. Vinátta milli
þessara fjölskyldna var mikil og ekki
aðeins voru Inga og Ágústa bestu
vinkonur, heldur líka Beta og Anna
Magga. Guðný, litla systirin á númer
2 og Anna, stóra systirin á númer 3
gátu þó að minnsta kosti montað sig
af að allar væru þær frænkur í gegn-
um mömmur sínar. Heimurinn á
Smáragötu æskuáranna var fallegur
heimur þar sem allir voru vinir.
Börnin léku sér á götunni og í görð-
um, gerðu bjölluat og þáðu súkkul-
aðikökur á heimilum hver annars.
Það var við hæfi að í svona ævintýra-
götu leyndist ævintýraheimur. Hann
var í kjallaranum á Smáragötu 2.
Þangað fengum við oft að koma á
kvöldin og um helgar og sjá Hrein
skapa ódauðleg listaverk með hönd-
um sínum. Gullið glóði, steinarnir
sindruðu – og það gladdi barnssálina
að fá einn slíkan skartgip að gjöf frá
vinkonum sínum á stórum stundum.
Við systurnar, og mamma okkar,
kveðjum mikinn listamann og góðan
fjölskylduföður og nágranna með
hlýhug og þakklæti fyrir góð og dýr-
mæt kynni. og biðjum Guð að sefa
sorg Elmu, dætranna þriggja og
allra þeirra sem nú eiga um sárt að
binda.
Ó, sólarfaðir, signdu nú hvert auga,
en sér í lagi þau, sem tárin lauga,
og sýndu miskunn öllu því, sem andar,
en einkum því, sem böl og voði grandar.
(Matthías Jochumsson.)
Systurnar á Smáragötu 3,
Elísabet, Ingunn og
Anna Kristine.
Afi var góður og fimur í höndun-
um. Afi smíðaði hringa og hálsmen
fyrir mig og systur mína Nínu og
marga aðra. Það var gott að vera hjá
afa og ömmu þegar ég var veik. Við
spiluðum og máluðum og afi sýndi
mér hvernig gott er að mála tré. Ol-
sen-drottningu kallaði afi mig því ég
vann hann svo oft í Olsen Olsen. Afi
HREINN MELSTAÐ
JÓHANNSSON

 
 


  


  


 

          
       
 !   "

 #   $  !
  


 

 !

" #"  $% 

  " #" 

 " #"

&"  " #" '

 
 
 








 


 
  

 

   
 


  
  !!"
! " #$  %&! '! () * +   )! ,)
 *#  #$  %&!
-)% #$  %&! . ) /$ . ) )
-! #$  ,) $0 - -!) %&!
$ #$  ,) "$ 1&/$$ %&!
+)+) , +)+)+)2

 

    
   

 
 
   
  
 


 








    

   
    
   

!    
 
 





  ! 
 
"
# $%
 & !

 
' (




 

%
 

   (
 #
! 



)
  (


*
)# +


"  
 


$
 ,# ! 

%
 -
% 
 
 ,# !
 

!
 )%!!
 
  ./
! 

%
  

%

 



  




  

  

 
  
       

   
  ! "  #! $ ##  %& '(!$
 (!
 ')!!
# (!
"(* ! %   $ ## 
! $ !! %& $ ## 
"  #!  +( #! $ ## 
%&
 %& (!
( ,  - #! 

  




 

 


 


  
   
   
     
!
    " 
# 
$
## % &  

  

  
 ! "# 
      
 $ %&"  "# 
&& &"' "# 
(&) *  "# 
  + *  "# 
  , ! - &"'   
 . &"