Morgunblaðið - 01.07.2001, Síða 49

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 1. JÚLÍ 2001 49
GEISLAPLAT-
AN sem hér er til
umfjöllunar er til
styrktar afar góðu
málefni; rekstri
unglingagöngu-
deildar SÁÁ. Það
er því með all-
miklum trega
sem ég skrifa
þessa umfjöll-
un mína um
geislaplötu
þessa sem
Poppfrelsi
heitir. Treginn kemur
til af því hversu illa heppnuð
platan er. Það er sorglegt að ekki
skyldi hafa verið staðið betur að mál-
um. Platan inniheldur 14 lög með hin-
um ýmsu innlendu tónlistarmönnum,
flestum í framvarðasveit hinnar ís-
lensku skemmtanamenningar, en
mér er illu heilli ekki skemmt.
Tæknilega séð er ekki mikið að
Poppfrelsi. Umgjörðin, hljóð, leikur
og söngur eru yfirleitt í ágætu lagi,
þannig séð. Það er innihaldið sem er
vandamálið. Flestar smíðar og út-
færslur einkennast af ófrumleika og
andleysi; einhvers konar Popphelsi.
Sálin á fyrsta lagið á Poppfrelsi og
kallast það „Hinn eini sanni“. Sálar-
vélin keyrir öruggt sem ávallt, en
þessi lagasmíð Guðmundar Jónsson-
ar er þó aðeins skugginn af flestu því
sem frá þeim ágæta smellasmið hefur
komið. Þá er texti Friðriks Sturlu-
sonar við lagið afleitur og inniheldur
fáránlegt líkingamál eins og „þótt þú
bölvir eins og naut“! Það skyldi þó
aldrei vera að búfénaður formælti?
Nóg um það.
Einar Ágúst á næsta lag, „Frelsi“, í
félagi við Kristján Grétarsson. Lagið
er heldur óspennandi og hallærislegt,
en Einar syngur það þó ágætlega.
Það er sungið um „frelsi til að lifa af“
og ég naumlega lifði af „Frelsið“, þ.e.
lagið.
„Púðurskot“, heitir framlag Lands
og sona til Poppfrelsis og ber um
margt nafn með rentu. Lagið er þó
ekki alslæmt, en oft hafa Land og
synir gert betri lög.
Á móti Sól er ein af Sólarhljóm-
sveitunum fjölmörgu og á á Popp-
frelsi lagið „Star Wars“. Lagið er vel
mótað popprokk með grípandi viðlagi
þótt smíðin í heild sinni rísi nú ekki
hátt. Hljómsveitin er greinilega í
ágætis málum varðandi stílmótun og
fróðlegt verður að fylgjast með henni
á komandi misserum.
Framlag Buttercup heitir „Von“
og er heldur klén smíð. Brú og viðlag
eru nokkuð grípandi en byggð á of-
notuðum formúlugrunni. Framsögn
forsöngvara er fyrir neðan allar
hellur í orðum eins og „áhyggjulaust“
sem verður í túlkun forsöngvarans að
„áhykkjulaust“.
„Ekki fara“, heitir lag Sóldaggar á
Poppfrelsi og er alls ekki svo slæmt.
Sóldögg hefur vel mótaðan stíl og
Bergsveinn hefur afar einkennandi
laglínusetningu. Línur hans eru oft
grípandi en keimlíkar og þannig
hljómar lagið, „Ekki fara“, bara rétt
eins og enn eitt Sóldaggarlagið. Alls
ekki slæmt, en bætir engu við.
Framlag Írafárs heitir „Eldur í
mér“ og er barasta ágætt.
Það er eitthvað
þægilegt og af-
slappandi við
lagið og söng
Birgittu; ekki
þessi rembingur
sem oft vill brenna
við hjá hljómsveit-
um sem vilja vera
móðins. Ég hefði þó
kosið að heyra lagið í
einfaldari útsetningu,
án til að mynda hallær-
islegra bakradda sem
lýta í stað þess að lita.
Landsþekkt „Birta“
Einars Bárðarsonar er á Poppfrelsi í
órafmagnaðri útgáfu og kemur mun
betur út en frumgerðin. Áðurnefndur
rembingur er á bak og burt og laglín-
an, haglega samsett, nýtur sín mun
betur. Hallærisleikinn er þó enn í
fullu gildi og verður allt að því nota-
legur við hamskiptin.
Hin bráðefnilega Jóhanna Guðrún
syngur gamla Smokey Robinson
smellinn „My girl“, snyrti- og Þor-
steinslega þýddan af Karli Ágústi
Úlfssyni sem „Maíkvöld“. Ágætt, en
útsetningin er tilþrifalítil og stendur
frumgerðinni að sjálfsögðu langt að
baki, eins og títt er þegar endurgerð-
ir eru annars vegar.
Mér er framlag Housebuilders and
Miss Margo algjörlega óskiljanlegt.
Lagið, sem er Mána Svavarssonar, er
danstónlistarættar og sungið á eng-
ilsaxnesku. Útsetningin er með öllu
óspennandi og í heildina hljómar
framlagið eins og bakgrunnstónlist
fyrir líkamsræktarstöðvar.
Jagúar framreiða í félagi við Sesar
A og Blazroca endurgerð á eigin
stemmu, „Óskabörn“. Höfuðstefið,
sem ég hélt reyndar alltaf að fengið
hefði verið að láni, er grípandi og
gott. Hér er það komið í þyngri og
pumpulegri hryn og kirfilega rapp-
skreytt. Þetta er að mörgu leyti fín-
asta útfærsla en hvimleið þykir mér
þó óskýrmælgin í rappinu; masið
verður svolítið tilgangslaust ef ekk-
ert skilst nema einstaka orð.
Besta lagið og yfirhöfuð framlagið
á Poppfrelsi er án efa „Niðurfall“
hljómsveitarinnar Ensími. Fínt lag
og flott band. Ensími eru hreinlega á
hærra plani hér og ofjarlar annarra á
„Poppfrelsi“ þessu.
Hljómsveitin Gos á þrettánda lag
plötunnar, „Farðu“, og ég var að því
kominn að hlýða kallinu. Byrjenda-
bragur er á smíðinni sem er og til-
gerðarleg.
Rokksveitin rótgróna, Gildran, var
á sínum tíma atkvæðamikil og með
betri rokkböndum landsins. Ansi eru
þeir nú þreyttir á Poppfrelsinu og
loka því hér í viðeigandi verksmiðju-
búningi. Lag þeirra, „Hringdans“, er
í grunninn ekta Gildrusmíð, en út-
setningin hentar laginu engan veg-
inn. Hinn forritaði trommuhrynur er
sérstaklega út í hött þegar Gildran er
annars vegar.
Þrátt fyrir að Poppfrelsi sé heldur
slök geislaplata þá er sjálfsagt að
hvetja alla til þess að styrkja mál-
efnið sem útgáfan stendur fyrir. Mál-
staðurinn er og verður góður og gild-
ur.
Popphelsi
TÓNLIST
G e i s l a d i s k u r
Poppfrelsi, geisladiskur með ýms-
um íslenskum hljómsveitum og ein-
herjum. Flytjendur eru Sálin, Einar
Ágúst, Land og synir, Á móti sól,
Buttercup, Sóldögg, Írafár, Two
tricky, Jóhanna Guðrún, Housebu-
ilders & Miss Margo, Jagúar ásamt
Sesar A & Blazroca, Ensími, Gos og
Gildran. Skipulagning og umsjón
var í höndum Grétars Örvarssonar
og Guðmundar Arnar Jóhanns-
sonar en útgáfan er samvinnuverk-
efni SÁÁ, Búnaðarbankans, Heklu
hf. og Símans.
POPPFRELSI
Orri Harðarson
Morgunblaðið/Arnaldur
Birgitta, söngkona Írafárs, á
Poppfrelsistónleikunum sem
haldnir voru í Laugardalshöll.
Micro - acne
fyrir
eftir
Ingibjörg er búin að vera
í Glycolic sýrumeðferð og
Micro-acne og húðin
orðin góð. Núna síðast
fékk hún Tattoo á varir
Upplýsingar í s. 561 8677