Morgunblaðið - 16.12.2001, Blaðsíða 38

MINNINGAR
38 SUNNUDAGUR 16. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Jórunn Ragn-heiður Ferdin-
andsdóttir fæddist
á Bakka í Reyðar-
firði 1. ágúst 1926.
Hún andaðist á
Fjórðungssjúkra-
húsinu í Neskaup-
stað 11. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Ferdinand Magnús-
son, f. 28.9. 1895, d.
5.1. 1968, og Sigrún
Sigurðardóttir, f.
9.2. 1898, d. 13.2.
1963. Systkini
hennar voru Agnar, f. 29.10.
1924, d. 28.7. 1925, og Karl, f.
Heiðar, f. 9.12. 1969, kvæntur
Guðrúnu Lindu Hilmarsdóttur
og eiga þau tvær dætur; Sigrún
Valgerður, f. 4.1. 1975, sambýlis-
maður Grétar Jóhannsson og
eiga þau einn son; Karl, f. 8.10.
1981, býr í foreldrahúsum. Með
Bjarna átti Jórunn tvo syni: 2)
Jónas Pétur, f . 26.3. 1959, og 3)
Guðlaug Þröst, f. 1.10. 1962,
sambýliskona hans er Guðríður
Kristjánsdóttir, f. 11.12. 1965, og
dætur þeirra eru Eva María, f.
4.1. 1987, og Bjarney Jórunn, f.
29.11. 2000.
Jórunn verður jarðsungin frá
Reyðarfjarðarkirkju á morgun,
mánudaginn 17. desember, og
hefst athöfnin klukkan 14.
17.10. 1928, d. 3.3.
1995.
Hinn 26. maí 1958
giftist Jórunn Bjarna
Jónassyni frá Bakka
á Reyðarfirði, f.
10.11. 1922, d. 6.12.
1995. Foreldrar hans
voru Jónas Bóasson,
f. 18.5. 1891, d. 27.2.
1960, og Valgerður
Bjarnadóttir, f.
14.10. 1885, d. 21.9.
1974. Börn Jórunnar
eru: 1) Ferdinand
Bergsteinsson, f.
28.12. 1951, kvæntur
Jóhönnu Sigfúsdóttur, f. 10.5.
1950, börn þeirra eru Sigfús
Amma mín var alltaf svo góð við
mig. Hún vildi allt fyrir mig gera.
Bara ef ég bað hana um að spila
við mig gerði hún það. Hún var
alltaf með mjólkurgraut á hverjum
laugardegi en nú þegar þú ert far-
in frá mér þá fæ ég engan graut
og þá er enginn til að spila við
mig. Hún kenndi og sýndi mér
margt og amma vildi alltaf hjálpa
öllum. Það var alveg sama hver
það var, alltaf var hún tilbúin
hvort sem var að hlusta á mig eða
hjálpa mér að föndra en það voru
margar góðar stundir sem við átt-
um saman við að föndra og tala en
nú sakna ég þín ofsalega mikið,
amma mín, en ég veit að þér líður
vel núna og ert komin til afa.
Vertu bless, elsku amma.
Ó, Jesú bróðir besti
og barna vinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(P. Jónsson.)
Eva María Þrastardóttir.
Elsku besta vinkona, þá ert þú
horfin frá okkur alltof fljótt. Ekki
grunaði mig að það væri okkar síð-
asti fundur er við Vignir komum
til ykkar Jónasar heim í Ásgerði
sunnudagskvöldið 9. desember.
Það var yndisleg stund, við sát-
um hvor á móti annarri og rifj-
uðum upp ferðalagið okkar í sum-
ar í Eyjafjörðinn og ákváðum að
svo myndum við hafa það næsta
sumar.
Margs er að minnast, búnar að
vera vinkonur í 50 ár. Ég var bara
15 ára þegar þú tókst mig undir
þinn verndarvæng og slepptir því
aldrei. Það er margt sem kemur
upp í hugann og mun ég geyma
það vel.
Það voru ánægjustundir þegar
við vorum í heyskapnum saman á
túninu ykkar Bjarna, sérstaklega
þegar við vorum búnar að setja
upp í sátu, þá hló Bjarni mikið,
hafði aldrei séð svona sátu. Svo
voru það ferðalögin okkar, ekki
komin nema upp á Jökuldal þegar
nesti var tekið upp í góðum
hvammi.
Við sátum vanalega aftur í og
sungum. Það er svo margt sem við
brölluðum saman. Sláturgerð þeg-
ar allt mögulegt var sett í keppina
að ógleymdum öllum berjaferðun-
um sama hvernig veður var.
Ég flyt hjartans kveðju frá
Deddu minni, eins og Jórunn kall-
aði hana ávallt, og Hafþór sonur
hennar kallaði hana langömmu.
Elsku Feddi, Jónas, Þröstur,
tengdadætur og fjölskyldur, megi
Guð styrkja ykkur í þessari sorg.
Ó, hve sárt ég sakna þín
sómakonan elskulega,
minning þín er skærast skín
skarta mun í sálu mín
orðstír þinn er aldrei dvín
eyðir burtu sorg og trega.
Ó, hve sárt ég sakna þín
sómakonan elskulega.
Aldrei gleymir tryggð né trú
traust þú reyndist hverju sinni
með kærleik þínum bættir bú
bezt þér virtist aðferð sú.
Lýðir, sem þig lifa nú
lofa munu öll þín kynni.
Aldrei gleymdir tryggð né trú
traust þú reyndist hverju sinni.
(Höf. ók.)
Þín
Klara.
JÓRUNN RAGNHEIÐUR
FERDINANDSDÓTTIR
En í kveld lýkur vetri
sérhvers vinnandi
manns,
og á morgun skín maísól,
það er maísólin hans,
það er maísólin okkar,
okkar einíngarbands,
fyrir þér ber ég fána
þessa framtíðarlands.
(Halldór Laxness.)
Mér finnst þetta litla ljóð sýna í
hnotskurn þá veröld sem þeir
bjuggu í, sem síðan hafa komið
landinu til þess munaðar, sem við
búum við í dag.
Ég var við jarðarför Brynjólfs
bróður míns á Selfossi 7 des. síð-
astliðinn. Og allt í einu fann ég
sterk áhrif minninga þegar ég leit
yfir hans lífshlaup. Við ólumst
upp fyrir vestan á yndislegum
stað en við bjuggum við mikla fá-
tækt, það komu dagar þegar ekki
var hægt að sjá hvað ætti að mat-
reiða næsta dag. Ég hef áður sagt
að okkar stóri arfur var hvernig
okkur var kennt að meta góðar
bókmenntir.
Mamma las sögur Halldórs Lax-
ness og pabbi kenndi okkur að
BRYNJÓLFUR
ÞORSTEINSSON
✝ Brynjólfur Þor-steinsson, fyrr-
verandi bóndi á
Hreiðurborg í Sand-
víkurhreppi í Árnes-
sýslu, fæddist í
Stykkishólmi 27.
ágúst 1920. Hann
lést á Sjúkrahúsi
Suðurlands 29. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Selfoss-
kirkju 7. desember.
meta snilld hans.
Vetrakvöldin gleymd-
ust á slíkum stundum.
Við fundum sterk
tengsl við náttúruna
og þegar vorið kom
eftir erfiðan vetur var
yndislegt að koma út
og sjá sóley og fjólu
springa út í sólskin-
inu. Brynjólfur var
stríðinn og hafði gam-
an af að stríða litlu
systur og sjá hana
kútveltast þegar hann
var búinn að mana
hana til að hlaupa
hratt. En var samt alltaf traustur
við hlið hennar þegar eitthvað var
að.
Þetta var yndislegur tími þrátt
fyrir erfiðleika, við lærðum að
meta íslenska náttúru og það var
oft mannmargt og þá var létt yfir
og hlegið.
En við fluttum suður, Brynjólfur
var ekki ánægður, tengslin við
heimahagana voru svo sterk. Leið-
in lá í Flóann og eftir það var
Hreiðurborg heimili hans. Hann
eignaðist yndislega konu hana
Önnu sem alltaf stóð þétt við hlið
hans og þau eignuðust sex efnileg
börn.
Pabbi og mamma voru hjá þeim
til dauðadags og þau hlynntu að
þeim við mjög erfið veikindi.
Brynjólfur var í raun og veru
ekki áhugasamur bóndi en hann
stundaði búskapinn vel og þá kom
Anna ekki síst til sögunnar. Hann
var einn af þessu sjálfstæða fólki
sem lagði mikið á sig til að skulda
engum neitt.
Hann var mikill bókmenntaunn-
andi og hafði miklar væntingar til
landsins og framtíðarinnar. Í raun
og veru held ég að honum hefði
fundist hann bregðast foreldrum
okkar ef hann færi frá þeim og
sinnti sínum áhugamálum.
Brynjólfur var góður söngmaður
og hafði mjög fallega rödd sem
gaman hefði verið að þjálfa. Heim-
ilið var alltaf opið til að taka á
móti gestum og láta þeim líða vel.
Það var tekið á móti öllum með
myndarskap og hlýju. Hann kunni
mikið af ljóðum sem hann fór oft
með fyrir vini sína.
Við hjónin fluttum austur á land
og við komum alltaf til þeirra þeg-
ar við gátum. Okkur fannst það
alltaf jafn gaman að koma til
þeirra, oft var þá glatt á hjalla,
spaugað og hlustað á viskubrunn
húsbóndans. Mér hefur oft fundist
að hann hafi haft hæfileika til
margs. En spurningin er: Hvar er
hamingjan? Er hún fólgin í því að
vera í kapphlaupi um frama? Eða
er hamingja eiga gott heimili og
eiginkonu sem alltaf styður mann?
Að vakna hvern dag og horfa út í
kyrrð og fegurð fjallanna og síðast
og ekki síst að vera sjálfstæður
maður, að færa börnunum þann
arf sem hann fékk, að finna hlýja
barnshönd sem leiðir afa?
Ég enda þetta með tilvitnun í
Halldór Laxness sem ég hef alltaf
haldið upp á:
„Þegar kyrrð haustsins er orðin
skáldleg í stað þess að vera sjálf-
sögð, síðasti dagur lóunnar efni í
persónulegar sagnir, hesturinn
kominn í samband við listasöguna
og goðafræðina, hemið á bæjar-
læknum í aftureldingu farið að
minna á kristal, reykurinn upp úr
strompinum orðinn boðskapur til
þeirra sem fundu upp eldinn þá er
tími til kominn að kveðja.“
Ég kveð þig Brynjólfur með
þakklæti fyrir allt og sendi Önnu
og fjölskyldunni samúðarkveðju.
Karólína Þorsteinsdóttir,
Seyðisfirði.

 




   
 

  

 




 


   
 

 

 

  
    

       

! 
  ""
    !!"
# $ %!&  !% ''  (   )!!"
 &
*&  !!" # +  (  !% '' 
,-%   !!"
,   !% '' 
 ' &
.!!"
     !% ''  ) % /"  , % '' 
0 0$ &"&0 0 0$ *

 



 

 

 


  


  

   
  

     

  

!    ""#
$   
    
  

 
  

 %

 
 &
'
( 
    !"# $$ 
%& '    $(##
)$'   $ 
"# !(##
  * !
 $$ 
    $#  $$ +


 
 











    
    ! " #  $%
"  


  





   
&! '! (  )(*+,(  -
# .'! (  /     -
  '! -  + 0  
#  '! -
-#1  1 +

  


 
     ! "! #$

 
     

 

  



   
 

  
%&'
(
 )
 !*+,
!)+
 !
 )
-." )
 )

  / )*01
 )
233 !)+3& 
, )*01 !)+ )

'+))*01 !)+3& 
!)+4!)+ )4



  



 
    

 
 

 

  

  
  
 
!
  

 "   ##