Morgunblaðið - 06.02.2002, Blaðsíða 42

42 MIÐVIKUDAGUR 6. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
LAUGARDAGINN 2. febrúar, síð-
astliðinn, sá ég þig koma fram í aug-
lýsingum, annars vegar í sjónvarpi á
kvöldfréttatíma
og hins vegar í
hálfsíðuauglýs-
ingu í Moggan-
um, á blaðsíðu 17.
Í báðum þess-
um auglýsingum
ertu að auglýsa
íslenska mjólk og
íslenskar mjólk-
urvörur, sem
heppilegan val-
kost í vörn gegn beinþynningu. Af
þessum tilefnum finnst mér, af ýms-
um ástæðum, en kannski fyrst og
fremst, vegna stöðu minnar sem
læknir, það vera afar mikilvægt, að
þú gefir mér, opinberlega, skýr svör
við eftirfarandi spurningum:
1. Eru yfirlýsingar þínar, í þessum
auglýsingum, gefnar í nafni land-
læknisembættisins?
2. Færð þú eða embætti þitt
greiðslur fyrir hlutdeild þína í
auglýsingunum?
3. Á ég að skilja þessar auglýsingar
þannig, að þú – og þá embætti þitt
– mæli með því, að fólk tryggi sér
D-vítamín og ráðlagðan dag-
skammt af kalki úr íslenskri mjólk
og íslenskum mjólkurafurðum,
frekar en að ná sama marki, með
því, til dæmis, að velja aðrar teg-
undir matvæla, lýsi, vítamín eða
jafnvel kalktöflur?
4. Finnst landlækni það vera viðeig-
andi að birtast með ofangreindum
hætti í matvælaauglýsingum á ís-
lenskum samkeppnismarkaði? Og
ef svo er – þá hvers vegna?
GUNNAR INGI GUNNARSSON,
læknir.
Opið bréf til
Sigurðar Guðmunds-
sonar landlæknis
Frá Gunnari Inga Gunnarssyni:
Gunnar Ingi
Gunnarsson
SÁ ER þetta ritar hefur frá 15 ára
aldri haft sjómennsku sem hluta- eða
aðalstarf, eða í hartnær 37 ár. Þar af
smábátaútgerð í rúm 30 ár. Það þótti
aldrei góður vitnisburður um fiski-
mennsku viðkomandi formanns að
koma í land með smáan fisk. Líka
það sem kallaðist þá, og nú, undir-
málsfiskur. Var honum iðulega
sleppt í sjóinn aftur. Mjög leiðinlegt
var að sjá múkkann leggjast á fisk
sem ekki komst aftur lifandi niður.
Ég fann fljótt ráð til bjargar. Það var
að hleypa lofti úr fiskinum. Oftast
með litlum goggi. Þetta gat þarf að
koma á réttan stað á fiskinum, vegna
innyfla sem fyrir geta orðið. Síðar
fékk ég mér stóra holnál til lofttæm-
ingar og virkaði það mjög vel. Ég
fékk síðan hugmynd um að nýta
þennan smáfisk í stað þess að sleppa
honum.
Síðan gerist það að ég ásamt
kunningja mínum fáum með góðri
aðstoð fjármagn til að koma á fót
áframeldi á þorski í kvíum í Stöðv-
arfirði. Byrjað var að veiða í þær
1992 .Þetta var sem sagt fyrsta til-
raun til þorskeldis hér á Íslandi.
Skilyrt var að Hafrannsóknastofnun
hefði eftirlit með eldinu og rannsak-
aði það jafnframt.Til þess starfs
valdist Björn Björnsson, starfsmað-
ur hjá Hafró. Mjög samviskusamur
og áhugasamur um allt sem þessu
viðkom.
Mörg tonn af fiski voru veidd
næstu árin. Merktir mörg hundruð
fiskar, þeir mældir og vegnir oft
sinnis, svo og lifrarinnihald, hrogn,
svil, o.fl. þegar slátrað var. Einnig
var tekið mikið sjónvarpsefni af
þessu eldi. Bæði af Stöð 2 og rík-
issjónvarpinu. Þessu eldi var hætt í
árslok 1994 eftir frábæran árangur.
Ástæður þess verða ekki tíundaðar
hér. Öll rannsóknargögn viðkomandi
þessu verkefni eru fyrirliggjandi og
örugglega öllum aðgengileg hjá Haf-
rannsóknastofnun.
Því kemur það mér nokkuð
spánskt fyrir sjónir að tveir skóla-
strákar með fáeina þorska í nokk-
urra vikna eldi skuli fá sérstaka heið-
ursútnefningu fyrir frumkvöðlastarf
frá forseta Íslands fyrir framtakið.
Er ekki leitað nokkuð langt yfir
skammt? Það er sannfæring mín að
gögn Björns Björnssonar vegna eld-
issins hér í Stöðvarfirði vegi marg-
falt meira til notkunar fyrir þá sem
vilja nýta sér þau, miðað við gögn
þessara manna. Að þeim ólöstuðum.
Það er síðan í framhaldi af þessu kví-
aeldi, að Björn fær þá hugmynd að
ala þorsk utan kvía í Stöðvarfirði.
Undirritaður var svo lánsamur að fá
tækifæri til að vinna við það verkefni,
sem stóð í um tvö ár. Árangur af því
var ótrúlegur, svo ekki sé meira sagt.
Söfnuðust tugir tonna bæði af þorski
og ýsu á ákveðið fóðrunarsvæði.
Ekki var síður samviskusamlega
staðið að gagnasöfnun og rannsókn-
um á því verkefni en kvíaeldinu. Nið-
urstöður úr því, sem kynntar hafa
verið víða um heim, eru áreiðanlega
aðgengilegar öllum sem þurfa.
Lokaorð mín eru að óskandi væri
að víðsýnni vinnubrögð muni fram-
vegis í heiðri höfð, á þessum síðustu
og verstu (mestu) upplýsingatímum
mannkyns.
BIRGIR ALBERTSSON,
Stöðvarfirði.
Þyngist fiskur
við að borða mikið
– Ný vísindi?
Frá Birgi Albertssyni: