Morgunblaðið - 09.02.2002, Síða 28

LISTIR
28 LAUGARDAGUR 9. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
ENDALOK útópíu er yfirskrift
málþings Ritsins, tímarits
Hugvísindastofnunar, sem
hefst í Odda, stofu 101, í dag kl.
13.
Sjö erindi
verða flutt á
málþinginu.
Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir
borgarstjóri:
Mitt á milli
vonar og ótta;
Vilhjálmur
Árnason, pró-
fessor í heimspeki: Í leit að
betra lífi; Úlfhildur Dagsdóttir
bókmenntafræðingur: Vara-
hlutir fyrir útópíur: eða, af var-
úlfum og príum; Árni Berg-
mann bókmenntafræðingur:
Þrengt að voninni; Bryndís
Valsdóttir heimspekingur:
Klónun manna: Veröld ný og
góð eða heimur á heljarþröm?;
Jón Ólafsson heimspekingur:
Endir útópíu; og Gottskálk
Jensson fornfræðingur: Fram-
tíðarmöguleikar fagurrar for-
tíðar: Antígóna í Reykjavík
1969 og 2000.
Málþing Rits-
ins í Odda
Ingibjörg
Miðasala er í síma 595 7999 og 800 6434 á milli kl. 9 og 17 virka daga
og á slóðinni www.midasala.is,
en einnig má leggja inn pantanir á símsvara 551 5677.
„Winterreise“
„Vetrarferðin“ eftir Franz Schubert
á Sunnudags-matinée 10. febrúar kl. 16.00
Hans Zomer, bassa-barítón
Gerrit Schuil, píanóleikari
Hús málarans Myndlistarsýningin
Rautt verður opnuð kl. 16. Myndlist-
arkonurnar sem eiga verk á sýning-
unni eru nemar við LHÍ. Þær eru
Guðrún Elva Jónsdóttir, Dagný
Reykjalín, Sesselja Thorberg Sig-
urðardóttir, Valgerður Jónasdóttir,
Sandra María Sigurðardóttir, Sól-
veig Rolfsdóttir, Sif Guðmunds-
dóttir, Valgerður Einarsdóttir og
Eidís Anna Björnsdóttir. Sýning-
arstjóri er Sesselja Thorberg Sig-
urðardóttir.
Sýningunni lýkur 2. mars.
Galleri Voss, Noregi Samsýning Ís-
lendinga og Norðmanna verður opn-
uð í dag. Egil Røed frá Bergen
dvaldi í gestavinnustofu Hafn-
arborgar fyrir nokkru og hafði í
framhaldi af dvöl sinni sýningu í
Hafnarborg í Hafnarfirði. Nú ætlar
hann að sýna myndir með mótífum
frá Íslandi í Galleri Voss og hefur
fengið til liðs við sig myndlist-
armenn frá Íslandi. Á sýningunni
verða verk eftir leirlistakonurnar í
Meistara Jakob, galleríi á Skóla-
vörðustíg.
Landssímahúsið v. Sölvhólsgötu
Nemendur á þriðja ári leiklist-
ardeildar og öðru ári myndlist-
ardeildar LHÍ sýna afrakstur nám-
skeiðsins Yfir landamærin kl. 16–18.
Í DAG
HALLVEIG Thorlacius var á ferð
í Flórída með brúðuleik sinn,
Sögusvuntuna, í síðustu viku.
Skemmti hún fjölda barna og full-
orðinna í nokkr-
um skólum á
Miami/Fort
Lauderdale-
svæðinu og end-
aði síðan með
sýningu í einni
af bókaverzlun-
um Barnes &
Noble á föstu-
dagskvöldið. Var
alls staðar gerð-
ur góður rómur
að þessari rammíslenzku brúðu-
leiksýningu þar sem Grýla leikur
eitt aðalhlutverkið. Var listakon-
unni klappað lof í lófa.
Á undanförnum árum hefur
Hallveig ferðast með brúðuleik
sinn víða um Bandaríkin og Kan-
ada á vegum Landafundanefndar,
en þetta er fyrsta ferð hennar til
Flórída. Í þetta sinn voru það for-
sætisráðuneytið, Flugleiðir og
nokkur fyrirtæki í eigu Íslendinga
í Flórída sem hjálpuðust að við að
fjármagna þessa heimsókn.
Sögusvuntan
í Flórída
Hallveig
Thorlacius
Í BORGARLEIKHÚSINU verður í
dag slegið met í fjölda leiksýninga á
einum degi, en leiknar verða fimm
sýningar. Á stóra sviðinu verður
Blíðfinnur kl. 14 og með Vífið í lúk-
unum um kvöldið. Á nýja sviðinu er
Beðið eftir Godot. Píkusögur á þriðju
hæðinni og Gesturinn á litla sviðinu.
Samtals er gert ráð fyrir um 1.500
gestum í leikhúsið í dag.
Fimm leiksýningar
á einum degi
♦ ♦ ♦
GUÐMUNDUR Tjörvi Guðmunds-
son opnar sýninguna Hrafnaþing í
Galleríi Skugga við Hverfisgötu í
dag, laugardag, kl. 18.
Þar sýnir hann ljósmyndir teknar
af hröfnum í Mosfellsbæ, Esju, Ing-
ólfsfjalli og á hrafnaþingum víðsveg-
ar um landið. Tjörvi sýnir á jarðhæð
og í kjallara Skugga, en í baksal sýn-
ir hann myndbandsverk, sem tekið
var á Super 8mm filmu. Allar mynd-
irnar eru teknar á tímabilinu janúar
til október 2001.
Á Hrafnaþingi sínu leitast Guð-
mundur Tjörvi við að henda reiður á
þeim birtingarmyndum sem hrafn-
inn tekur á sig í vitund okkar og set-
ur fram eigin túlkun á sögu og fortíð
hrafnsins í íslenskum sagnaarfi. Um
sýninguna segir hann m.a.: „Ég tel
fyrir bestu að láta myndirnar end-
urspegla túlkun mína á hrafninum
og þeirri óendanlegu fornu visku
sem leynist í augasteini hans.“
Í Klefa hefur Guðmundur Tjörvi
boðið Guðbjörgu Hlín Guðmunds-
dóttur að sýna þrjú olíumálverk sem
veita innsýn í samskipti manns og
hrafns. Hún er nemandi á listabraut
Fjölbrautaskólans í Breiðholti.
Sýningin stendur til 24. febrúar og
er Gallerí Skuggi opið frá kl. 13–17
alla daga nema mánudaga.
Ein ljósmynda Guðmundar
Tjörva Guðmundssonar.
Hrafnaþing í
Galleríi Skugga
ÞAÐ er óhætt að segja að stemm-
ingin sem skapaðist í Háteigskirkju, á
tónleikum þeirra Mörtu Guðrúnar
Halldórsdóttur sópransöngkonu og
Snorra Arnar Snorrasonar lútuleik-
ara, hafi verið nokkuð sérstæð. Það
leyfist því sem næst að segja að hún
hafi verið heimilisleg fyrir þær sakir,
að á milli laganna sagði Marta Guð-
rún frá textainnihaldi þeirra og einnig
það að hún söng öll lögin sitjandi.
Þetta fyrirkomulag er skemmtilegt,
persónulegt og brýtur upp hið hefð-
bundna tónleikaform sem oft á tíðum
er frekar óhagganlegt. Það kallar
hins vegar á meiri nálægð við áheyr-
endur og gæti því fallið betur að minni
kirkjum og tónleikasölum.
Fyrri hluti efnisskárinnar var að
mestu helgaður ítölskum sönglögum
endurreisnar og textar þeirra ljúfsár
barlómur um ástina. Aríurnar voru
margar hverjar mjög fallegar og þó
keimlíkar. Helst ber þar að nefna O
mia Filli gradita eftir óþekkt tón-
skáld, sem er tregafull aría; hina
glæsilegu júbelaríu O bella pípíu,
einnig eftir óþekkt tónskáld, og Am-
arilli mia bella eftir Giulio Caccini. Sú
aría er kannski ein af kunnuglegri ar-
íum frá endurreisnartímanum, og þá
fyrir þær sakir að vera mikið sungin
af söngnemendum hér á landi. Það
var því mikill fengur í að heyra hana
hér sungna í vel fluttri og skemmti-
lega skreyttri barrokkútfærslu.
Þar á milli flutti Snorri Örn sóló-
stykki fyrir teorbu, eftir Robert de
Visée, og gerði nokkuð vel, þótt ekki
hafi það náð flugi í hæstu hæðir. Það
má segja að hljómburður Háteigs-
kirkju, sem er mjög góður fyrir söng
og kirkjunnar hljóðfæri, sé ekki eins
heppilegur fyrir hljómlítið hljóðfæri
eins og teorbu þar sem hraðar skreyt-
inótur skiluðu sér ekki sem bæri.
Teorba er lútuættar en er hljóm-
meiri, stærri og hefur dýpra raddsvið
en lútan. Teorban sem Snorri lék á
hefur fjórtán strengi og til viðbótar
koma yfirliggjandi bassastrengir.
Þetta hljóðfæri átti sinn blómatíma á
endurreisninni og fram í pólýfóníu í
barrokkinu.
Eftir hlé var meðleikur og einleikur
Snorra á gítar, sem er eftirgerð 19.
aldar hljóðfæris sem nú er á safni í
Basel í Sviss. Fimm stutt sönglög eft-
ir ítalska söngvarann og gítarleikar-
ann Mauro Giuliani voru þar á dag-
skrá og fjölluðu enn um vonleysi
ástarinnar. Stef og tilbrigði við Mal-
borough fyrir gítar sóló eftir Fern-
ando Sor voru vel leikin og sannfær-
andi. Samt væri ekki óvarlegt að ætla
að kirkjuskipið hafi gleypt mikið af
þeim dýnamísku breytingum sem
væru tilhlýðilegar og nútímagítar
hefði getað magnað upp við þessar að-
stæður.
Tvær aríur eftir Mozart, Vedrai
carino og Batti, batti O, bel Masetto, í
umritunum Fernando Sor voru ágæt-
lega fluttar en það hefði væntanlega
aukið á leikræn tilþrif þeirra hefði
Marta flutt þær standandi.
Að lokum voru fimm stutt sönglög
eftir F. Sor, eins konar áminningar
um lífið og tilveruna, glæsilega flutt.
Góð tilfinning fyrir stíl sýndi sig í
fáguðum söng Mörtu Guðrúnar í ar-
íunum frá endurreisnartímanum.
Hæfileg notkun á flúri og rúbatói bar
einnig kunnáttunni vitni. Í þessu sam-
hengi voru sönglög rómantíkurinnar
eftir Giuliani ekki jafn sannfærandi
og texti átti til að vera ógreinilegur á
efsta raddsviðinu. Meðleikur Snorra
Arnar var grandvar og kollektífur,
féll nokkuð í skugga ójafnvægis söng-
raddar við teorbu og gítar en smekk-
vís og vel útfærður þess utan.
Ljúfsár
barlómur
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Snorri Örn Snorrason og Marta Guðrún Halldórsdóttir.
TÓNLIST
Háteigskirkja
Marta Guðrún Halldórsdóttir, sópran, og
Snorri Örn Snorrason, teorba og gítar,
fluttu verk eftir: Caccini, Giuliani, Mozart
og Fernando Sor. Þriðjudaginn 5. febrúar
kl. 20.
SÖNGUR, GÍTAR, TEORBA
Kári Þormar