Morgunblaðið - 10.03.2002, Blaðsíða 50

50 SUNNUDAGUR 10. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ






 




 
   

 
 




  
   
 
 

!   "#
$
   
# 
    %

 &' BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MORGUNBLAÐINU barst eftirfar-
andi bréf:
Kæri ritstjóri.
Ég er norskur sjóliðsforingi á eft-
irlaunum og hef fengið áhuga á sögu
ættar minnar. Í því sambandi hefi ég
komist yfir gamla og að sumu leyti
skemmda mynd, sem fannst í fórum
foreldra minna og hefur verið tekin af
konunglegum hirðljósmyndara, P.
Brynjólfsson, Reykjavík.
Foreldrar mínir eru báðir látnir og
mér hefur ekki tekizt að bera kennsl
á þá einstaklinga, sem eru á mynd-
inni. Þess vegna er það von mín að
Morgunblaðið geti aðstoðað mig. Eft-
ir því sem ég veit bezt (samkvæmt
upplýsingum biskups á miðjum aldri)
hefur aðeins einn fjölskyldumeðlimur
minn verið í tengslum við Ísland,
settist þar að um 1920? Nafn hans var
Bernhard Pettersen og hann kom frá
Senja-eyju í Norður-Noregi. Sam-
kvæmt litlum heimildum mínum
kvæntist hann konu frá Bergen og
þau stofnuðu til fyrirtækis á Íslandi
og seldu lýsisafurðir.
Er möguleiki á að myndin, sem
þessu fylgir, sé af þeim hjónum? Ég
yrði ákaflega þakklátur ef einhver
gæti staðfest það og veitt mér upplýs-
ingar um afkomendur þeirra, svo að
ég geti uppfært ættfræðitölu mína.
TERJE MEYER NILSSEN,
Wallemsskogen 56,
5164 Laksevåg (Bergen),
Norge.
Þekkir einhver fólkið?
Frá Terje Meyer Nilssen:
ÉG ER værukær umfram aðra menn
en bý svo vel að hérna á horninu rétt
þar hjá sem ég bý er ágætis mat-
vörubúð. Og það
segi ég satt að
mikið værum við
betur settir kaup-
maðurinn og ég ef
hann fengi að
selja mér rauðvín-
ið sem ég sötra
eins og sannur
sælkeri með
steikinni minni og
pastanu. Ég
þyrfti þá skemmra að fara eftir vín-
inu og tekjur hans myndu aukast. En
ég er á báðum áttum.
Ég hef svo sem engar áhyggjur af
þessu frelsi sem allir tala um og leysa
á hvers manns vanda. Mitt frelsi
eykst ekkert við það að geta skokkað
til kaupmannsins míns og keypt af
honum vín (og bjór um Formúlu-
helgar). Ég hef heldur engar áhyggj-
ur af þessari forræðishyggju sem
þykir mikið skammaryrði í dag. Ég
sé engan stóra bróður í Ríkinu þegar
ég fer þangað að kaupa vínið mitt, að-
eins stimamjúka og vingjarnlega af-
greiðslumenn sem alltaf eru reiðu-
búnir að halda yfir mér langar ræður
um ágæti (eða ekki ágæti) þessa eða
hins rauðvínsins (ég er skelfilegur
vínsnobbari og spyr aldrei um hvít-
vín).
Ég sé heldur ekkert forneskjulegt
við sérverslanir, sem Ríkið mitt
óneitanlega er, eða finnst mér það til-
tökumál að hið opinbera hafi eitt með
höndum sölu þessa fíkniefnis sem
áfengið er. Nú um stundir þykir
þetta gamaldags viðhorf en mér er
ómögulegt að leggja að jöfnu áfengi
og mjólk.
Um allt þetta má vissulega deila og
ég veit um nokkra þingmenn sem eru
mér hjartanlega ósammála og svo
virðist sem meiri hluti þjóðarinnar sé
það einnig. Þetta veldur mér nokkr-
um áhyggjum, mest vegna þess að
fræðimenn ýmiskonar vilja telja okk-
ur trú um að áfengisnotkun unglinga
muni aukast ef áfengið verður selt í
matvörubúðum. Nú þarf ég ekkert
endilega að vera sammála þessum
fræðingum (enda margir þeirra mis-
vitrir eins og dæmin sanna) en ég
velti því engu að síður fyrir mér
hvort rétt sé að taka þessa áhættu.
Vil ég láta löggjafann auka mér leti
(og kaupmanninum mínum tekjur)
með því leyfa honum að selja mér
rauðvín? Erum við, ég og kaupmað-
urinn, ef til vill að tefla framtíð barna
okkar og barnabarna í tvísýnu með
því að heimta rauðvínið inn í mat-
vörubúðirnar? Ég veit það ekki – en
þegar ég gaumgæfi málið þá er ég
fús að láta börnin okkar og barna-
börn njóta vafans. Ég skal fara lengri
leiðina eftir víninu mínu og sitja
áfram (eða standa) undir löngum
ræðum þjónustulipurra afgreiðslu-
manna í Ríkinu sem endilega vilja
prútta inn á mig besta rauðvíninu (ég
lenti meira að segja á einum slíkum
um daginn sem impraði á hvítvíni við
mig). Já, ég segi ykkur satt, ég skal
líka þola hvítvínsræður vegna þessa
vafa en hvað um ykkur? Hvað um
þennan meirihluta þjóðarinnar sem
vill kaupa sitt áfengi í matvörubúðum
(að þingmönnunum meðtöldum); vilj-
ið þið láta unglingana njóta vafans?
Hvað segir þú, Vilhjálmur Egilsson,
framkvæmdastjóri Verslunarráðs Ís-
lands og alþingismaður Norðurlands
vestra? Með þökk fyrir birtinguna.
JÓN HJALTASON,
sagnfræðingur, Akureyri.
Áfengi handa
unglingum
Frá Jóni Hjaltasyni:
Jón
Hjaltason