Morgunblaðið - 23.04.2002, Side 58

58 ÞRIÐJUDAGUR 23. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
SÍÐUSTU daga, vikur og mánuði
hafa margar greinar birst í blaðinu
um stríðið fyrir botni Miðjarðar-
hafs. Flestar þeirra hafa verið út-
húðun á Ariel Sharon og ríkis-
stjórn hans og framferði þeirra á
hernumdu svæðunum í Ísrael. Fáir
hafa látið í ljós skoðanir sem styðja
það framferði. Þrátt fyrir að marg-
ir séu sammála um að aðgerðir Ísr-
aelshers séu réttmætanlegar, þora
ekki margir að láta það út úr sér af
hræðslu við hreint og beint aðkast
frá stuðningsmönnum Arafats á Ís-
landi sem virðast nú orðið skipta
þúsundum ef ekki tugþúsundum.
Ég skil fullkomlega, í ljósi þess
hve Íslendingar eru áhrifagjarnir,
hvers vegna þessi hópur er svona
stór. Fjölmiðlar og „stórir kallar“
hér á landi hafa tekið stöðu sína á
móti Ísreal og hefur á ótrúlegan
hátt fengið yfirgnæfandi meiri-
hluta þjóðarinnar með sér með
birtingu blóðugra mynda og sagna
sem oft á tíðum vantar hálfa sög-
una í. Menn eins og Steingrímur „á
móti öllu“ Sigfússon, Illugi Jökuls-
son blaðamaður og jafnvel biskup
vor hr. Karl Sigurbjörnsson hafa
einnig tekið sér stöðu harkalega
gegn Ísrael með framkomu sinni
og/eða orðum. Fáir vita þó yfirleitt
hverju þeir eru að mótmæla eða
hvað þeir yfirleitt eru að tala um.
Enginn þessara manna, hvað þá fé-
lagið Ísland-Palestína, sem ég per-
sónulega tel hóp menningarsinn-
aðra mennta- og háskólanema sem
vantar stefnu í líf sitt, veit yfirleitt
hver aðdragandi stríðsins er í raun
og veru. Hefur einhverntíma verið
til viðurkennt ríki í heiminum, með
ríkisstjórn, sem heitir Palestína?
Hvernig getur leiðtogi sem for-
dæmir hryðjuverk án nokkurs ár-
angurs verið góður leiðtogi lands?
Er Arafat nokkuð meira en gamall
hryðjuverkamaður með skjálfandi
neðrivör? Er Ariel Sharon sá antí-
kristur, hryðjuverkamaður eða sá
gjöreyðandi nútímans sem þjóð
okkar telur vera? Hvernig væri að
fólk færi bara að sitja á sínum
skoðunum sem lýsa engu öðru en
vanþroska og óljósri mynd frétta-
manna á atburðum liðinnar stund-
ar? Ég vil líka skora á menn að
halda sig við efnið. Þá vil ég sér-
staklega skora á hr. Karl Sigur-
björnsson biskup að ganga ekki
lengra út fyrir helgirit okkar Bibl-
íuna en hann hefur þegar gert með
orðum og gjörðum. Karl minn,
kristnir menn skulu standa með
þjóð Guðs er það ekki? Segir ekki
orð Guðs svo að allar þjóðir heims
muni snúast gegn Ísrael á síðustu
dögum, viltu vera einn af þeim?
Svo vil ég skora á stjórnmála-
menn okkar litla lands, að láta ekki
mikilmennsku sína verða til þess
að dæma heila þjóð svo rangt að
það eigi eftir að skaða þjóð okkar í
dag og um framtíð og eilífð. Ein-
beitið ykkur nú að stóriðjunni og
verðbólguni, Bush reddar þessu
þarna úti.
Illugi og hinir blaðamennirnir,
verið ekki að nota dauða fólksins
sem þið vorkennið svo mikið til að
koma höggi á sjálfstæðisflokkinn
eða nokkuð annað sem tengist okk-
ar góða landi. Við eigum ekki neina
sök á málunum þarna úti, við get-
um ekkert gert.
Megi Guð vera með þeim sem
hafa á réttu að standa, en mis-
kunni sig yfir þá sem troða niður
málstað sannleikans, góðar stund-
ir.
BIRKIR ÞÓR EGILSSON,
Arnarsmára 12, Kópavogi.
Gætum tungu
okkar
Frá Birki Þór Egilssyni:
FYRIR stuttu var sýnd í sjónvarpi
allra landsmanna afar áhugaverð
mynd um frú Vigdísi Finnboga-
dóttur fyrrverandi forseta. Eitt af
því sem sagt var frá í myndinni var
barátta hennar í þágu minnihluta-
tungumála í heiminum. Þótt bar-
átta Vigdísar sé vissulega göfug þá
er rétt að gleyma því ekki að hér á
Íslandi er ýmislegt sem gæti verið
í betra lagi. Heyrnarlausir Íslend-
ingar sem tala táknmál tilheyra
nefnilega málminnihlutahópi, sem
berst fyrir því að fá mál sitt við-
urkennt sem móðurmál, en hefur
hingað til átt í vök að verjast.
Það vakti furðu mína og hugar-
angur að myndin um frú Vigdísi
var ekki textuð. Heyrnarlausir og
mikið heyrnarskertir Íslendingar
höfðu því engin tök á því skilja
myndina. Fyrir þeim var þetta
sundurlaus, óskiljanleg myndasýn-
ing, sem er auðvitað afskaplega
dapurlegt; heyrnarlausir vilja
nefnilega gjarnan horfa á íslenskt
sjónvarpsefni allt árið um kring en
ekki bara um jól og áramót!
Það er átakanlegt fyrir þá sem
bera hag heyrnarlausra fyrir
brjósti að þurfa að horfa upp á
óréttlætið sem viðgengst í aðgeng-
ismálum heyrnarlausra þegna
þessa lands. Það er ekki síður öm-
urlegt fyrir sjálfsmynd heyrnar-
lausra Íslendinga að þurfa að
sætta sig við það dag hvern að
geta ekki fylgst með íslensku sjón-
varpsefni, vera ætíð utangátta í
öllu upplýsingastreymi nútímans.
Ég skora því á íslensku sjónvarps-
stöðvarnar (ekki síst þá ríksreknu
sem ég styrki mánaðarlega hvort
sem mér líkar betur eða verr), að
taka nú myndarlega á textunar-
málunum og láta af þeirri mis-
munun sem ríkt hefur hér um ára-
bil.
BRYNDÍS
SNÆBJÖRNSDÓTTIR,
Mávahlíð 12, Reykjavík.
„Ljós heimsins“
Frá Bryndísi Snæbjörnsdóttur: