Morgunblaðið - 19.05.2002, Síða 38

MINNINGAR
38 SUNNUDAGUR 19. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ

 
 
 


   

  




  
  
  


   
  
!"
 ! ! ! #

 $%& '
 
 (    )
 
 !
"# 
#$%


& 
 '! ( 


) 
 
))
 

 $
%

 $

%


 $
*

 

 


 


  
 

   
 


   
 
! " 
 #!
! !$$ 
  " 
%
 !$$ &  !$$

  !$$
!  " 
  
"  '  
" 
%

!$$
"
 () *



 
  
 

 


  


  
  


  

   
 

 
 
 
  ! 
 


  " 
 # 
 ! 
! $!%%!
 !
" #$ 
 
 %
"!& 
 % #   ##$ 

"!
 % $'()    #$ 
* 
 %
 $#$
%!' ') "


 
  
  
    
  
 
    


 
    

 


 

 




 
     

  

 
 
 !" 
    # $

       %
& 

#      

  !"#" 
$# !"   "#"  %  "& $'##(
!"#)* +   "##( ,) - #"
()'./ 


 
  
        
          




  

  
 
   
    
 !!" # $  %&'
( &  )    !
"#  $# 
 
%& $ ' (  )* $# 
"# 

%& $ ' ) &! $# 
+&
%& $ '
, *  & , *
'&
,)* -.$ 
✝ Bragi Þórhallsonvar fæddur á
Langhúsum í Fljóts-
dal 20. maí 1947.
Hann lést á Landspít-
alanum 11. maí síð-
astliðinn. Foreldar
hans voru Þórhallur
Ágústsson og Iðunn
Þorsteinsdóttir.
Hann var næstyngst-
ur níu systkina. Þau
eru: Ágúst Þór-
hallsson, Þorsteinn,
Rebekka, Sigurður,
Ingibjörg, Soffía,
Þórhallur Óskar og
Ragnhildur.
Bragi lætur eftir sig eiginkonu,
Rannveigu Pálsdóttur, f. 23.2.
1947, og þrjú börn.
Þau eru: Eiður, f.
13.6. 1976, Páll, f.
19.7. 1977, unnusta
hans er Ásta Kristín
Sigurjónsdóttir; og
Iðunn, f. 20.11. 1986.
Bragi hóf störf hjá
Eskifjarðarbæ árið
1979 og vann þar þar
til hann lést. Auk
þess var hann í
slökkvliði Eskifjarð-
ar og vann sem
sjúkraflutningamað-
ur.
Útför Braga fer
fram frá Eskifjarðarkirkju á
morgun, mánudaginn 20. maí, og
hefst athöfnin klukkan 14.
Ég hélt ég hefði tíma
til að tal’ um allt við þig.
Nú tómið við tekur.
Ég gat ei vitað
að þú verður ekki hér
er vorið mig vekur.
(I.G.)
Elsku Bragi minn, nú ertu farinn.
Þú háðir baráttu upp á líf og dauða
þar sem lífið lét undan að lokum.
Við sitjum eftir skilningsvana og
söknum þín sárt. Enginn getur skil-
ið hver tilgangurinn er en við verð-
um að trúa því að þetta sé guðs vilji
og að þín sé meiri þörf annars stað-
ar.
Ég kynntist þér fyrir um tíu árum
og yndislegri tengdaföður hefði ég
ekki getað óskað mér. Þú sást til
þess að við Palli gætum hist þegar
við vorum að byrja saman. Þú
keyrðir hann inn á Reyðarfjörð hve-
nær sem honum datt það í hug og
taldir það ekki eftir þér að vakna
um miðjar nætur til að sækja hann.
Þannig maður varst þú í hnotskurn,
gerðir allt fyrir alla án þess að
hugsa þig um og oftast svo miklu
meira.
Frá því að við Palli fluttum suður
höfum við sést sjaldnar en það var
alltaf jafn gaman að heyra í þér í
símanum, oftast var þá veðrið borið
saman og við rifumst um það hvar
það væri betra, það var náttúrulega
alltaf best á Eskifirði. Þú hafðir allt-
af mikinn áhuga á því sem við vor-
um að gera og vildir fylgjast með
öllu sem var í gangi. Þið feðgarnir
gátuð talað saman alveg endalaust,
að mér fannst, um hin og þessi
málaefnin, þeirra samtala verður
sárt saknað. Fyrir stuttu síðan
komst þú í bæinn og við eyddum öll
einum sunnudegi saman. Þá hafðir
þú mestu áhyggjurnar af því hvað
þú ættir að kaupa fallegt handa
Rannveigu og Iðunni til að gleðja
þær þegar þú kæmir heim. Við rölt-
um búð úr búð þangað til að þú
varst orðinn ánægður með þitt.
Hvern hefði þá getað órað fyrir því
að þetta yrði í síðasta skipti sem við
drykkjum saman kaffi og ræddum
um heima og geima.
Það eru margir sem eiga um sárt
að binda vegna fráfalls þíns, því það
eru ófáir staðirnir sem þú komst við
á. Þú varst eins og segull, því fólk
dróst að þér úr öllum áttum og því
fleiri sem bættust við þeim mun
betra.
Við eigum minningu um hjarthlýj-
an og yndislegan mann sem við
geymum í hjörtum okkar að eilífu.
Takk fyrir allt sem þú gafst okkur.
Þeir segja mig látinn, ég lifi samt
og í ljósinu fæ ég að dafna.
Því ljósi var úthlutað öllum jafnt
og engum bar þar að hafna.
Frá hjarta mínu berst falleg rós,
því lífið ég þurfti að kveðja.
Í sorg og í gleði ég senda mun ljós,
sem ykkur er ætlað að gleðja.
(Höf. ók.)
Elsku Rannveig, Eiður, Palli og
Iðunn, Guð gefi ykkur styrk til að
takast á við þessa miklu sorg og
halda áfram.
Ásta Kristín Sigurjónsdóttir.
Hjálpsamur, greiðvikinn, barn-
góður, traustur, mikill fjölskyldu-
maður. Þessi orð koma okkur fyrst í
hug þegar við hugsum um Braga
Þórhallsson.
Bragi tengdist fjölskyldu okkar
fyrir rúmum aldarfjórðungi þegar
hann hóf sambúð með Rannveigu.
Þau eignuðust fljótlega soninn Eið
og rúmu ári síðar Pál. Iðunn kom
svo í heiminn þegar bræðurnir voru
orðnir níu og tíu ára gamlir.
Fjölskylda Rannveigar eignaðist
strax góðan vin og mikla hjálpar-
hellu þar sem Bragi var. Hjálpsemin
og greiðviknin voru honum svo inni-
lega í blóð borin að leitun er að öðru
eins. Ef eitthvað var bilað mætti
Bragi, óbeðinn, með allar græjur til
að laga hlutinn. Ef eitthvað varð
ónýtt eða bara ef honum fannst ein-
hvern vanta eitthvað var hann vís til
að segja:„Ég á nú svona og ég læt
þig bara hafa það.“ Ef einhver var
að smíða eða flytja eða þurfti að láta
líta á bílinn sinn þá mætti Bragi og
lagði hönd á plóginn.
Börnin í fjölskyldunni löðuðust að
Braga enda hafði hann ljúfa lund og
dekraði gjarnan við þau.
Í fjölskyldu okkar skilur Bragi
eftir sig stórt skarð og líka í okkar
litla samfélagi því hann hafði gaman
af að hitta fólk og ræða málin og var
óspar á að gera fólki greiða.
Við sendum Rannveigu, Eiði,
Palla og Ástu og Iðunni okkar inni-
legustu samúðarkveðjur sem og
systkinum Braga og fjölskyldum
þeirra og öðrum ástvinum hans.
Við þökkum Braga samfylgdina
og trygglyndið. Minningin um góð-
an dreng mun lifa.
Guðný og Þórdís Pála.
BRAGI
ÞÓRHALLSSON
Sigurður Þ. Tómas-
son er látinn. Þrátt fyr-
ir árin 92 var hann ekki
saddur lífdaga, þvert á
móti var hann með stór
áform og áhugasamur
um framtíðina.
Strax á fyrsta fundi með þeim
hjónum Sigurði og Maggý mátti
skynja hversu merkileg þau hjón
voru og samvistir við þau voru ávallt
tilhlökkunarefni. Umræðuefnin voru
ekki af lakara tagi; pólitík, listir,
helstu þjóðmál, vafin æskuminning-
um og skemmtisögum frá viðburða-
ríkri ævi þeirra hjóna. Ekki síðri
voru kræsingarnar og umbúnaður-
inn, byggð á áratuga hefðum. Maggý
var einstök kona, sterk og hlý, allt-
umvefjandi í kærleika og umhyggju
fyrir sínum. Maggý lést á síðasta ári
og er skammt á milli hjóna.
Sigurður fékk það fágæta tæki-
færi þegar hann var ungur maður, að
SIGURÐUR ÞOR-
KELL TÓMASSON
✝ Sigurður ÞorkellTómasson fædd-
ist á Miðhóli í Sléttu-
hlíð í Skagafirði 16.
júlí 1910. Hann lést
26. apríl síðastliðinn
og var útför hans
gerð frá Bústaða-
kirkju 7. maí.
fá styrk til Svíþjóðar-
farar, þar sem hann
gekk í samvinnuskóla.
Sú reynsla bjó með
honum alla tíð og víkk-
aði sjóndeildarhring
hans. Eitt dæmi um
þetta er sagan af því
þegar Sigurður var
með efnagerð í Reykja-
vík, þar sem hann bjó
til og seldi m.a. súkku-
laði ætlað til baksturs.
Salan var dræm og á
þessum tíma þóttu er-
lendar vörur meira
spennandi kostur en
innlendar. Sigurður var fljótur að sjá
við þessu og ritaði fagurri rithönd;
Choklade, á vörurnar og jókst salan
við það til muna. Sigurður var fram-
úrstefnulegur að mörgu leyti, m.a.
varð hann fljótt áhugamaður um
heilsuvörur og heilsusamlegt líferni.
Hann drakk soð af grænmeti og rót-
arávöxtum, fastaði og gekk mikið.
Þessi ástundun skilaði sér í af-
bragðsgóðri heilsu og unglegu útliti
fram á síðasta dag. Í þessu sambandi
má nefna að hann fór á sjúkrahús í
fyrsta sinn 89 ára gamall. Tildrög
þess voru að hann ætlaði í bæinn
með strætisvagni á afmælisdegi mín-
um, til að kaupa gjöf. Hann var eitt-
hvað seinn fyrir og hljóp á eftir vagn-
inum, með þeim afleiðingum að hann
féll við og mjaðmagrindarbrotnaði.
Hann var óánægður með að ná ekki
fullum bata og stundaði æfingar af
kappi fram á síðasta dag, leit á það
sem alls ófullnægjandi árangur að
þurfa að styðjast við staf.
Sigurður talaði oft um hringinn
sem hann fann í kringum sig; hring
afkomenda og tengdra, sem hann
taldi auðvitað að væri allt stórkost-
legt fólk og börnin með eindæmum
efnileg. Ég fann samhljóm í líking-
unni um hringinn, enda fannst mér
hið sama þegar Ebba Margrét dóttir
mín fæddist árið 1991, að um hana
væri sterkur frændhringur. Hún var
svo lánsöm að eiga ömmur og afa og
þrjár langömmur og tvo langafa
fram til átta ára aldurs. Síðan hafa
verið höggvin skörð í hringinn henn-
ar, á einungis þremur árum hafa
kvatt Steini afi, Sissa amma, Maggý
amma og nú Sigurður afi.
Á síðasta samfundi okkar nú í apr-
ílbyrjun óskaði Sigurður eftir aðstoð
við að skipuleggja stórveislu sem átti
að fara fram nú í sumar.
Veislan góða átti að vera sú fyrsta
í röð margra, þar sem ætt og vinir
hittust og styrktu tengsl. Án Sigurð-
ar eru veisluhöldin tilgangslítil,
hringurinn góði án miðpunkts og
mönduls.
Þakklæti er mér efst í huga á
kveðjustund, þakkir fyrir góð kynni
við mikilhæfan mann. Guð blessi Sig-
urð Þ. Tómasson.
Sigríður Björk Guðjónsdóttir.
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Ólafur Ö. Pétursson,
útfararstjóri,
s. 896 6544
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
S. 551 7080
Vönduð og persónuleg þjónusta.