Morgunblaðið - 23.08.2002, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 23.08.2002, Blaðsíða 34
MINNINGAR 34 FÖSTUDAGUR 23. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ ✝ Pálmi Þórissonfæddist á Akra- nesi 19. febrúar 1979. Hann lést af slysförum 2. ágúst síðastliðinn. Foreldr- ar hans eru hjónin Sigrún Áskelsdóttir, f. 7. október 1953 á Drangsnesi í Strandasýslu, starfs- maður hjá Orkuveitu Reykjavíkur, og Þór- ir Ólafsson, f. 2. maí 1950, að Búðum í Fá- skrúðsfirði, fv. skólameistari á Akranesi, nú starfsmaður í menntamálaráðuneytinu. For- eldrar Sigrúnar eru Vigdís Björnsdóttir, f. 11. mars 1932 í Göngustaðakoti í Svarfaðardal, og Áskell Jónsson, f. 4. júlí 1924 á Kaldrananesi í Strandasýslu. Þau eru búsett á Akranesi. For- eldrar Þóris eru Alma Pálma- dóttir, f. 26. janúar 1932 að Búð- um í Fáskrúðsfirði, og Ólafur Jónsson, f. 23. febrúar 1927 í Hvammi í Fáskrúðsfirði. Þau búa í Reykjavík. Systkini Pálma eru tvö: 1) Dagur Þórisson, rafvirki, f. 11. febrúar 1974 á Akranesi. Hann er kvæntur Hjördísi Dögg Grímarsdóttur, nemanda í Kenn- araháskóla Íslands, f. 16. maí 1980 á Akranesi. Þau búa í Grinda- vík. 2) Vigdís Þór- isdóttir, nemandi í Háskóla Íslands, f. 13. júlí 1975 á Akra- nesi. Vigdís á eina dóttur, Sigrúnu Am- ina Wone, f. í Reykjavík 6. apríl 1997. Þær mæðgur búa í Reykjavík. Pálmi bjó með foreldrum sínum á Akranesi þar til í lok sl. árs er þau fluttu til Reykjavík- ur. Pálmi lauk stúdentsprófi frá Fjölbrautaskóla Vesturlands á Akranesi vorið 1999. Hann stund- aði nám í Tækniskóla Íslands í eina önn en hóf nám í rafvirkjun haustið 2001 og var nemandi í Iðnskólanum í Reykjavík er hann lést. Með námi vann Pálmi ýmis störf og síðast í verksmiðju Ís- lenska járnblendifélagsins á Grundartanga. Pálmi lék körfu- bolta með meistaraflokki á Akra- nesi í nokkur ár og skemur með Skallagrími í Borgarnesi, ÍS og unglingaliði í Örebro í Svíþjóð. Pálmi var ókvæntur og barnlaus. Pálma verður minnst í Bú- staðakirkju föstudaginn 23. ágúst og hefst athöfnin klukkan 13.30. Það er margt í þessu lífi sem við eigum erfitt með að skilja, þar ofar- lega á lista er dauðinn. Oft á tíðum knýr hann á dyrnar þegar við eigum síst von á því. Ég á enn erfitt með að trúa því að hann sé farinn frá okkur. Söknuður- inn er svo mikill og sorgin svo djúp að það virðist óhugsandi að fá hugarró á ný. Það er á stundum sem þessum sem við hugleiðum hversu dýrmætt lífið er en jafnframt ósanngjarnt. Það er erfitt að líta yfir farinn veg og vita til þess að ég mun ekki fá tækifæri til að hitta hann aftur. En svona er lífið. Við þurfum að vera sterk og taka því sem að höndum ber. Eftir sitja allar góðu minningarnar sem ég á um hann. Það var alltaf gaman að hitta Pálma þar sem hann var einstaklega laginn við að grínast og hafa gaman. Það var sjaldan sem maður hitti hann öðruvísi en brosandi. Þannig var það þegar við hittumst í síðasta sinn. Þau systkinin ásamt Sigrúnu Amínu höfðu gert sér ferð í Grindavíkina til að eiga notalega kvöldstund með okk- ur. Við borðuðum saman, spjölluðum og höfðum gaman. Þessa stund er ég þakklát fyrir og mun seint gleyma. Með þessum orðum kveð ég góðan vin með söknuði. Hjördís Dögg Grímarsdóttir. Hann Pálmi er dáinn. Þessar frétt- ir sem við fengum frá Íslandi 2. ágúst s.l. þar sem við vorum staddir á Mall- orka með foreldrum okkar eru þær erfiðustu, sem við höfum nokkurn tíma fengið. Við bræðurnir og Pálmi vorum systkinabörn og áttum við heima í næsta nágrenni við hann nærri því alla okkar ævi. Pálmi var mikill vinur okkar, þrátt fyrir töluverðan aldurs- mun. Körfubolti var uppáhaldsíþrótt okkar allra frændanna, og við lékum saman körfubolta frá unga aldri. Það var líka gaman að heimsækja Pálma og hlusta á músik með honum eða bara spjalla við hann. Okkur fannst líka gaman þegar Pálmi bauð okkur á rúntinn til að spjalla um körfubolta og margt fleira. Hann kom líka nokkrum sinnum til okkar í vor til að horfa með okkur á uppáhaldsliðið okkar í NBA-deildinni í úrslitakeppninni, sem er LA Lak- ers. Það voru góðar stundir. Við viljum kveðja Pálma með þess- um vísum, sem langafi okkar orti: Hörð er dauðans hönd héðan slitna bönd ungur fórstu upp til himins sala þar sem þroska nær þrautum jarðar fjær, börn í hæðum blessuð við hann tala Víst þó veik sé trú vonin tengir brú, milli heima mildur drottinn leiðir og um eilífð þá ástvin búum hjá. Meistarinn oss gæfuveginn greiðir ( Björn Guðm. frá Bæ.) Blessuð sé minning hans. Áskell og Andri Jónssynir. Ég man þig með hlýju. Ég man blíðu augun. Ég man þig umvefjandi. Ég man eftir brosinu þínu. Þú gafst svo mikið með tilveru þinni. (Nanna Þóra Áskelsdóttir.) Guð vaki yfir okkur öllum sem syrgjum þig og veiti okkur styrk á þeim tímum sem fara í hönd. Þín frænka Nanna Þóra. Þann 2. ágúst bárust okkur þær sorgarfréttir að Pálma frænda væri saknað eftir bílslys í Hvítá. Það er erfitt að sætta sig við að Pálmi sé dá- inn, hann sem að átti allt lífið fram- undan. Pálmi var einstaklega ljúfur og góður og alltaf stutt í brosið. Við áttum margar góðar stundir með Pálma og fjölgaði þeim eftir að hann flutti til Reykjavíkur um ára- mótin s.l. Litlu frænkurnar Sigrún og Alma nutu góðmennsku hans í ríkum mæli þar sem hann lét sér sérstak- lega annt um þær. Um miðjan júlí var Pálmi samferða okkur upp í sum- arbústað þar sem að fjölskyldan var saman komin til að halda upp á af- mæli Vigdísar. Dreif Pálmi sig í heitapottinn með þeim Sigrúnu og Ölmu þar sem aðrir gestir voru ekk- ert of spenntir að fara í pottinn vegna þess hve veðrið var leiðinlegt. Um kvöldið var hann síðan samferða okk- ur aftur í bæinn, ekki grunaði okkur að þetta væri í síðasta skipti sem að við hittum hann. Lífið er óútreikn- anlegt og reynum við að finna hugg- un í sorg okkar og trúum því að hans bíði mikilvægt hlutverk á nýjum stað. Elsku Pálmi, það er erfitt til þess að hugsa að eiga aldrei eftir að sjá þig aftur en við munum geyma í hjörtum okkar fallegar minningar um þig. Elsku Þórir, Sigrún, Vigdís, Sig- rún Amína, Dagur og Hjördís, við vottum ykkur okkar dýpstu samúð. Guð varðveiti ykkur og styrki í þessari miklu sorg. Linda, Hafsteinn og Alma. Við hjónin kynntumst Þóri og Sig- rúnu, foreldrum Pálma, þegar við fluttumst til Akraness fyrir 23 árum síðan. Þá var Pálmi á fyrsta ári. Þau urðu fljótt meðal nánustu vina okkar. Við höfum notið þeirrar gæfu að eiga samleið með þeim allar götur síðan. Við höfum fylgst með börnum þeirra vaxa úr grasi, myndarlegum og vel gerðum. Dagur elstur, Vigdís í miðið, bæði flutt að heiman. Pálmi var yngstur og bjó enn heima við gott at- læti og mikla umhyggju. Hann var frekar feiminn og hafði sig lítt í frammi. En hann var í eðli sínu kátur og hlýr og ekki hægt annað en að þykja vænt um hann. Körfubolti var líf hans og yndi og lék hann ásamt bróður sínum lengi með Skagaliðinu. Í febrúar sem leið varð Pálmi tuttugu og þriggja ára. Hann var glæsilegur ungur maður með alla framtíðina fyr- ir sér. En örlögin urðu á annan veg. Hann mun ekki njóta þeirrar fram- tíðar sem hann stefndi að og foreldr- ar, systkini, afar hans og ömmur, og aðrir vandamenn sáu fyrir sér og ósk- uðu honum. Þess í stað lét Pálmi lífið í hörmulegu slysi þegar bifreið sem hann var farþegi í hafnaði í Hvítá fyr- ir skömmu. Já, „líf mannlegt endar skjótt“. Óþarft er að reyna að lýsa þeim tilfinningum sorgar og vonleys- is sem fjölskylda og vinir hafa glímt við og munu glíma við lengi enn. Og hörmulegt er að ofan á sorgina bætist sú angist og kvöl sem því fylgir að enn hefur lík Pálma ekki fundist. Síðasta minning okkar um Pálma er frá heimsókn hans til okkar fáum dögum fyrir slysið. Hann var á leið í veiðiferð með vinnufélögum og kom til að fá lánaðar veiðigræjur til að vera sem best búinn í veiðina. Pálmi kom inn í stofu þar sem ég sat önnum kafinn. Pálmi var glaður í bragði og brá upp þessu sérstaka sposka brosi sem einkenndi hann. Brosið og augnaráðið sagði: „Hér er ég og nú er gaman.“ Ég bað hann að hinkra augnablik. Hann kinkaði kolli, brosti breiðar og kom að mér þar sem ég sat og setti aðra höndina á öxl mér og þrýsti þéttingsfast. Slík vinahót sýndi Pálmi oft er við brugðum á leik. Við höfðum gaman af því að gantast hvor við annan þegar við hittumst. Ég spurði kannski „Hver er flottastur?“ Þá svaraði hann, eins og leikur okkar gerði ráð fyrir: „Ég, auðvitað!“ Veiði- dót var dregið fram og við vorum sammála um að hann yrði langbest útbúinn í veiðiskapinn. Við kvöddum Pálma og óskuðum honum góðrar ferðar. Úr þeirri ferð kom hann ekki. Við munum ekki frekar en aðrir fá að njóta samvista við hann meir. Hér eftir verða minningarnar að duga. Og við getum glaðst yfir því að þær eru allar ánægjulegar og bjartar. Þær munum við varðveita um ókomna tíð. Kæru vinir, Þórir, Sigrún og fjöl- skylda. Við ítrekum samúð okkar til ykkar allra. Við minnumst Pálma með hlýju og söknuði og vonum að sorgin þoki sem fyrst fyrir góðum minningum um góðan dreng. Eiríkur G. Guðmundsson og fjölskylda. Pálmi yngsti sonur Þóris og Sig- rúnar drukknaði í Hvítá föstudaginn 2. ágúst. Hún var þung stundin þegar Þórir hringdi í okkur tveimur dögum síðar til að tilkynna okkur þennan hræðilega atburð. Ætíð þegar þau hjón hringdu boðaði það að eitthvað skemmtilegt væri í bígerð. Vinafund- ur framundan. En ekki í þetta skipt- ið. Drengurinn með fallegu augun og bjarta brosið hafði lent í hræðilegu slysi. Við munum eftir honum uppi á Skaga í gamla daga þegar krakkarnir okkar, stelpurnar okkar og strák- arnir léku sér saman. Ferðirnar upp á Skaga með Akraborginni voru æv- intýraferðir. Frá þeim eigum við hlýj- ar minningar sem fátt jafnast á við enda móttökurnar ætíð höfðinglegar. Börnin okkar eru það dýrmætasta sem við eigum og ekkert er eins sárt og þegar þau eru tekin frá okkur allt- of snemma. Um stund verður allt einskisvert og allt dægurhjal skiptir engu máli lengur. Þess vegna er svo mikilvægt að við sem eftir stöndum sorgmædd og ráðþrota léttum hvert öðru sporin. Á sínum tíma þegar við misstum Völu dóttur okkar reyndust þau Þór- PÁLMI ÞÓRISSON 0    / : .  /  )&;"" ;"" ( 99 $ $""( '$&6)<&$)  (    !  1   % -  "2 $%      1      ) "** 3 &  !   4 5       ! 1     %1  !)$ !""  %1 6  !"" $6 $ !""            5=/#.+ /4   > 3--      "6     &       7 4          )  ") 3  &  !  4  & !    & 7 4   / (   )*$ !"" ? )*$=-*$$ %1  !)$ !"" 5$=  ? )*$ !""                   #/86/## // 4  = ("@ +!$(1)  & !  8  3!%  -  "# $%!  3!      ) ")   ( #$ !""  '  6!'  /A!#$$       1 1 $%            % 68, 7   %!$'!  , 01 '  $0 "     9       ) "** ,%1 )*$$    !( )*$ !"" ! )*$$ 8 =  -$        1                //8, 75   & "( '$ &#-% 0 <B # )0- : 4       & -  " " )& %1$$ ?0 $ !"" /C $ %1$$  %1 D&' !""    1 1  ,   7  ,: ,: 8 5#84  ;   9   "# 5$", E-+0 $$ +0 ,3%!)$$ 5$"( ,3%!)$ !"")) -( ,3%!)$$ - ,3%!)$$ " )&,3%!)$$

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.