Morgunblaðið - 12.01.2003, Blaðsíða 34
MINNINGAR
34 SUNNUDAGUR 12. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
JÓHANNA G. DAVÍÐSDÓTTIR
frá Patreksfirði,
til heimilis á Hrafnistu, Reykjavík,
lést á Landspítalanum Hringbraut að kvöldi
laugardagsins 4. janúar sl.
Útför hennar verður gerð frá Fossvogskirkju
mánudaginn 13. janúar kl. 15.00.
Hrefna Pétursdóttir,
Ólína Björk Pétursdóttir,
Hugrún Pétursdóttir, Marteinn Geirsson,
Pétur K. Pétursson, Anna S. Einarsdóttir
og ömmubörnin öll.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓN STEFÁN HANNESSON
byggingameistari,
Bollasmára 6,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
mánudaginn 13. janúar kl. 13.30.
Droplaug Benediktsdóttir,
Benedikt Jónsson, Fanney Friðriksdóttir,
Hannes Jónsson, Auður Gunnarsdóttir,
Kristjana Jónsdóttir, Stefán Ásgeirsson,
Andrea Jónsdóttir. Jóhannes Kolbeinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
KRISTJANA GUNNARSDÓTTIR,
Lindagötu 61,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánu-
daginn 6. janúar.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 16. janúar kl. 13.30.
Guðmundur G. Pétursson,
Örn Leó Guðmundsson, Elísabet Þorsteinsdóttir,
Guðmundur Leó Guðmundsson, Milla Gunnarsdóttir,
Geir Leó Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og systir,
ANNA ÓSKARSDÓTTIR,
Fitjasmára 10,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Breiðholtskirkju þriðju-
daginn 14. janúar kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu er bent á
líknardeild Landspítalans í Kópavogi.
Elís Kristjánsson,
Ólafur Elísson, Stella Skaptadóttir,
Anna Björg Elísdóttir, Stefán Jóhann Björnsson,
Atli Þór Elísson,
Hlynur Elísson, Arndís Ólafsdóttir,
Trausti Elísson, Sif Þórsdóttir,
systkini og barnabörn.
Við þökkum öllum ættingjum og vinum fyrir
samhug og vináttu sem þeir auðsýndu okkur
vegna andláts og jarðarfarar föður okkar,
SÆMUNDAR BERGMANNS
ELIMUNDARSONAR.
Sameiginleg erfidrykkja hans og Ólafs bróður
hans verður í Víkingasal Hótel Loftleiða þriðju-
daginn 14. janúar nk. um kl. 15.00.
Guð blessi ykkur öll.
Guðmundur Kristinn Sæmundsson,
Hreiðar Þór Sæmundsson,
Sigurður Rúnar Sæmundsson,
Matthías Viðar Sæmundsson.
Okkar innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför ástkærrar móður
minnar og ömmu okkar,
SESSELJU STEFÁNSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólkinu á
hjúkrunarheimilinu Skjóli fyrir alúð, umönnun
og hlýju.
Pálína Guðmundsdóttir,
Kristín Björk Friðbertsdóttir,
Friðbert Friðbertsson,
Njáll Trausti Friðbertsson,
Jóhann Grímur Friðbertsson,
Margrét Bjarnadóttir,
Sesselja Bjarnadóttir,
Guðmundur Stefán Bjarnason,
Kristín Sólveig Bjarnadóttir,
Hólmgrímur Pétur Bjarnason
og fjölskyldur þeirra.
✝ Sverrir Sigfús-son fæddist í
Hafnarfirði 20. ágúst
1932. Hann lést þar
17. desember síðast-
liðinn. Sverrir var
elsta barn hjónanna
Sigurástar (Ástu)
Ásbjörnsdóttur hús-
móður og verkakonu
frá Hellissandi og
Sigfúsar S. Magnús-
sonar sjómanns og
síðar fiskmatsmanns
frá Hafnarfirði.
Systkini Sverris eru:
Baldur smiður, f.
1934, búsettur í Hafnarfirði,
kvæntur Elsu Ágústsdóttur, Jó-
hanna skrifstofumaður, f. 1937,
búsett í Hafnarfirði, gift Birni H.
Björnssyni, Magnús smiður, f.
1940, búsettur í Hafnarfirði,
kvæntur Auðdísi Karlsdóttur, Ás-
björn læknir í Reykjavík, f. 1948,
d. 2001, kvæntur Jóhönnu Björns-
dóttur og Hólmfríður sjúkraliði, f.
ferðamálafræðingur, f. 13. mars
1963. Sonur hennar og Elíasar
Ágústssonar er Ágúst Halldór, f.
25. maí 1994.
Sverrir var á togurum, gerðum
út frá Hafnarfirði, í nokkur ár eft-
ir að hafa lokið grunnskólanámi
frá Flensborg. Hann fór síðan í
Samvinnuskólann og að því námi
loknu hóf hann störf hjá Búnaðar-
banka Íslands. Hann byrjaði sem
bankaritari í sparisjóðsdeild í des-
ember 1958. Í september 1960
varð hann gjaldkeri í gjaldkera-
deild jafnframt störfum í endur-
skoðunardeild. Varð fulltrúi í
sparisjóðsdeild í janúar 1963 og
deildarstjóri sömu deildar frá júní
1970. Frá janúar til júní 1968
gegndi Sverrir starfi útibússtjóra í
Miðbæjarútibúi bankans í fjarveru
útibússtjóra. Sverrir var ráðinn
starfsmannastjóri bankans 1. júlí
1976 og sinnti því starfi til loka
septembermánaðar 1983 er hann
tók við starfi útibússtjóra nýstofn-
aðs útibús í Kópavogi. Í september
1994 flutti hann sig um set og tók
við útibúi bankans í Grundarfirði.
Hann sinnti því starfi til ársloka
1997, er hann lét af störfum.
Útför Sverris hefur farið fram í
kyrrþey.
1953, sjúkraliði, bú-
sett í Hafnarfirði, gift
Birni Þór Egilssyni.
Hinn 4. maí 1954
gekk Sverrir að eiga
eftirlifandi eiginkonu
sína, Sólveigu Þórðar-
dóttur, f. í Hafnarfirði
28. mars 1934, dóttur
hjónanna Ingibjargar
Kristjánsdóttur hús-
móður og Þórðar Ív-
arssonar sjómanns í
Hafnarfirði. Börn
Sverris og Sólveigar
eru: 1) Þórður rekstr-
arhagfræðingur, f. 17.
október 1956, kvæntur Hafrúnu
Dóru Júlíusdóttur bæjarfulltrúa í
Hafnarfirði. Þau eiga fjögur börn,
þau eru: a) Sverrir Örn viðskipta-
fræðingur, f. 7. júní 1978, í sambúð
með Stefaníu Bjarnadóttur, b)
Kári Freyr nemi, f. 13. janúar
1984, c) Tómas Ingi f. 11. febrúar
1987, og d) Sólveig Helga f. 17.
október 1995. 2) Ingibjörg Guðrún
Sverrir mágur minn er látinn, rétt
sjötugur að aldri. Ég kynntist Sverri
fyrst fyrir tæpum 30 árum síðan,
þegar við Ásbjörn, yngsti bróðir
hans, vorum að draga okkur saman.
Sverrir var fremur seintekinn, tók
sér tíma í að kynnast þessari nýju
kærustu Ása. Það leið þó ekki á
löngu þar til mér var tekið fagnandi í
hans mjúka og trausta faðm sem hef-
ur staðið mér opinn æ síðan.
Sverrir var Hafnfirðingur, fæddur
þar og uppalinn og bjó þar lengstan
hluta ævi sinnar. Hann var elstur
sex barna Ástu Ásbjörnsdóttur, sem
var frá Hellissandi og Sigfúsar
Magnússonar fiskmatsmanns sem
var Hafnfirðingur. Fjölskyldan bjó
fyrstu árin á Vesturbraut í sambýli
við foreldra Fúsa, Magnús og Jó-
hönnu en síðar byggðu þau sér hús
að Hringbraut 7. Sverrir fór
snemma að vinna, stundaði sjó-
mennsku á togurum í nokkur ár en
eftir að hann lauk námi frá Sam-
vinnuskólanum hóf hann vinnu hjá
Búnaðarbankanum. Þar var starfs-
vettvangur hans æ síðan, fyrst í
sparisjóði aðalbankans og síðar var
hann starfsmannastjóri í mörg ár.
Snemma á níunda áratugnum var
honum falið að koma á fót nýju útibúi
Búnaðarbankans í Kópavogi. Þá
starfsemi byggði hann upp af öryggi
og festu og urðu umsvifin stöðugt
meiri. Trúlega hefur sjúkdóms þess
sem varð Sverri að aldurtila aðeins
verið farið að gæta fyrir um það bil
10 árum þegar Sverrir flutti sig í
minna og rólegra útibú þar sem hann
ætlaði að eyða síðustu árunum áður
en hann færi á eftirlaun. Útibú Bún-
aðarbankans í Grundarfirði varð fyr-
ir valinu, ekki síst vegna þeirra
tengsla sem Sverrir hafði alltaf við
Snæfellsnesið. Hann hafði sérstaka
ást á þeim hluta landsins. Hann
eyddi ófáum stundum í sumarbústað
bankans í Breiðuvík ásamt fjöl-
skyldu sinni. Hann þekkti það svæði
út og inn og kunni sögu og sagnir
Snæfellsnessins. Honum leið jafnan
vel í skjóli jökulsins, í ríki Bárðar.
Þau hjónin Sverrir og Lolla fluttu
því vestur full tilhlökkunar og okkur
hinum fannst ekki verra að eiga í
gott hús að venda fyrir vestan. Þeim
mun sárari voru því vonbrigðin þeg-
ar þau hjón neyddust til að flytja
suður fyrr en áformað var vegna
veikinda.
Það er ekki hægt að tala um
Sverri án þess að geta Lollu. Hún
heitir fullu nafni Sólveig Þórðardótt-
ir en er aldrei kölluð annað en Lolla.
Þau hafa verið saman frá því þau
voru unglingar, samrýnd og sam-
hent í öllu sem þau hafa tekið sér
fyrir hendur. Þau voru bestu vinir
hvort annars. Eins og þau voru ólík,
en bættu hvort annað upp svo úr
varð nánast fullkomin blanda. Hún
dálítill bóhem, ekki endilega bundin
af hefðum og venjum. Spilaði á pí-
anóið, skapaði mynstur í handavinn-
una sína eftir eigin höfði. Hún tók
öllum opnum örmum og allir voru
alltaf velkomnir á heimilið, enda þar
oft gestkvæmt. Hann rólegur og
jarðbundinn, fastur fyrir en sann-
gjarn, hafði skap sem hann hafði
góða stjórn á, en var undir niðri
ákaflega hlýr. Gat verið þungur á
brún en við sem þekktum hann lét-
um það ekki trufla okkur. Sverrir
var ekki æsingamaður og fór ekki
með hávaða en ef honum mislíkaði
eitthvað fór það ekki framhjá við-
komandi. Að sama skapi gat hann
verið hrókur alls fagnaðar, hafði gott
skopskyn og var ekki í neinum vand-
ræðum með að ærslast og segja aula-
brandara eins og hin börnin! Sverrir
var ákaflega nákvæmur maður og
jafnframt fullkomlega traustur. Það
þurfti ekki að biðja hann nema einu
sinni og alltaf stóð allt eins og stafur
á bók. Þessara kosta hans nutum við
Ási þegar við dvöldum í útlöndum
við nám. Sverrir sá um alla hluti fyr-
ir okkur hér heima. Þegar heim var
komið nutum við samvista við þau
hjón sem voru okkur eins og bestu
foreldrar en líka félagar og vinir.
Sverrir var mikill fjölskyldumað-
ur. Þessa nutu ríkulega börnin hans,
Þórður og Ingibjörg, tengdadóttirin
Hafrún og barnabörnin, sérstaklega
þrír elstu afastrákarnir. Að eiga föð-
ur og afa sem jafnframt er besti vin-
ur og félagi er ekki sjálfgefið og þess
vegna þeim mun dýrmætara. Yngstu
barnabörnin fóru mikils á mis hvað
þetta varðar. Sverrir fór á völlinn
þegar afastrákarnir voru að spila,
fór með á íþróttamót út um allt land.
Stundaði bíó með Þórði syni sínum,
ræddi við þau um bækurnar sem
hann las og setti sig inn í öll þeirra
áhugamál. Vinir barnanna voru vinir
þeirra Lollu.
Sverrir varð ekki gamall að árum
en hann varð gamall fyrir aldur fram
þegar hann veiktist af Alzheimer
sjúkdómnum. Það varð gríðarlegt
áfall fyrir hann og fjölskylduna þeg-
ar veikindin tóku að brjóta hann nið-
ur. Fjölskyldan stóð bjargarlaus og
horfði á sterkan klettinn molna niður
og fjúka burtu frá þeim. Minnið,
tjáningin, persónan, allt hvarf þetta
hratt og vægðarlaust. Mér er minn-
isstætt er Lolla sagði eitt sinn við
mig á þeim tíma er Sverrir var
ennþá heima, „það er undarlegt hvað
ég sakna Dedda míns mikið, þó situr
hann á móti mér hér við eldhúsborð-
ið“. Sverrir var horfinn löngu áður
en hann lést um miðjan desem-
bermánuð. Hann var þá nýkominn
heim í Hafnarfjörð aftur, á Hrafn-
istu, eftir nokkuð langa dvöl á
Landakoti. Honum var hvíldin vafa-
laust velkomin en sorgin og söknuð-
urinn er sár. Lolla, Ingibjörg, Doddi,
Hafrún og barnabörnin syrgja og
sakna eignmanns, föður, tengdaföð-
ur og afa. Mannsins sem var Sverrir
Sigfússon. Þau eiga alla mína samúð.
Ég og dætur okkar Ása, Ásta og
Hulda kveðjum einstakan mann.
Sveddi minn við vonum að þér líði
betur á nýjum dvalarstað, hvar sem
hann er nú, og biðjum að heilsa, þín
mágkona
Jóhanna.
SVERRIR
SIGFÚSSON
AFMÆLIS- og minningar-
greinum er hægt að skila í
tölvupósti (netfangið er minn-
ing@mbl.is, svar er sent sjálf-
virkt um leið og grein hefur
borist), á disklingi eða í vélrit-
uðu handriti. Ef greinin er á
disklingi þarf útprentun að
fylgja. Nauðsynlegt er að
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusími og heima-
sími) fylgi með. Bréfsími fyrir
minningargreinar er 569 1115.
Ekki er tekið við handskrifuð-
um greinum.
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina