Morgunblaðið - 13.02.2003, Side 32
MINNINGAR
32 FIMMTUDAGUR 13. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Ástkæra eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma, langamma og systir,
SIGRÍÐUR MARGRÉT EINARSDÓTTIR,
Akurgerði 24,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli sunnudaginn
9. febrúar.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju á morgun,
föstudaginn 14. febrúar, kl. 10.30.
Þorgeir H. Jónsson,
Borghildur Þorgeirsdóttir, Arnar S. Andersen,
Jón H. Þorgeirsson, Jana Hansen Þorgeirsson,
Vilhjálmur Þorgeirsson, Sigrún Sigurbjörnsdóttir,
Þorgeir Þorgeirsson, Valdís Sveinsdóttir,
Ólafur Þorgeirsson, R. Linda Eyjólfsdóttir,
systkini, barnabörn
og barnabarnabörn.
Okkar ástkæri,
KRISTLEIFUR ÞORSTEINSSON,
Húsafelli,
verður jarðsunginn frá Reykholtskirkju laugar-
daginn 15. febrúar kl. 14.00.
Sigrún Bergþórsdóttir,
Bergþór Kristleifsson, Hrefna G. Sigmarsdóttir,
Þorsteinn Kristleifsson, Ingveldur Jónsdóttir,
Ingibjörg Kristleifsdóttir, Halldór Gísli Bjarnason,
Þórður Kristleifsson, Edda Arinbjarnar,
Jón Kristleifsson, Anna G. Þorsteinsdóttir
og barnabörn.
Elskulegur maðurinn minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR VALBERG SIGURÐSSON,
Reynimel 68,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstu-
daginn 14. febrúar kl. 10.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á líknar-
deild Landspítalans í Kópavogi.
Sigurborg Helgadóttir,
Magnús Einarsson, Steinunn Helgadóttir,
Eiríkur Einarsson, Sigríður Snæbjörnsdóttir,
Guðni Einarsson, Guðríður Eyvindardóttir,
Guðrún Sigfúsdóttir, Jóhann Páll Valdimarsson,
Brynja Sigfúsdóttir, Jón Axel Steindórsson,
Jófríður Hanna Sigfúsdóttir, Steinar Ragnarsson,
Halldór Sigfússon, Efthimia Stavrulaki,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
HÓLMFRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 15,
Keflavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð, Grinda-
vík, fimmtudaginn 6. febrúar.
Jarðarförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstu-
daginn 14. febrúar kl. 14.00.
Árni Þ. Þorgrímsson,
Helga Árnadóttir, Árni Árnason,
Þorgrímur St. Árnason, Ásdís M. Óskarsdóttir,
Eiríka G. Árnadóttir, Þórður M. Kjartansson,
Ragnheiður E. Árnadóttir, Guðjón I. Guðjónsson
og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
BJÖRN JÓN ÞORGRÍMSSON,
Grund l,
Hofsósi,
sem lést þriðjudaginn 4. febrúar, verður jarð-
sunginn frá Hofsóskirkju laugardaginn
14. febrúar kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á líknar-
deild Landspítalans í Kópavogi.
Guðbjörg Guðnadóttir,
Kristinn Björnsson, Edda Hjaltadóttir,
Gunnar Björnsson, Erla Bjargmundsdóttir,
Guðrún Björnsdóttir, Gunnar Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐBJÖRG GUÐNÝ GUÐLAUGSDÓTTIR,
Austurvegi 5,
Grindavík,
Víðihlíð,
verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju laugar-
daginn 15. febrúar kl. 14.00.
Guðni Gústafsson,
Guðlaugur Gústafsson, Kristín Vilhjálmsdóttir,
Lára Marelsdóttir, Gunnlaugur Hreinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
AÐALBJÖRG ÁGÚSTSDÓTTIR,
Skúlagötu 10,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju föstu-
daginn 14. febrúar kl. 13.30.
Blóm og kransar eru afþakkaðir.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Velferðarsjóð barna til styrktar
uppbyggingu hjúkrunarheimilis fyrir langveik börn, reikningur í Íslands-
banka nr. 515-26-6230.
Fyrir hönd aðstandenda,
Árni Jónasson,
Kristinn Atlason, Guðný Sigurvinsdóttir,
Ída Atladóttir, Jón H. Magnússon,
Auður Atladóttir, Vernharður Stefánsson,
Anna Atladóttir, Sveinn Sigurmundsson,
barnabörn og langömmubörn.
Kærar þakkir sendum við öllum þeim, er sýndu
okkur vinsemd og hlýhug við andlát
JÓNS OTTA GÍSLASONAR
lögreglumanns,
Rauðagerði 22.
Berglind Eyjólfsdóttir,
Katrín Dagmar Jónsdóttir,
Jón Eyjólfur Jónsson,
Birna Dögg Jónsdóttir, Halldór G. Hauksson,
Þorsteinn Otti Jónsson,
Einar Gíslason, Halldóra Jóhannsdóttir,
Ragnar Gíslason, Ingibjörg Gunnarsdóttir,
Gísli Þór Gíslason,
Eyjólfur Jónsson
og barnabörn.
✝ Bjarkey Gunn-laugsdóttir fædd-
ist á Háleggsstöðum í
Deildardal 9. ágúst
1914. Hún lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á Akureyri 26.
janúar síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Akureyrar-
kirkju 7. febrúar.
leyfi mömmu en auð-
vitað vissir þú betur en
sagðir ekki neitt. Ég
vissi að þarna var allt-
af öruggt og gott skjól.
Mikil hlýja og kærleik-
ur einkenndi þig og afa
alla tíð. Alltaf áttuð þið
eitthvað gott til að
stinga upp í litla
munna. Cheerios,
braggi og pylsur var
mjög vinsælt og var
það nánast alltaf til en
ef ekki fór maður í
búðina fyrir þig sem
þá var í bílskúr ofar í
Langholtinu. Þegar ég fékk Cheer-
ios í skál stakk ég brotnu Cheer-
ioshringjunum (við kölluðum þá
hrútana) upp í munninn þinn og það
var alltaf sniðugt að fá að stinga
upp í þig „hrútunum“ og svo hlóg-
um við og skríktum.
Oft var tekið í spil, rommý, kani,
ólsen-ólsen, stundum scrabble. Þú
stríddir oft afa í laumi með því að
glenna þig smá án þess að hann sæi
og mér fannst þetta óskaplega fynd-
Elsku amma mín,
mikið á ég eftir að
sakna þín, þú áttir svo
stóran þátt í mínu lífi
og varst mér mjög
kær. Ein fyrsta minning mín er
þegar ég tók upp á því þriggja ára
gömul að heimsækja þig og afa í
Langholtið en þá bjó ég í Norður-
götunni. Ég fór af stað með vinkonu
minni og farartækið var þríhjól en
við skiptumst á að hjóla og ýta hvor
annarri. Fljótlega gafst vinkonan
upp en hugurinn bar mig hálfa leið
og hélt ég ótrauð áfram og komst á
áfangastað. Ég var náttúrulega með
það á hreinu að þetta væri allt með
ið og spennandi. Ég rýndi í gler-
augun þín og þóttist sjá spilin sem
þú varst með á hendi speglast í
þeim en sá náttúrulega aldrei neitt.
Þú varst algjör stríðnispúki og
fannst gaman að gantast þegar
þannig lá á þér. Ég man hvað þér
fannst Páll Bergþórsson veðurfræð-
ingur myndarlegur og alltaf þegar
hann sást á skjánum var kallað í þig
ef þú varst ekki á staðnum; „amma,
amma, kærastinn þinn er í sjón-
varpinu!“ Þetta fannst þér lúmskt
gaman, og afi hló bara.
Þú hafðir svo gaman af því að
segja sögur sem voru fullar af fróð-
leik og spennu, sérstaklega varstu
dugleg að tala um hesta og segja frá
hestunum þínum og þá sérstaklega
honum Grána gamla, þá geislaðir þú
öll er þú rifjaðir upp hestasögurnar,
þú talaðir líka oft um föður þinn og
þar var greinilega faðir sem þú virt-
ir og unnir heitt. Ég varð þeirrar
gæfu aðnjótandi að fá að fara með
þér í útreiðartúr þegar ég var u.þ.b.
8 ára. Ég var í sveit í Grímstungu í
Vatnsdal í þrjú sumur með mömmu,
Halla og Önnu Lilju. Þú komst í
heimsókn ásamt pabba og auðvitað
lagði ég á fyrir okkur. Ég gat ekki
hugsað mér annað en að þú fengir
þægari hestinn en ég fór á hest sem
var frekar dyntóttur. Auðvitað hefð-
ir þú ráðið við hann miklu frekar en
ég, þaulvön hestakonan. Það var
bara þessi ábyrgðarfulla ömmu-
stelpa sem hafði eingöngu velferð
þína að leiðarljósi. Svona var hugur
minn til þín. Oft minntumst við
þessa útreiðartúrs og talaðir þú allt-
af um að þú hefðir ekki getað náð
neinum almennilegum gangi hjá
klárnum, hann bara valhoppaði …
Þú tókst bílpróf á „gamals“ aldri og
keyptuð þið ykkur VW-bjöllu árg.
’67. Eins og þín var von og vísa
nefndir þú bílinn Grána og talaðir
um hann eins og sannan vin. Á
ferðalögum, þegar þreytan sótti að,
fékk maður að leggja sig aftur í
skotti á Grána með teppi yfir sér.
Seinna eignaðist þú nýrri bíl og
hann var hvítur, þú nefndir hann
Svan.
Tilhlökkunin var alltaf mikil þeg-
ar jólapakkarnir voru opnaðir, það
var alltaf svo fjölbreytt innihaldið
frá þér og afa í Langholtinu; alltaf
bók, hæfilegt magn af einhverju
góðgæti í munninn og síðast en ekki
síst eitthvað mjúkt og hlýtt sem þú
hafðir prjónað. Þið hélduð í þann
gamla sið að gefa barnabörnunum
sumargjafir á sumardaginn fyrsta
og ég gef mínum börnum alltaf
sumargjafir því ég man sjálf hvað
þetta var spennandi. Ekki mátti
kíkja í heimsókn án þess að þiggja
góðgjörðir og það var komið með
hverja sortina á fætur annarrri.
Maður gerði að gamni sínu að telja
sortirnar og voru þær yfirleitt ekki
undir tugnum. Seinna meir voru
það börnin mín sem voru farin að
telja sortirnar. Þú bakaðir mikið og
þú gerðir heimsins bestu kleinur og
ekki var verra að hafa rjóma með
sem flestu, þú sagðir að hann myndi
mýkja skapið. Svo var það namm-
iskálin í eldhússkápnum fyrir ofan
vaskann, innihald hennar var yfir-
leitt rauðar bolsíur eða röndóttur
brjóstsykur og súkkulaðibitar og
það var skylda að taka einn til tvo
mola í nesti áður en farið var út úr
dyrunum. Alltaf var kvatt með hlýju
og þéttu faðmlagi og falleg orð
fylgdu í kjölfarið.
Þú sast aldrei auðum höndum,
alltaf með eitthvað á prjónunum í
orðsins fyllstu merkingu. Oft sofn-
aði ég út frá tikkinu í prjónavélinni
þinni eða glamrinu í prjónunum.
Þér fannst gott að prjóna fram eftir,
varst stundum hálfgerður nætur-
hrafn en þrátt fyrir það fyrst á fæt-
ur. Þú prjónaðir fyrir „Pétur og
Pál“ og færðir björg í bú með því
móti. Aldrei hefur mann skort hlýj-
an fatnað og ekki heldur börnin
mín, það er til kassi með prjónaf-
líkum frá þér hjá mér, sumt er not-
að, annað alveg nýtt. Þú saumaðir
heilu kjólana á þig og þar var vand-
að til verksins, – þú værir kölluð
hönnuður nú til dags. Þú varst mjög
nýtin og ekkert fór til spillis, sama
hvað það var. Það eru kannski skýr-
ingar á því. Ég held að það hafi oft
verið erfitt á árum áður og þið hafið
þurft að nýta vel úr því sem til var.
BJARKEY
GUNNLAUGSDÓTTIR