Morgunblaðið - 23.05.2003, Síða 34

MINNINGAR
34 FÖSTUDAGUR 23. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Erna Karlsdóttirfæddist í Hvera-
gerði 4. júlí 1948.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut fimmtudaginn
15. maí síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Karl B. Jónsson
húsgagnabólstrari, f.
15. september 1919,
d. 17. desember 1998,
og Helga Marteins-
dóttir húsfreyja, f.
11. september 1918,
d. 26. ágúst 1984.
Þau bjuggu alla tíð í
Reykjavík. Bræður Ernu eru Jón
Stefán kaupmaður, Martein Svan-
berg vélvirki og Birgir húsgagna-
bólstrari.
Erna giftist 3. febrúar 1973 eft-
irlifandi eiginmanni sínum,
Bjarna Jónssyni bankastarfs-
manni, f. á Ísafirði 13. febrúar
1947. Foreldrar hans eru Jón Þor-
leifsson, vélstjóri á Ísafirði, f. 10.
mars 1904, d. 5. júlí 1982, og Sól-
veig Steindórsdóttir húsfreyja, f.
25. nóvember 1913, d. 16. nóvem-
ber 1987. Þau
bjuggu síðast í Hafn-
arfirði.
Börn Ernu og
Bjarna eru: a) Helgi
Már flugvirki, f. 16.
júní 1973, sambýlis-
kona Klara Katrín
Friðriksdóttir, þau
eiga soninn Arnar
Frey, f. 29. október
1993. b) Brynja Sif
lyfjatæknir, f. 26.
desember 1977, son-
ur hennar er Mikael
Adam Hafþórsson, f.
29. nóvember 1999.
Erna og Bjarni bjuggu ásamt
börnum sínum nær öll sín
búskaparár í Hafnarfirði.
Erna ólst upp í foreldrahúsum í
Reykjavík og gekk þar í skóla.
Eftir skólagöngu hóf hún störf í
Iðnaðarbankanum árið 1965 og
síðan í Íslandsbanka eftir stofnun
hans og vann þar nær óslitið til
dánardægurs.
Útför Ernu verður gerð frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Elsku Erna. Eftir stutta en erfiða
baráttu ertu látin, langt um aldur
fram. Ég gerði mér vonir um að þú
myndir ná þér, ég held að við höfum
öll gert okkur þær vonir, við sem eftir
stöndum felmtri slegin. En þín bíða
mikilvæg verkefni á æðri stöðum.
Ég var lánsöm að fá að kynnast
Ernu snemma árs 1972 og hún tók
mér, væntanlegri mágkonu sinni,
opnum örmum og bauð mig vel-
komna í fjölskylduna. Ætíð síðan var
afar kært á milli okkar og afar nota-
legt að koma í heimsókn til hennar og
Bjarna og ræða um landsins gagn og
nauðsynjar. Erna lagði áherslu á
heiðarleika, trygglyndi, kurteisi og
orðheldni og snyrtimennska var
henni í blóð borin svo eftir var tekið.
Um nokkurra ára skeið höfum við
haft það fyrir venju að hittast heima
hjá okkur Madda á aðfangadags-
kvöld. Það verður afar tómlegt um
næstu jól hjá okkur í Miðtúninu eftir
fráfall þitt og pabba fyrr á þessu ári.
Ekki síst eru mér minnisstæðar sum-
arbústaðarferðir okkar bæði í
Svignaskarð og Meðalfellsvatn. Þar
var margt spjallað, grillað og dansað
og féllu Erna og Bjarni vel inn í okk-
ar vinahóp. Erna mín, við eigum
örugglega eftir að taka Bjarna þinn
með okkur í þessar árlegu ferðir okk-
ar.
Já, þetta er svo ósanngjarnt, því þú
varst svo ung kona, með eiginmann,
tvö börn og tvö ung barnabörn.
Minning þín lifir í huga mínum og
hjarta að eilífu. Guð blessi þig og
varðveiti.
Elsku Bjarni, Helgi Már og Brynja
Sif, missir ykkar er ólýsanlegur.
Megi góður Guð leiða ykkur og fjöl-
skyldur ykkar á þessum erfiðu stund-
um. Ég sendi ykkur mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur og kveð með
þessum línum elskulega mágkonu.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Sigurbjörg Auður Jónsdóttir.
Það er erfitt að trúa því að hún
Erna mágkona mín sé dáin.
Hægt og hljótt sofnaði hún svefn-
inum langa eftir stutta en erfiða bar-
áttu við hinn illvíga sjúkdóm, krabba-
mein. Ekkert var hægt að gera.
Á hugann sækja minningar um
góða, trausta, trygga, hjálpsama,
kærleiksríka og gefandi konu er allt-
af var boðin og búin að rétta hjálp-
arhönd ef á þurfti að halda. Það voru
ófáar ferðir farnar suður í Hafnar-
fjörð til Ernu frænku og Bjarna í
heimsókn eða gistingu þegar börnin
mín voru lítil. Alltaf var nóg pláss og
nægur tími til að spjalla við litlar sál-
ir. Svo skemmtilega vildi til fyrir 26
árum að Erna og bræður hennar
eignuðust öll börn á níu mánuðum.
Við höfum oft hlegið að því í gegnum
tíðina þegar ég, Erna og Dóra, kona
Birgis bróður hennar, vorum allar
staddar í heimsókn hjá Dóru er við
uppljóstruðum hver fyrir annarri að
við værum allar ófrískar, við grétum
af hlátri. Börnin fæddust svo í des-
ember, janúar og febrúar og það síð-
asta hjá Sibbu og Madda í ágúst.
Þetta var yndislegur tími og mikill
samgangur milli litlu fjölskyldnanna.
Alltaf var gaman að fá Ernu og
fjölskyldu í heimsókn til okkar er við
bjuggum úti á landi. Þá var slegið á
létta strengi og var glens og gaman.
Með þessum fátæklegu orðum vil
ég þakka þér, elsku Erna mín, fyrir
allt það sem þú hefur verið mér og
minni fjölskyldu.
Hafðu hjartans þökk fyrir allt og
allt.
Elsku Bjarni minn, Brynja Sif,
Mikael Adam, Helgi Már, Klara og
Arnar Már. Missir ykkar er mikill.
Það gefur ykkur ljós á sorgarstundu
að eiga ómetanlegar minningar er
lifa með ykkur. Við Nonni, Óli og
Thelma vottum ykkur okkar dýpstu
samúð og biðjum algóðan Guð að
styrkja ykkur í sorginni.
Hafdís.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Við sendum fjölskyldu og vinum
Ernu samúðarkveðjur.
Starfsfólk Útibúaþjónustu
Íslandsbanka.
Elskuleg vinkona mín Erna er lát-
in.
Þungbært er að setjast niður og
skrifa minningar sem ná næstum yfir
fjörutíu ár.
Ótrúlegt er að hugsa til þess að
hinn 8. mars sl. áttum við vinirnir
ánægjulega helgi saman í Hvera-
gerði, ekki hvarflaði að mér á þeim
tíma að rúmum tveimur mánuðum
seinna værir þú öll.
Margs er að minnast frá því við
byrjuðum að vinna saman í Iðnaðar-
bankanum þá ungar stúlkur. Aldrei
bar skugga á vináttu okkar hvorki í
vinnu né utan vinnu og áttir þú stór-
an þátt í því. Með þínu rólega fasi og
yfirvegun tókst þér að láta öllum líða
vel í návist þinni. Einn af þínum stóru
kostum var hversu gott var að leita til
þín, þú varst alltaf tilbúin að hlusta á
mig. Ég mun alltaf minnast leikhús-
og sumarbústaðaferðanna okkar eða
bara við „gömlurnar“ að spjalla.
Þú alltaf verður einstök rós,
elsku vinan góða.
Í krafti trúar kveiki ljós
Og kveðju sendi hljóða.
(Jóna Rúna Kvaran.)
Það á eftir að taka mig langan tíma
að átta mig á því að þú sért farin,
elsku Erna.
Elsku Bjarni, Helgi og Brynja,
megi góður Guð styrkja ykkur og
varðveita.
Þín vinkona
Anna Jóna.
Vegir Guðs eru órannsakanlegir
elsku Erna.
Kveðjustundir eru oft þungbærar,
þá sérstaklega þegar manni finnst
tíminn ekki kominn og margt vera
eftir ósagt og ógert.
En nú kveðjumst við í síðasta sinn
og eftir standa margar minningar.
Engum datt í hug að þú værir orðin
svona mikið veik þegar þú lagðist inn
á Landspítalann til rannsóknar fyrir
rúmum hálfum mánuði, því aldrei
heyrðum við þig kvarta. Við viljum
þakka þér fyrir dýrmæta vináttu þau
rúm þrjátíu ár sem leiðir okkar hafa
legið saman.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur af skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H.J.H.)
Elsku Bjarni, Helgi, Brynja, Klara
og strákarnir. Við sendum ykkur
okkar innilegustu samúðarkveðjur á
þessum erfiðu tímum.
Sólveig, Ingólfur, Stein-
þóra, Pétur, Sigríður og
Tryggvi.
ERNA
KARLSDÓTTIR
✝ Gylfi Jóhannssonfæddist í Lax-
dalshúsi á Akureyri
21. ágúst 1935. Hann
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Ak-
ureyri, sunnudaginn
18. maí síðastliðinn.
Foreldrar Gylfa voru
hjónin Jóhann Valdi-
mar Jóhannsson vél-
stjóri, f. í Syðri-Haga
í Eyjafirði 25.8. 1898,
d. 3.2 1991, og Hall-
dóra Kristjánsdóttir,
f. á Syðsta-Bæ í Hrís-
ey 11.4. 1905, d. 5.12.
1991. Systkini Gylfa eru Skafti, f.
1931, María, f. 1939 og Jóhann, f.
1942. Hinn 26.12. 1957 kvæntist
Gylfi Guðbjörgu Benidiktu Krist-
insdóttur, f. á Ólafsfirði 24.9.
1938, d. 12.8. 1990. Foreldrar
Guðbjargar voru Kristinn Sig-
urðsson, f. á Ólafsfirði 16.1. 1900,
d. 8.1. 1990, og Kristín Rögn-
valdsdóttir, f. á Ólafsfirði 18.5.
1900, d. 16.8. 1991. Börn Gylfa og
Guðbjargar eru: 1) Kristinn Sig-
urður, f. 1958, kvæntur Fanney
Jónsdóttir, f. 1959, börn þeirra
eru Jón Gylfi, f. 1983, og Vilberg
Andri, f. 1984. 2) Stefán Veigar, f.
1960, kvæntur Sigríði Svansdótt-
ir, f. 1963, börn þeirra eru Aníta,
f. 1980, sonur hennar er Ívan
Veigar Ingimundarson, f. 2000,
Steindór Hreinn, f. 1982, Sæunn,
f. 1985. Stefán Veigar og Sigríður
slitu samvistir. Sam-
býliskona Stefáns
Veigars er Guðrún
Eyhildur Árnadótt-
ir, f. 1968, sonur
þeirra er Stefán
Heiðar, f. 2000. 3)
Steinunn Sólveig, f.
1961, börn Stein-
unnar og Einars
Inga Friðrikssonar
eru Hermann Ingi, f.
1985, Karen Ösp, f.
1987 og Steinar
Smári, f. 1988. Nú-
verandi maki Stein-
unnar er Svavar
Marinósson, f. 1955. Tvíburasyst-
ir Steinunnar, d. við fæðingu, 4)
Ruth, f. 1963, gift Víði Bergþóri
Björnssyni, f. 1962, börn þeirra
eru Eydís Ósk, f. 1981, sonur Ey-
dísar er Víðir Freyr Ingimund-
arson, f. 2002, Gylfi, f. 1987, og
Guðbjörg Ýr, f. 1994. 5) Alda
Agnes, f. 1969, gift Bergþór
Gunnlaugsyni, f. 1966, synir
þeirra eru Vigri, f. 1998, og
Gunnlaugur Gylfi, f. 2002. Sam-
býliskona Gylfa er Erna Tulinius
læknaritari á Akureyri.
Gylfi ólst upp á Akureyri, starf-
aði fyrst í mjólkurstöð KEA á Ak-
ureyri, var lengi á sjó og síðan
verkstjóri við löndun og uppskip-
un í Ólafsfirði.
Útför Gylfa verður gerð frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Mig langar að minnast mágs
míns, Gylfa Jóhannssonar, með
nokkrum orðum. Hann andaðist að
morgni hins 18. maí sl.
Ég gerði mér ekki grein fyrir
hvað hann var mikið veikur, hélt að
hann mundi lifa lengi og sigrast á
þessum veikindum, hann var svo
lífsglaður og hress þegar maður sá
hann eða heyrði frá honum. Mér var
sagt að hann væri farinn að hlúa að
ferðabílnum sínum og hlakkaði til
sumarsins, taka þátt í ferðalögum
með húsbílafélögum sínum og þeirra
Ernu. Ég var að hugsa að ég yrði að
fara að hringja í hann og spyrja um
horfur og hvernig lífið gengi hjá
honum, en ég var of sein, andláts-
fregnin kom.
Maður hrekkur við, þegar maður
fær andlátsfregn af kærum vini sem
mér og börnum mínum var mjög
kær. Alltaf svo hress, glaður, góð-
viljaður, hjálpsamur og einlægur,
það geta vinir hans og fjölskylda
örugglega tekið undir. Hann var
sérstakur, góður fjölskyldumaður,
alltaf tilbúinn að hjálpa, eins var
með Guggu konuna hans, stórtæk,
dugleg og góð, góðir vinir vina
sinna.
Minningar hrannast upp. Þegar
ég kom fyrst til Akureyrar árið 1953
í heimsókn til tengdaforeldra minna,
Halldóru og Jóhanns, með elstu
dóttir okkar Skafta, þá 9 mánaða
gamla, fyrsta barnabarnið þeirra,
hvað fjölskyldan tók vel á móti okk-
ur. Þá var Lára föðuramma lifandi
og bjó í sama húsi og fjölskyldan,
Laxdalshúsinu. Það voru gleðidagar
og við nutum umhyggju þeirra allra.
Þá sá ég Gylfa fyrst, og það eru orð-
in 50 ár síðan að ég kynntist þessu
góða fólki. Þó að ýmislegt hafi
breyst og margir horfnir, finnst mér
ég alltaf tilheyra þeim. Ég hugsa um
tímann þegar Gugga var á lífi, þegar
Gylfi kom til okkar í Sandgerði með
þessa fallegu rauðhærðu stúlku sem
varð svo konan hans, hún Gugga.
Þar áður var hann að heimsækja
okkur, færandi gjafir til eldri
barnana okkar og gleði. Hann Gylfi
var svo blíður, hann var virkilega
aufúsugestur hjá okkur. Það var
mikið samband á milli okkar þó
langt væri á milli, margar gleði-
stundir og oftast var ég og mínir að-
njótandi góðvildar og gjafmildi þess-
ara úrræðagóðu hjóna, Guggu og
Gylfa. Börnin þeirra 5, mannvænleg
og dugleg eins og foreldranir, stórt
heimili og mikið lagt á sig til að allir
hefðu það gott. Gaman var að koma
til Ólafsfjarðar og njóta samvista
með þeim og þegar þau komu til mín
var það sama, alltaf svo gaman að fá
þau í heimsókn, gleðidagar, þau allt-
af sömu góðu vinirnir. Fráfall
Guggu var mjög mikið áfall fyrir
Gylfa, börnin og fjölskyldur þeirra.
Það voru erfiðir tímar fyrir þau öll
og enn bankar sorgin uppá hjá þeim,
þegar þau missa sinn góða föður, afa
og tengdaföður.
Vegna breyttra aðstæðna hefur
verið lítið samband milli okkar í
mörg ár, þó vissi ég alltaf af þeim og
ég sakna þessara vina, hefði svo
gjarnan viljað hafa meira samband.
Ég og börnin mín vottum Ernu sam-
býliskonu hans, börnum, barnabörn-
um, tengdabörnum, vinum og ætt-
ingjum okkar dýpstu samúð.
Erna Hannesdóttir.
GYLFI
JÓHANNSSON
MINNINGARGREINUM þarf
að fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar og
hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum.
Formáli minn-
ingargreina