Morgunblaðið - 22.06.2003, Blaðsíða 17

hjá okkur og við erum alltaf með
augun opin fyrir fleiri verkefnum.
Við neitum ekki ef kúnninn bankar
upp á og biður okkur um að fljúga
fyrir sig. Ég sé því fyrir mér að við
eigum eftir að stækka enn.“ Í þessu
samhengi minnist Arngrímur sér-
staklega á tvö atriði. Annars vegar
á nýstofnað dótturfyrirtæki Atlanta
í Bretlandi, Air Atlanta Europe,
sem greint hefur verið frá hér í
blaðinu og Arngrímur segir að eigi
eftir að gefa ýmsa möguleika. Hins
vegar loftferðasamninga sem ís-
lensk stjórnvöld eru að gera við ríki
í Asíu.
Loftferðasamningar þýðingarmiklir
„Það má hæla utanríkisráðuneyti,
samgönguráðuneyti og lögfræði-
deild Flugmálastjórnar fyrir nýja
samninga sem nú eru í burðarliðn-
um í Asíu og viðræður sem nú
standa yfir. Íslendingar hafa of fáa
loftferðasamninga við önnur ríki og
hafa yfirvöld tekið vel á þeim mál-
um síðustu misseri og unnið hörðum
höndum við að ná samningum við
ríki sem við höfum ekki haft slíka
samninga við áður. Flestar hinna
Norðurlandaþjóðanna eru með milli
30 og 40 milliríkjasamninga um flug
en við erum aðeins með fáa slíka
samninga. Með því að fjölga þeim
skapast ýmsir möguleikar fyrir
flugrekstur og þá er ég ekki bara að
tala um okkur heldur íslensk flug-
félög yfirleitt.“
Arngrímur og Þóra stofnuðu Atl-
anta í febrúar árið 1988 en höfðu
tvö árin þar á undan rekið félagið
Air Arctic í félagi við Einar Freder-
iksen, sem þau segja að hafi verið
einn helsti hvatamaður þeirra að
stofnun fyrirtækisins. Þeir Arn-
grímur áttu einnig Flugskólann í
sameiningu og kvaðst Arngrímur
hafa starfað nokkuð við flugkennslu
áður en hann hóf að reka Atlanta.
Flugferill Arngríms er annars í
stuttu máli sá að hann starfaði hjá
Flugfélagi Íslands, Norðurflugi á
Akureyri, var í hjálparflugi í Biafra,
hjá Cargolux, Air Viking og Arn-
arflugi.
Þóra starfaði sem flugfreyja í 15
ár hjá Loftleiðum og síðar Flug-
leiðum. Eftir að Atlanta kom til seg-
ist hún einkum í gegnum árin hafa
haft á sinni könnu umsjón með
þjálfun og störfum flugþjónustuliðs-
ins.
Með fjölbreytt hlutverk
„Annars hefur hlutverk mitt verið
nánast á hvaða sviði sem er í þess-
um rekstri. Í fyrirtæki sem þessu
getur þurft að ráðast í verkefni og
leysa mál á stundinni og þá er
hvorki spurt hvað klukkan sé eða
hvort maður hafi gert hlutina áður.
Það þarf bara að klára þá. Þetta
sjónarmið hefur starfsfólkið okkar
tileinkað sér líka og þannig hefur
skapast verðmætur og skemmtileg-
ur starfsandi hjá okkur. Starfsfólk
Atlanta hefur alltaf verið aðalstyrk-
ur fyrirtækisins,“ segir Þóra og
kveðst sjálf sannfærð um að hún
hefði hvergi í öðru starfi eða námi
lært eins mikið og hún hefur gert
þessi ár hjá Atlanta. „Þetta byggi
ég ekki síst á reynslu minni af
mannlegum samskiptum í þessu
starfi gegnum árin. Það á bæði við
starfsfólk og viðskiptavini. Í erfið-
um og flóknum störfum þar sem
mikið reynir á hvern og einn getur
ýmislegt komið upp á og þá þarf að
vera hægt að ræða hlutina opin-
skátt og gera út um þá. Við hjónin
höfum líka alltaf gert okkur far um
að vera í góðu sambandi við starfs-
fólkið og fyrirtækið hefur átt því
láni að fagna að hér starfar stór og
góður kjarni fólks og sumir hafa
verið með frá upphafsárunum.“
Lykilorðið í starfsemi fyrirtækis
eins og Atlanta segja þau vera
sveigjanleika. „Sérstaða okkar hef-
ur verið sveigjanleikinn,“ segir
Þóra. „Samkeppnin er hörð í flug-
inu og fyrirtæki á því sviði flug-
heimsins sem við störfum í, sem
keppa um flug og leigu á vélum til
verkefna víða um heim, þurfa að
vera snögg að taka ákvarðanir. Við
getum verið snögg að bregðast við
uppákomum og við þurfum ekki
langan tíma til að taka ákvarðanir
um einstök verkefni til styttri eða
lengri tíma. Yfirbygging og stjórn-
kerfi félagsins er með þeim hætti að
slíkt tekur einfaldlega ekki langan
tíma.“
Í lokin er rétt að rifja ofurlítið
upp hvernig starfsemin var í upp-
hafi. Arngrímur hefur orðið: „Ég
var búinn að vera nokkuð í ferju-
flugi seint á níunda áratugnum,
ferjaði gamlar vélar fyrir Boeing til
niðurrifs. Á þessum tíma frétti ég af
verkefni milli Englands og Barba-
dos og við ákváðum að taka það að
okkur á Boeing 707, tvær eða þrjár
ferðir. Síðar vorum við í verkefni
fyrir Air Afrique, félag sem stofnað
var í löndum sem áður voru fransk-
ar nýlendur og eitt leiddi af öðru
þar til við vorum komin í pílagríma-
flug. Síðar fréttum við af félagi sem
vantaði vél til að annast flug milli
Kýpur og Krítar og Helsinki á 707
þotu. Í Finnlandi komumst við á
snoðir um að Finnair vantaði 737
þotu til fraktflugs. Við vissum af
slíkri vél í Bandaríkjunum og gerð-
um tilboð í flugið og var þar að
keppa við fleiri félög. Þá kom
reyndar í ljós að fleiri en við vorum
að horfa á þessa sömu vél í Banda-
ríkjunum en það endaði með því að
við fengum verkefnið,“ segir Arn-
grímur og þar með hafi boltinn farið
að rúlla fyrir alvöru. Samið var um
flugið á gamlársdag 1988 og stóð
það í fjögur ár. „Við bjuggum eig-
inlega í Finnlandi til að byrja með
en síðan komu til fleiri verkefni, við
tókum TriStar breiðþotu í flotann
árið 1991, tókum að okkur verkefni
fyrir Lufthansa, bættum síðan við
747 breiðþotum og urðum æ um-
svifameiri í pílagrímafluginu auk
annarra verkefna sem við fundum.“
Þau hjón rifja upp að þau hafi
orðið að fá lán til að skrá 737 frakt-
þotuna á Íslandi áður en Finnair-
verkefnið hófst og fyrstu árin hafi
lausafjárstaðan ekki alltaf verið
mjög burðug. „Hins vegar gekk
flugreksturinn vel og verkefnin,“
segir Arngrímur, „og þeir sem við
leigðum vélar af reyndu fljótt að við
stóðum við alla samninga og
greiðslur og skiluðum vélunum í
heilu lagi eftir að samningstíminn
var útrunninn! Það var því óhætt að
leigja okkur vélar,“ segir hann og
hnýtir því við að flugheimurinn sé í
raun ekki mjög stór. Þar þekki
næstum allir alla og viti hverjum er
unnt að treysta. En flögraði það
aldrei að þeim á þessum árum að fá
sér „venjulega“ fasta vinnu í flug-
inu?
Ekki aftur snúið
„Nei, ég var orðinn það gamall að
það hefði ekki hvarflað að neinum
flugrekanda að ráða svo fullorðinn
karl í starf hjá sér,“ segir Arn-
grímur og eru hjónin sammála um
að fljótlega eftir að reksturinn var
kominn á rekspöl hefði ekki verið
aftur snúið. Samningar og verkefni í
gangi úti um allar jarðir, margt fólk
í vinnu og fyrirtækið búið að sanna
gildi sitt. Nú sé fram undan að
draga úr vinnuálagi án þess að setj-
ast í helgan stein. „Við höfum enn í
mörg horn að líta og sinnum ýmsum
verkefnum enda leitar starfsfólkið
mikið til okkar með alls konar
hluti,“ segir Þóra og Arngrímur
segist í bili fara víða um og heim-
sækja flugrekendur sem eru meðal
viðskiptavina fyrirtækisins og gefa
þeim góð ráð. „Svo hvíli ég mig inn
á milli og tek eina og eina ferð,“
segir hann og heldur sem sagt alltaf
við réttindum sínum sem flugstjóri.
Því má svo bæta við að Arngrím-
ur er forseti Flugmálafélags Íslands
sem hefur ýmislegt á sinni könnu,
ekki síst í ár þegar minnst verður
100 ára afmælis flugsins í heim-
inum. Þá stundar hann listflug og í
litlu flugskýli og verkstæði á
Tungubökkum í Mosfellsbæ baukar
hann við litlar flugvélar og laumast
stundum á mótorhjól í fullri stærð –
alvöru „Halla“.
joto@mbl.is
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. JÚNÍ 2003 17
Hjá Slippfélaginu fæst
HREIN AKR†LMÁLNING sem
flekur betur, er ve›urflolnari,
heldur lit og gulnar ekki.
Okkar menn
hafa gó›an
grunn
Vi› byggjum alla okkar fljónustu á áratuga reynslu
og ví›tækri flekkingu á gæ›amálningu.
Í verslun okkar í Dugguvogi 4 fær›u faglega rá›gjöf
um val á málningu og lei›beiningar um allt sem l‡tur
a› málningarvinnu.
Líttu vi› og láttu okkur a›sto›a flig.
N
O
N
N
I O
G
M
A
N
N
I I Y
D
D
A
•
N
M
0
9
0
2
5
/ sia
.is