Morgunblaðið - 22.06.2003, Blaðsíða 44

44 SUNNUDAGUR 22. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ






 
 


    
 


 
 


 





 



 
!
 

 



 BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
AGNARSMÁ frétt í Morgunblaðinu
á þjóðhátíðardegi okkar Íslendinga,
17. júní sl., vakti óskipta athygli
mína, vegna þess að hún fjallaði um
mitt hjartans mál, jarðveg. „Barist
gegn jarðvegseyðingu“ hét hún. At-
hyglinni var beint að ófremdar-
ástandi erlendis í þessum efnum,
auðsjáanlega til að beina kastljósinu
frá ástandinu í okkar eigin landi. En
samkvæmt orðum Landverndar-
mannsins Tryggva Felixsonar var
ástandið hér takk fyrir bærilegt. Og
ekki bara það heldur líka GOTT að
hans mati.
Bíðum við … Hvers konar upplýs-
ingar hefur þessi maður fengið um
jarðvegseyðingu á Íslandi? Veit
hann alls ekki að fósturlandið okkar
er að mestu leyti orðið eyðimörk?
Skemmdasta land í Evrópu og þótt
víðar væri leitað. Hvað á það að þýða
að bera svona fréttir á borð fyrir
fólk, að ástandið sé gott hér á landi?
Hvað er gott ástand? 75% eyðimörk?
Ég bara næ þessu ekki og óska eft-
ir að maðurinn útskýri nánar orð sín.
Hverjir stóðu fyrir þessum „degi“
hér á landi og hvað var gert í tilefni
hans?
Var haft samband við félög sem
stunda landgræðslu og ræktun?
MARGRÉT JÓNSDÓTTIR,
Melteigi 4,
Akranesi.
Jarðvegseyðingardag-
urinn mikli 17. júní 2003
Frá Margréti Jónsdóttur:
ÉG gat ómöglega fellt mig við bleika
lit dagsins í gær [19. júní] en vissi
ekki hvers vegna, en þegar ég vakn-
aði í morgun var mér ljós ástæðan.
„Hann var bleikur sem nár“, hafa
flest okkar heyrt notað bæði í rituðu
og bundnu máli þar sem bleika litn-
um er líkt við dauðann.
Ég las ung skáldsögu Guðmundar
Kambans, Skálholt, þar sem Ragn-
heiður Brynjólfsdóttir biskupsdóttir
átti í harðri baráttu um rétt sinn til
að fá að eiga manninn sem hún elsk-
aði. Ragnheiður var vel gefin stúlka
og naut hylli föður síns og fékk þess
vegna meira frjálsræði og menntun
en þá var viðurkennt konum til
handa. Reiðhestur Ragnheiðar bisk-
upsdóttur var bleikur. Mér hefur
alltaf fundist það vera tákn þess að
réttarstaða Ragnheiðar í þjóðfélags-
legu tilliti var vonlaus og gat ekki
orðið veruleiki í þjóðfélagslegu tilliti.
Okkur er hollt að hugleiða það nú
hvort reiðhestur Ragnheiðar bisk-
upsdóttur sé ennþá ætlaður okkur
íslenskum konum.
SIGRÍÐUR LAUFEY
EINARSDÓTTIR,
Ársölum 5,
Kópavogi.
Hugleiðing í tilefni
19. júní
Frá Sigríði Laufeyju Einarsdóttur:
ÉG VERÐ bara að segja að það eru
ekki endalok tilverunnar þótt herinn
fari burt, við erum alltaf að verða
alþjóðavæddari og heimurinn að
minnka. Við ættum að snúa okkur
meira að Evrópu, Bretlandi t.d. sem
er í NATO og er hátækniþjóð eins og
allir vita, fyrir utan Þýskaland og
Frakkland sem hvor tveggja eru
NATO-þjóðir. Við eigum mikið að
sækja til Evrópu og líka í hernaðar-
legum skilningi. Ég vil benda á að
það mætti gera Ísland að NATO-
miðstöð þar sem allar NATO-þjóð-
irnar ættu sína fulltrúa, ekki bara
Bandaríkin. Hingað eru alltaf að
koma skip frá NATO-þjóðunum og
mætti ekki koma upp litlu NATO-
verndarsvæði einhvers staðar á suð-
vesturhorninu þar sem alþjóðlegir
NATO-menn gætu komið og farið að
vild og eftir þörfum? Við ættum ekki
að þurfa að hafa einhvern einstakan
her hér á landi þegar við erum orð-
inn svona alþjóðavædd. Herinn í
sinni mynd er bara tímaskekkja nú
til dags og við ættum að vera víð-
sýnni og líta á okkur sem þjóð í al-
þjóðamenningu en ekki bústað nátt-
trölla úr fortíðinni.
Við ættum að líta meira til Evr-
ópusamvinnu í alþjóðamenninguni
en vera ekki að leggja alla framtíð á
eitt spil sem er nú þegar orðið tíma-
skekkja sem allir sjá betur og betur.
Hryðjuverk eru ekki bundin við
eina þjóð eða varnir hennar og því
ættum við að byggja upp alþjóðlegt
NATO-þorp þar sem menn kæmu til
að vinna sína afmörkuðu vinnu, en
liggja ekki í einhverskonar skotgröf-
um fortíðarinnar. Heimurinn er
minni og alþjóðasamskipti eru blóm-
legri en þessi náttblinda sem þjóðin
er haldin að allt sé að fara til fjand-
ans þótt nokkrar herflugvélar hverfi
af landinu. Við erum lítil þjóð og
megum ekki binda alla okkar hags-
muni við einhverja einstaka hugsun.
Við verðum að treysta á okkur í al-
þjóðasamfélagi en ekki á einhver
nátttröll.
BJARNI ÞÓR ÞORVALDSSON.
Listamaðurinn B. Thor.
Asparfelli 12, 111 Reykjavík.
Hugleiðing um
herstöðina
Frá Bjarna Þór Þorvaldssyni: