Morgunblaðið - 05.09.2003, Blaðsíða 11
FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2003 11
O
FT ER sagt að það
skiptist á skin og skúr-
ir í íþróttunum en 17
ára knattspyrnuferill
Sigursteins Gíslasonar
í hópi bestu liða landsins hefur ver-
ið nær samfelld sigurganga. „Vissu-
lega hefur árangurinn verið góður
en ég hef líka verið heppinn,“ segir
Sigursteinn. „Margir hafa þurft að
hætta keppni snemma á ferlinum
fyrir fullt og allt vegna meiðsla en
ég hef sloppið vel. Að vísu hef ég
farið nokkrum sinnum úr vinstri
axlarlið og þurft að fara í náraað-
gerðir en aldrei verið lengi frá.“
17 ár í fremstu röð
Sigursteinn er fæddur og uppal-
inn á Akranesi en flutti til Reykja-
víkur eftir fyrsta árið í 2. flokki
1985 og varð Íslands- og bik-
armeistari með 2. flokki KR árið
eftir. Árið 1987 lék hann fimm síð-
ustu leiki KR í efstu deild en flutti
síðan aftur til Akraness. Hann lék
með ÍA 1988 til 1998 og varð þá
meðal annars fimm sínum Íslands-
meistari og tvisvar bikarmeistari.
Leiðin lá aftur til Reykjavíkur og
frá 1999 hefur hann m.a. fjórum
sinnum orðið Íslandsmeistari með
KR og bikarmeistari einu sinni.
Valsmennirnir Frímann Helgason
og Hermann Hermannsson urðu tíu
sinnum Íslandsmeistarar á fjórða
og fimmta áratug síðustu aldar en
það er í raun ekki sambærilegt því
þá var mun minni keppni, færri lið
og færri leikir. Skagamaðurinn
Ólafur Þórðarson hefur orðið Ís-
landsmeistari sjö sinnum og síðan
eru nokkrir leikmenn sem hafa orð-
ið Íslandsmeistarar sex sinnum.
„Þetta er 17. tímabilið mitt í
meistaraflokki og ef allt er talið hef
ég unnið meira en einn titil að með-
altali á ári, en auðvitað snýst þetta
fyrst og fremst um það að verða Ís-
landsmeistari og bikarmeistari.
Nýjasti titillinn er alltaf sá sætasti
en það var einstaklega gaman að
verða Íslandsmeistari með ÍA 1992
eftir að hafa orðið meistari í 2. deild
árið á undan. Árangurinn 1992 kom
á óvart og hefur ekki verið leikinn
eftir, en titillinn í fyrra var líka
óvænn eftir að hafa verið í fallbar-
áttu 2001. Við fengum 49 af 54 stig-
um mögulegum 1993 og 1995, sem
var frábært, rétt eins og það að
verða Íslandsmeistari fimm ár í röð.
Það var líka sérstök upplifun að
verða Íslandsmeistari með KR á
100 ára afmælisári félagsins 1999.
Stemmningin var ólýsanleg í Vest-
urbænum og það var tilfinningaríkt
að horfa á gömlu karlana, sem
höfðu beðið eftir titlinum í 31 ár,
fella tár úti á Eiðistorgi. Þessi titill
núna kom líka mjög óvænt. Á
mánudag fórum við til Grindavíkur
og ætluðum að ná í þrjú stig en
hugsuðum alls ekki um titilinn enda
tvær umferðir eftir að leiknum
loknum. Hann varð allt í einu að
veruleika, fjórði titillinn á fimm ár-
um, sem er ekki slæmt. En þetta
sýnir styrk KR í sumar. Við fengum
marga sterka menn til liðs við okk-
ur fyrir tímabilið en meiðsl settu
strik í reikninginn. Ég fór til dæmis
í náraaðgerð í fyrra og hef fyrst
verið að ná mér nú í seinni hluta
mótsins. Því var ég þungur í byrjun
og fékk að heyra að ég væri gamall
og búinn, en Willum þjálfari er fast-
heldinn og lét mig spila þótt mér
gengi kannski ekki of vel í fyrstu
leikjunum. Að undanförnu hefur
mér gengið ágætlega og það hefur
ýtt undir sjálfstraustið að heyra
fólkið segja „sjáið gamla karlinn.
Hann getur þetta ennþá“. Áður en
tímabilið hófst var mikið látið með
liðið og það sett á stall langt fyrir
ofan hin liðin. Síðan fannst mörgum
blaðamönnum gaman að toga okkur
niður og reyna að gera lítið úr okk-
ur en við létum þetta ekki brjóta
okkur niður og titillinn er sætari
fyrir vikið.“
Skemmtilegur félagsskapur
Það eru ekki margir knatt-
spyrnumenn sem ná að leika í efstu
deild í 17 ár, hvað þá að vera í
meistaraliði lengst af, en Sig-
ursteinn segir að áhuginn skipti
öllu. „Þetta er svo gaman og fé-
lagsskapurinn heldur manni við efn-
ið. Ég reyni til dæmis alltaf að
mæta snemma á æfingar, því það er
svo gaman að fíflast með strákunum
inni í klefa og þar eru oft skemmti-
legustu stundirnar enda sérstakur
húmor í gangi sem á ekki erindi út
fyrir klefann. Auðvitað gerir leiði
líka vart við sig á hverju ári. Það
átti reyndar sérstaklega við hérna
áður fyrr áður en knattspyrnuhúsin
komu, þegar menn þurftu að hlaupa
í snjó og slyddu og margir mánuðir
í mót. En þá er líka reynt að brjóta
undirbúningstímabilið upp með ein-
hverjum skemmtilegheitum og mér
hefur aldrei leiðst að sprella í góðra
vina hópi.“
Aldrei farið í sumarfrí
Sigursteinn er deildarstjóri hrað-
flutningafyrirtækisins UPS á Ís-
landi. Hann er 35 ára og þekkir
ekki að fara í sumarfrí, en hann er
kvæntur Önnu Elínu Daníelsdóttur
og eiga þau soninn Magnús Svein
sem er fjögurra ára. „Ég hef fengið
heilmikið út úr fótboltanum fyrir ut-
an alla ánægjuna og titlana. Ég hef
til dæmis kynnst ótrúlega mörgu
góðu fólki, sem er það dýrmætasta,
og það var sérstaklega ánægjulegt
þegar leikmennirnir kusu mig
Knattspyrnumann ársins 1994. Það
segir mér að ég gerði að minnsta
kosti eitthvað gott það árið. Ég lék
22 landsleiki og hef leikið um 30
Evrópuleiki með ÍA og KR, en
vegna þessara leikja hefur mér gef-
ist tækifæri til að heimsækja fjar-
læg ríki og staði úti um allan heim
sem ég myndi sennilega annars
aldrei fara til. Hins vegar hef ég
ekki farið í sumarfrí öll þessi ár en
á hverju keppnistímabili er kannski
hægt að fara í eina og eina stutta
helgarútilegu. Ég á því alveg eftir
að skoða Ísland fyrir utan fótbolta-
velli og hef því nóg að gera þegar
ég hætti, hvenær sem það nú verð-
ur.“
Samfelld
sigurganga
Sigursteins
Morgunblaðið/Þorkell
Hjónin Sigursteinn Gíslason og Anna Elín Daníelsdóttir með soninn Magnús Svein sem er fjögurra ára.
Morgunblaðið/Halldór Kolbeins
Leikmenn kusu Sigurstein Gíslason
Knattspyrnumann ársins 1994.
Frá því seinni heimsstyrjöldinni lauk er
Sigursteinn Gíslason eini íslenski knatt-
spyrnumaðurinn sem hefur orðið Íslands-
meistari í greininni níu sinnum. Auk þess
hefur hann þrisvar orðið bikarmeistari og
fagnað tólf stórum titlum á nýliðnum tólf ár-
um. Steinþór Guðbjartsson leit inn hjá
þessum sigursæla íþróttamanni.
steg@mbl.is
Í BYRJUN september voru 4.451
skráðir án atvinnu á landinu öllu og
voru nokkru fleiri konur á atvinnu-
leysisskrá en karlar eða 2.463 á móti
1.992 körlum. Sem hlutfall af heild-
arfjölda atvinnulausra voru konur
því 55,3% en karlar 44,7% en taka
ber fram í því sambandi að mun
fleiri karlar en konur teljast til
vinnuaflsins á hverjum tíma; þannig
má ætla að atvinnuleysi kvenna hafi
verið nálægt 4,0% en 2,3 til 2,4% hjá
körlum
Langmestur er munurinn milli
kynja á Vestfjörðum en þar voru
80% atvinnulausra konur, á Aust-
fjörðum var hlutfallið 79% og á Suð-
urnesjum voru tæp 65% atvinnu-
lausra konur. Minnstur var
munurinn á höfuðborgarsvæðinu en
þar voru konur 52,5% af atvinnu-
lausum.
Ólöf Magna Guðmundsdóttir, for-
stöðumaður svæðisvinnumiðlunar
Austurlands, segir atvinnuástand
fyrir konur hafa verið fremur slæmt
um nokkra hríð og þau störf sem
hafi bæst við að undanförnu hafi al-
mennt ekki verið kvennastörf en at-
vinnulausum körlum hafi á hinn bóg-
inn fækkað. „Það má segja að
atvinnuleysi kvennanna verði sýni-
legra þegar karlarnir fá störf en þær
ekki því þá verða þær hlutfallslega
fleiri. Í því sambandi verður einnig
að hafa í huga að karlarnir eru fleiri í
fjórðungnum en konurnar þannig að
þá verður samanburðurinn enn
óhagstæðari en beinar tölur segja til
um,“ segir Ólöf.
Lokanir fiskvinnslufyrirtækja
ein meginskýringin
Guðrún Stella Gissurardóttir, for-
stöðumaður svæðisvinnumiðlunar
Vestfjarða, segir að hlutfallslega
mikið atvinnuleysi kvenna skýrist
m.a. af sumarlokunum tveggja fisk-
vinnslufyrirtækja auk þess sem
rekstri hins þriðja hafi verið hætt
um óákveðinn tíma. Margar konur
hafi komið inn á atvinnuleysisskrá
vegna þessa en vonir standi til að
flestar þeirra fari út af atvinnuleys-
isskrá aftur. „Hin meginskýringin er
að það er nokkuð um að konur séu í
hlutastarfi og atvinnuleit á móti.
Þá má nefna konur sem hafa verið
í barnsburðarleyfi sem eru að koma
inn á vinnumarkaðinn aftur. Eins er
ekki óalgengt að hjón flytji til Vest-
fjarða vegna þess að karlmaðurinn
hefur fengið vinnu en þá á makinn
eftir að fá vinnu. Að sumu leyti hafa
konur hér einnig farið verr út úr
hagræðingaraðgerðum undanfarið,
t.d. hafa menn verið að leggja niður
pósthús og færa þá starfsemi inn í
bankana en konur hafa starfað í
pótshúsunum til langs tíma og hafa
oft ekki möguleika á að fara í sam-
bærilegt starf,“ segir Guðrún Stella.
Mun meira atvinnu-
leysi meðal kvenna