Morgunblaðið - 28.09.2003, Page 40

MINNINGAR
40 SUNNUDAGUR 28. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Ólafur Ö. Pétursson,
útfararstjóri,
s. 896 6544
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
S. 551 7080
Vönduð og persónuleg þjónusta.
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
LEGSTEINAR
Mikið úrval af legsteinum
og fylgihlutum
Sendum myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík,
sími 587 1960, fax 587 1986.
Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
Nú þegar komið er
að leiðarlokum langar
mig til að minnast
ömmu minnar eða
ömmu löng eins og
langömmubörnin köll-
uðu hana oft. Það var svo snögg-
lega sem þú kvaddir þennan heim
að ég er enn að bíða eftir því að
verða vakin upp af vondum draumi,
það var svo fjarri mér að það gæti
verið komið að leiðarlokum hjá þér,
þú varst nú ekki nema 76 ára göm-
ul.
Þegar ég sest niður og hugsa til
baka þá er það fyrsta sem kemur
upp í hugann hversu oft þú hugs-
aðir til okkar. Ef þú fréttir að eitt-
hvert okkar væri veikt hringdir þú
alltaf til að vita hvernig við hefðum
það. Þú hringdir líka alltaf ef þú
vissir af Brynjari á sjó ef það var
vont veður til að spyrja hvort ég
hefði ekki heyrt í honum og hvort
ég héldi ekki að allt væri í lagi. Til
þess að þú hefðir minni áhyggjur
sagði ég að það væri ekki svo vont
veður, þeir færu örugglega að
koma heim þó svo ég væri sjálf
með áhyggjur að vita af honum úti
á sjó. Einnig lést þú mig alltaf vita
ef það gerðist eitthvað innan fjöl-
skyldunnar. Mér þótti mjög vænt
um þessar hringingar frá þér.
Ég minnist þess líka hversu
gaman þú hafðir af því að klæða
þig í fín föt og setja á þig alls konar
GUÐNÝ
GUÐNADÓTTIR
✝ Guðný Guðna-dóttir fæddist í
Þorkelsgerði í Sel-
vogi 11. janúar 1927.
Hún andaðist á heim-
ili sínu 18. september
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Þorlákskirkju 26.
september.
skart. Það er ekki
annað hægt en að
segja að þú hafir verið
glysgjörn, ég hugsa að
í seinni tíð hafi ekki
liðið margir dagar þar
sem þú puntaðir þig
ekki og þá skipti ekki
máli hvort þú værir að
fara eitthvað eða vær-
ir bara heima.
Það var mikið gott
þegar þú fékkst til
þess árið 1990 að selja
húsið þitt á Reykja-
braut og flytja í íbúðir
aldraðra, þar sem þú
hafðir alltaf félagsskap af öðru
fólki og umgekkst allt það yndis-
lega starfsfólk sem hefur unnið
þar. Einnig fórst þú að gera handa-
vinnu fyrir ekki svo mörgum árum,
sem stytti þér stundirnar fyrir ut-
an hvað það var gaman að fá frá
þér hluti sem þú hafðir gert sjálf.
Það sem gleður mig þó mest er
að þú skyldir hafa farið í þína
fyrstu utanlandsferð stuttu áður en
þú deyrð. Þegar þú talaðir við mig
daginn eftir að þú komst heim
varst þú svo glöð yfir ferðinni. Þú
varst mest hissa á því að þú skyldir
ekki verða hrædd í flugvélinni,
þetta væri bara eins og að sitja
heima í stofu. Þú sagðir mér að það
hefði verið svo gaman að vera
þarna með fjórum af þínum börn-
um og tengdabörnum, sérstaklega
þótti þér vænt um að Gummi og
Sveindís skyldu vilja hafa þig með
sér í þessa ferð og langar mig að
þakka þeim fyrir það.
Elsku amma mín, nú er komið að
kveðjustund og eigum við öll eftir
að sakna þín.
Guð blessi minningu þína.
Lóa, Brynjar, Daníel Orri
og Arnór Daði.
Elsku amma, nú sit ég hér og
skrifa til þín með söknuð í hjarta.
Mig langar að minnast þess þegar
ég var lítil stúlka í Grindavík. Þá
var oft farið austur í Þorlákshöfn
til þín og afa á C-götunni og var þá
yfirleitt gist. Mér er það minnis-
stætt um jólin þegar öll börnin
ykkar og barnabörn voru saman
komin í mat á jóladag á C-götunni.
Alltaf passaðir þú upp á að eiga
fullan kassa af mandarínum sem
við barnabörnin sáum um að klára
áður en haldið var heim. Síðan þeg-
ar við fluttum austur í Þorlákshöfn
þá var svo stutt til þín að gistinæt-
urnar urðu færri. Eftir að afi dó
varst þú ein á C-götunni í nokkur
ár og það átti ekki vel við þig að
vera ein. En eftir að þú fluttir á
ellimörkina var meira um að vera
hjá þér. Þá var oft gaman að koma
til þín og skoða hvað þú hafðir ver-
ið að föndra, það var alltaf einhvað
nýtt í hvert skipti sem ég kom. Ég
þakka þér fyrir öll skiptin sem þú
komst og hjálpaðir mér í slátri. Það
var alltaf gaman að gera slátur
með þér, þú varst svo snögg að
sauma að ég var alltaf langt á eftir
þér, þú sagðir svo skemmtilegar
sögur á meðan frá þínum yngri ár-
um.
Ekki datt mér í hug elsku amma
að okkar síðustu samverustundir
yrðu við skírnina á Pálma hennar
Kollu systur. Þar lékst þú á als
oddi eins og þér einni var lagið, en
aðeins nokkrum dögum seinna
kvaddir þú þennan heim.
Það er svo skrýtið að þú sért far-
in, elsku amma, en þú býrð í hjört-
um okkar því munum við ávallt
elska þig og muna.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð
(Þórunn Sig.)
Þín
Guðný Ósk.
Elsku langamma mín. Mig tekur
það sárt að heyra af andláti þínu.
Þegar ég frétti þetta grét ég lengi
og hugsaði um það hvernig lífið
yrði án þín. En það sem ég hugga
mig við er að ég veit að þér líður
vel, því nú ertu komin til langafa
og ég hitti ykkur seinna. Þegar ég
er búin að gegna mínu starfi hér á
jörð kem ég og föndra með þér
fullt af klippimyndum og prjóna
með þér fullt af fallegum, mjúkum
og þægilegum treflum, og þegar ég
kem skal ég kenna þér, ef þú vilt,
að baka eplaköku með eilífri ást.
Með þessum ljóðlínum kveð ég þig
í bili:
Sú mynd við mér brosir,
þó burtu sért þú.
Ó, svo björt er þín minning:
Hún lýsir mér nú
(Iðunn Steinsdóttir.)
Ragnhildur Eva Jónsdóttir.
Fallinn er frá heið-
ursmaðurinn Kristinn
Jón Jónsson, einn af
máttarstólpum Fram-
sóknarflokksins í Ísafjarðarbæ til
margra ára.
Hann var bæjarfulltrúi flokksins í
mörg ár, sem forseti bæjarstjórnar,
formaður bæjarráðs, staðgengill
bæjarstjóra o.fl. Hann sat í fjölmörg-
um stærri og minni nefndum og ráð-
um fyrir flokkinn, t.d. Orkubúi Vest-
fjarða og Fjórðungssambandinu. Í
Héraðssambandi Vestfjarða var
hann formaður til dauðadags.
Kristinn Jón lét sér annt um vel-
ferð okkar heimabyggðar og vann að
ýmsum umhverfis- og skógræktar-
málum af sérstökum áhuga og alúð.
Hann sat í stjórn Kjördæmisráðs
Framsóknarflokksins á Vestfjörðum
í nokkur ár, formaður og síðar
stjórnarmaður í Framsóknarfélagi
Ísafjarðar. Hann ásamt bræðrunum
Guðmundi og Sigurði frá Góustöðum
stóð að því að húsnæði flokksins á
Ísafiði væri keypt og vann hann þar
ásamt félögum af myndarskap að því
að koma því í gott stand. Hann hafði
alla tíð verið vakandi yfir ástandi
húsnæðisins og sýndi það glöggt nú
síðustu vikur þegar hann vildi koma
uppgjörinu frá húsinu frá sér sóma-
samlega, áður en það yrði um seinan.
Hann hafði átt við veikindi að
stríða síðustu tvö árin og vissi vel að
hverju stefndi, en alltaf bar hann sig
vel.
Framsóknarmenn í Ísafjarðarbæ
þakka Kristni Jóni af alhug mikið og
óeigingjarnt starf fyrir flokkinn,
hann hefur ekki staðið einn, því við
hlið hans hefur eiginkonan Ólafía
Aradóttir staðið og stutt hann dyggi-
lega.
Við vottum eiginkonunni og börn-
unum þremur, tengdabörnum og
barnabörnum okkar dýpstu samúð.
Hafðu þökk fyrir allt. Far þú í
friði.
F.h. Framsóknarfélags Ísafjarð-
arbæjar.
Kristjana Sigurðardóttir.
Andlát Kristins Jóns Jónssonar
kom ekki þeim á óvart sem höfðu
vitneskju um mikla vanheilsu hans
og hetjulega baráttu við skæðan
sjúkdóm, en hann varð undir í þeirri
erfiðu baráttu föstudaginn 19. sept-
ember s.l.
Á síðustu áratugum lágu leiðir
okkar Kristins Jóns víða saman, í
nefndum, ráðum og stjórnum, eink-
um og sér í lagi í stjórn Orkubús
Vestfjarða, samskiptum milli bæjar-
stjórna Ísafjarðarbæjar og Bolung-
arvíkur, þegar hann var m.a. forseti
bæjarstjórnar Ísafjarðarbæjar og
bæjarstjóri um skeið, sem og rekstr-
arstjóri Vegagerðarinnar á Ísafirði.
Hann gegndi fjölmörgum öðrum
trúnaðarstörfum fyrir Vestfirðinga
sem ekki verða tíunduð hér þó vissu-
lega væri ástæða til, sögunnar
vegna.
Kristinn Jón var afskaplega íhug-
ull og gætinn við ákvarðanatöku og
setti sig ávallt vel inn í þau mál sem
honum var trúað fyrir. Efst í huga
hans var að nýta fjármuni vel, og
gæta hagræðingar í starfi og stjórn-
un.
Hann var tillögugóður og jafnan
mikið tillit tekið til hans sjónarmiða.
Það var gott að starfa með þessum
ljúfa og trausta dreng, njóta reynslu
hans og þekkingar á sviðum sveit-
arstjórnar- og félagsmála, en báðir
þessir málaflokkar voru honum mjög
hugleiknir. Fram undir það síðasta
vann hann mikið að hugðarefnum
KRISTINN JÓN
JÓNSSON
✝ Kristinn JónJónsson fæddist
á Mýri í Súðavíkur-
hreppi 25. desember
1934. Hann lést á
Fjórðungssjúkrahúsi
Ísafjarðar 19. sept-
ember síðastliðinn
og var útför hans
gerð frá Ísafjarðar-
kirkju 27. septem-
ber.
sínum, s.s. að undir-
búningi Unglinga-
landsmóts UMFÍ og
öðrum íþrótta- og fé-
lagsmálum.
Mér er minnisstætt
hans þétta og hlýja
handtak, glaðlega bros-
ið og vingjarnlega við-
mótið í hvert skipti sem
við hittumst.
Honum var lagið að
tengja saman alvöru og
gaman um leið og hann
horfði fram um veg þar
sem hugur hans og vilji
stóð allur til góðra
verka.
Ég vil fyrir hönd eldri og fyrrver-
andi sveitarstjórnarmanna færa
honum látnum þakkir fyrir frábær
störf að margvíslegum framfaramál-
um Vestfirðinga og skemmtilegar og
góðar samverustundir.
Við kveðjum hann með virðingu,
þökk og eftirsjá.
Mér þykir miður að geta ekki ver-
ið við útför þessa góða félaga og vin-
ar, en við Lillý biðjum þess, að al-
mættið styrki Lóu og fjölskyldu við
þessar erfiðu aðstæður og vottum
þeim og öðrum aðstandendum okkar
dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Kristins Jóns
Jónssonar.
Ólafur Kristjánsson,
Bolungarvík.
Í dag er til moldar borinn vinur
okkar og nágranni Kristinn Jón
Jónsson. Okkur langar að minnast
hans með nokkrum orðum .
Það var á vordögum árið 1976 þeg-
ar við frumbyggjar í Holtahverfinu í
botni Skutulsfjarðar vorum í óðaönn
að koma upp húsum okkar er þau
Kristinn Jón og Lóa, bæði Vestfirð-
ingar í húð og hár, þá nýflutt til
heimahaganna, birtust á lóðinni nr.
13 við Brautarholt þar sem þau
reistu sér glæsileg heimkynni. Við
fundum fljótt að þarna höfðum við
eignast góða nágranna. Alltaf var
hægt að leita til Nonna eins og hann
var kallaður í okkar hópi og ætíð
hafði hann góð ráð að gefa hvort sem
var við húsbyggingar eða garðrækt.
Nutum við þess í ríkum mæli og sem
dæmi kom það oft fyrir að búið var
að snyrta runnana þegar við komum
heim úr fríi.
Hann tók virkan þátt í bæjarlífinu
og voru falin fjölmörg trúnaðarstörf
sem hann sinnti af miklum áhuga og
elju. Það var aðdáunarvert að fylgj-
ast með honum sl. sumar við und-
irbúning og framkvæmd hins glæsi-
lega Unglingamóts UMFI, þar sem
hann lagði fram síðustu krafta sína.
Þau hjón voru að mörgu leyti fyr-
irmynd okkar íbúanna í götunni og
því vel til fundið að þau tækju fyrir
okkar hönd við viðurkenningu fyrir
fegurstu götu bæjarins árið 2002.
Við fjölskyldan eigum margs að
minnast eftir áratugalangt sambýli
sem aldrei bar skugga á. Kemur þar
margt upp í hugann, t. d. allar um-
ræðurnar um íþróttirnar, bæjarmál-
in og landsmálin, skötuveislurnar
fyrir jólin, grillveislur í garðinum
eða verslunarmannahelgarnar á
Vonalandi, sælureit þeirra í Djúpinu
þar sem húsbóndinn var í essinu sínu
og best naut hann sín innan um börn-
in enda mikill barnakall og hændust
þau mjög að honum.
Fyrir allt þetta erum við þakklát.
Elsku Lóa og fjölskylda. Okkar
innilegustu samúðarkveðjur. Bless-
uð sé minning góðs drengs og ná-
granna.
Guðríður, Samúel og fjölskylda.
Mig langar í nokkrum orðum að
minnast Kristins Jóns Jónssonar á
Ísafirði sem lagður er til hinstu hvílu
í dag eftir baráttu við erfiðan og ill-
vígan sjúkdóm.
Kynni mín af Kristni Jóni voru í
senn stutt og ánægjuleg og mér er
það til efs að fleiri menn hafi haft
eins mikil áhrif á mig í seinni tíð eins
og hann. Samskipti okkar hófust í