Morgunblaðið - 26.10.2003, Síða 30

SKOÐUN
30 SUNNUDAGUR 26. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Sími 552 1400
fax 552 1405
Laugavegi 170, 2. hæð, 105 Reykjavík
Viðar Böðvarsson
viðskiptafræðingur
löggiltur fasteignasali
Heimasíða: www.fold.is - Netfang: fold@fold.is
Einbýlis-, par- og raðhús í Foldahverfi í Grafarvogi
Vorum að selja tvö einbýlishús í Foldahverfi í Grafarvogi. Í báðum tilfellum fengu færri en vildu.
Okkur vantar einbýlis-, par- eða raðhús í þessu hverfi fyrir þessa aðila. Verð allt að 30 millj.
Tilbúnir kaupendur, bæði sem búnir eru að selja og aðrir með eignir í hverfinu í skiptum.
Áhugasamir hafi samband við sölumenn Foldar fasteignasölu í gsm-síma
sölumanna: Ævar 897 6060, Þorri 897 9757, Böðvar 892 8934, Helgi 897 2451.
www.gimli.is - ww.mbl.is/gimli
Árni Stefánsson viðskiptafræðingur og lögg. fasteignasali
FASTEIGNASALAN
GIMLI GRENSÁSVEGI 13,SÍMI 570 4800 - FAX 570 4810
Traust þjónusta í 20 ár
SUÐURHÓLAR 20 - 2. HÆÐ
- SÉRINNG. - LAUS STRAX
Erum með í sölu mjög góða og
snyrtilega 92 fm (er 3ja samkv. teikn.)
á 2. hæð í nýl. máluðu fjölbýli. Íbúðin
skiptist í andd./hol, góða stofu, 3 góð
herbergi m/skápum, gott baðh. m.
tengt fyrir þvottavél og þurrkara,
eldhús með nýl. innréttingu. Gólfefni
eru parket og flísar. Eignin er laus
fljótl. Stórar suðursvalir og geymsla
við inng. Sérinng. af svölum.
Erla tekur á móti ykkur í dag frá kl. 14-16. - Verð 11,5 millj.
HVERFISGATA 16 - 1. HÆÐ
- VIÐ ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ
Sérlega falleg og sjarmerandi 2ja herb.
68 fm íbúð upp á 1. hæð. Björt og
rúmgóð stofa og svefnherbergi.
Flísalagt baðherbergi. Eldhús með
góðri innréttingu og borðkrók. Það er
fallegt parket á öllum gólfum nema á
baði. Húsið er viðgert og málað að
utan. Sérgeymsla í kjallara. Verð 10,3
millj. Áhv. 3,4 millj.
Örn tekur á móti ykkur í dag frá kl. 13-15.
FISKAKVÍSL 28 - 2. HÆÐ -ÚTSÝNI
Sérlega falleg og vel skipulögð 121 fm
íbúð á tveimur hæðum, með glæsi-
legu útsýni af tvennum svölum. Bað-
herbergi flísalagt, gegnheilt eikarpark-
et á öllum gólfum. Íbúðin er í 2ja
hæða fjölbýli. Nýtt járn á þaki og sam-
eign vel umgengin. Sérlega fallegt og
mikið útsýni yfir borgina. Áhv. 5,8
millj. byggingarsjóður og lífeyr-
issjóður. Verð 17,8 millj.
Kristján tekur á móti ykkur í dag frá kl. 13-15.
GULLSMÁRI 6 - 2. HÆÐ
Nýtt á skrá. Björt og afar vel skipulögð
4ra herb. 86 fm íbúð á 2 hæð (3ja
hæða fjölb.) í nýviðgerðu og máluðu
fjölbýli. Þrjú svefnherbergi innan
íbúðar. Rúmgóð stofa, eldhús með
beykiinnr., flísalagt bað og vestursvalir
úr stofu. Verð 13,5 millj.
Alfreð og Eva taka á móti ykkur í
dag frá kl. 14-16.
BERGSTAÐARSTRÆTI 56 - HÆÐ OG RIS
Sérlega sjarmerandi, mjög björt og vel
skipulögð 123,3 fm íbúð í þríbýli, sem
er hæð og ris. Á hæðinni eru sam-
liggjandi stofur, rúmgott eldhús,
baðherbergi flísalagt m. baðkari. Tvö
stór og rúmgóð svefnherbergi. Á efri
hæð er 21,1 fm vinnuherbergi með
fallegu útsýni. Það eru falleg furuborð
á gólfum neðri hæðar. Búið er að
endurídraga rafmagn og endurnýja rafmagnstöflu, einangra gólf, járn á þaki
10 ára. Verð 18,3 millj. Áhv. 4,9 millj.
Kristín tekur á móti ykkur í dag frá kl. 13-15.
Opin Hús
Suðurlandsbraut 4a • 108 Rvk. • Fax 533 4811 • midborg@midborg.is
533 4800
Freyjugata 26 - opið hús
Björn Þorri hdl. lögg. fastsali, Karl Georg hrl. lögg. fastsali.
Vorum að fá gullfallega 65 fm íbúð
með sérinngangi á 1. hæð. Íbúðin
hefur öll verið endurnýjuð frá grunni.
Merbau parket á gólfum, glæsileg
innrétting í eldhúsi, endurnýjað bað-
herbergi. Sérþvottahús. Góðar stof-
ur. Áhv. 4,4 millj. húsbréf. V. 11,5 m.
Hrafnkell (691 0896) sýnir íbúðina í dag, sunnudag,
milli kl. 14.00 og 16.00. 4313
ÞAÐ er laugardagurinn 9. október
og sólin hellir miðdegisgeislum sín-
um yfir okkur dauðlega menn sem
silumst hægt upp
brekkurnar í áttina
að Kárahnjúkum.
Á hæðinni fram-
undan er rútan
Tanni og nokkrir vel
búnir bílar hjálp-
arsveita Austfjarða,
fullir af fólki sem hefur notað blíð-
viðrið hér á fjöllum til að kanna að-
stæður og undirbúa viðbrögð í hugs-
anlegum björgunaraðgerðum.
Víðáttumikill fjallasalurinn brosir
enn við okkur þegar við veifum til
hjálparsveitarfólksins sem er á heim-
leið, en sakleysislegir skaflar út frá
hverri nibbu sýna okkur svo ekki
verður um villst að hér má lítið útaf
bera til að landvættir sýni á sér ann-
að andlit.
Gamla rútan klifrar stolt upp síð-
ustu hæðina í þessari ferð og á ann-
arri framrúðunni trónir listaverk eft-
ir einn ferðafélagann, glæsilegur
dreki í flugtaki og undir honum áletr-
unin Vekjum drekann.
Um leið og við nemum staðar á
hólnum blasir eyðileggingin við.
Geislar haustsólarinnar reyna af
veikum mætti að verma sárin í öxl
fremri Kárahnjúks.
Ljótur skurður ristir ávala hlíðina,
en kollur hnjúksins þar fyrir ofan
mun teygja sig upp úr vatninu eins
og minnismerki um orrustu. Rétt
fyrir neðan hálffenntan skurðinn er
djúpt sár sem stingur í augu. Það
minnir mig óhugnanlega á holundir
fórnarlamba hryðjuverka á götum
fjarlægra borga.
Þeir sem veittu landinu þetta sár
hafa ekki áhyggjur af óhugnanleika
þess, það mun hvort sem er fara und-
ir vatn.
Við stígum út og öndum að okkur
fersku fjallaloftinu, sem ekki er ekki
búið spilla fyrir fjallabúum og gest-
um þeirra.
Við ásatrúarmenn og landvernd-
arfólkið sem fylgir okkur erum ekki
einu gestirnir hér í dag því hér er líka
staddur hinn ungi félagsmálaráð-
herra, Árni Magnússon.
Mér verður hugsað til þessa unga
manns sem er hér í alvarlegum emb-
ættiserindum. Ungur maður sem
brosti svo fallega til okkar í sjónvarp-
inu rétt fyrir kosningar og leit út fyr-
ir að hafa mjúkt hjarta.
Skyldi honum ekki hafa brugðið
við þessa sjón? Skyldi honum ekki of-
bjóða miskunnarleysið og fyrirlitn-
ingin sem felst í þessum aðgerðum.
Skyldi honum ekki finnast sárt til
þess að vita að afkomendur hans fái
aldrei að njóta þessarar einstöku
náttúrufegurðar?
Upp um allar hlíðar brölta gular
vinnuvélar og undan þeim skríður
landið eins og tár seytli af hvarmi.
Skógarbóndinn og skáldið Hákon
Aðalsteinsson er með okkur í för og
af vörum hans hrýtur vísa sem léttir
af okkur mesta drunganum.
Þessi vísa fæddist í haust þegar
hann var eitt skipti sem oftar á ferð
við Hnjúkana og horfði á vélarnar í
hlíðunum:
Gulnar lauf á breiðum bala
blöðin fella víðirunnar
þar sem leika lausum hala
lýs á höfði fjallkonunnar
Við erum slegin en höldum þó okk-
ar striki.
Við erum hingað komin til að
ákalla goð og góða vætti. Við ætlum
að biðja landinu okkar griða og við
ætlum að reisa þeim níðstöng sem
svívirða móður sína, jörðina.
Við tendrum eld í höfuðáttum og
reisum fána allra landsfjórðunga við
eldinn.
Goðarnir stíga inn í hringinn og
Hilmar Örn ákallar landvættina og
guðina. Hann biður jörðina að þiggja
blæti okkar og allir viðstaddir finna
hvernig þessi annars sundurleiti hóp-
ur er skyndilega orðinn að einu,
sterku afli.
Fólk úr öllum landshlutum, hvert
með sinn guð í farteskinu sameinast.
Allir vita, að hér skiptir engu máli
á hvaða guð við trúum, það sem hér
fer fram er engum guði þóknanlegt.
Athöfnin er látlaus en mögnuð.
Jafnvel þögnin er mögnuð. Við stönd-
um þétt saman í heiðna hringnum
okkar sem táknar hringrás lífsins og
syrgjum eins og fjölskylda deyjandi
manns.
Við skynjum sársauka jarðarinnar
og baráttu hennar fyrir lífi sínu.
Við horfum yfir svæðið sem senn
mun sökkva. Stórkostleg gljúfrin
verða bráðum aðeins dauðadjúpar og
ósýnilegar sprungur í botni mann-
gerðrar stíflu. Horfin að eilífu.
Níðstöngin er reist og henni snúið
gegn þeim sem bera ábyrgð á þeim
óhæfuverkum sem hér eru framin.
Þegar hópurinn leggur af stað nið-
ur af hólnum sem senn hverfur í
svelginn brjótast tilfinningar fram.
Sumir eru reiðir, aðrir aðeins hrygg-
ir. Þó vita allir í hópnum að sjálf
munum við ekki hegna sökudólg-
unum í þessu máli.
Sagan mun dæma þá og skömm
þeirra mun verða uppi meðan land
byggist.
Ráðherrann er farinn þegar við
komum niður að vinnubúðunum.
Hann sagði í viðtali fyrir stuttu að
mikið hefði batnað og þótt enn væri
eitthvað ógert þá væri þetta allt í
vinnslu. Sá hann það sama og við hin?
Verkamennirnir eru á kreiki utan-
dyra í nýju skónum sínum. Þeir eru
með stáltá og stálbotni og kuldann
leiðir inn á fótinn. Einn þeirra bendir
á plastkamrana fyrir utan mötuneyt-
ið og hryllir sig. Veggina hélar að
innan í frostum, þar er enginn vaskur
og ekki pláss þar til að losa af sér
gallann.
Yfirfullir ruslagámarnir standa
vörð um dyrnar að mötuneytinu þar
sem hann sest í blautum og skítugum
gallanum til að borða.
Það fer lítið skár um hann hér en í
reykingagámnum þar sem þeir sitja
þétt saman með krókloppna fingur.
Hvíldin í herberginu er heldur ekki
næg, þunna svampdýnan gefur
þreyttu baki lítinn grið og svitinn
sem myndast á baki og rassi þegar
setið er á plaststólnum er lengi að
þorna af skrokknum innan við þessa
þunnu veggi.
„Þetta er eins og fangelsi,“ segir
einn þeirra. „Nema hvað það vantar
veggina og hliðin. Ég veit ekki hvað
ég held þetta út lengi.“
Aumingja karlinn. Hann veit ekk-
ert um fangelsismúra íslenskrar
náttúru. Enn er bara haust, sólin
skín löngum stundum og veðrið er
gott. Svona verður þetta ekki lengi.
Myrkrið nálgast og við höldum til
byggða niður glerhálar brekkurnar.
Dagarnir styttast og Ullur nálgast
á skíðunum sínum. Brátt mun nátt-
úran umbreytast á fjöllum og veðrin
engum eira.
Í sjónvarpinu talar konan frá
Landsvirkjun fallega um stóra
byggð, skóla og kaffihús sem séu í
undirbúningi við Kárahnjúka.
Búum við, – ég og þessi kona, í
sama landi? Mundi hún velja að vera
með börnin sín þarna?
Ég loka augnum og depurð hellist
yfir huga minn.
Vont að við skulum alltaf þurfa að
læra af biturri reynslu og að í þetta
skiptið verði það of seint.
Kárahnjúkar kvaddir
Eftir Jóhönnu G. Harðardóttur
Höfundur er blaðamaður og
Kjalnesingagoði.
Hilmar Örn Hilmarsson allsherjargoði ákallar landvættina.
Hópurinn biður landinu griða og reisir níðstöng.