Morgunblaðið - 26.10.2003, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26. OKTÓBER 2003 39
Okkar ástkæri
JÓHANN SIGURÐSSON
fyrrv. skipstjóri
frá Svanhóli,
Vestmannaeyjum,
síðast til heimilis
í Furugrund 6, Selfossi,
lést föstudaginn 17. október síðastliðinn.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju mánudaginn 27. október kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast
hans, er bent á Slysavarnafélag Vestmannaeyja.
Guðný Guðmundsdóttir,
Þórdís B. Jóhannsdóttir, Helgi Hermannsson,
Hrafnhildur Jóhannsdóttir, Ólafur Bachmann,
Sigurður Hilmir Jóhannsson, Guðbjörg Guðjónsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
LAUFEY STEFÁNSDÓTTIR
frá Munkaþverá,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju mánu-
daginn 27. október kl. 13.30.
Vilhjálmur Baldursson, Guðrún Haraldsdóttir,
Stefán Baldursson, Sigríður V. Jóhannesdóttir,
Þóra Baldursdóttir, Gunnar Baldursson,
Ingigerður Baldursdóttir, Sigurður G. Jósafatsson,
Sigríður Baldursdóttir, Tryggvi Ragnarsson,
ömmu- og langömmubörn.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
JÓNAS BJARNASON
rennismiður,
Holtateigi 38,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju þriðju-
daginn 28. október kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á heimahlynningu á Akureyri.
Rakel Grímsdóttir,
Bjarni Smári Jónasson, Guðrún F. Hjartardóttir,
Grímur Már Jónasson, Theodóra Reynisdóttir,
Sigurlaug Bára Jónasdóttir, Haraldur Haraldsson
og barnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
KARÓLÍNA BJÖRNSDÓTTIR
frá Mallandi á Skaga,
síðast á elliheimilinu Grund í Reykjavík,
lést þriðjudaginn 14. október síðastliðinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Aðstandendur.
Útför eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
BRYNJÓLFS GEIRS PÁLSSONAR,
Dalbæ 2,
Hrunamannahreppi,
verður gerð frá Skálholtskirkju miðvikudaginn
29. október klukkan 13:00.
Kristjana Sigmundsdóttir,
Anna Brynjólfsdóttir, Tryggvi Guðmundsson,
Magnús Páll Brynjólfsson, Rut Sigurðardóttir,
Margrét Brynjólfsdóttir, Guðrún S. Pálmadóttir,
Bryndís Brynjólfsdóttir,
Sigmundur Brynjólfsson, Helena Eiríksdóttir,
barnabörn og langafabarn.
✝ Gunnar Þór Þor-bergsson fæddist
á Ísafirði 26. október
1933. Hann lést í
Vestmannaeyjum 30.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Þorbergur Skagfjörð
Gíslason, f. 27. ágúst
1902, d. 16. ágúst
1959, og Jóna Lilja
Þórðardóttir, f. 25.
júní 1909, d. 6. júní
1959. Hálfbræður
hans voru Sigurvin
Helgason, f. 1938, d.
1983, og Njáll Helga-
son, f. 1945, d. 2002. Fósturmóðir
Gunnars var Halldóra Rannveig
Þórðardóttir, f. 24. nóvember
1895, d. 25. desember 1954, og
uppeldisbróðir hans er Þórður
Óskarsson, f. 6. nóvember 1929.
Gunnar flutti til Akraness 1953
og þar kvæntist hann Margréti
Teitsdóttur, þau
skildu. Börn þeirra
eru: a) Halldóra
Lilja, f. 17. apríl
1956, gift Gísla
Magnúsi Arasyni,
sonur þeirra er Ari
Gunnar, b) Örn Arn-
ar, f. 28. júní 1959,
sambýliskona Benja
Maneecom, c) Rún-
ar, f. 16. maí 1960,
kvæntur Hrefnu
Ingólfsdóttur, börn
þeirra eru Anton
Örn og Hafdís Dögg,
og d) Teitur, f. 14.
febrúar 1964, kvæntur Önnu
Björgu Gunnarsdóttur, börn
þeirra eru Tryggvi Gunnar, Hilm-
ar og Heiðrún.
Útför Gunnars var gerð frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum 6.
febrúar, í kyrrþey að ósk hins
látna.
Ég vil minnast Gunnars fóstbróð-
ur míns nokkrum orðum en hann
hefði orðið sjötugur í dag, hefði
hann lifað. Nokkurra mánaða göml-
um var Gunnari komið í fóstur hjá
móður minni, Halldóru Rannveigu.
Í byrjun átti Gunnar aðeins að vera
stuttan tíma hjá henni en vegna að-
stæðna hjá móður hans fór hann
ekki til baka. Það réð örugglega úr-
slitum að móðir mín átti aðra íbúð-
ina í tvíbýlishúsinu Grund í Súða-
vík.
Þeir Halldór Guðmundsson og
faðir minn, Óskar Magnússon, létu
byggja húsið 1929. Þegar faðir
minn fórst 24. janúar 1930 með
skipshöfn sinni var verið að enda
við að byggja það. Móðir mín gat
haldið íbúðinni eftir lát föður míns.
Hún leigði misstóra hluta hennar út
eftir aðstæðum hverju sinni, lengst
af leigðu bræður hennar Hervar og
síðar Engilbert íbúðina en hana átti
hún til æviloka.
Nokkrum árum síðar flutti hún
með okkur til afa, Þórðar Svein-
bjarnarsonar, og ömmu, Solveigar
Einarsdóttur, sem bjuggu á Hlíð í
Álftafirði ásamt syni sínum Svein-
birni. Einnig ólst upp hjá þeim Sol-
veig Engilbertsdóttir, sonardóttir
þeirra, dugleg og elskuleg frænka
sem dreif hlutina áfram, nokkrum
árum eldri en ég er, nú látin. Þá bjó
á næstu jörð, sonur þeirra Guð-
mundur. Vistin hjá afa og ömmu
var góð, ég kynntist ömmu betur en
afa, því hún lifði lengur. Þolinmæði
ömmu var einstök og skapið gott.
Átta höfðu þau eignast börnin og
komið upp og afkomendur þeirra
skipta nú hundruðum.
Á Hlíð var fjórbýli og gnæfði
Kofrinn yfir bæjunum. Á ysta bæn-
um bjuggu Jóhannes Einar Gunn-
laugsson og Málfríður Sigríður Sig-
urðardóttir og síðar Ragnar
Steindór Helgason og Pálína Val-
gerður Þorsteinsdóttir, á næsta bæ
Guðmundur Þórðarson og Elísabet
Júlíusdóttir, þá bær þeirra ömmu
og afa og loks, í innsta bænum
bjuggu Valdimar Veturliðason og
Guðrún Kristjánsdóttir. Samskipti
fólksins á Hlíð voru mjög góð.
Bær afa og ömmu stóð uppi á hól
með miklu og fallegu útsýni til allra
átta. Þarna ólumst við upp næstu
árin við dæmigerð sveitastörf eins
og þau voru í þá daga. Tún
jarðanna lágu að sjó, þar sem við
bjuggum var fiskhjallur við sjóinn, í
honum var alltaf til eitthvert fisk-
meti. Lítill árabátur var þar einnig
sem notaður var meðal annars til
fiskveiða á firðinum á sumrin. Þetta
gaf oft góða björg í bú, þorskur,
ýsa, síld, hrognkelsi og rauðspretta,
jafnvel sjóbleikja synti í torfum
með landinu, eitt sinn fengum við
sextíu sjóbleikjur í einum ádrætti.
Sjórinn laðaði og seiddi af þessum
sökum. Þegar ég var ellefu ára og
Gunnar sjö fengum við langþráð
leyfi til að fara einir til veiða á firð-
inum. Í einni veiðiferðinni kom ein-
hver annar fiskur á færið en vant
var, það fann ég á því hvernig hann
lét þegar hann var dreginn upp.
Enda kom á daginn að þarna var á
ferðinni risavaxinn steinbítur. Inn
fyrir náðum við honum og stóðum
síðan uppi á þóftunum því hann
bylti sér um bátinn og reyndi að
bíta allt sem hann náði til. Þegar í
land kom bárum við hann á milli
okkar heim að bænum og vorum
hinir hróðugustu.
Á vorin og sumrin má segja að
athafnasvið okkar hafi verið frá
brúnum brattra og klettóttra fjalls-
hlíða við smalamennsku, við hey-
skap og til fiskveiða úti á firði. Þá
gengum við á fjöll með fleira fólki
t.d. á Kofrann, gengið var upp með
Hlíðargili og Sauratinda, farið upp
með Traðargili, minnisstæðar og
ánægjulegar ferðir. Á sunnudögum
var það fótboltinn úti á Melum.
Eitt haustið kom mikil smokk-
fiskganga í fjörðinn, þá var hverri
kænu ýtt á flot og reynt að koma
því sem veiddist í frystingu í gamla
frystihúsið (Íshúsið) í Súðavík, það
stóð við Traðargil. Frá bryggjunni
þurfti að aka aflanum góðan spöl að
Íshúsinu í kerru, þar stóð kvenfólk-
ið utandyra og kepptist við að raða
smokkfiskinum í pönnur til fryst-
ingar. Við strákarnir fengum stund-
um að fljóta með þegar fara átti í
stutta veiðiferð. Ef vel veiddist
komu menn oft kámugir og óhreinir
í land, því smokkurinn spýtti og
sprautaði sjó og bleki yfir mann-
skapinn þegar hann var innbyrtur.
Á haustin og veturna gengum við
í barnaskólann, hann var þá í gamla
samkomuhúsinu í Súðavík. Var það
hálftíma gangur fyrir okkur í góðu
veðri, alltaf farið þótt veður væru
slæm í verstu norðanveðrunum.
Þegar allt var á kafi í snjó var
stundum gengið eftir fjörunni áður
en akvegur kom inn í fjörðinn en
hann var verið að leggja í gegnum
túnin á Hlíð vorið 1943. Eins var
farið á skíði og skautað var á tjörn-
inni á Langeyri stöku sinnum.
Við Gunnar og Aðalsteinn Har-
aldsson keyptum Freyju SH 125, 22
tonna bát, árið 1955 af Útvegsbank-
anum og gerðum hann út frá Akra-
nesi. Við stunduðum ýmsar veiðar á
honum. Meðal annars veiddum við
loðnu til beitu fyrir helminginn af
línubátunum á Akranesi. Ein veiði-
ferð er mér minnisstæð, þegar við
fórum á móti loðnugöngunni. Við
komum til Vestmannaeyja að
kvöldi, um birtingu morguninn eftir
vorum við komnir upp undir Sand,
þar var þá þungur sjór og vaxandi
suðaustanátt. Þegar bjart var orðið
sáum við tvær loðnutorfur skammt
utan við brimgarðinn og köstuðum
á þá torfu sem fjær var landi. Þarna
vorum við á tæpasta vaði, vegna
þess hvað nálægt við vorum brim-
garðinum, en þetta lánaðist allt. Við
háfuðum í bátinn eins og passaði
fyrir okkur, skálkuðum lúgur og
settum á ferð vestur með landinu,
fyrir Reykjanes fórum við um
kvöldið í hvassri sunnanátt og úfn-
um sjó. Daginn eftir var einhverju
af loðnunni beitt og fékk einn bát-
urinn sem réri með hana fjórtán
tonn í róðrinum en þeir sem réru
með síld fengu lítinn afla. Bátinn
áttum við í tvö ár, lánin á honum
voru til sex ára sem var allt of
stuttur tími, við reyndum að fá lán-
in lengd en því var hafnað og þá
seldum við bátinn.
Lengst af starfsferli Gunnars var
hann sjómaður og stundaði sjóinn,
meðal annars frá Vestmannaeyjum
stuttu eftir Gos og frá Norður-Nor-
egi í nokkur ár um 1970. Hann
lærði netagerð og starfaði við hana
í landi um tíma og önnur störf hans
í landi tengdust sjávarútveginum.
Síðustu æviárin var hann búsettur í
Vestmannaeyjum og átti þar hús og
vann hjá Fiskimjölsverksmiðju Ís-
félagsins, líkaði honum vistin vel í
Eyjum. Samband okkar var ávallt
gott og einnig milli móður minnar
og hans sem voru mjög náin alla tíð.
Ég þakka honum samfyldina.
Blessuð sé minning hans.
Þórður Óskarsson.
GUNNAR ÞÓR
ÞORBERGSSON
✝ Ágúst Ögmunds-son vélstjóri
fæddist í Vestmanna-
eyjum 7. apríl 1932.
Hann andaðist á
sjúkrahúsi í Slagelse
í Danmörku 19. júní
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Ög-
mundur Ólafsson, f.
6.6. 1894, d. 29.9.
1995, og Guðrún
Jónsdóttir, f. 17.5.
1899, d. 16.3. 1992.
Þau bjuggu á Litla-
Landi í Vestmanna-
eyjum.
Systkini Ágústs eru: Jón Svein-
björn, f. 3.8. 1924, d. 19.7. 1945,
Margrét, f. 9.8. 1925, Ólafur, f.
7.11. 1926, Sigurður, f. 18.12.
1928, d. 25.4. 1987, Guðbjörg
Stella, f. 11.10. 1933,
Sigurbjörn, f. 29.5.
1935, Málfríður, f.
25.11. 1939, Þóra
Björg, f. 16.6. 1944,
og Jón, f. 18.9. 1945.
Hálfbróðir þeirra
var Magnús, látinn.
Ágúst var tví-
kvæntur hann missti
báðar sínar konur,
fyrri kona hans var
Grete Lorentsen,
þau bjuggu í Ála-
borg og seinni kona
hans var Bente Jen-
sen, þau bjuggu í
Slagelse Ágúst starfaði lengst af í
Noregi og Danmörku og bjó nú
síðast í Korsør.
Útför Ágústs var gerð frá kap-
ellunni í Korsør 24. júní.
Yndislega ættarjörð,
ástarkveðju heyr þú mína,
þakkarklökkva kveðjugjörð,
kveð ég líf þitt móðir jörð.
Móðir bæði mild og hörð,
mig þú tak í arma þína.
Yndislega ættarjörð,
ástarkveðju heyr þú mína.
(Sig. Jónsson, Arnarvatni.)
Elsku Gústi, við Guðni vorum svo
heppin að fá að vera með þér þína
síðustu daga og verður Brynjari
bróðursyni okkar seint fullþakkað að
gefa okkur kost á því að vera hjá þér
þegar maðurinn með ljáinn barði að
dyrum og fylgja þér hinsta spölinn.
Við og systkinin og fjölskyldur
eigum eftir að sakna þín bróðir kær.
En svona er lífið, það er ekki eilíft.
Við þökkum þér allt og allt og guði
að hafa átt þig bróðir.
Blessuð sé minning þín og guð þig
geymi.
Þín systir
Stella.
ÁGÚST
ÖGMUNDSSON