Morgunblaðið - 04.11.2003, Blaðsíða 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 4. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FYRIRHUGAÐRI byggð í Foss-
vogsdalnum, í landi Lundar, hefur
verið mótmælt af íbúum Kópavogs
undanfarið. Á fjölmennum kynning-
arfundi mátti öllum vera ljóst að íbú-
ar eru mjög óhressir með þau mörgu
háhýsi, sem bæjaryfirvöld hyggjast
reisa á einum fegursta stað á öllu
Reykjavíkursvæðinu – sjálfum Foss-
vogsdalnum. Fyrst þegar undirritað-
ur heyrði um þessar hugmyndir, sem
nú eru að verða að veruleika, þá
hvarflaði ekki að mér að þetta gætu
verið raunverulegar tillögur frá bæj-
aryfirvöldum. Því miður er bæjar-
fulltrúum meirihlutans full alvara.
Fyrir nokkrum árum mótmæltu
bæjaryfirvöld í Kópavogi réttilega
lagningu vegar í miðjum Fossvogs-
dalnum sem Reykjavíkurborg hugð-
ist ráðast í. Með því yrði Fossvogs-
dalurinn eyðilagður. Í dag vilja hins
vegar bæjaryfirvöld í Kópavogi reisa
sér minnismerki; átta háhýsi, sann-
kölluð steintröll, með hvorki meira
né minna en um eitt þúsund og fimm
hundruð íbúum. Þeir sem aka frá
Hafnarfirði, Garðabæ og Kópavogi
til Reykjavíkur á morgnana þekkja
einum of vel þann mikla umferðar-
þunga sem er á þessari leið. Hann
verður þó hátíð á við það ástand sem
„búið verður til“ af bæjaryfirvöldum
í Kópavogi miðað við auglýst skipu-
lag. Þó reisa eigi neðanjarðar bíla-
geymslur þá þurfa bílarnir með ein-
hverjum hætti að komast til og frá
þeim. Það er varlegt að áætla að um
400-600 bílar bætist við bílaröðina til
Reykjavíkur á hverjum morgni.
Mikil umferð um þetta nýja hverfi
mun valda umtalsverðri útblásturs-
mengun í öllum Fossvogsdalnum.
Sjónmengunin er óheyrileg – átta
háhýsi við hliðina á lágreistri byggð
og í miðri náttúruparadís!
Þeir einu sem græða á þessari fá-
ránlegu framkvæmd eru eigendur
Lundar, sem reyndar hefur verið
deilt um hvort séu hinir raunveru-
legu eigendur landsins. Það eru fá-
tækleg rök bæjaryfirvalda að með
þessu sé hluti Fossvogsdalsins opn-
aður fyrir íbúa ef það er gert með því
að vinna óafturkræf umhverfisspjöll
á þessum sama stað. Hver á að njóta
þessarar náttúruperlu horfandi á
átta himinhá steintröll með tilheyr-
andi umferð? Þá er mikið álitamál
hvort þessi fjölgun íbúa á þessu
svæði sé fjárhagslega hagkvæm fyr-
ir bæjarsjóð vegna þeirrar uppbygg-
ingar á þjónustu og gatnakerfi sem
fylgir. Er ekki ráð að staldra við og
hlúa betur að þeim núverandi íbúum
Kópavogs?
Með þessari grein mótmæli ég
harðlega auglýstu skipulagi í landi
Lundar. Ég hvet íbúa Kópavogs til
að gera slíkt hið sama. Full ástæða
er til að benda á að í auglýsingu frá
bæjaryfirvöldum kemur fram að þeir
íbúar sem ekki mótmæla auglýstu
skipulagi í Fossvogsdalnum séu
samþykkir því. Þá hvet ég hvern og
einn bæjarfulltrúa Sjálfstæðis- og
Framsóknarflokksins til að hverfa
frá þessari framkvæmd og koma þar
með í veg fyrir umhverfisslys í Kópa-
vogi.
JÓN B. LORANGE,
Heiðarhjalla 15.
200 Kópavogi.
Umhverfisslys
í Kópavogi
Frá Jóni B. Lorange
SAGT er stundum, að allir þekki alla
hér í okkar fámenna þjóðfélagi. En
er svo í raun og veru? Nýútkomið rit,
sem greinir frá lífshlaupi um 1.700
þekktra andlita hérlendra, er raunar
ljóst dæmi um fólk, sem svo að segja
allir kannast við, því að það er svo oft
nefnt í fjölmiðlum. Ég á við ritið
Samtíðarmenn, sem komið er út í
annarri útgáfu hjá Vöku/Helgafelli í
tveimur vænum bindum.
Fyrri útgáfan birtist fyrir áratug í
einu mjög stóru bindi. Nöfn þessa
fólks kannast margir við og lífs-
hlaupið er nokkuð, sem forvitnilegt
er að glugga í. Margt þetta fólk er
með háskólapróf af einhverjum toga.
Svo er allt fólkið, sem ekki er að
finna í þessu merka uppflettiriti.
Margt er það í háum stöðum í þjóð-
félaginu, þótt það sé ekki oft í fjöl-
miðlum eða í fréttum. Það er þó engu
þýðingarminna fyrir þjóðfélagið og
landið en hið þekktara. Þegar þjóð-
kunnur maður kveður sér hljóðs á
mannfundi þekkja hann allir, hann
þarf ekki nauðsynlega að kynna sig.
En allur fjöldinn þarf þess. Oft ber
við, að menn biðji um orðið, en kynni
sig ekki. Slíkt er mjög leiðinlegt og
raunar ókurteisi gagnvart hlustend-
um. Oft hefi ég orðið var við slíkt.
Sumum liggur svo á að láta skoðun
sína í ljós, að þeir mega ekki vera að
því að segja til nafns.
Ég verð að segja, að mér gremst,
þegar ég heyri menn biðja um orðið
á fundum og taka að ryðja úr sér því,
sem brennur á þeim, en svo veit eng-
inn hver talað hefur. Sumir halda, að
allir þekki þá. Það var ef til vill þann-
ig endur fyrir löngu, meðan þjóðfé-
lagið var margfalt fámennara en það
er nú. Þetta á einnig við, þegar fólk
safnast saman af einhverju ákveðnu
tilefni, eins og til dæmis afmæli. Þá
gerist það alltof oft, að enginn kveð-
ur upp úr með það, hvers vegna fólk-
ið sé saman komið, þó að auðvitað
viti allir með sjálfum sér, hvað um sé
að vera.
Ég vona, að fólk viti, hvað ég er að
fara. Aðalinntakið er: Verum form-
leg og kynnum okkur, þegar við
komum fram opinberlega.
AUÐUNN BRAGI
SVEINSSON,
Hjarðarhaga 28,
107 Reykjavík.
Eigum við að
kynna okkur?
Frá Auðuni Braga Sveinssyni