Morgunblaðið - 17.01.2004, Qupperneq 47

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 2004 47
✝ Solveig LilianThura Good-
manson Thor fædd-
ist í Kamsack í Sas-
katchewan í Kanada
25. júní 1916. Hún
lést á Stanford-spít-
alanum í Kaliforníu
23. desember síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Guð-
mundur Goodman-
son, f. í Carberry í
Manitoba 19. febr-
úar 1890, d. 1963, og
Arnbjörg Ástríður
Bjarnadóttir, f. í
Hólshúsum á Húsavík 26. maí
1893, d. 1970. Foreldrar Guð-
mundar, föður Sólveigar, voru
Ólafur Guðmundsson, f. að Þór-
isstöðum í Borgarfirði 28. septem-
ber 1856, d. 1928, og Margrét
Kristjánsdóttir, f. að Breiðholti í
Seltjarnarneshreppi 1862, en þau
fluttu til Kanada 1887. Systkini
Sólveigar eru Margrét, d. 1985,
Florence, sem býr í Victoria í
British Columbia, Laurence, d.
1991, Harald, d. 1989, Violet, sem
býr í Sunnyvale Kaliforníu.
Thor (Corporate Comptroller), f.
23. febrúar 1950. Maður hennar
er Dave Camp (Certified Public
Accountant) og eiga þau þrjú
börn, Cristina, f. 8. október 1982,
Diana, f. 19. júní 1984, og Charles,
f. 2. janúar 1987. 4) Lauren Dora
Thor (Homemaker/Lawyer), f. 28.
desember 1955. Maður hennar er
Eric Rodli (Division President) og
eiga þau þrjú börn, Annalise, f. 15.
júní 1985, Mark, f. 28. mars 1988
og John, f. 23. desember 1991.
Sólveig ólst upp í Íslendinga-
byggð í Saskatchewan í Kanada
þar sem hennar móðurmál var ís-
lenska. 1936 flutti hún til Flin
Flon þar sem hún kynntist Ruti,
eiginmanni sínum. Sólveig og Rut-
ur bjuggu um tíma í Victoria í
British Columbia þar sem þau
eignuðust tvær eldri dætur sínar,
Ruth og Vicki, en síðan flutti fjöl-
skyldan til Kaliforníu í desember
1949 þar sem dætur þeirra Chris
og Laurie fæddust. Rutur byggði
þeim hús í Los Altos 1951 þar sem
þau bjuggu fram til hið síðasta.
Sólveig var heilsuhraust alla sína
ævi og lést eftir stutt veikindi
(hjartabilun) í faðmi nánustu fjöl-
skyldu á Þorláksmessu.
Minningarathöfn um Solveigu
verður í dag á heimili hennar í
Los Altos í Kaliforníu. Bálför
hennar fór fram laugardaginn 27.
desember síðastliðinn.
Sólveig kvæntist í
Flin Flon, Manitoba 5.
desember 1939 Ruti
Thor (Thordarson)
húsasmíðameistara, f.
í Stony Hill í Manitoba
1. október 1910, d.
1969. Foreldrar Ruts
voru Ármann Þórðar-
son, f. á Fiskilæk 31.
desember 1868, d.
1929, og Sólveig
Bjarnadóttir, f. í
Mýrasýslu 5. júní
1871, d. 1958.
Sólveig og Rutur
eignuðust fjórar dæt-
ur: 1) Ruth Solveig Thor, (Retired
Human Resource Specialist), f. 22.
febrúar 1942. Maður hennar er
Gerard Nelson, (Retired Mechani-
cal Engineer), og eiga þau tvö
börn, Erik, f. 15. maí 1973, og
Kristiana, f. 2. október 1975. 2)
Elizabeth Victoria Thor, (Ele-
mentary School Teacher), f. 17.
september 1948. Maður hennar er
Ralph Kornahrens (Project Mana-
ger) og eiga þau tvö börn, Bonnie,
f. 1. október 1984, og Scott, f. 24.
febrúar 1987. 3) Jane Christine
Sólveig amma í Kaliforníu er lát-
in 87 ára að aldri. Sólveig var í
raun ekki amma okkar heldur
frænka mín, en okkur þótti svo
vænt um hana. Í ágúst 1981 flutt-
umst við fjölskyldan til Chico, Kali-
forníu í háskólanám. Ekki liðu
margar vikur áður en Sólveig var
búin að hafa uppi á okkur og vildi
endilega fá okkur í heimsókn um
þakkargjörðarhátíðina með fjöl-
skyldu sinni í lok nóvember. Með
okkur tókst mikill kærleikur og eft-
ir þessa fyrstu heimsókn urðum við
tíðir gestir á heimili hennar. Hún
kom einnig til okkar bæði í Chico
og svo í heimsókn með systur sinni
Florence til Íslands. Sólveig reynd-
ist okkur afskaplega vel og Jónu
Möggu mágkonu minni og syni
hennar Andra Hrafni, en þau
bjuggu líka í Chico 1982–1986, fór
svo að öll börnin kölluðu hana
ömmu Sólveigu. Sólveig tengdist
líka tengdaforeldrum mínum,
Hreini og Önnu, sterkum vináttu-
böndum og gisti hjá þeim í einni Ís-
landsheimsókn sinni. Á árunum
1991–1995 bjuggum við í Los Ang-
eles og höfðum við þá aftur tæki-
færi til að hitta hana reglulega.
Við héldum reglulegu símsam-
bandi og bréfasambandi, að síðustu
var hún farin að fá aðstoð til þess
að senda okkur tölvupóst. Þó að
hún væri orðin háöldruð hélt ekk-
ert aftur af henni, hún var svo dug-
leg. Hún ferðaðist um allt, keyrði
bílinn, sá um sig sjálfa og heimilið
þó svo hún væri farin að styðjast
við göngugrind. „Ég er farin að
nota svona göngugrind eins og hún
amma þín Guðríður,“ sagði hún við
mig, en hún mundi svo vel eftir
henni.
Sólveig unni dætrum sínum mjög
og hafði einnig mikla unun af ferða-
lögum. Hún var dugleg að heim-
sækja dætur sínar og fjölskyldu í
Kanada. Sólveig heimsótti líka Ís-
land fjórum sinnum og var ákaflega
hreykin af því að vera af íslensku
bergi brotin. Hún talaði oft um það
hversu ánægjulegt það hefði verið
að kynnast og giftast alíslenskum
manni. Sólveig elskaði allt sem ís-
lenskt var og hélt mikið uppá alla
minjagripi frá Íslandi sem hún
skreytti heimili sitt með, heimili
sem alltaf var í fullkomnu standi og
með opnar dyr fyrir okkur.
Við eigum eftir að sakna Sólveig-
ar ömmu og sendum hennar nán-
ustu okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Sigurður Ómar Sigurðsson,
Ágústa Hreinsdóttir,
Sandra Ósk, Íris Ann,
Marinó og Hlynur.
SOLVEIG
THOR
Ég man langömmu í
steinhúsi á Berghyl,
hrukkótta og glað-
lynda gamla konu sem föndraði og
fór með vísur. Húsið hennar á
Berghyl er í minningunni fullt af
gersemum og hlutum sem heilluðu
litlar hendur. Á sumrin heimsótt-
JÓNA KRISTÍN
GUÐMUNDSDÓTTIR
✝ Jóna KristínGuðmundsdóttir
fæddist á Minni-
Brekku í Austurfljót-
um 29. desember
1899. Hún lést á öldr-
unardeild sjúkra-
húss Skagfirðinga
19. desember síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð frá
Barðskirkju 3. jan-
úar.
um við systurnar hana
á þangað, föndruðum
úr garni, skeljum og
perlum og spurðum
hana út í myndirnar
og munina sem
prýddu heimilið henn-
ar. En minningarnar
um hana er ljúfar
minningar barns og
nú man ég fæstar sög-
urnar sem hún sagði
okkur, ég man bara
síða hárið hennar og
hvað ég undraðist ald-
urinn og allan tímann
sem hún lifði. Þrjár
aldir, tvenn aldamót, tæp 104 ár.
Þrátt fyrir allar heimsins breyt-
ingar held ég að hún hafi sjálf lítið
breyst, enda var hún ekki auðsveip
kona né háð tískusveiflum. En
langamma átti sér mörg hlutverk,
hún var eiginkona og móðir, systir
og vinkona, frænka, amma og
langamma okkar sem nú höfum
gert hana að enn lengri ömmu. Og
hún átti sér speki sem var alveg
einstök. Þegar hún var komin á
sjúkradeildina á Sauðárkróki,
heilsunni farið að hraka en skapið
við það sama, gat hún enn gert
grín og spjallað og vísurnar runnu
upp úr henni viðstöðulaust, sumar
endurtók hún en sjaldan er góð
vísa of oft kveðin. Langamma átti
vísu fyrir hvert tilefni, það var
hennar íþrótt.
Mig langar til þess að þakka
þeim sem önnuðust langömmu okk-
ar og sýndu henni ávallt þá hlýju
og nálægð sem nauðsynleg er.
Dætrum hennar þremur sem eðli-
lega stóðu henni alltaf næst, Adda,
starfsfólkinu á Dvalarheimilinu á
Sauðárkróki og stúlkunum á deild-
inni hennar og öllum hinum fjöl-
mörgu ættingjum og vinum sem nú
minnast hennar góðu daga.
Kristrún Hauksdóttir.
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar
og hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til
að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minningar-
greina
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
MAGNÚSAR ÓLAFS GUÐMUNDSSONAR
fyrrum bónda í Fagradal,
Sundabúð 2,
Vopnafirði.
Kristján Magnússon, Guðfinna Kristjánsdóttir,
Oddný Elín Magnúsdóttir, Halldór Valdimarsson,
Árni H. Magnússon, Ásgerður Sigurðardóttir,
barnabörn og fjölskyldur.
Af innstu hjartans rótum sendum við kveðjur
og þakkir til allra þeirra fjölmörgu, sem
hjálpuðu okkur og styrktu á ýmsan hátt við frá-
fall og jarðarför ástkærs unnusta og sonar
okkar,
ÁKA MÁS SIGURÐSSONAR.
Sú vinátta og samhugur, sem við höfum fengið
á þessum hræðilegu tímum, er ljós í myrkrinu.
Guð blessi ykkur öll.
Díana, Gróa, Sigurður og Arndís,
Brúsastöðum.
Elskulegur unnusti minn, sonur okkar og
bróðir,
HALLMAR ÓSKARSSON,
Engjaseli 61
og Efstahjalla 21,
sem lést á gjörgæsludeild Landspítalans mánu-
daginn 12. janúar sl., verður jarðsunginn frá
Seljakirkju mánudaginn 19. janúar kl. 13.30.
Þeir, sem vilja minnast hans, láti Íþróttafélag
fatlaðra í Reykjavík (ÍFR) njóta þess.
Marta Guðmundsdóttir,
Hallbjörg Thorarensen, Óskar Elvar Guðjónsson,
Þórir Óskarsson, María Óskarsdóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra er auðsýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa, lang-
afa og langalangafa,
PÉTURS FRIÐRIKS JÓRAMSSONAR,
Faxabraut 13, (Hlévangi),
Keflavík,
áður til heimilis á Ásabraut 13,
Keflavík.
Hilmar Pétursson, Guðrún Kristinsdóttir,
Kristján Pétursson, María Bergmann,
Dagmar Pétursdóttir Tutton, Ronald Tutton,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra er auð-
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og út-
för elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
GYÐU HJÁLMARSDÓTTUR,
Garðvangi, Garði,
áður til heimilis á
Hringbraut 136, Keflavík.
Guð blessi ykkur öll.
Erla Kristinsdóttir, Ágúst Sigurþórsson,
Hjálmar Kristinsson, Halldóra Stefánsdóttir,
Þórir Kristinsson, Álfheiður Eiríksdóttir,
Hlöðver Kristinsson, Þórdís Símonardóttir,
Högni Kristinsson, Ásdís Sigmundsdóttir,
Guðjón Kristinsson,
Hulda Kristinsdóttir, Hjálmar Fornason,
Sæunn Kristinsdóttir, Einar Bjarnason,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Okkar innilegustu þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð við andlát elskulegs
eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
SR. GUÐMUNDAR ÓSKARS
ÓLAFSSONAR,
Fornuströnd 7,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir færum við Sigurði Björnssyni
krabbameinslækni sem reyndist honum ein-
stakur í veikindum hans og starfsfólki á dagdeild krabbameinslækninga
11-B (áður 11-F) færum við einnig okkar bestu þakkir svo og þeim sem
starfa í heimahlynningu Karitasar.
Síðast en alls ekki síst þökkum við öllu því yndislega starfsfólki á deild
13-G á Landspítala við Hringbraut sem hlúði að Guðmundi Óskari og
okkur aðstandendum þegar hann lá þar á deildinni.
Við munum aldrei gleyma þeirri hlýju og velvild sem þar mætti okkur.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ingibjörg Þ. Hannesdóttir,
Guðbjörg R. Guðmundsdóttir.