Morgunblaðið - 30.03.2004, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 30. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Ástkær móðir mín, amma og langamma,
GUNNÞÓRUNN HELGA JÓNSDÓTTIR,
elli- og hjúkrunarheimilinu Seljahlíð,
áður Akralandi 3,
Reykjavík,
lést föstudaginn 19 mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Þorbjörg G. Aradóttir,
Helga Sigurðardóttir, Chris Mayjo,
Anna Dóra Steinþórsdóttir, Matthías Valdimarsson,
Ari Freyr Steinþórsson, Oddný Teitsdóttir,
Þröstur I. Steinþórsson, Khadija Yahyaoul
og barnabarnabörn.
Elskulegur móðurbróðir okkar,
ÞORSTEINN JÓHANNSSON,
hjúkrunarheimilinu Skjóli,
áður til heimilis
á Kárastíg 5,
Reykjavík,
sem lést þriðjudaginn 23. mars, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskapellu föstudaginn
2. apríl kl. 15.00.
Einar Halldórsson,
Guðfinna Halldórsdóttir,
Jóhann Halldórsson.
Okkar kæra móðir,
ÁSDÍS KJARTANSDÓTTIR,
Bugðustöðum,
Hörðudal,
lést föstudaginn 26. mars.
Erla Guðrún Kristjánsdóttir,
Gunnar B. Kristjánsson,
Kristín Inga Kristjánsdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
STEINUNN ÞORSTEINSDÓTTIR,
Ennisbraut 8,
Ólafsvík,
lést á Landspítalanum Fossvogi að morgni
sunnudagsins 28. mars.
Kristín Lárusdóttir, Snæbjörn Aðalsteinsson,
Þórheiður Lárusdóttir, Kurt Hilbrecht,
Þorsteinn Reynir Hauksson, Kristín Bjargmundsdóttir,
Guðbjörn Smári Hauksson,
Rut Hauksdóttir, Peter Lund,
Hilmar Þór Hauksson, Sigurbjörg Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar,
SIGRÍÐUR HALLDÓRSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
áður Framnesvegi 7,
lést sunnudaginn 28. mars.
Þóra Stefánsdóttir,
Valdimar Stefánsson,
Bryndís Stefánsdóttir.
✝ Guðrún Sigur-geirsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 23.11.
1924. Hún andaðist á
gjörgæsludeild Land-
spítala við Hring-
braut 21.3. síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Sigur-
geir Finnur Magnús-
son, f. 26.5. 1896, d.
30.5. 1987 og Lín-
björg Árnadóttir, f.
16.6. 1896, d. 16.10.
1966. Þau eignuðust
sjö börn og var Guð-
rún næstelst þeirra.
Systkini hennar eru: Lárus, f.
22.10. 1923, Steinunn, f. 12.11.
1925, d. 27.8. 2002, Hafsteinn, f.
6.2. 1927, d. 20.5. 1927, Hallgerð-
ur, f. 3.4. 1928, Áslaug, f. 26.4.
1929, d. 5.5. 1987 og Ragna, f. 22.6.
1930, d. 19.9. 1937.
Guðrún giftist 7.4. 1955 Stefáni
Ólafi Bogasyni lækni, f. 2.9. 1927,
d. 16.10. 2001. Börn
Stefáns og Guðrúnar
eru: 1) Sigurður
Bogi læknir, f. 10.8.
1956. 2) Ragna Haf-
dís, húsmóðir og
bókasafnsfræðingur,
f. 9.12. 1961. Sam-
býlismaður hennar
er Jón Logi Sigur-
björnsson bygginga-
verkfræðingur, f.
19.5. 1956 og eiga
þau tvö börn, Guð-
rúnu Völu, f. 11.11.
1986 og Sigurbjörn
Boga, f. 27.1. 1990.
Guðrún starfaði á yngri árum
við ýmis störf, einkum sauma og
ræstingar. Hún sinnti ýmsum
störfum fyrir verkakvennafélagið
Framsókn. Lengst af var hún
heimavinnandi húsmóðir.
Útför Guðrúnar fer fram frá
Dómkirkjunni í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Á kertinu mínu ég kveiki í dag
við krossmarkið helgi og friðar
því tíminn mér virðist nú standa í stað
en stöðugt þó fram honum miðar.
Ég finn það og veit að við erum ei ein
að almættið vakir oss yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
Við flöktandi logana falla nú tár,
það flýr enginn sorgina lengi.
Hún braut allar vonir, hún braut allar
þrár,
hún brýtur þá viðkvæmu strengi,
er blunda í hjarta og í brjósti hvers
manns.
Nú birtir, og friður er yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
Sá einn þekkir gleðinnar gáska og fjör
sem gist hefur þjáning og pínu.
Sá einn getur sigrast á ótta og kvöl
sem eygir í hugskoti sínu,
að sorgina við getum virkjað til góðs,
í vanmætti sem er oss yfir,
ef ljósið á kertinu lifir.
(Kristján Stefánsson frá Gilhaga.)
Enn er höggvið skarð í systk-
inahópinn frá Fálkagötu 30, Guðrún
systir mín lést skyndilega 21. mars
síðastliðinn. Þrátt fyrir löng og erf-
ið veikindi hennar um árabil grun-
aði mig ekki að svo stutt væri í
endalokin. En ætli svo sé ekki al-
gengt, við viljum öll halda sem
lengst í þá sem okkur þykir vænt
um.
Við vorum sjö systkinin og var
Guðrún næstelst. Þetta var sam-
heldinn hópur sem stóð þétt saman
í blíðu og stríðu. Þar sem Guðrún
var elst okkar systra stóð hún oft-
ast í framvarðasveit ásamt Stein-
unni systur og lágu þær þá ekki á
liði sínu ef á þurfti að halda. Bón-
betri manneskju en Guðrúnu hef ég
ekki kynnst, að hjálpa og veita
stuðning hvenær sem á þurfti að
halda var sjálfsagt. Stend ég þar
eins og fleiri í mikilli þakkarskuld.
Guðrún var mikil gæfumanneskja
í lífi sínu, eignaðist yndislegan eig-
inmann, Stefán Bogason lækni og
tvö börn, Sigurð Boga geðlækni og
Rögnu Hafdísi bókasafnsfræðing,
maki Jón Logi Sigurbjörnsson. Þau
voru líf hennar og yndi, ekki hve
síst eftir andlát Stefáns árið 2001 og
áttu barnabörnin tvö Guðrún Vala
og Sigurbjörn Bogi ansi stóran þátt.
Eftir að heilsu Guðrúnar fór al-
varlega að hraka og hún orðin ein,
tóku börnin hennar málið í sínar
hendur og gerðu henni kleift að
halda sjálfstæði sínu og búa á eigin
heimili til dauðadags. Var það gert
af miklum kærleik og til mikillar
fyrirmyndar. Þökk sé þeim.
Systkinahópurinn frá Fálkagötu
30 er nú orðin ansi fámennur, að-
eins tvö eftir. En þetta er gangur
lífsins. Guðrúnu systur minni þakka
ég samfylgdina í öll þessi ár og óska
henni velfarnaðar á nýjum vegum á
lífsins landi. Sigurði Boga, Rögnu
og Jóni Loga og börnum þeirra
votta ég dýpstu samúð mína og
hluttekningu. Þeir sem átt hafa
mikið, missa mest.
Þín systir,
Hallgerður.
Guðrún svilkona mín er látin,
tæplega áttræð að aldri. Þegar fólk
hefur átt samleið með tengdum í
meira en fimmtíu ár er margs að
minnast. Stundum koma upp í hug-
ann margs konar atvik á samveru-
stundum og vissulega gerist það við
andlát Guðrúnar. En þó verður ann-
að minnisstæðara á þessari stundu,
manneskjan sjálf, sú manneskja
sem Guðrún var, eins og hún kom
mér fyrir sjónir.
Guðrún var sterkur persónuleiki,
dul og alvörugefin, með ákveðnar
lífsskoðanir. Ég hygg að lífsskoð-
anir hennar hafi náð fullum þroska
strax á unglingsárum, en hún
reyndi fljótt að flest er fallvalt. Á
unglingsárunum og fram á fullorð-
insár kom það í hennar hlut að vera
móður sinni og systkinum stoð og
stytta og varð sjálf að mæta afgangi
um sinn.
Guðrún ólst upp á Grímsstaða-
holtinu í heimskreppunni miklu.
Grímsstaðaholtið hefur ekki verið
þekkt fyrir að þar væri auður í
garði. Hins vegar var samfélagið
gott. Fyrir löngu fékk ég þá tilfinn-
ingu að þar hafi samstaða verið
meiri en almennt gerðist, ekki síst
þegar mikið reyndi á. Í þessu and-
rúmslofti ólst Guðrún upp og hún
tók tryggð við þetta samfélag. Þar
átti hún heima og lengi vel festi hún
ekki annars staðar yndi. Tvisvar
sinnum á fyrstu starfsárum Stefáns,
fór hann til starfa úti á landi. En
það stóð stutt. Reykjalundur í Mos-
fellssveit var jafnvel í of mikilli fjar-
lægð frá æskuslóðum hennar. Lengi
vel bjuggu þau því í næsta nágrenni
við Grímsstaðaholtið, á Tómasar-
haganum og síðar við Kaplaskjóls-
veg. Síðan bjuggu þau svo í Aust-
urbænum, Sporðagrunni 19, en það
var ekki fyrr en samfélagið á
Grímsstaðaholtinu hafði dreifst um
víða vegu.
Hér hefur verið sagt dæmi um
staðfestu Guðrúnar og tryggð. En
þetta er aðeins eitt af mörgu sem
hægt er að segja því til sönnunar.
Umhyggju hennar fyrir sínum nán-
ustu var viðbrugðið. Fyrr í þessu
máli kom fram að hún hefði verið
dul og alvörugefin. Þess vegna var
hún ekki fljót að kynnast fólki, en
kynnin entust því betur enda var
gott að vera samvistum við hana.
Trúarskoðunum sínum flíkaði hún
ekki en lífsskoðanir hennar byggð-
ust á siðalögmálum trúar. Að svo
miklu leyti sem ég skynjaði þær má
segja að þær hafi byggst á „guði í
sjálfum þér“. Byggst á því að rækta
hið góða með sjálfri sér og hafa
samúð með þeim sjónarmiðum og
athöfnum sem fremur máttu verða
til þess að bæta samfélag mann-
anna. Hún tók vægt á brestum
manna. Hins vegar lét hún ekki
kyrrt liggja það sem henni þótti
ranglega gert af ráðnum hug.
Guðrún fór sem unglingur að
vinna utan heimilis. Hún vann þá
vinnu sem var að hafa hverju sinni,
en seinast vann hún skrifstofustörf.
Hún giftist Stefáni Ólafi Bogasyni
lækni þrítug að aldri og eftir það
starfaði hún ekki utan heimilis. Hún
helgaði sig heimilinu og það bar
þess merki í myndarskap og hlýju.
Hún var ekki fullkomlega heilsu-
hraust og háði það henni því meira
sem árin urðu fleiri. Síðasti áratug-
urinn var henni erfiður. Líkamlega
þrekið bilaði og smátt og smátt fjar-
lægðist hún. Hún varð meiri áhorf-
andi en þátttakandi. Veislurnar
hennar Guðrúnar hurfu. Jólaboðin
fóru til næstu kynslóðar. Það er
gangur lífsins. En hún vildi halda
áfram að halda heimili og eftir að
GUÐRÚN
SIGURGEIRSDÓTTIR
MINNINGARGREINUM í
Morgunblaðinu hefur fjölgað
verulega á undanförnum árum.
Til að öllu efni Morgunblaðsins
verði haganlega fyrir komið
reynist nauðsynlegt að setja
minningargreinum, sem og öðru
efni, ákveðin lengdarmörk. Því
hefur verið ákveðið að fyrir utan
aðalgrein verði aðrar greinar
1.500 slög (með bilum), sem eru
um 50 línur í blaðinu (17 dálk-
sentimetrar) og í kringum 300
orð.
Hinsta kveðja
– nýtt form
Jafnhliða þessu verður tekin
upp nýjung sem kölluð er
HINSTA KVEÐJA þar sem
hægt verður að senda örstutta
kveðju (5–15 línur), þegar það á
við. Þetta form á við þegar votta
á virðingu án þess þó að það sé
gert með langri grein (sjá sýn-
ishorn).
Lengd minningargreina
Hæfileg lengd. Til þess að sjá
lengd minningargreinar í t.d.
Word-ritvinnslu, þá er valið
Tools-valblaðið og síðan Word
Count. Þá opnast þessi upplýs-
ingagluggi og sýnir orðafjöldann
(Words); slagafjölda án orðabila
(Characters (no spaces)); slaga-
fjölda með orðabilum (Characters
(with spaces)): 1.500.
g
fa
g
n
ar
n
k,
a
ð-
m
g
m
n-
r
ir
ð
r-
i.
m
r-
n-
í
ar
l-
u
í
ð
ð-
gg g
Sú hugsun að svo kynni að fara var
manni þó oftast fjarri, svo mikill var
lífsþróttur hennar, hugurinn vökull
og atorkan óbilandi.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ
ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj.
lkasdjf laksjf laks jdf.
Laksdjælaskdjfæalskjfaæls
kdjfaæl sk djfalæs kd.
Jón Jónsson og
Jónína Jónsdóttir
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ
ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
djfæalskjfaæls kdjfaæl sk djfalæs
kd fdh fg df df df n dfhndfghdfh
dfgh dfgh dfh fdgh.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj
aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
djfæalskjfaæls kdjfaæl sk.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj
aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
HINSTA KVEÐJA