Pressan - 30.01.1992, Qupperneq 25

FIMMTUDAGUR PRCSSAN 30. JANÚAR 1992
25
MÓDEL WUFEV A JOHANSEN OG SIGURJON SIGURÐSSON HÁR HRUND FVRIR JÓA OG FELAGA HERRAFATNAÐUR SÆVAR KARL BANKASTRÆTIOG KRINGLUNNI DÖMUFATNAÐUR EVA VIÐ LAUGAVEG LJÓSMYNDARI BONNI STÍLISTIDÓRA EINARS
Sjálfsagt á meginþorri
þjóðarinnar eftir að fara á
eina árshátíð eða fleiri á
næstu tveimur mánuðum.
Árshátíðin er oft hápunktur-
inn í samkvæmislífi fólks. Það
getur verið hátíðin hjá fyrir-
tækinu. hestamannafélaginu,
lionsklúbbnum eða átthaga-
félaginu. En hvað svo sem fé-
lagsskapurinn nefnist þá vilja
allir skarta sínu fegursta og
njóta þess besta í mat. drykk
og skemmtan.
Á næstu síðum má lesa
nauðsynlegan og ónauðsyn-
legan fróðleik um mannfagn-
aði af ýmsu tagi. Hvert er
hlutverk ræðumannsins,
skemmtanastjórans,
skemmtikraftsins, kokksins
og síðast en ekki síst gest-
anna sjálfra?
KLASSÍSKUR OG
FALLEGUR KLÆÐNAÐUR
En enginn fer á stórfeng-
legt skemmtikvöld öðruvísi
en vel til hafður. Árshátíðar-
klæðnaðurinn reynist mörg-
um höfuðverkur og oftar en
ekki er fátt boðlegt í klæða-
skápnum, að mati eiganda
hans, þegar líður að árshátíð.
Við fengum Sœuar Karl Óla-
son klæðskera og Mörtu
Bjarnadóttur, eiganda Evu, í
lið með okkur við að klæða
upp glæsilegt par á leið á árs-
hátíð.
Herrann er að sjálfsögðu í
smóking, en Sævar Karl segir
að mönnum sé vart annað
sæmandi en að mæta til há-
tíðarinnar í smóking, þótt
það geti farið eftir því hvar
hún er haldin. Hann segir ís-
lenskum karlmönnum nauð-
syn að eiga smókingföt, því
smóking gefi samkvæminu
annað og glæsilegra yfir-
bragð. Vorið 1992 eiga menn
að klæðast tvíhnepptum,
þunnum smóking úr alullar-
efni með silki á boðungum.
Sævar tekur einnig fram að
enginn komi í smóking án
þess að klæðast frakka, nema
glampandi sól sé og hásumar.
Daman klæðist frönskum
samkvæmiskjól frá Lamonta.
Marta segir stutta sam-
kvæmiskjóla vinsæla. Þessi
kjóll er sígildur og fallegur;
klassískur klæðnaður sem
ávallt stendur fyrir sínu. Sú
sem þessu klæðist er falleg og
glæsileg hvar sem er.
BERGl
Bergþór Pálsson óperusöngv-
ari
Eftirminnilegasta árshátíd-
in?
„Einu sinni í fyrra þá var ég
að syngja eitthvert lag á hátíð
hjá Verslunarmannafélaginu,
að ég held. Mér fannst ég
vera í vitlausri tóntegund og
stoppaði eftir tvær eða þrjár
setningar og spurði pianist-
ann hvort þetta væri örugg-
lega rétt tóntegund. Það var
allt í lagi sko. Eg fór bara að
hlæja. Svo hitti ég einhverja
konu löngu, löngu seinna.
Hún sagði: „Heyrðu, þú varst
þarna á árshátíð hjá okkur og
þú ruglaðist!" Það var það
eina sem hún mundi eftir,"
segir Bergþór og hlær.
SIGUF
Sigursteinn Másson, frétta-
maður á Stöð 2
Hver er eftirminnilegasta
árshátíd sem þú hefur sótt?
„Það var fyrir löngu þegar
ég var i MH, þá var farið út að
borða á Café Óperu. Ég var í
skrítnu skapi þetta kvöld,
þannig að ég tók mig til og
pantaði mér hundrað ára
gamalt koníak, því maður
vildi aðeins fá að anda að sér
19. öldinni. Þegar ég fékk svo
reikninginn lá við að ég and-
aði ekki meir, því sjússinn
kostaði 6 þúsund krónur. Ég
fékk mér marga slíka.
Á sömu árshátíð hafði ég
meðferðis vindil, sem ég
hafði keypt í Sviss. Sá var
rúmlega hálfur metri að
lengd og líklega ekki ætlast
til að hann væri reyktur.
Vindillinn vakti mikla lukku á
árshátíðinni þangað til ég var
kominn með hann á dans-
gólfið í „Broadway" sáluga.
Þar sá plötusnúðurinn
ástæðu til að kalla í hátalara-
kerfið: „þú þarna með vindil-
inn, passaðu þig að kveikja
ekki í stúlkunum“.“
Hvaö um misheppnudustu
árshátíöina?
„Það var þegar ég var að
vinna hjá Sævari Karli. Þar
féllu niður árshátíðir og í
staðinn var starfsmönnum
boðið upp á starfsþjálfun,