Pressan - 17.09.1992, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR PRESSAN 17. SEPTEMBER 1992
Gagnrýnend-
UR í TÍMAHRAKI
„Stöku sinnum hafa bók-
menntagagnrýnendur Morgun-
blaðsins hlotið ámæli fyrir að
skrifa um svo margar bækur í
nóvember og desember, að
óhugsandi sé að bækurnar hafi
fengið eðlilega umfjöllun af
þeirra hálfu. Af hálfu bókaútgef-
enda er hins vegar lögð gríðarleg
áherzla á að umsögn birtist um
hverja bók fyrir jól. Þeir virðast
líta svo á að slík umfjöllun sé
nauðsynlegur þáttur í að tryggja
sölu bókar. Hins vegar hafa þeir
lítið eða ekkert gert til þess að
tryggja gagnrýnendum nægan
tíma til að fjalla um bækurnar
með því að senda þær í handriti
eða próförk nokkrum mánuð-
um fýrir útgáfudag."
Reykjavíkurbréf Mbl.
Jóhann P. Valdimarsson,
formaður íslenskra bókaút-
gefenda „Við [Forlagiðj höfum
einmitt látið Morgunblaðið hafa
prófarkir á vinnslustigi til þess
að þeir geti unnið þetta á lengri
tíma. Það höfum við gert nú
nokkur undanfarin ár. Ég hef
hins vegar heyrt að það sé mis-
brestur á því og mér verið sagt
að ég sé sá eini sem standi mig í
þessu máli. Ég ætla hins vegar
ekki að fara að hreykja mér af
því, en frnnst sú ósk að skaffa
menningardeildinni bækur í
próförkum mjög eðlileg. Það er
alveg rétt að lagt er mikið upp úr
því að skrifa dóma um bækur
sem verið er að gefa út fýrir jólin
og til þess að gera þeim þetta
kleift verður að reyna að koma
til móts við þá með því að senda
þeim prófarkir."
PÚKKAÐ UPP Á
SUMA?
„Slíkar ályktanir um allskyns
mál streyma ffá stjórnum félaga-
samtaka án þess að fréttamenn
hlaupi upp til handa og fóta.
Formaður BSRB er fyrrverandi
fréttamaður á ríkissjónvarpinu
en vonandi hefur sú staðreynd
ekki áhrif á fréttamatið."
Ólafur M. Jóhannesson um tví-
tekningu í fréttaflutningi RÚV
af ályktun BSRB í sambandi við
þjóðaratkvæðagreiðslu um
EES- samninginn.
Erna Indriðadóttir frétta-
maður„ Það bannar enginn
fjölmiðlarýni Morgunblaðsins
að hafa skoðanir, enda til þess
ráðinn að skrifa um hluti sem
þessa. Rétt er að það streyma alls
kyns ályktanir frá félagasamtök-
um og er sumt af því tekið upp
en annað ekki. Stjórn BSRB
efndi til blaðamannafundar
þennan dag til að ítreka kröfu
sína um þjóðaratkvæðagreiðslu,
en þegar þessi krafa var fyrst sett
fram var þetta mál ekki jafnlangt
á veg komið og núna. Mér
fannst ekkert óeðlilegt að þeir
áréttuðu hana með tilliti til þess
hversu ofarlega á baugi þessi
mál eru núna. Ég taldi það, og
flestir hér, að það væri full
ástæða til að greina frá því. Það
hafði ekkert með málið að gera
að formaður BSRB er fyrrum
fréttamaður hjá sjónvarpinu."
ElNKENNILEG
BANKAVIÐ-
SKIPTI
„Niðurstaðan virðist sú að fs-
landsbanki telur sig geta tekið út
af reikningum viðskiptamanna
sinna án heimilda. Þegar það
kemur í ljós að úttektirnar eru
byggðar á röngum forsendum,
þá leiðréttir bankinn ekki mis-
gjörðir sínar, heldur bendir við-
skiptamönnum sjálfum á að
reyna að innheimta þá peninga
sem bankinn hefur ranglega af-
hent.“
Vilhjálmur Ingi Árnason, for-
maður Neytendafélags Akur-
eyrar og nágrennis, í lesenda-
bréfi Mbl. um mál verkamanns
sem varð fyrir því að bankinn
tók út fé af reikningi hans í leyf-
isleysi.
Bjöm Eysteinsson, útibús-
stjóri íslandsbanka í Kringl-
unni „Vilhjálmur hefur reyndar
sagt mér þetta sjálfur í símtali
sem við áttum og kvartaði hann
um þetta tiltekna mál. Þá fór
hann frjálslega og liðugt með
staðreyndir en hann notar þessa
Hjörleifur
Guttormsson
alþingismaður
B E S T
Hjörleifur er ótrúlega
starfssamur og afskap-
lega vel að sér. Þeir sem
til hans þekkja segja
fáa hafa álíka vinnu-
hæfni og hann. Hann er
einfaldlega of góður
fyrir íslenska pólitík. (s-
lensk stjórnmál eru á of
lágu plani fyrir hann og
fáir geta fylgt þekkingu
hans eftir. Hann er ekki
allra en þó ágætis fé-
lagi.
V E R S T
Hjörleifur er langt frá
því að vera auðveldur í
samstarfi. Það má rekja
til þess að hann finnur
fyrir því og leynir því
ekki ef aðrir eru ekki
eins vel að sér og hann.
Fáir heyra fuglana
syngja í návist hans.
Hann er ívið neikvæður
og húmorslaus og held-
ur „ósympatískur" per-
sónuleiki.
aðferð gjarnan til að vekja at-
hygli á þeim málum sem hann
með til umfjöllunnar. Þessi um-
mæli hans segja mest um hann
sjálfan og það er allt sem segja
þarfíþessu máli.“
SOVÉT-ÍSLAND
„En nei, í ljós kom að síma-
skráin var ekki til. Upplagið er
búið og það verður ekki bætt við
það. Því verður kunningi Vík-
veija nú að útskýra fyrir hinum
útlenda vini sínum sem hefur
hug á að efla viðskiptin við ís-
land að hér á landi sé þetta eins
og í Sovétríkjunum sálugu —
ríkisstofnun stjórni símaskrán-
um og skammti þær. Þær fáist
sem sagt ekki eftir þörfum.“
Víkverji Mbl.
Ágúst Geirsson, umdæm-
isstjóri Pósts og síma „Þetta
var misskilningur og ég hringdi
strax til að leiðrétta hann. Önnur
útgáfa er í prentun og þetta hef-
ur verið misskilningur í ein-
hverjum póstmanninum en
vandinn við 160 þúsunda ein-
taka upplag sem fer á yfir 100 af-
greiðslustaði er að það getur hist
þannig á að einstakir staðir verði
uppiskroppa. Það verður að
segjast að hvorki Mogginn né
viðkomandi póstmaður leituðu
staðfestingar á því hvort þetta
væri rétt eða ekki, en manni
finnst stundum sem fjölmiðlar
séu að hnýta í okkur að ósekju.“
F Y R S T
F R E M S T
BJARNI ÁKASON
er formaður handknattleiks-
deildar Vals og jafnframt í for-
svari Samtaka fyrstudeildarfé-
laga. Félagaskiptareglur þær
sem samtökin settu hafa vakið
mikið umtal og úlfúð. Þær
kveða á um að leikmaður fari
sjálfkrafa í tíu mánaða keppn-
isbann skrifi félag það sem
leikmaður óskar eftir að skipta
úr ekki undir félagaskiptin.
Félögin krefjast mikilla pen-
inga fyrir leikmenn sem þau
vilja ekki sjá af og geta þar
með útilokað þá leikmenn frá
keppni, sé félagið sem skipt er
yfir í ekki tilbúið að borga það
sem uppsett er — allt upp í
eina og hálfa milljón króna.
Leikmönnum er haldið í
sperru, eins og kallað er.
Reglurnar
fáránlega
Eruð þið handboltamenn ekki
að grafa ykkur gröf með þessum
furðulegufélagaskiptareglum?
„Það eru ekki fyrstudeildarfé-
lögin sem samþykktu þetta, held-
ur samþykkti ársþing Handknatt-
leikssambands fslands breytingu
á reglunum. Það var alltaf sex
mánaða sperra en síðan kemur
upp sú staða að félög vilja fara að
kaupa leikmenn og láta þá bara
vera í sperru, að öðrum kosti gætu
þeir verið lausir í úrslitakeppninni
og leikið í henni með nýju félagi.
Því kom fram tillaga um tíu mán-
aða sperru og hún var samþykkt,
en ég er persónulega á móti
þessu.“
Það stefnir í að leikmenn eins
og Alexie Trúfan og Hans Guð-
mundsson, góðir leikmenn sem
áhorfendur vilja sjá, fái ekki að
spila. Er ekki hœtt við að þessar
reglur valdi íþróttinnni óbœtan-
legu tjóni?
„Ef ekki semst á milli félaganna
þá fá þeir ekki að spila, það er rétt.
Þetta veldur íþróttinni kannski
ekki óbætanlegu tjóni, en tjóni
samt, það er ljóst.“
Þessar reglur hleypa greinilega
illu blóði í menn og stór orð hafa
verið látin falla. Vinir eru orðnir
að óvinum vegna þessara reglna.
„Þetta eru náttúrlega fáránlegar
reglur. Alveg út í hött. En menn
voru að kaupa sér tíma til að
breyta lögunum og koma með
gerðardóm, eins og er í Svíþjóð,
sem dæmir í málinu. Ef lið vill
kaupa leikmann og segist vilja
borga fýrir hann hálfa milljón, en
klúbburinn hans vill milljón, þá
fer málið fyrir dóm og félögin færa
rök fyrir máli sínu og dómurinn
ákveður upphæðina. Það gerðist
til dæmis í Svíþjóð, í máli Magn-
úsar Anderssonar, að dómurinn
ákvað að borguð skyldi Iægri upp-
hæð en félagið sem vildi kaupa
hann var búið að bjóða.“
Myndi gerðardómur sem
ákveður upphœðina leysa þetta?
„Hann leysir þetta já. Þá verða
menn að sætta sig við það sem
hann ákveður. Það kom tillaga ffá
félögum um þennan gerðardóm
fram á síðasta ársþingi HSf, en
þingið tók ekki á málinu. Það er
mjög flókið lagalega séð að koma
slflcum dómstól á fót og því vildu
menn fresta því um ár til að geta
staðið rétt að málum. Það er
nefnd á vegum HSf að vinna að
gerð tillagna um hvernig þessi
kjaradómur á að starfa.“
Nú finnst mönnum eins og
þessar reglur séu misnotaðar. Fé-
lögin fara fram á óraunhœfar
upphœðirfyrir leikmenn sem þeir
vilja ekki að fari eða telja sig eiga
hönk upp í bakið á, og geta eyði-
lagt tímabilið fyrir mönnum sem
eiga að vera áhugamenn.
íþróttamennirnir eru ekki nógu
miklir íþróttamenn til að láta
vera að misnota reglurnar þetta
ár sem gerðardómurinn starfar
ekki.
„Það eru mörg sjónarmið í
þessu. Menn verða líka að geta
vemdað sitt lið_“
Erum við ekki að tala um
áhugamenn? Hvers vegna mega
þeir ekki skipta um líð ef þeim
sýnist?
„Þá geturðu spurt á móti:
Hversu miklir áhugamenn eru
þeir sem hafa flakkað um landið á
undanförnum árum til að spila
handbolta? Ef þeir væru áhuga-
menn væru þeir ekki alltaf að
skipta um klúbba, væm bara í sín-
um klúbbi en ekki á þessu flakki
hérna innanlands. Það eru
ákveðnir flakkarar sem fara á milli
og þeir em engir áhugamenn.“
Á RÖNGUNNI
TVÍFARAR
Þeir hafa báðir haslað sér völl ílistageiranum. Annar í
leikhúsinu en hinn ípoppinu. Þeirganga báðir meðgler-
augu en blessunarlega ekki eins gleraugu, þvíánþeirra er
öldungis ómögulegt að þekkja þá Jón Ólafsson í Nýdanskri
ogSigurð Hróarsson, leikhússtjóra Leikfélags Reykjavíkur,
ísundur. Allt annað er eins. Augun, hárið, nefið, tnunnur-
inn. Bara allt. Hvor er hvað? Sigurður er sá með kringlóttu
gleraugun.