Pressan - 17.09.1992, Blaðsíða 9

FIMMTUDAGUR PRESSAN 17. SEPTEMBER 1992
9
Une kona í Revkiavík
i

„Mér skilst að þeir sem fá svona háar vinningsupphæðir þurfi á sálfræðingum að halda,“ segir ung móðir
tveggja barna sem vann rúma 10 milljón dollara í lóttói í Bandaríkjunum. Þó hún sé óvefengjanlegur vinn-
ingshafi hefur hún enn ekki fengið peningana afhenta og hefur fengið lögfræðing til að vinna í málinu.
THIS NOTE IS LEGAL TENOER
FOR ALL DE0TS. POBLIC AND PRIVATE
K 66412234 E
WAsh ington.D. 0.
K 66412234 E
Sjl Strrr1ni»/i>ftla Trtttsttry.

Ung íslensk kona sem
stödd var í Bandaríkjunum
síðla sumars, nánar tiltekið í
Baltimore í Marylandfylki,
varð fyrir því einstaka happi
að vinna hvorki meira né
minna 10 milljónir banda-
ríkjadala í happdrætti, um
550 milljónir íslenkra króna,
sem gerir hana væntanlega
að íjáðustu konu íslands.
„Ég skilaði inn happ-
drættismiðanum í Banda-
ríkjunum og fékk nokkru
síðar heimsendan miða sem
á stóð The person in this
letter is undisputed a ten
million dollar winner, sem
útleggst: handhafi þessa
bréfs er óumdeilanlegur
vinningshafi 10 milljóna
dollara. Einnig stóð í bréfinu
að ég mætti ekki týna mið-
anum, þá væri vinningurinn glat-
aður, og að auki yrði ég að senda
hann til höfuðstöðvanna fyrir 7.
ágúst ef ég ætlaði að fá hann
greiddan. Þegar ég hugsaði málið
var ég komin að því að hætta við
að senda miðann, enda um
óhugnanlega upphæð að ræða.
Mér skilst að þeir sem fá svona
háar vinningsupphæðir þurfi á
sálfræðingum að halda. Ég lét þó
tilleiðast fyrir tilstilli vina minna
og hafði samband við íslenskan
lögfræðing, sem sá ekki betur en
vinningsmiðinn væri fullgildur
þar sem hann var stimplaður af
borgarfógetanum í New Jersey,"
sagði konan, sem ekki vill láta
nafns getið þar sem málið er enn á
viðkvæmu stigi.
Hún segist ekki vita betur en
þetta sé stórt ameríkuhappdrætti
sem nái yfir fleiri en eitt fylki og
því séu vinningsupphæðirnar
svona óhemjuháar.
Frekarbölenhitt
„Ég vil hins vegar ekki hugsa
um þetta, — læt þetta ekki á mig
fá. Eg er mjög hamingjusöm með
starf mitt og börnin mín og mig
vanhagar ekki um neitt. Mér
finnst þetta reyndar heldur böl en
hitt,“ segir hún. Kunnugir segja
hana mjög jarðbundna og að hún
láti ekki á neinu bera í fari sínu.
En hefur þú ekki aðeins leyft
þér að velta vöngum yfir þessu?
„Jú, óneitanlega, þótt ég reyni
að gera sem minnst af því. Það
eina sem ég hef gælt við ef ég fæ
peningana í hendur er að setja á
stofn einhvers konar barnaheimili
fyrir bágstödd börn. Það væri
minn draumur.“
Happdrættið sem hún tók þátt í
er svokallað Sweep Stake- happ-
drætti þar sem nafn þeirra sem
eru með — ólíkt lottóinu - - kem-
ur við sögu. Hún segist nýlega
hafa heyrt af því að auglýst hafi
verið eftir sér í blaði í Baltimore.
Vinkona hennar, sem búsett er
þar vestra, sá náfn hennar í blaði
ásamt sex öðrum vinningshöfum
sem þegar höfðu unnið í þessu
ákveðna happdrætti mismargar
milljónir. 1 blaðinu voru birtar
myndir af hinum sex vinningshöf-
unum en laust pláss var þar sem
hennar mynd átti að vera, þar sem
hennar var saknað. En undir auða
myndplássið var letrað: Justfound
(nafn hennar) in Baltimore.
Núna er málið í höndum ís-
lensks lögfræðings sem búsettur
er í Bandaríkjunum. Hann er að
skoða málið í samvinnu við ís-
lenskan hæstaréttarlögmann og
þeir eru að kanna hvort einhverjir
hnökrar kunni að vera á því að
hún fái peningana í hendur. Að
hennar sögn stendur það helst í
veginum að hún er ekki banda-
rískur ríkisborgari.
Á að fá vinninginn
Hvað segir helsti happdrættis-
sérfræðingur fslendinga, Vil-
hjálmur B. Vilhjálmsson, fram-
kvæmdastjóri íslenskrar getspár,
sem kynnt hefur sér happdrætti
vlða um heim, um mál stúlkunn-
ar?
„Ég sé ekkert því til fýrirstöðu
að hún fái vinninginn. Ég giska þó
á að hún lendi í öðruvísi reglum
en væri hún bandarískur ríkis-
borgari. Happdrættisvinningar
sem þessi mega fara á milli landa.
Annar ríkisborgararéttur á ekki að
standa í vegi fyrir því. Helstu
hindranirnar gætu verið skatta-
mál; að hún þurfi að greiða ákveð-
inn hluta upphæðarinnar í skatta
þar sem vinningurinn fer yfir
landamæri, og svo gætu komið til
skilmálar happdrættisins, en
mörg bandarísk happdrætti
greiða vinninginn út á allt að tutt-
ugu árum. Þá eru oftast vextir og
annað innifalið í heildarvinnings-
upphæðinni. Engu að síður á hún
að fá vinninginn. Ég get ekki séð
annað fyrir mér.“
Hvað eru þessi svokölluðu
Sweep Stake-happdrætti?
„Þetta er ólíkt lottóinu að því
leyti að þetta eru svokölluð fyrir-
tækjahappdrætti, sem í flestum
tilfellum eru bundin við ákveðin
fýlki og kannski nokkur jaðar-
svæði. I mörgum fylkjum Banda-
ríkjanna eru happdrætti nefnilega
bönnuð, til dæmis í fylkjum eins
1 ■&J.
1 7?
og Utah, þar sem trúin er mjög
sterk.
Vegna smáa letursins sem oft
er í amerískum happdrættum eru
Bandaríkjamenn æstari að spila í
kanadískum happdrættum og þar
er engin hindrun. Ástæðan fyrir
því er að Kanadamenn borga allt-
af strax út allan vinninginn.“
Þarf að greiða skatta
I bandaríska sendiráðinu
fékkst það enn ffekar staðfest að
íslenski vinningshafinn ætti rétt á
vinningnum. „Þátttakendur í
bandarískum happdrættum þurfa
sannarlega ekki að vera banda-
rískir ríkisborgarar til að mega fá
vinninga greidda út. Ég veit dæmi
um Ástrala sem unnu nokkrar
milljónir dollara í samskonar
happdrætti í Virginíufýlki og þeir
fengu vinninginn greiddan út
undanbragðalaut. Eg býst hins
vegar við því að stúlkan þurfi að
greiða einhverja skatta,“ sagði
Colin S. Helmer, viðskiptahag-
fræðingur hjá bandaríska sendi-
ráðinu.
Veistu hversu háir skattarnir
kunna að verða?
„Nei, og ég ætla heldur ekki að
reyna að giska á það vegna þess
að það er svo mismunandi eftir
fýlkjum. Hver fýlkisstjórn ákveð-
ur hve háir skattarnir eru á happ-
drættisvinningum sem fara út fýr-
ir fylkið og mér er ekki kunnugt
um hve háir skattarnir eru í Mary-
landfylki. En það er alveg öruggt
að þjóðerni vinningshafa í banda-
rísku happdrætti skiptir engu
máli.“
Guðrún Kristjánsdótti
Gæti rekið Mikla-
garð í eitt ár og
tapað öllu eða
skroppið daglega
til Dyflinnar
næstu 88 árin
Ef öll upphæðin fæst greidd út er
óhætt að segja að ekki þurfi að
væsa um stórvinningshafann í fram-
tíðinni. Með þessa fjárhæð milli
handanna verður hún í hópi ríkustu
núlifandi íslendinga. Aðeins örfáir
hafa verið nefndir sem eru ríkari en
hún, menn eins og Þorvaldur í Síld
og fisk og Margrét G. Gíslason, ekkja
Halldórs H. Jónssonar, að minnsta
kosti á meðan hún situr í óskiptu
búi.
Fyrir peninginn gæti stórvinn-
ingshafinn til dæmis eignast 546
þúsund Macintoch classic-tölvur,
eignast 218 Bensa eða 1362 og 1/2
Lödu. Hún gæti hæglega eignast
þrjú hótel miðað við nýlegt kaup-
verð Tomma á Hótel Borg og litlu
minna af þorskígildum en eru í eign
Alla ríka eða keypt tvisvar sinnum
upp kvóta Tanga. Hún gæti hrein-
lega keypt upp Stöð 2 ellegar borg-
að áskrift að henni næstu tvöhundr-
uðþúsund mánuðina. Þá gæti hún
hæglega rekið Miklagarð í rúmt ár
og tapað öllum peningunum eða
gefið hverri fimm manna fjölskyldu í
landinu tíuþúsundkall. Hún gæti
fjárfest í 37 allgóðum einbýlishús-
um, rekið embætti forseta íslands í
10 ár eða embætti biskupsins af ís-
landi í 14 ár.
Bágstödd börn voru henni ofar-
lega í huga. Með þessa peninga
milli handanna gæti hún rekið
öskjuhlíðarskólann næstu fimm ár-
in. En ef hún vildi losna við pening-
ana í hítina gæti hún greitt 10% inn
á áætlaðan fjárlagahalla næsta árs
eða rekið Hafrannsóknastofnun í
eitt ár. Ef hún er mikið fyrir utan-
landsferðir gæti hún skroppið dag-
lega fram og til baka til Dylfinnar
næstu 88 árin. Hefði hún hins vegar
unnið þessa sömu peningaupphæð
fýrir tveimur árum hefðl upphæðin
verið fimmtíu milljón krónum hærrf,
því 10 milljónir doflara þá voru sex-
hundruð milljónir.