Morgunblaðið - 04.06.2004, Síða 11

FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 4. JÚNÍ 2004 11
ÍTÖLSK FÖT
Á HRESSA KRAKKA
0-12 ÁRA
Sumartilboð
15% afsláttur
af öllum vörum
föstudag og laugardag
Laugavegi 53,
sími 552 3737
Í hjarta miðborgar

 

 


  
        



 
  ! 

" # 
   $ %

 &
  
&  
  ' () 
  
  

   

     
  


     !"# $ !"% 
***'
 & # '! " #
( ) ) *
+  
, - 

 
  
./ * +*

* + /  
0
 1

/ ) 2 )
starfsmaðurinn hafi treyst Sveinbirni
og ekki gert sér grein fyrir því að um
lögbrot hafi verið að ræða.
Að loknum málflutningi saksókn-
ara tóku verjendur til máls. Verjandi
Sveinbjarnar, sem játar brot sitt,
krafðist vægustu mögulegu refsing-
ar, sýknu fyrir einn ákærulið, að gerð
væri refsing fyrir umboðssvik en ekki
fjárdrátt, og að skaðabótakrafa verði
verulega lækkuð eða felld niður. Enn-
fremur krafðist hann þess að greiðsla
vegna lögmannskostnaðar og sakar-
kostnaðar komi úr ríkissjóði.
Hann vísaði til þess að peningarnir
fóru aðeins að óverulegu leyti til
Sveinbjarnar, sem og að hann hafi
unnið með lögreglu við að upplýsa
málið. Einnig séu engin brot á saka-
skrá hans sem þyngja ættu refs-
inguna. Hann sagði ljóst að bótakröf-
urnar séu gífurlegar upphæðir sem
yrði mikil og ósanngjörn refsibót
verði Sveinbirni gert að greiða alla
upphæðina til baka. Krafist var sýknu
fyrir fjárdrátt á afrakstri Skjálfta-
mótana þar sem rétt upphæð liggi
ekki fyrir.
Verjandi Árna Þórs sagði galla á
málflutningi saksóknara í máli skjól-
stæðings síns, og krafðist sýknudóms
bæði hvað varðar refsingu og sýknu-
dóm, og ennfremur að lögfræðikostn-
aður verði greiddur úr ríkissjóði.
Verjandinn sagði ónákvæmni hafa
gætt í málflutningi ákæruvaldsins, oft
hafi verið rætt um Árna Þór og Krist-
ján Ra. saman þegar sanngjarnara
hefði verið að fjalla um þá algerlega
sitt í hvoru lagi eins og lög segi fyrir
um. Hann gagnrýnir ennfremur
ákæruvaldið fyrir að leggja Árna Þór
orð Kristjáns Ra. í munn.
Verjandi Árna Þórs lýsti umbjóð-
anda sínum sem manni sem hefði
aldrei tekið lán áður en hann fór út í
rekstur Íslenska sjónvarpsfélagsins,
og að hann hafi ekki einu sinni gert
eigin skattaskýrslu á þeim tíma.
Hann segir Árna Þór einfaldlega hafa
fengið viðskiptahugmynd og leitað til
vinar síns með að framkvæma hana.
Hann sagði ekki hafa verið færðar
sönnur á að Árni Þór hafi á nokkurn
hátt komið að því sem hann taldi vera
lán frá Landssímanum, hann hafi ein-
faldlega treyst félaga sínum fyrir því.
Þar sem Árni Þór er ákærður fyrir
hylmingu sagði verjandi hans ljóst að
ef svo hafi verið hafi verið um gáleysi
að ræða. Í því tilviki sé fyrningartími
brotsins tvö ár, og því sé málið í raun
fyrnt. Ef um refsingu verði að ræða
benti verjandinn á hreint sakavottorð
umbjóðanda síns, sem koma ætti til
refsilækkunar.
Kröfum um skaðabætur mótmælti
verjandi Árna Þórs, og sagði hann
skilyrði um saknæman verknað ekki
uppfyllt. Til vara krafðist hann nið-
urfellingar bóta eða stórkostlegrar
lækkunar þeirra.
Verjendur sakborninganna, Krist-
jáns Ra., Ragnars Orra Benedikts-
sonar og Auðar Hörpu Andrésdóttur
kröfuðust allir sýknu fyrir hönd skjól-
stæðinga sinna og gagnrýndu mála-
tilbúnað ákæruvalds. Sögðu þeir enn-
fremur að meint brot ákærðu væru
fyrnd og af þeim sökum m.a. væri
ekki grundvöllur til sakfellis.
Verjandi Kristjáns Ra. sagði alla
málsreifun ákæruvalds fyrir dómi um
háttsemi ákærða, lúta að hlutdeild í
fjárdráttarbrotum ákærða, Svein-
björns, en í ákæru lyti verknaðarlýs-
ingin að hylmingu og peningaþvætti
af gáleysi. Mótmælti saksóknari
þessu og taldi um misskilning verj-
anda að ræða.
Varðandi þátt ákærða sagði verj-
andi hans að huglæg refsiskilyrði
væru ekki fyrir hendi og því yrði að
sýkna hann. Mætti ekki sakfella
ákærðan mann samkvæmt öðrum
kröfum en þeim sem í ákæru greindi.
Verjandinn sagði að ekki yrði
dæmt fyrir hylmingu ef vitneskja um
frumbrotið, þ.e. fjárdrátt Svein-
björns, hefði skapast eftir að búið var
að neyta andlagsins, þ.e. ráðstafa
peningunum sem um ræðir. Í málinu
lægi ekkert fyrir annað en að Krist-
ján hefði tekið við fjármunum en sem
lánum og hefði hann haft fullan end-
urgreiðsluvilja. Hefði ákæruvaldinu
ekki tekist að sanna að Kristján hefði
haft vitneskju um vanheimildir Svein-
björns til að veita lánin. Þá hefði ekki
tekist að sanna að Kristján hefði tekið
við peningunum í auðgunarskyni.
Þannig hefðu hvorug þessara hug-
lægu refsiskilyrða verið sönnuð í mál-
inu. Bentu öll gögn til hins gagn-
stæða, en þau gögn væri að finna í
framburði ákærðu, sem væru sam-
mála um að Sveinbjörn hefði komið
fram sem fulltrúi Landssímans og að
fyrirtækið hefði samþykkt að veita
Kristjáni og Árna Þór lánafyrir-
greiðslu.
Verjandinn lýsti huglægri afstöðu
Kristjáns, eftir að lánafyrirgreiðslan
hófst árið 1999 á þann hátt m.a. að
hann hefði vitað að Landssíminn
stæði í stórfelldri lánastarfsemi og
væru til gögn sem sönnuðu það. Um
hefði verið að ræða „svakalegar“ fjár-
hæðir sem Landssíminn hefði varið
m.a. í kaup á óskráðum víxlum fyr-
irtækja. Þá hefði Kristján unnið í við-
skiptaumhverfi sem kennt var við
„aldamótabóluna“ þar sem gráir
markaðir hefðu verið mjög virkir á
tímabilinu 1998–2000. Hefði Kristján
vitað að mikil viðskipti færu fram í
landinu símleiðis, en í því sambandi
mætti nefna fyrirgreiðslu Sparisjóðs
Kópavogs til Íslenska sjónvarps-
félagsins. Kristján upplýsti við aðal-
meðferðina á miðvikudag, að bankinn
hefði látið félagið hafa tugi milljóna
króna án formlegra pappíra.
Á upphafstíma Íslenska sjónvarps-
félagsins sagði verjandinn að Krist-
ján hefði talið sig vera þátttakanda í
stórkostlegri viðskiptahugmynd sem
varðaði félagið og hefðu forsvars-
menn þess gert ráð fyrir að verðmæti
þess myndi snarhækka, sem varð
raunin, a.m.k. í upphafi. Á meðan lán-
in frá Landssímanum hafi komið, hafi
eign þeirra aukist á vettvangi Ís-
lenska sjónvarpsfélagsins með hluta-
fjárkaupum ýmissa fyrirtækja og hafi
þessum aukna hlut verið ætlað til
endurgreiðslu Landssímalánanna.
Verjandi Ragnars Orra Benedikts-
sonar sagði ákæruvaldið ekki hafa
sannað sök ákærða og ætti hann ekki
sakaferil sem máli skipti í þessu máli.
Ragnar fékk 300 þúsund króna mán-
aðarlaun í 11 skipti, sem starfsmaður
veitingahússins Priksins í eigu Svein-
björns, og sagði verjandinn Ragnar
hafa gefið fullgildar skýringar á því
hvernig féð komst í hans hendur.
Gögn málsins sýndu að launin væru
greidd frá Landssímanum og hefði
Ragnar spurt Sveinbjörn frænda sinn
sérstaklega um þetta. Yrði að leggja
framburð Ragnars til grundvallar um
þetta atriði. Varðandi ákæruatriði
sem varðar hylmingu og peninga-
þvætti upp á 22 milljónir kr. í 15 tékk-
um sagði verjandinn að Ragnar hafi
þar verið að sendast fyrir Sveinbjörn
með féð og hafi ekki ein einasta króna
farið í hans eigin vasa. Varðandi 5,9
milljónir til viðbótar sem runnu frá
Landssímanum til hlutafélags Ragn-
ars, sagði verjandinn að þar hafi
Ragnar verið í góðri trú um að Svein-
björn væri að lána sér fé til reksturs
félagsins og yrði að leggja þann fram-
burð til grundvallar
Segir ákæru vera fráleita
Verjandi Auðar Hörpu Andrés-
dóttur, sem ákærð er fyrir peninga-
þvætti upp á 3 milljónir króna af
Landssímafénu, sagði útgáfu ákæru í
hennar tilviki fráleita, en ákæran yrði
ekki skilin öðruvísi en svo að verið
væri að ákæra fyrir gáleysi. Sagði
hann að ákæruvaldið hefði komist
réttilega að orði fyrr um daginn með
því að segja Sveinbjörn hafa dregið
grandalausa stúlku inn í fjárdráttar-
málið og spurði verjandinn hvernig
hún hefði átt að vita að féð væri illa
fengið.
ILLUGI Jökulsson, ritstjóri DV,
sendi Morgunblaðinu eftirfarandi bréf
í gær:
„Morgunblaðið birti í gær langt og
einkennilegt bréf eftir Sveinbjörn
Kristjánsson, helsta sakborning í
Landssímamálinu. Er sú grein öll
heldur vesældarleg tilraun til að afla
sér samúðar út á það að eiga fjöl-
skyldu. Jafnframt eru beinlínis hlægi-
legar tilraunir Sveinbjörns til að
kvarta undan því að hann fái ekki
nægilega mikla sérmeðferð hjá dóm-
stólunum til að komast hjá mynda-
töku.
Við starfsmenn DV reiddumst hins
vegar lúalegum tilraunum Svein-
björns til að kasta rýrð á starfsheiður
tveggja nafngreindra starfsmanna
okkar, Eiríks Jónssonar blaðamanns
og Kristins Hrafnssonar fyrrv. frétta-
stjóra. Báðir áttu þátt í að afla frétta af
þessu máli og gerðu það með fullkom-
lega eðlilegum hætti. Sérstaklega er
lágkúruleg tilraun Sveinbjörns til að
koma því inn hjá fólki að kunnings-
skapur Kristins við fjölskyldu Svein-
björns hafi verið misnotaður með ein-
hverjum hætti. Skal því vísað
algerlega og afdráttarlaust á bug.
Sömuleiðis eru út úr öllu korti til-
raunir Sveinbjörns til að mjólka sam-
úð út á börn sín með því að fullyrða að
„ráðist [hafi verið] á“ á dóttur hans,
„níðst á barni sem getur ekki varið
sig“ o.s.frv. Jafnframt er talað um
„óheilindi“ og „ómerkilegheit“ og að
fermingardagur dóttur hans hafi verið
„smánaður“.
Sannleikurinn er sá að DV greindi
frá því í frétt og fyrirsögn að Svein-
birni hefði verið birt ákæra í Lands-
símamálinu þegar hann kom heim til
Íslands frá útlöndum til að vera við-
staddur fermingu dóttur sinnar. Það
var nú allt og sumt. Engin mynd var af
dótturinni, nafn hennar ekki birt og
ekkert yfirleitt um hana eða fermingu
hennar fjallað á neinn hátt.
Þetta er í alla staði skammarlegur
málflutningur af Sveinbirni Kristjáns-
syni.
Maður, líttu þér nær!
Illugi Jökulsson, ritstjóri DV.“
Illugi Jökulsson, ritstjóri DV
Skammarlegur
málflutningur
BORIST hefur eftirfarandi athuga-
semd frá Kristni Hrafnssyni, fv.
fréttastjóra DV:
„Undarleg er sending Svein-
björns Kristjánssonar, fyrrverandi
aðalféhirðis Landssímans og sak-
bornings í einu stærsta fjársvika-
máli síðari tíma, til mín í yfirlýsingu
sem Morgunblaðið birtir í gær. Vís-
ar hann til tengsla fjölskyldu minnar
og barnsmóður hans og barna í
Skotlandi árið 2001 til 2002 og telur
mig hafa rofið trúnað við hann og
hans fjölskyldu. Þetta er undarlegur
snúningur. Rétt er að geta þess að
barnsmóðir hans og ég vorum sam-
starfsmenn og á þessum tíma var
hún fyrrverandi eiginkona Svein-
björns en hann heimsótti aldrei
heimili mitt. Fullur trúnaður gildir
um það sem fram fór á mínu heimili
í Skotlandi og tel ég að það ætti að
vera Sveinbirni kært. Enginn trún-
aður er eða hefur verið á milli mín
og Sveinbjörns og því engan trúnað
að rjúfa. Greint var frá því í DV að
hann hefði komið til landsins til að
vera viðstaddur fermingu barns síns
en hafi um leið verið birt ákæra í
Landssímamálinu. Um það var einn-
ig fjallað að hann væri fluttur til fjöl-
skyldu sinnar í Skotlandi. Það þarf
snúinn þankagang til að finna níð-
ingsskapinn í þeirri umfjöllun. Það
sem fjölskylda Sveinbjörns hefur
mátt þola er á ábyrgð hans og
aumkunarvert að reyna að afla sér
samúðar með því að beita þeim fyrir
sig. Varðandi þeirra þolraunir ætti
Sveinbjörn að líta sér nær.
Kristinn Hrafnsson,
fv. fréttastjóri DV.“
Kristinn Hrafnsson, fv. fréttastjóri DV
Veldur hver á heldur
RAFSÓL
Skipholti 33 • 105 Reykjavík
Sími:
553 5600
ENDURNÝJUN
OG VIÐHALD
E
i
n
n
t
v
e
i
r
o
g
þ
r
í
r
2
6
6
.0
0
2
lögg i l tu r ra fverk tak i
Mikið úrval af
fallegum
rúmfatnaði
Skólavörðustíg 21, Reykjavík, sími 551 4050