Morgunblaðið - 04.06.2004, Side 38

MINNINGAR
38 FÖSTUDAGUR 4. JÚNÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigurður ElíasEyjólfsson
prentari fæddist í
Reykjavík 21. maí
1911. Hann lést á
öldrunardeild Land-
spítalans í Fossvogi
24. maí síðastliðinn.
Foreldrar Sigurðar
voru Eyjólfur Sig-
urðsson, sjómaður
og verkamaður, f. 2.
nóv. 1879, d. 14. okt.
1940 og Guðrún
Gísladóttir, f. 16. júlí
1880, d. 30. júlí 1971.
Systkini Sigurðar
voru Gíslína Ragnheiður, f. 28.
júní 1904, d. 5. júní 1925, og Jón
Elías, f. 21. ágúst 1916, d. 17. nóv-
ember 2001.
Sigurður kvæntist 1934 Ingi-
björgu Pálsdóttur, þau slitu sam-
vistir.
Sigurður kvæntist 23. júlí 1938
Ragnhildi Sigurjónsdóttur, f. 16.
júlí 1918, Sigurðssonar formanns í
Brekkhúsi í Vestmannaeyjum og
konu hans Kristínar Óladóttur.
Börn þeirra Ragnhildar eru: 1)
Eyjólfur, f. 29.11. 1938, kvæntur
Sjöfn Ólafsdóttur, f. 2.6. 1942, þau
eru búsett í Bandaríkjunum. Dæt-
Jónsdóttir, f. 28.1. 1946. 5) Guð-
rún, f. 1.3. 1952, giftist Haraldi
Bjargmundssyni, þau slitu sam-
vistir. Börn þeirra eru Unnar, f.
22.11 1971, Arnar, f. 16.3. 1975 og
Ragnar Elías, f. 9.2. 1978. Barna-
börn eru þrjú. Eiginmaður Guð-
rúnar er Hlöðver Sigurðsson, f.
16.3. 1945, þau eru búsett í
Reykjavík.
Sigurður hóf prentnám í Ísa-
foldarprentsmiðju 14. júní 1929 og
lauk þar námi og starfaði þar til í
október 1941. Starfaði síðan í Vík-
ingsprenti sem verkstjóri til októ-
ber 1944. Hóf þá störf í Alþýðu-
prentsmiðjunni sem verkstjóri í
vélasal og starfaði þar til 1964.
Stofnaði þá Hagprent hf. ásamt
syni sínum Eyjólfi og ráku þeir
það fyrirtæki til 1981, er það var
selt og Sigurður hætti störfum.
Hann sat í Iðnfræðsluráði 1954–
1961 og starfaði lengi í Hinu ís-
lenzka prentarafélagi, var rit-
stjóri Prentarans, 1947–1956, end-
urskoðandi reikninga félagsins
1951–1954, meðstjórnandi 1957–
1961 og varaformaður HÍP 1961–
1964. Sigurður var prófdómari í
prentun 1951–1969. Hann var for-
maður fulltrúaráðs Alþýðuflokks-
félaganna í Reykjavík í tvö ár og
starfaði í fjölda nefnda á vegum
Alþýðuflokksins og samtaka
verkalýðshreyfingarinnar.
Sigurður verður jarðsunginn
frá Fríkirkjunni í Reykjavík í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.
ur þeirra eru Guðrún,
f. 14.7. 1960, Erla, f.
30.11. 1961, og Katrín
Björk, f. 24.9. 1966.
Barnabörnin eru átta.
2) Jóhanna Ingibjörg,
f. 22.5. 1942, gift Guð-
mundi Guðjónssyni, f.
1.11. 1942, þau eru
búsett í Hafnarfirði.
Börn þeirra eru
Ragnhildur, f. 9.5.
1961, Elín, f. 19.12
1964 og Hjördís, f.
8.10. 1971. Barna-
börnin eru sex. 3)
Gísli Ragnar, f. 19.9.
1943, kvæntist Ólöfu Lilju Stef-
ánsdóttur, þau slitu samvistir.
Synir þeirra eru Guðmundur Stef-
án, f. 22.2. 1964 og Sigurður
Ragnar, f. 4.9. 1968. Barnabörnin
eru þrjú. Sonur Gísla er Róbert, f.
13.1. 1986. Sambýliskona Gísla er
Þórdís Brynjólfsdóttir, f. 28.8.
1949, þau eru búsett í Hafnarfirði.
4) Óli Kristján, f. 23.1. 1946, d. 9.7.
1992, kvæntist Jensínu Janusdótt-
ur, þau slitu samvistir. Synir
þeirra eru Janus Jóhannes, f.
15.11. 1965 og Sigurður Óli, f. 5.7.
1970. Barnabörnin eru fjögur.
Seinni kona Óla er Gunnþórunn
Með þessum fátæku orðum vilj-
um við kveðja merkan mann, afa
okkar Sigurð Elías Eyjólfsson.
Hann hefur nú lokið hlutverki sínu
í þessum heimi. Afi var húmoristi
mikill og með eindæmum stríðinn.
Í minningunni var ávallt gaman að
vera í kringum hann, ekki síst á
Laugarvatni (Miðdal) þar sem
hann og amma höfðu búið sér
sælureit að heiman. Það var ein-
staklega notalegt að heimsækja
þau í sveitina og eyða þar degi eða
jafnvel tveimur. Oftar en ekki var
margt um manninn í dalnum, eink-
um á góðviðriðsdögum. Þangað
flykktust afkomendur í hópum, þá
varð oft kátt í kotinu. Stundum
slógum við upp grillveislum eða
glæsilegum kaffiveislum. Okkur
var alltaf tekið opnum örmum
sama hversu mörg við vorum.
Kæri afi, við bjóðum þér góða nótt
og leyfum þér að hvíla þig núna,
guð geymi þig.
Faðmur
hans vegur
er væng
haf
og geiminn
þér guð
gaf
um eilifð
sem einn
dag
hans frelsi
er faðm
lag
(Ingimar Erlendur Sigurðsson.)
Elsku amma, Gunna, Hanna,
Diddi og pabbi, megi guð vera með
ykkur.
Katrín, Guðrún og Erla
Eyjólfsdætur.
Ó, Guð vors lands, ó, land vors Guð,
vér lofum þitt heilaga, heilaga nafn.
Úr sólkerfum himnanna hnýta þér
krans
þínir herskarar, tímanna safn.
Fyrir þér er einn dagur sem þúsund ár,
og þúsund ár dagur, ei meir,
eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár,
sem tilbiður Guð sinn og deyr.
Íslands þúsund ár,
eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár,
sem tilbiður Guð sinn og deyr.
(Matthías Jochumsson.)
Elsku afi, við bræðurnir vijum
fá að kveðja þig með fáeinum orð-
um.
Margar okkar bestu æskuminn-
ingar eru úr sumarbústaðnum hjá
ykkur ömmu í Laugardalnum, efst
í huga eru allar veiðiferðirnar nið-
ur í ós ásamt sögunum sem þú
sagðir okkur. Kvöldin í Laugar-
dalnum eru einnig ógleymanleg,
kakóið hennar ömmu, olíuljósin og
svarthvíta sjónvarpið, fuglasöng-
urinn, frelsið og friðurinn.
Það var svo margt í fari þínu,
afi, sem heillaði okkur og má þar
nefna hversu skipulagður, rétt-
sýnn og lífsglaður þú varst. Jafn-
vel núna síðustu ár varstu alltaf
tilbúinn að taka eitt sumar í viðbót
þó að heilsunni væri farið að
hraka. Hjörtu okkar eru full af
þakklæti og kærleika til þín, elsku
afi.
Guð blessi þig og geymi, í Jesú
nafni, amen.
Unnar, Arnar, Ragnar
Elías og fjölskyldur.
Elsku langafi, takk fyrir allar
þessar yndislegu og skemmtilegu
stundir sem við höfum átt saman.
Allur fótboltinn sem við horfðum á
og töluðum um var æðislegur og
líka allt hitt sem við gerðum. En
við erum ekki endanlega farin frá
hvort öðru, við hittumst aftur á ný,
elsku langafi.
Svona er bara lífið. „Eitt sinn
verða allir menn að deyja.“
Elsku langamma, ég sendi þér
alveg æðislegan styrk og ykkur
öllum.
Elsku langafi, hafðu það gott,
við sjáumst svo aftur, bless, bless
og takk fyrir allt.
Vaktu, minn Jesús, vaktu í mér,
vaka láttu mig eins í þér.
Sálin vaki þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(Hallgrímur Pétursson.)
Kveðja
Tinna Soffía Traustadóttir.
Fallinn er í valinn öndvegismað-
ur, föðurbróðir minn, Sigurður
Eyjólfsson. Hann kvaddi saddur
lífdaga í hárri elli, 93 ára gamall.
Hann var einn af þeim sem smit-
aðist af berklum á fyrri hluta síð-
ustu aldar og dvaldist á Vífils-
stöðum. Þaðan áttu því miður ekki
margir afturkvæmt en Siggi
frændi sneri aftur með brúði sína,
Ragnhildi Sigurjónsdóttur, sem lif-
ir mann sinn.
Sigurður lærði prentiðn og það
fag stundaði hann síðan alla
starfsævi sína. Það var fyrir hans
atbeina að ég og synir hans, Óli og
Eyjólfur, lærðum prent. Sigurður
var prófdómari í prentiðn árum
saman, sat um árabil í stjórn
Prentarafélagsins og barðist ötul-
lega fyrir kjörum stéttar sinnar.
Hann var einhver tryggasta og
heiðarlegasta manneskja sem ég
hef kynnst og mátti margt af hon-
um læra. Sigurður var staðfastur
jafnaðarmaður alla tíð og starfaði
innan Alþýðuflokksins um árabil.
Þau Ragnhildur höfðu bæði gaman
af þjóðmálum og stjórnmálum og
fylgdust alveg ótrúlega vel með
þeirri umræðu sem var í gangi
hverju sinni. Unun höfðu þau af
því að ræða um þessi mál við gesti
sína sem voru margir því þau hjón
voru gestrisin og góð heim að
sækja.
Sigurði og Ragnhildi varð 5
mannkosta barna auðið en urðu
fyrir þeirri miklu sorg að missa
son sinn, Ólaf Kr. – atorkumann-
inn Óla í Olís, sem lést þegar hann
var aðeins 46 ára gamall. Það var
þeim mikið áfall.
Þegar Prentarafélagið keypti
jörðina Miðdal í Laugardal var
Sigurður einn af þeim fyrstu sem
þar reisti sér og sínum sumarbú-
stað.
Þangað var alltaf gott að koma
til Sigga frænda og Ragnhildar og
þar áttu þau hjónin sólskinsstund-
ir með börnum og barnabörnum.
Sigurður hlóð batteríin fyrir átök
haustsins sem var og er enn vertíð
prentarans og þeirri vertíð fylgdi
jafnan langur vinnudagur og lítil
frí. Fyrir austan stundaði Siggi
veiðar, þolinmæði hans þar sem
annars staðar voru engin takmörk
sett. Það var klukkutíma gangur
hvora leið í veiðina og oft var hann
við klukkutímum saman og þar
átti hann góðar stundir einn með
sjálfum sér. Þær stundir skiptu
hann meira máli en aflinn sem oft
var rýr. Það segir sitt um hvað bú-
staðurinn á Laugarvatni var þeim
hjónum kær að þrátt fyrir heilsu-
brest fóru þau síðasta sumar og
dvöldu þar í nokkrar vikur eins og
þau hafa gert á hverju sumri síðan
bústaðurinn var byggður. Og líkt
og jafnan áður komu þau endur-
nærð til baka.
Milli föður míns og Sigurðar var
einkar kært bræðralag, fullt virð-
ingar og væntumþykju og á þeirra
samband bar aldrei skugga. Fyrir
nokkuð mörgum árum síðan, um
1972, fórum við saman Gæsavatna-
leið, Siggi, pabbi, ég og Einar
mágur. Þessi sex daga ferð var
okkur öllum mjög eftirminnileg og
vakti það athygli okkar hinna
hversu vel Siggi var lesinn, þekk-
ing hans á landinu og þeim slóðum
sem við fórum um var ótrúleg þó
hann hefði aldrei komið þarna áð-
ur. Bræðurnir voru ekki alltaf
sammála um örnefni á leiðinni og
hvor var fastur fyrir á sinni skoð-
un, höfðu að sjálfsögðu báðir rétt
fyrir sér. Upp úr þessu stofnuðum
við Þverhausafélag Íslands þar
sem annar var formaður og hinn
gjaldkeri og hélst sú skipan á með-
an báðir lifðu. Ég læt hér lokið fá-
tæklegum orðum um eftirminni-
legt tryggðatröll og votta Ragn-
hildi, frændsystkinum mínum og
fjölskyldum þeirra samúð mína.
Jóhannes Jónsson.
Fallinn er frá í hárri elli Sig-
urður Elías Eyjólfsson prentari.
Mig langar að minnast hans með
nokkrum orðum. Strax á náms-
árum mínum í prentiðn sótti ég
flestalla fundi hjá Hinu íslenska
prentarafélagi. Þar var margt rætt
og oft deilt hart. Menn voru oftast
mjög áhugasamir um ýmis málefni
til hagsbóta fyrir félagið enda
flestir vel félagssinnaðir. Margir
voru og ágætir ræðumenn. Meðal
fundarmanna, sem til máls tóku
var Sigurður Eyjólfsson. Hann
kom ekki oft í ræðustól, en ég tók
eftir því að þegar hann lagði til
mála var vel eftir því tekið, hann
var ekki langorður en tillag hans
var nákvæmt og skynsamlegt. Á
þessum árum var hann ritstjóri
„Prentarans“, stéttarblaðs okkar,
og stýrði hann blaðinu mjög vel.
Fyrstu persónulegu kynni mín af
Sigurði voru þegar hann var próf-
dómari að prentnámi mínu loknu.
Ekki hvarflaði að mér þá að við
ættum eftir að verða mjög góðir
kunningjar í nær fjóra áratugi.
Þegar ég bættist í hóp þeirra fé-
lagsmanna HÍP sem reist hafa
sumarhús í Miðdal kynnist ég Sig-
urði fljótlega. Hann hafði verið
stjórnarmaður í félagi okkar sum-
arhúsaeigenda og um tíma formað-
ur. Þegar ég varð stjórnarmaður í
Miðdalsfélaginu var hann mér oft
innanhandar í mörgum málum,
sem leysa þurfti, enda ákaflega
skýr og fróður. Sigurður og sonur
hans, Eyjólfur, stofnuðu prent-
smiðjuna Hagprent árið 1964. Til
marks um heiðarleik þeirra feðga
og félagsþroska má benda á, að
aldrei þurfti að hafa afskipti af
Hagprenti í vinnudeilum. Þetta
veit ég vegna vinnu minnar í verk-
fallsvörslu fyrir HÍP.
Sigurður og eiginkona hans,
Ragnhildur Sigurjónsdóttir, voru
sérlega þægileg heim að sækja.
Frú Ragnhildur var skörugleg
húsfreyja og húsbóndinn rólegur
og yfirvegaður. Að lokum vil ég
þakka langa og góða samleið með
þeim hjónum í sumarhúsahverfi
okkar í Miðdal. Ég samhryggist
Ragnhildi og börnum þeirra. Fjöl-
skylduböndin þar voru til fyrir-
myndar. Blessuð sé minning þessa
heiðursmanns, Sigurðar Elíasar
Eyjólfssonar.
Jón Otti Jónsson.
Þá hefur hann kvatt okkur fyrr-
um prentarinn, prentsmiðjueig-
andinn, alþýðuflokksmaðurinn og
ekki hvað síst hinn mikli fjöl-
skyldufaðir og mannvinur Sigurð-
ur E. Eyjólfsson.
Það hefur reynst mér og minni
fjölskyldu mikil gæfa að hafa átt
ykkur Ragnhildi að vinum í um 40
ár.
Þau eru mörg myndskeiðin sem
runnið hafa í gegnum hugann á
undanförnum dögum og eitt eiga
þau sameiginlegt að þau eru öll
fögur.
Ég er afar stolt yfir að eiga
vandað handverk þitt hér í bóka-
hillu, þar á meðal er Skútuöldin II
bindið 654 blaðsíður og hefur það
ekki verið vandalaust fyrir mann
um nírætt að vinna það verk.
Hafðu þökk fyrir innihaldsríka
samfylgd.
Ég bið algóðan Guð að gefa
Ragnhildi styrk og vernd, hennar
missir er mikill.
Innilegar samúðarkveðjur til
fjölskyldunnar allrar frá okkur
mæðgum.
Guðrún Ág. Janusdóttir,
Jóhanna Ásgeirsdóttir.
SIGURÐUR ELÍAS
EYJÓLFSSON
✝ SigmundurJónsson fæddist
á Ólafsfirði 14. maí
1928. Hann lést á
Sjúkradeild Heilsu-
gæslustöðvarinnar
Hornbrekku í Ólafs-
firði 31. maí síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Jón M.
Árnason f. 15.3.
1901 d. 5.4. 1990 og
kona hans Ólafía
Gísladóttir f. 14.1.
1900 d. 15.9. 1988.
Systir Sigmundar
var Lisbet Hanna f.
25.9. 1922, d. 9.7. 1944.
Sambýliskona Sigmundar var
Ingibjörg Einarsdótttir f.
22.8.1930. Þau slitu samvistum.
Börn hennar eru: Sigrún A.
Ámundadóttir, f. 1955, gift Sig-
urði Hermannssyni, þau eiga
fjögur börn og Einar Ámunda-
son, f. 1959, kvæntur Sigríði J.
Sigurðardóttur, þau eiga tvö
börn.
Sigmundur stundaði nám í
Héraðsskólanum í Reykholti og
lauk þaðan prófi vorið 1946. 1.
júní 1946 hóf hann málaranám
hjá Sigurði Hallssyni málara-
meistara, jafnframt
stundaði hann nám
í Iðnskóla Ólafs-
fjarðar. Hann út-
skrifaðist þaðan 31.
maí 1950 og varð í
framhaldinu mál-
arameistari. Á síld-
arárunum var Sig-
mundur verkstjóri
á síldarplönum t.d.
á Hornafirði, Vest-
mannaeyjum, Eski-
firði og gerðist síð-
an einn af
eigendum síldar-
vinnslunnar Auð-
bjargar á Ólafsfirði. Eftir síld-
arárin stundaði Sigmundur iðn
sína í Ólafsfirði og víðar, jafn-
framt sem hann rak sólstofuna á
Ægisgötu 12, Ólafsfirði hin
seinni ár. Sigmundur tók virkan
þátt í félagsmálum Ólafsfirðinga
og var meðal annars einn af
stofnendum, íþróttafélagsins
Leifturs sem hann studdi dyggi-
lega alla tíð. Einnig tók hann
þátt í starfi Leikfélags Ólafs-
fjarðar um áratuga skeið.
Útför Sigmundar verður gerð
frá Ólafsfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 16.
Þú gafst mér skýin og fjöllin
og guð til að styrkja mig.
Ég fann ei, hvað lífið var fagurt,
fyrr en ég elskaði þig.
Ég fæddist til ljóssins og lífsins,
er ég lærði að unna þér,
og ást mín fær ekki fölnað
fyrr en með sjálfum mér.
(Sigurður Nordal.)
Takk, elsku afi minn, fyrir að sýna
mér lömbin um vorið, bra bra á
tjörninni og dýrin í fjörunni.
Ég veit að Guð passar þig uppi í
skýjunum núna.
Þín litla
Ingibjörg.
Í dagsins önnum dreymdi mig
þinn djúpa frið, og svo varð nótt.
Ég sagði í hljóði: Sofðu rótt,
þeim svefni enginn rænir þig.
Og þungur gnýr sem hrynji höf
mitt hjarta lýstur enn eitt sinn:
Mín hljóða sorg og hlátur þinn,
sem hlutu sömu gröf.
(Steinn Steinarr.)
Afi minn þökk fyrir allar góðar
stundirnar sem við áttum saman.
Ég mun hugsa til þín, elsku afi.
Þinn
Haukur Örn.
SIGMUNDUR
JÓNSSON