Morgunblaðið - 15.10.2004, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 15. OKTÓBER 2004 39
MINNINGAR
✝ Sveinn B. Sigur-geirsson fæddist í
Reykjavík 31. júlí
1937. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut föstu-
daginn 1. október
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Sigur-
geir Kristjánsson frá
Reykjavík, f. 22. júlí
1912, d. 31. janúar
1985, og Pernilla
Olsen frá Reykjavík,
f. 20. desember 1913,
d. 11. október 1991.
Systkini Sveins eru:
1) Þuríður, f. 15. júlí 1932. 2) Ing-
er, f. 3. nóvember 1934. 3) Sigur-
geir Örn, f. 13. febrúar 1943, d.
30. mars 1973. 4) Sigrún, f. 20.
febrúar 1948. 5) Kolbrún Anna, f.
20. september 1951. 6) Garðar
Vignir, f. 12. júní 1957.
Sveinn kvæntist Önnu S. Óla-
dóttur frá Akureyri, f. 18. ágúst
1941, d. 19. nóvember 2002, og
voru þau búsett á Háaleitisbraut
18 í Reykjavík. Saman áttu þau
einn son, Birgi Óla, f.
3. maí 1961. Eigin-
kona hans er Rósa
Hansen, f. 24. sept-
ember 1971. Eiga
þau saman einn son,
Hrannar Marel, f.
26. febrúar 2002.
Birgir Óli átti áður
tvo syni, Gunnar
Örn, f. 21. nóvember
1983, dóttir Gunnars
er Elísabeth Anna, f.
8. maí 2003, og Svein
Óla, f. 3. september
1991. Rósa átti áður
tvo syni, Birgi Snæ,
f. 17. júní 1991, og Óttar Sindra, f.
12. mars 1994. Sveinn á eina dótt-
ur, Rannveigu Sigríði, f. 23. nóv-
ember 1961. Maður hennar er
Tom Price, f. 19. mars 1964. Barn
þeirra er Thomas Price, f. 8. mars
1997. Sveinn starfaði lengst af
sem vörubílstjóri, fyrst á Akur-
eyri og síðan í Reykjavík.
Útför Sveins verður gerð frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku pabbi minn. Ég trúi því
varla ennþá að þú sért farinn frá mér
svona snöggt og langt fyrir aldur
fram. Ég fékk svo mikinn sting í
magann þegar ég fékk símhring-
inguna og mér var sagt að þú værir
alvarlega veikur.
Ég fór að hugsa um það þegar hún
mamma mín varð alvarlega veik og
var tekin svo fljótt frá okkur og fyrir
svo stuttu. Ég er ekki búinn að jafna
mig á því ennþá og þá ert þú líka tek-
inn frá mér og ekkert um ykkur
stendur eftir. Það fer allt með þér
því eftir að mamma dó hélst þú uppi
heimilinu og öllu sem ykkur fylgdi.
En ég á góðar minningar um þig og
ég man að þegar ég var lítill þá varst
þú að vinna í POP. Mér fannst svo
gaman þegar þú komst heim í hverri
viku með tindáta handa mér. Ég
fékk líka að fara með þér til Reykja-
víkur þegar þú varst að sækja þinn
fyrsta vörubíl og þú hafðir aldrei
keyrt vörubíl áður svo það urgaði í
öllum gírum þegar þú varst að
skipta. Á leiðinni heim brotnaði
framrúðan hjá okkur og við þurftum
að fara á Akranes til að kaupa plast
fyrir, en þú sást ekkert út um plastið
svo þú þurftir að gera gat á það og
þegar við komum loksins heim
varstu alveg frosinn í framan því það
var svo kalt.
Þegar þú fórst svo að sækja þriðja
vörubílinn þinn bilaði hann á Holta-
vörðuheiðinni. Ég fékk að fara með
þér að sækja hann þangað og það var
nú meiri ferðin hjá okkur. Við vorum
fimm daga frá heiðinni og til Akur-
eyrar, það var svo vont veður og
slæm færð. Ég hef aldrei á ævi minni
verið svona glaður eins og þá að sjá
Akureyri.
Blár var í algjöru uppáhaldi hjá
þér. Þú málaðir mælaborðið í trabb-
anum þínum og vörubílana, golfkylf-
urnar þínar og nú síðast sjónvarps-
loftnetið í húsbílnum þínum og öll
þín spariföt voru blá. Ég gæti haldið
endalaust áfram að telja upp minn-
ingar um þig því þú varst svo góður
pabbi, með alla þína hluti á hreinu.
Ég veit að mamma hefur tekið vel á
móti þér og vonandi líður ykkur vel
saman aftur þar sem þið eruð núna.
Passaðu mömmu fyrir mig, elsku
pabbi minn. Hvíldu í friði.
Þinn sonur
Birgir Óli.
Elskulegur tengdafaðir minn er
látinn, langt fyrir aldur fram.
Það var mér mikill heiður að fá að
kynnast þér, þótt tími okkar saman
hafi verið allt of stuttur. Þú varst svo
elskulegur í alla staði, hörkudugleg-
ur og alltaf svo indæll.
Þegar maður fær svona fréttir um
það að einhver nákominn manni sé
svona veikur og er tekinn svona
fljótt frá manni koma svo margar
minningar upp í hugann. Við höfum
átt svo margar góðar og líka sorgleg-
ar stundir saman. Það var alltaf svo
gaman að fá þig norður til okkar og
nú síðast þegar strákarnir okkar,
þeir Birgir Snær og Sveinn Óli voru
fermdir. Og þegar við komum í sum-
ar og hann Hrannar Marel fékk að
prófa vörubílinn þinn, það fannst
honum ekki leiðinlegt. Ég gæti hald-
ið endalaust áfram að telja upp
skemmtilegar minningar sem við
áttum saman.
Elsku Sveinn, það var okkur öllum
mikið áfall þegar hún Anna þín og
hann Óli kvöddu okkur svo fljótt og
óvænt eins og þú, með svo stuttu
millibili. En núna eruð þið saman á
ný og ég vona svo innilega að þér líði
vel þar sem þú ert.
Ég lofa þér því, elsku Sveinn, að
ég skal alltaf hugsa vel um alla prins-
ana þína og þú verður alltaf með okk-
ur, bæði í huga og hjarta. Passaðu
Önnu og Óla fyrir okkur.
Hvíl þú í friði, elsku hjartans
Sveinn.
Þín tengdadóttir,
Rósa.
Elsku afi, nú ertu farinn frá okkur
en við vitum að amma hefur tekið vel
á móti þér. Það verður svo skrítið að
fá þig ekki norður til okkar aftur og
að geta ekki litið til þín þegar við
komum suður. Við eigum eftir að
sakna þín svo mikið en við vitum að
núna líður þér vel.
Elsku afi, takk fyrir að vera svona
góður og blíður við okkur. Takk,
takk, takk.
Hvíldu í friði, elsku afi.
Þín afabörn
Gunnar Örn, Birgir
Snær, Sveinn Óli, Óttar
Sindri, Hrannar Marel og
Elísabeth Anna.
Í dag kveðjum við elskulegan
bróður okkar Svein.
Það eru margar minningar sem
koma upp í hugann. Stundirnar sem
við systkinin áttum heima hjá elsku
mömmu og pabba. Það fannst öllum
svo friðsælt hjá mömmu. Hún var
ljósið í lífi okkar. Alltaf að bjóða okk-
ur eitthvað að borða. Það var svo
mikil gleði sem mamma gaf okkur
systkinum og pabba. Nú eru þau lát-
in og einnig Sigurgeir bróðir okkar.
Og nú ertu farinn frá okkur, elsku
Sveinn okkar. Það var svo gaman að
tala saman. Þú sagðir svo skemmti-
lega frá, sérstaklega þegar frásagnir
þínar voru um þig. Það var svo mikil
glettni í þeim og við hlógum alltaf
svo mikið.
Það var svo indælt að koma á þitt
heimili, til þín og Önnu eiginkonu
þinnar. Þú ljómaðir alltaf af gleði
þegar við komum, vildir alltaf frekar
að við kæmum til þín heldur en að þú
kæmir til okkar. Svona varstu bara.
Áhugamál þitt var bridge, þú
varst þakklátur fyrir þennan góða
félagsskap sem þér fannst gaman að
vera í. Ég fann að þú varst mjög
hamingjusamur með Birgi og Rósu,
talaðir oft um þau og alla afastrák-
ana þína. Hvað þau voru góð við þig,
vildu allt fyrir þig gera. En mesti
sársaukinn hjá þér var þegar eigin-
kona þín, Anna, lést 19. nóvember
2002, hún var þér svo mikils virði.
Öll árin sem þið áttuð saman var
Anna alltaf ástin þín. Sorgin var svo
mikil og djúp hjá þér að missa Önnu.
Mér fannst stundum eins og lífs-
neistinn væri farinn frá þér.
Ég á margar góðar minningar um
þig, elsku bróðir minn, sem ég mun
geyma í huga mér. Ástarþakkir fyrir
allt. Ég bið Guð um að gefa elsku
Birgi, Rósu og strákunum styrk á
þessum erfiðu tímum. Innilegar
samúðarkveðjur til ykkar og Rann-
veigar og fjölskyldu hennar. Guð
blessi ykkur öll, elskurnar mínar.
Þar lýsandi stjörnur skína
og birtan himnesk björt og heið,
hún boðar náðina sína
en alfaðir blessar hvert ævinnar skeið
og að eilífu minningu þína.
(Vigdís Einarsdóttir.)
Sigrún Sigurgeirsdóttir.
Elsku hjartans Svenni minn. Mig
langar að minnast þín í nokkrum
orðum.
Minning þín yljar mér þegar ég
hugsa til baka yfir farinn veg. Mér
eru ógleymanlegar stundirnar þegar
þú og Anna komuð suður sem þið
gerðuð oft meðan þið bjugguð fyrir
norðan og við systkinin hittumst
niðri á Mýró heima hjá mömmu og
pabba.
Mamma kom með rjúkandi kaffið
og pönnukökurnar sem hún var svo
þekkt fyrir og það var talað og hlegið
langt fram á nótt.
Það var alltaf svo gaman þegar þú,
Svenni minn, komst í heimsókn. Það
myndaðist alltaf einhvers konar
stemmning í kringum þig, þú hafðir
líka svo einstaklega skemmtilega
frásagnargáfu. Það var sama um
hvað þú talaðir, það var alltaf hlegið.
Ég verð líka að minnast á stund-
irnar sem við áttum saman fyrir
norðan í bústaðnum sem þú bauðst
okkur í þegar systur okkar og ætt-
ingjar komu frá Bandaríkjunum
sumarið 1999. Við gerðum svo ótal
margt skemmtilegt, eins og kvöld-
vakan góða sem endaði með því að
restinni af hópnum var plantað úti á
túni í tjöldum því ekki komust allir
fyrir í bústaðnum, Málunum var
bara reddað eins og þér var einum
lagið. Svona gæti ég endalaust rifjað
upp en þá þyrfti ég sennilegast að
gefa út heila bók.
Elsku Svenni minn, þín verður
sárt saknað.
Að lokum vil ég kveðja þig, kæri
bróðir minn, með þessu ljóði eftir
Þorstein Sveinsson:
Minn hugur leitar oft til horfinna
stunda,
þar hefi ég svo margt að minnast á.
Er mánaskinið roðar mjöll og rinda,
og myrkrið grúfir yfir sléttum sjá,
þá líða um hugann léttir þýðir ómar,
liðinna tíma endurminning hljómar.
Elsku Birgir, Rósa og synir, ég
votta ykkur mína dýpstu samúð.
Guð veri með ykkur.
Þín systir
Kolbrún Anna.
Ég man þegar ég var barn og
Svenni frændi kom á stóra vörubíln-
um sínum í kaffi til ömmu og afa á
Mýró og váá hvað mér fannst
skemmtilegt að fá að elta hann og
alltaf græddi maður eitthvað því
Svenni lumaði á ýmsu dóti sem hann
gaf okkur krökkunum og svo átti
hann svo stóran bíl og það var nú
mesta sportið að fá að sitja í honum
en umfram allt þá var hann bara svo
yndislegur maður að öll börn löðuð-
ust að honum.
Svenni var alltaf fjörugur og alltaf
í góðu skapi enda var hann í miklu
uppáhaldi hjá okkur systrunum og
við skemmtum okkur alltaf vel þegar
farið var í heimsókn til Svenna og
Önnu, enda dekruðu þau ótrúlega
mikið við okkur grislingana.
Elsku Svenni frændi, takk fyrir
fagrar minningar og ánægjulegar
samverustundir.
Guð geymi þig.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna
er sefur hér hinn síðsta blund
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur.
Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
Glaðir vér megum
Þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(V. Briem.)
Elsku Birgir, Rósa og synir.
Ég votta ykkur mína dýpstu sam-
úð.
Þín frænka
Berglind og fjölskylda.
Elskulegi Svenni. Ég sit hérna og
skrifa þessar línur og hef varla enn
náð áttum, þú hefur kvatt svo snögg-
lega. Við vorum saman að útrétta
ýmislegt daginn sem þú hneigst nið-
ur. Við skildum fáeinum klst. áður.
Við ætluðum að borða saman kvöld-
mat. Þennan sama dag hættir þú að
vinna og ætlaðir loksins að fara að
njóta ævikvölds. Þú varst svo sann-
arlega vel að því kominn. Það gekk
ekki eftir. Við vorum nýlega að tala
um árin framundan en án þess að
njóta þeirra urðu þau að dögum og
þú varst látinn, en ég þakka þér þær
stundir sem við áttum saman, þær
geymi ég í hjarta mínu.
Einstakur er orð sem notað er þegar lýsa á því
sem engu öðru er líkt,
faðmlagi eða sólarlagi eða manni sem veitir
ástúð með brosi eða vinsemd.
Einstakur lýsir fólki sem stjórnast af rödd
síns hjarta og hefur í huga hjörtu annarra.
Einstakur á við þá sem eru dáðir og dýrmætir
og hverra skarð verður aldrei fyllt.
Einstakur er orð sem best lýsir þér.
(Terri Fernandez.)
Þú varst einstakur, við borðuðum
oft saman og þegar ég eldaði fyrir
þig fannst þér allt svo gott, þú varst
alltaf svo þakklátur. Þegar við höfð-
um fisk í matinn sást þú um að Helgi
Þór fengi eitthvað annað. Ef þú
komst inn í búð fórstu beint á
nammi-barinn enda kallaði ég þig oft
nammi-grís.
Þetta hljómar sem sendibréf en
þetta er mín leið að skrifa mig frá
sorginni. Ég votta fjölskyldu hans,
vinum og öðrum sem sakna hans
mína dýpstu samúð. Vil ég minnast
þess að það var dýrmæt eign að
kynnast Sveini. Megi minningin um
góðan dreng lifa áfram með okkur
öllum.
Þó að kali heitur hver,
hylji dali jökull ber,
steinar tali og allt hvað er,
aldrei skal ég gleyma þér.
(Vatnsenda-Rósa.)
Ég kveð þig með virðingu og ein-
lægri vináttu. Það var heiður að
þekkja þig.
Guðrún Pétursdóttir.
Mig langar að kveðja þig, kæri
vinur, með nokkrum orðum um okk-
ar fyrstu kynni. En það varð er ég
skráðist sem smyrjari á M.s. Heklu,
skip Skipaútgerðar ríkisins, sem var
í strandsiglingum hér við land á vetr-
um, en í utanlandsferðum á sumrin.
Ég byrjaði hinn 5. október 1955 í vél-
inni og þar fyrir var dagmaður sem
kallað var og það var hann Sveinn, að
öllu jöfnu kallaður Svenni, sem var
þá 18 ára gamall. Við urðum fljótt
bestu vinir sem við héldum næstu 50
árin. Sveinn var glaðlyndur,
skemmtilegur og góður félagi. Þarna
unnum við saman þennan vetur og
líkaði vel. Um vorið lauk okkar sam-
veru um borð í Heklunni þar sem ég
vildi fara að sigla á aðrar strendur á
öðrum og hlýrri slóðum, en við hitt-
umst alltaf þegar ég kom til baka.
Við leigðum saman ágætis herbergi,
á horni Vatnsstígs og Hverfisgötu og
höfðum það prýðis gott þar, en það
kom að því, að ég réðst í langsigl-
ingar á norskt skip, sem hét Frigora
og var ávaxtaflutningaskip og sigldi
vítt og breitt. En Svenni var eitthvað
lengur á sjó hér heima, þar til hann
kynntist, Önnu Óladóttur sem hann
giftist síðan. Þau fluttust til Akur-
eyrar og eignuðust soninn Birgi Óla,
fallegan, duglegan og góðan dreng.
Sveinn fór að vinna við vörubílaakst-
ur í nokkur ár, fyrir norðan og eign-
uðust þau sitt eigið hús. Í þá daga
var alltaf gaman að koma á Akureyri
með sína fjölskyldu, þiggja veitingar
og gista hjá Svenna og Önnu. Síðar
fluttust hjónin til Reykjavíkur og
settust þar að. Vann Svenni á Vöru-
bílastöðinni Þrótti. Eftir það voru
þau í fermingarboðum hjá okkur og
við Svenni umgengumst meira. En
síðasta boðið var þegar yngsti sonur
minn fermdist, en ég hringdi í þau á
laugardeginum og þau komu í ferm-
inguna á tilsettum tíma á sunnudeg-
inum. Það vildi svo til, að ég var bú-
inn að ráða mig í fimm mánaða
samning til Flórida og átti að fljúga
út á mánudeginum, en það kom eitt-
hvað uppá hjá útgerðinni og ég beð-
inn að taka flugið frá Keflavík og
vera mættur kl. 15 þennan dag. Ég
gat engu breytt með það, en ég
komst í kirkjuna kl. 11 og varð að
fara af stað í flugið um það leyti sem
gestirnir voru að mæta í terturnar!!!
Þetta var sex tíma flug en lítill svefn,
en ánægjulegt að fluginu til Fort
Lauderdale var frestað þar til dag-
inn eftir og hvílst á hóteli í Chicago
um nóttina.
Við Svenni hittumst oft og rædd-
um ýmis mál, en Svenni var mikill
bridge-meistari og spilaði mikið og
hafði unun af. Ég sakna Sveins mikið
enda búnir að þekkjast í yfir 50 ár.
Það kom mér mikið á óvart á laug-
ardaginn síðasta, er kunningi minn
og vinnufélagi sagði mér þessa sorg-
legu frétt um andlát Svenna, en
skárra en bara óvart að rekast á
mynd af honum í blaðinu.
Nú þakka ég þér samfylgdina og
bið góðan guð að varðveita ættingja
þína og styrkja Birgi Óla, Rósu og
börnin og aðra ástvini.
Unnar.
SVEINN B.
SIGURGEIRSSON
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgun-
blaðið í fliparöndinni – þá birtist
valkosturinn „Senda inn minning-
ar/afmæli“ ásamt frekari upplýs-
ingum).
Minningar-
greinar
Bróðir okkar,
GUÐMUNDUR I. INGJALDSSON,
Arnarsmára 4,
lést miðvikudaginn 29. september.
Útförin hefur farið fram.
Ólöf Ingjaldsdóttir,
Sigríður Ingjaldsdóttir,
Garðar Ingjaldsson,
Hilmar Ingjaldsson,
Svandís Ingjaldsdóttir.