Morgunblaðið - 15.10.2004, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 15. OKTÓBER 2004 41
MINNINGAR
✝ Sumarliði Lár-usson fæddist á
Tjörn í Kálfsham-
arsvík í Skaga-
hreppi í A-Hún. 20.
febrúar 1922. Hann
andaðist á sjúkra-
húsinu í Keflavík
fimmtudaginn 7.
október síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Lárus Óskar
Frímannsson, f. á
Vindhælisbúð á
Skagaströnd 24.
janúar 1886, d. 8.
september 1970, og
Árnína Guðbjörg Árnadóttir, f. í
Krossavík (Þistilfirði) í Sval-
barðssókn, N-Þing. 25. mars
1888, d. 26. júlí 1975. Lárus og
Árnína byrjuðu búskap á Tjörn í
Vindhælishreppi á Skaga en áð-
ur höfðu foreldrar Lárusar búið
þar. Síðar fluttu þau að Kálfs-
hamri við Kálfshamarsvík.
Systkini Sumarliða eru Laufey
Jónsdóttir sammæðra, f. 1907, d.
1984, Árni Egill, f. 1912, Sól-
borg, f. 1916, d. 1944, Ester, f.
1918, Bergur, f. 1920, d. 1988 og
Ingimar Eydal, f. 1924.
Árið 1950 kvæntist Sumarliði
eftirlifandi eiginkonu sinni,
Árnínu Jenný Sigurðardóttir, f.
1955, maki Björn Halldórsson,
synir þeirra eru Salvar Halldór,
Árni Björn og Egill Birnir. 6)
Sigrún, nemi og húsmóðir, f. 6.
júlí 1959, sambýlismaður Svein-
björn Sverrisson. Börn Sigrúnar
eru Gunnar Adam, Jóhanna og
Eva Björk. 7) Margrét hár-
greiðslumeistari, f. 6. júlí 1959,
maki Guðbrandur Einarsson,
börn þeirra eru Davíð, Sólborg,
Sigríður, Gunnar og Einar. 8)
Sigurður Óli pípulagningameist-
ari, f. 9. nóvember 1961, maki
Jóna Magnea Magnúsdóttir, son-
ur þeirra er Aron Atli.
Sumarliði ólst upp í foreldra-
húsum í stórum systkinahóp,
fyrst á Tjörn en síðar í Kálfs-
hamarsvík. Þegar hann var 10
ára fluttist fjölskyldan úr Húna-
þingi til Dalvíkur. Sumarliði
hneigðist til náms en skólaganga
var lítil í þá tíð. Snemma fór
hann að vinna fyrir sér, fór á
vertíðir á Suðurnes, vann marga
vetur við beitningar og á sumrin
við síldarsöltun. Á síldarárunum
var hann verkstjóri á síldarplön-
um, fyrst hjá Hafsilfri á Rauf-
arhöfn og síðan Borgum á Seyð-
isfirði. Sumarliði var verkstjóri
hjá Miðneshreppi í Sandgerði frá
1969–1989 eða þar til hann lét af
störfum. Hann var heiðraður
fyrir störf sín að verkalýðsmál-
um 1. maí 1992.
Sumarliði verður jarðsunginn
frá safnaðarheimilinu í Sand-
gerði í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
á Klöpp á Kálfsham-
arsnesi í A-Hún. 1.
júlí 1927. Hún er
dóttir Sigurðar Óla
Sigurðssonar, f.
1875, d. 1946, og
Guðrúnar Oddsdótt-
ur, f. 1903, d. 1976.
Börn Sumarliða og
Jennýjar eru: 1) Ög-
mundur Rúnar Mar-
vinsson matargerð-
armaður, f. 22. júlí
1945, en Sumarliði
gekk honum í föður-
stað. Börn Rúnars
eru Gunnar Páll,
Jenný, Kristín, Elfar og Sum-
arliði Örn. 2) Ingimar útgerð-
armaður og skipstjóri, f. 2. nóv-
ember 1948, maki Rannveig
Pálsdóttir, sonur þeirra Ingimar
Jenni. Börn Ingimars eru Ásdís
Erna, Guðbjörg Lára, Guðgeir
Bragi, Ingunn Heiða og Sum-
arliði Páll. 3) Sólborg hjúkrunar-
fræðingur, f. 18. febrúar 1950,
maki Gylfi Gunnarsson. Dætur
þeirra eru Ingunn og Sara. 4)
Rut tækniteiknari, f. 15. ágúst
1953, sambýlismaður Guðmund-
ur Ólafur Guðmundsson. Dætur
hennar eru Valdís og Védís Eva.
5) Árnína Guðbjörg leik- og
grunnskólakennari, f. 17. júní
Elsku pabbi.
Þú kvaddir á hlýjum og fallegum
haustdegi. Ég ásamt fleirum af ást-
vinum þínum vorum hjá þér þegar
kallið kom.
Minningar hrannast upp. Þú há-
vaxinn, dökkur yfirlitum og mynd-
arlegur, fljóthuga, drífandi, stundvís,
ákveðinn en réttsýnn. Pabbi minn,
pabbi átta barna.
Það var oft fjör og hávaðasamt á
Túngötu 11 í Sandgerði, en það hús
byggðuð þið mamma og bjugguð þar
í yfir fimmtíu ár. Tíu manna fjöl-
skylda lætur frá sér heyra en þegar
kom að fréttum í útvarpinu varð að
vera grafarþögn.
Þú fylgdist alltaf vel með þjóðmál-
um. Þú hafðir líka mjög ákveðnar
skoðanir og varst mikill jafnaðar-
maður. Alþýðuflokkurinn var þinn
flokkur og fyrir hann starfaðir þú um
árabil.
Þú varst stærðfræðingur góður og
mjög bókhneigður, last bækur þegar
frítími gafst, spilaðir bridge og
vannst til margra verðlauna.
Sumrin voru okkar tími. Ég var
svo lánsöm að fá að fara með þér á
síld, samtals sjö sumur, fyrst þegar
ég var tólf ára. Þú varst verkstjóri á
Síldarsöltunarplaninu Hafsilfri
ásamt Eiríki vini þínum og síðar á
Borgum á Seyðisfirði. Þessi sumur
voru mér dýrmæt, ég fékk að kynn-
ast þér á allt annan hátt.
Mamma kom tvö sumur með allan
barnaskarann á Raufarhöfn og
margar litlar hendur urðu slorugar.
Síðustu tuttugu starfsárin vannstu
sem verkstjóri hjá Miðneshreppi.
Það var oft ótrúlegt að fylgjast
með ykkur mömmu síðari árin, þú
hálfblindur, hún farandi um í göngu-
grind, en þið saman að bjarga ykkur
svo vel.
Við fjölskyldan þín leggjumst nú á
eitt að styðja og styrkja mömmu.
Farðu í friði, elsku pabbi minn, og
takk fyrir allt og allt.
Þín
Sólborg.
Pabbi minn er dáinn. Hann sem
var svo stór og sterkur og sem barni
fannst mér hann geta allt. Ég bar
mikla virðingu fyrir honum og þegar
hann talaði hlustaði ég. Hann bar
ekki tilfinningar sínar á torg og
kvartaði aldrei. Þegar hann var að
byggja húsið okkar í Sandgerði vann
hann myrkranna á milli. Hann var
hlýr og barngóður og góður sonum
mínum þremur. Hann gat verið
glettinn og þegar ég dæsti yfir því
hvað strákarnir mínir væru fyrir-
ferðarmiklir sagði hann stundum:
jæja, hvernig hefur hann Brattur
Björnsson það? en þá átti hann við
Árna Björn sem gat verið ansi fjör-
ugur. Pabba var mjög hlýtt til systk-
ina sinna allra og foreldra. Hann var
vel liðinn, vinmargur og elskaður af
fjölskyldu sinni.
Pabbi var formaður þjóðhátíðar-
nefndar þegar ég fæddist og mamma
heyrði í honum frá hátíðarsvæðinu
þegar ég kom í heiminn 17. júní 1955
í húsinu heima á Túngötunni. Mæður
foreldra minna voru miklar vinkonur
og mamma er skírð eftir móður
pabba og systur sem dó ung. Einnig
tók Lárus afi á móti mömmu í þenn-
an heim. Og minningar streyma
fram; þegar við pabbi bárum út jóla-
kortin í Sandgerði og skreyttum hús-
ið heima, þegar hann settist niður
hljóður og las einkunnir mínar og
hvað hann varð ánægður þegar ég
stóð mig vel, þegar hann vakti mig á
morgnana í skólann eða vinnuna og
áréttaði að það væri dyggð að mæta í
vinnu og það stundvíslega. Hversu
hlýr og kærleiksríkur hann var ef
eitthvað bjátaði á og hversu ánægður
hann var þegar hann fékk góða upp-
skeru úr garðinum sínum. Eða minn-
ingin þegar hann leiddi mig inn
kirkjugólfið þegar ég gifti mig.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
(Úr 23. Davíðssálmi.)
Vertu sæll pabbi minn og hafðu
þökk fyrir allt sem þú gafst mér.
Árnína Guðbjörg
Sumarliðadóttir.
Elsku pabbi
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Vald. Briem.)
Við kveðjum þig með söknuði og
minnumst þín í hjörtum okkar.
Sigurður Óli Sumarliðason,
Jóna Magnúsdóttir,
Aron Atli Sigurðsson.
Sumarliði tengdafaðir minn var vel
gerður maður til orðs og æðis,
myndarlegur og greindur. Ungur
hleypti hann heimdraganum til að
vinna fyrir sér og síðar fjölskyldu
sinni. Í þá tíð var vinnudagurinn
langur og þreyta og veikindi ekki
nægjanlegar ástæður til að leggjast
flatur enda erfiðir tímar, kaupið lágt
og marga munna að fæða. Sumarliði
gekk ekki menntaveginn enda jafn-
rétti til náms og annarra tækifæra
draumsýn ein langt fram eftir síðustu
öld.
Mér er enn í fersku minni þegar
fundum okkar bar fyrst saman fyrir
rúmum 30 árum. Seint um kvöld kom
ég á heimili þeirra Jennýjar, lubba-
legt ungmennið, í leit að dóttur þeirra
og núverandi eiginkonu minni. Hús-
bóndinn kom til dyra en því hafði ég
ekki gert ráð fyrir og honum var
skemmt þegar ég í fátinu reyndi að
fela bjórdósina sem ég hélt á. En
hann tók mér vel og þau hjón reyndar
bæði allar götur síðan enda umburð-
arlynd og kærleiksrík.
Sumarliði fylgdist vel með þjóð-
málum aðhylltist jafnaðarstefnuna og
lét sig varða málefni almúgamanns-
ins. Um tíma vann ég í öðru og stríðs-
hrjáðu landi þar sem mannslíf eru lít-
ils virði og réttindi fólks geðþótta
misjafnra og stundum vondra manna
undirorpin. Þegar við hittumst rædd-
um við gjarnan um mannlífið og það
var afar fróðlegt að heyra hann bera
saman það samfélag sem ég þekkti og
lýsti fyrir honum á Balkanskaga og
íslenskt þjóðfélag á hinum ýmsu
tímabilum liðinnar aldar. Munurinn
var minni en ætla mætti.
Í mínum huga er líf Sumarliða
samofið Sandgerði og þó að hann hafi
skilið nauðsyn þess að flytja frá Tún-
götu 11 vegna veikinda þeirra hjóna
beggja sætti hann sig aldrei við það.
Hann saknaði þessara föstu punkta
sem verða hluti af lífi hvers manns er
lengi dvelur á sama stað; hússins og
garðsins kringum það, bryggjunnar,
sjávarlyktarinnar og mannlífsins.
Það var Sumarliða erfitt að missa
sjón enda mikið frá honum tekið,
manni, sem alla tíð las mikið. Heilsu
Sumarliða hrakaði mjög ört síðustu
mánuðina en helsjúkur og kvalinn
kvartaði hann aldrei. Hugtök eins og
hugprýði og manngæska fá raun-
verulega merkingu þegar fylgst er
með dauðastríði manns sem heldur
mannlegri reisn til hinstu stundar og
sem hafði meiri áhyggjur af hvað yrði
um eftirlifandi og viðkvæma eigin-
konu en hann sjálfan.
Elsku Jenný, megi trú þín gefa þér
styrk.
Björn Halldórsson.
SUMARLIÐI
LÁRUSSON
 Fleiri minningargreinar
um Sumarliða Lárusson bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga. Höfundar eru: Guð-
brandur Einarsson, Ingunn og Sara
Gylfadætur, Egill Birnir Björnsson,
Kristín, Herluf, Ragnheiður og
Alexander Freyr.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinar-
hug við andlát og útför okkar ástkæra föður, afa
og langafa,
VALDIMARS HILDIBRANDSSONAR,
Dunhaga 17,
Reykjavík,
sem lést þriðjudaginn 28. september síðast-
liðinn.
Guðjón Már Valdimarsson,
Páll Bjarni Vídalín Valdimarsson,
Íris Guðjónsdóttir,
Helena Björk Pálsdóttir,
Anna Valdís Pálsdóttir
og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SUMARLIÐI LÁRUSSON,
Kirkjuvegi 5,
Reykjanesbæ,
áður til heimilis á
Túngötu 11,
Sandgerði,
verður jarðsunginn frá Safnaðarheimilinu í
Sandgerði föstudaginn 15. október kl. 14:00.
Árnína Jenný Sigurðardóttir,
Rúnar Marvinsson,
Ingimar Sumarliðason, Rannveig Pálsdóttir,
Sólborg Sumarliðadóttir, Gylfi Gunnarsson,
Rut Sumarliðadóttir, Guðmundur Ólafur Guðmundsson,
Árnína Sumarliðadóttir, Björn Halldórsson,
Sigrún Sumarliðadóttir, Sveinbjörn Sverrisson,
Margrét Sumarliðadóttir, Guðbrandur Einarsson,
Sigurður Óli Sumarliðason, Jóna Magnea Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
GUNNARS BALDURSSONAR,
Vallarási 5,
Reykjavík.
Kristín Þorvaldsdóttir,
Margrét Gunnarsdóttir, Haukur Oddsson,
Guðmundur Gunnarsson, Ragnheiður Axelsdóttir,
Arna María Gunnarsdóttir,
Edda Hrönn Gunnarsdóttir, Baldur Haraldsson,
Margrét Elísabet Ólafsdóttir,
Laufey Þóra Ólafsdóttir, Geir Arnar Geirsson
og barnabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
SIGURÐUR JÓNSSON
bóndi,
Reynistað,
Skagafirði,
sem lést föstudaginn 8. október, verður jarð-
sunginn frá Reynistaðarkirkju laugardaginn
16. október kl. 14:00.
Jón Sigurðsson, Sigurbjörg Guðjónsdóttir,
Steinn L. Sigurðsson, Salmína S. Tavsen,
Sigríður Svavarsdóttir,
Helgi J. Sigurðsson, Sigurlaug Guðmundsdóttir,
afabörnin og fjölskyldur þeirra.