Morgunblaðið - 08.02.2005, Blaðsíða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 8. FEBRÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Miðasalan er opin: frá kl 10:00 alla virka daga. Netfang: midasala@borgarleikhus.is
Miðasala í síma 568 8000 -
og á netinu: www.borgarleikhus.is
geggjað grínleikrit eftir DANIEL GUYTON
☎ 552 3000
www.loftkastalinn.is
“HREINLEGA BRILLJANT”EB DV
• Föstudag 18/2 kl 21 LAUS SÆTI
Loftkastalinn ✦ Seljavegi 2 ✦ 101 Reykjavík ✦ Miðasalan er opin frá 11-18
2. sýn. 13.feb. kl. 19 – ÖRFÁ SÆTI LAUS
3. sýn. 18.feb. kl 20 – ÖRFÁ SÆTI LAUS
4. sýning 20. feb. kl. 19.00 – NOKKUR SÆTI LAUS
5. sýning 25. febrúar kl. 20.00 – 6. sýning 27. febrúar kl. 19.00
7. sýning 4. mars kl. 20.00 – 8. sýning 6. mars kl. 19.00 – 9. sýning 12. mars kl. 19.00
Miðasala á netinu: www. opera.is
Miðasalan er opin kl. 14-18 virka daga, kl. 13-18 lau. og sun. og fram að sýningu sýningardaga. Símasala frá kl. 10 virka daga.
Frumsýning 11. febrúar kl. 20 – UPPSELT
4 600 200
leikfelag.is
Miðasölusími
„Fjarskalega
leiftrandi og
skemmtileg
sýning“
H.Ö.B. RÚV
Óliver! Eftir Lionel Bart
Fös. 11.2 kl 20 UPPSELT
Lau. 12.2 kl 20 UPPSELT
Sun. 13.2 kl 14 aukasýn. Örfá sæti
Fös. 18.2 kl 20 Örfá sæti
Lau. 19.2 kl 20 Örfá sæti
Fös. 25.2 kl 20 Nokkur sæti
Lau. 26.2 kl 20 Örfá sæti
Ath: Ósóttar pantanir seldar daglega!
Ath! Sýningum lýkur í febrúar
TÍUNDA efnisskráin af 17 á Myrk-
um músíkdögum 2005 var helguð
flautuverkum. Líkt og á fyrri Sal-
artónleikum MM sama kvöld var
fátt hlustenda, enda föstudagur í
miðjum þorra þar sem fleiri blóta
iðrum sér en eyrum.
Fyrstu tvö atriði voru án undir-
leiks. Muml (= uml?), fjögurra mín-
útna hugleiðing frá 1997 eftir Kåre
Dyvik Husby, Norðmann að lík-
indum (enn voru höfundar ókynntir í
tónleikaskrá), naut, auk blæríkis í
blæstri Áshildar Haraldsdóttur,
einkum stuttleika síns. „Brevity is
the soul of wit“ orti skáldjöfurinn frá
Stratford, og ekki að ástæðulausu.
Solitude (10’) Magnúsar Blöndal
Jóhannssonar heitins bauð síðan
upp á melódíska millilendingu, þar
sem músa hans og hlustenda sat ein
úti á steini ef ekki araþúfu og lyftist
þaðan upp í forsal vinda á hug-
fleygum vængjum moll-blendinnar
angurværðar.
Fyrirferðarmest – a.m.k. að tíma-
lengd (38’) – var ný Sónata fyrir
flautu og píanó eftir Atla Heimi
Sveinsson, sem frumflutt var með
þvílíkum glæsibrag að réttlætti full-
komlega skuldsligandi orð höfundar:
„samið fyrir snillinginn Áshildi Har-
aldsdóttur“. Verkið var í sjö þáttum
auk eftirmála, og megininntaki
þeirra var lýst í tónleikaskrá frá
fyrstu hendi svo jaðraði við not-
endaleiðbeiningar. Þrátt fyrir það
var þetta anzi drjúgt tónkóð að
sporðrenna í einni hlustun. En jafn-
vel þótt sumt slægi mann ósjálfrátt
sem komið af hraðskreiðasta færi-
bandi, þá smakkaði annað af meiri
yfirvegun. Alltjent tryggðu mismun-
andi stílbrigði hinna ólíku þátta
heildinni nokkra fjölbreytni.
Mest hreif samt þegar minnst lét
– eins og í IV [„eins konar þjóðlag-
tríó-þjóðlag“] er hefði næstum getað
verið að beiðni Geirþrúðar drottn-
ingar í Hamlet um „more matter,
less art“, og hefði kannski mátt ger-
ast oftar. Iðandi síhreyfið í VII gerði
miklar kröfur til leikni beggja spil-
enda og ekki sízt til úthalds flautu-
leikarans, en þær Áshildur og Anna
Guðný stóðust þá raun sem aðrar
með frábærlega samstilltri fag-
mennsku og leiftrandi fimi.
Nýir flaututónar
TÓNLIST
Salurinn
Flautuverk eftir Kåre Dyvik Husby, Magn-
ús Blöndal Jóhannsson og Atla Heimi
Sveinsson. Áshildur Haraldsdóttir flauta,
Anna Guðný Guðmundsdóttir píanó.
Föstudaginn 4. febrúar kl. 22.
Myrkir músíkdagar
Morgunblaðið/Ásdís
Ásthildur Haraldsdóttir flautuleikari og Anna Guðný Guðmundsdóttir
píanóleikari léku saman á Myrkum músíkdögum sl. föstudag.
Ríkarður Ö. Pálsson
TINNA Þorsteinsdóttir píanóleikari
frumflutti hvorki meira né minna en
fimm verk á tónleikum á Myrkum
músíkdögum á laugardaginn. Fyrst á
dagskrá var Granit Games eftir Mist
Þorkelsdóttur, en það var fallega
samansett tónsmíð. Á tímabili mátti
greina áhrif frá impressjónismanum,
sérstaklega prelúdíum Debussys,
sem kom á óvart og var verulega
heillandi. Verkið er vel skrifað fyrir
píanó, möguleikar hljóðfærisins eru
prýðilega nýttir og Tinna spilaði það
af innlifun og næmri tilfinningu fyrir
ólíkum blæbrigðum tónlistarinnar.
Dínamít eftir Kolbein Einarsson,
næsta atriði tónleikanna, bar nafn
með rentu. Tinna lék á píanóið sem
fyrr, en tölva umbreytti hljómi hljóð-
færisins í eitthvað stórfurðulegt, t.d.
klukknahljóm og annað er ekki verð-
ur með orðum lýst. Grunnhending-
arnar voru lifandi, úrvinnslan var
hugvitsamleg og útkoman var svo
annarsheimsleg að dásamlegt var á
að hlýða.
Fantasiestück eftir Áskel Másson
var líka áhrifaríkt, bæði ákaft og til-
þrifamikið og með sannfærandi fram-
vindu en leið dálítið fyrir takmarkaða
tækni píanóleikarans. Áslátturinn var
heldur einhæfur og hraðar nótur á
efra tónsviðinu skorti lipurð. Tónlist-
in náði því aldrei þeim glæstu hæðum
sem tónskáldið hafði greinilega í
huga.
Ekki er hægt að finna neitt að
verkunum eftir hlé, sem voru Tvær
tokkötur eftir Þorstein Hauksson og
Ikarus fyrir píanó og tölvuhljóð eftir
Steingrím Rohloff. Fyrri tokkata
Þorsteins bar keim af etýðum
Rachmaninoffs án þess að það færi
yfir strikið; báðar tokköturnar voru
stílhreinar og magnþrungnar og
Tinna flutti þær af fagmennsku og ör-
yggi. Ikarus eftir Steingrím kom líka
vel út, tölvuhljóðin víkkuðu út píanó-
hljómana svo hljóðfærið varð nánast
að heilli hljómsveit og virkaði það
furðu eðlilegt, sérstaklega þar sem
tónlistin var bæði frumleg og
skemmtilega myndræn.
Í stuttu máli voru þetta athygl-
isverðir tónleikar; öll verkin eru kær-
komin viðbót í flóru íslenskra tón-
verka og er Tinnu hér með óskað til
hamingju með framtakið.
Dínamít og
klukknahljómur
TÓNLIST
Salurinn í Kópavogi
TINNA Þorsteinsdóttir píanóleikari frum-
flutti tónsmíðar eftir Mist Þorkelsdóttur,
Kolbein Einarsson, Áskel Másson, Þor-
stein Hauksson og Steingrím Rohloff.
Laugardagur 5. febrúar.
Myrkir músíkdagar
Morgunblaðið/Jim Smart
Tinna Þorsteinsdóttir frumflutti fimm verk á tónleikum á Myrkum músíkdögum sl. laugardag.
Jónas Sen
ÉG verð að viðurkenna að þegar ég
sá að á efnisskrá raftónleika í Salnum
í Kópavogi á sunnudagskvöldið væri
Líðan III eftir Ríkharð H. Frið-
riksson, hugsaði ég með mér: Ó nei!
Líðan I og Líðan II voru nefnilega
samansettar úr miður geðslegum
öskrum sem voru óskemmtileg
áheyrnar og ég hlakkaði ekki til að
heyra meira þvíumlíkt. Til allrar
hamingju virðist líðan Ríkharðs hafa
skánað; Líðan III var samansett úr
hljóðum sem tengjast gleði og ham-
ingju og voru hlátrasköll áberandi.
Var það skemmtilega unnið og kom
stöðugt á óvart. Hláturinn breyttist á
tímabili í eitthvað sem minnti helst á
heilt herfylki af kalkúnum og var at-
hyglisvert að heyra hvernig hljóðin
sköpuðu þrívídd með því að berast á
milli hátalaranna. Verkið var líka
hóflega langt, ólíkt Líðan I sem ætl-
aði aldrei að verða búin og bergmálar
enn í undirmeðvitundinni, þó hún
hafi verið flutt fyrir nokkrum árum.
Í það heila voru þetta skemmti-
legir tónleikar. Ég er samt á þeirri
skoðun að sumt hafi verið heldur
langt. Bæði Ariel I eftir Harald
Sveinbjörnsson og Dual Closure II
eftir Úlfar Inga Haraldsson voru
vissulega seiðmagnaðar tónsmíðar
en hefðu komið mun betur út ef þær
hefðu verið styttri og hnitmiðaðri.
Verkið Balance eftir Camillu Sö-
derberg var hins vegar glæsilegt,
fullt af fínlegum blæbrigðum sem
hvert um sig sagði heila sögu. Roll
over and over eftir Hilmar Þórð-
arson var einnig eftirminnilegt, tón-
skáldið stóð sjálft á sviðinu og stjórn-
aði rafhljóðunum með
skurðstofuhönskum sem á voru festir
vírar; það var vissulega kómískt en
líka áhrifamikið. Kvikmynd sem
sýndi dropa á sífelldri hreyfingu og
var varpað fyrir ofan tónskáldið var
skemmtileg, og var heildarútkoman
draugaleg, en líka barnsleg, eins og
hún átti sennilega að vera. Þess má
geta að efniviðurinn er sóttur í nátt-
úruna, nánar tiltekið brimið á Mal-
arrifi á Snæfellsnesi. Í tónleika-
skránni segir Hilmar að hann hafi
dvalið í vitavarðarhúsi og þakkar öll-
um óværunum sem dönsuðu í kring-
um hann og „gerðu vart við sig á eft-
irminnilegan hátt“. Það hljómar ekki
geðslega en hefur greinilega verið
tónskáldinu innblástur.
Batnandi manni er best að lifa
TÓNLIST
Salurinn í Kópavogi
Raftónverk eftir Hilmar Þórðarson, Rík-
harð H. Friðriksson, Camillu Söderberg,
Harald Sveinbjörnsson og Úlfar I. Har-
aldsson. Guðni Franzson klarinettuleikari
kom fram í verki Úlfars. Laugardagur 5.
febrúar.
Myrkir músíkdagar
Jónas Sen