Morgunblaðið - 02.09.2005, Blaðsíða 38

38 FÖSTUDAGUR 2. SEPTEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Kristján FriðrikHagalínsson vél-
stjóri fæddist í
gamla torfbænum í
Bræðratungu í
Hvammi í Dýrafirði
hinn 24. maí 1924.
Hann lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi hinn 24. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Hans Hagalín Ás-
björnsson bóndi í
Bræðratungu og
sjómaður, f. 1.5.
1896, d. 14.5. 1964, og kona hans
Guðmunda Lárusdóttir, f. 20.6.
1895, d. 27.3. 1985. Kristján var
fjórði í röð 13 systkina en hin eru:
Bjarney Pálína, f. 23.3. 1919, Ása,
f. 21.4. 1920, d. 21.1. 1931, Ólöf
Leógerður, f. 27.11. 1921, Lúther
Einar, f. 6.7. 1925, d. 2.9. 1977, Sig-
hvatur Steinar, f. 10.9. 1926, Marta
Ólafía Rós, f. 24.8. 1928, Guðrún
Helga, f. 3.9. 1929, Ásmundur
Magnús, f. 14.2. 1931, Óskírð and-
vana fædd 19.10. 1932, Kristín
Skúlína, f. 28.12. 1933, Lárus
1955, kvæntur Nikolínu Th.
Snorradóttur, börn þeirra eru
Bergur Þráinn og Svala Ýr. 3.
Guðjón, f. 11.12. 1956, kvæntur
Ingibjörgu Sigurðardóttur, börn
þeirra eru Þorkell, Kristján Haga-
lín, Helga Ingibjörg og Guðmund-
ur Böðvar. 4) Guðrún Helga, f. 3.9.
1965, gift Vicente Carrasco, börn
þeirra eru María, Kristján Helgi
og Marta. Barnabarnabörnin eru
þrjú.
Kristján og Helga bjuggu allan
sinn búskap á Akranesi, lengst af á
Skólabraut 26 þar sem þau byggðu
sér hús ásamt Jóhannesi bróður
Helgu. Þau hjónin höfðu síðan búið
á Garðabraut 5 frá árinu 2002.
Kristján starfaði sem vélvirki og
vélstjóri lengst af, fyrst í skipa-
smíðastöð Þorgeirs og Ellerts, og
síðan hjá Sementsverksmiðju rík-
isins. Hann tók svo við starfi hús-
varðar hjá Landsbankanum á
Akranesi og sinnti því starfi til 65
ára aldurs. Samhliða þessum störf-
um gerði Kristján út á grásleppu á
hverju vori fram til ársins 1986 en
þá eignaðist hann ásamt fjölskyldu
sinni jörðina Langeyjarnes á Fells-
strönd í Dalasýslu, þar undi hann
sér afskaplega vel og sinnti þar
æðarvarpi fram til dauðadags.
Útför Kristjáns verður gerð frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Helgi, f. 13.12. 1936,
og Björgvin Hólm, f.
11.1. 1938.
Kristján ólst upp í
Bræðratungu ásamt
foreldrum sínum og
systkinum. Eftir að
hafa gengið í og lokið
barnaskóla á Þing-
eyri hóf hann nám í
vélvirkjun og málm-
steypu hjá Vélsmiðju
Guðmundar Sigurðs-
sonar á Þingeyri, eft-
ir það fór hann til
Reykjavíkur og lauk
vélstjóranámi við Vélskóla Reykja-
víkur.
Kristján kvæntist hinn 4. apríl
1953 Helgu Guðjónsdóttur frá
Ökrum á Akranesi, f. 1.8. 1928.
Foreldrar hennar voru Guðjón
Þórðarson sjómaður, f. 8.12. 1885,
d. 23.6. 1941, og Ingiríður Berg-
þórsdóttir, f. 1.11. 1889, d. 3.9.
1958. Börn Kristjáns og Helgu eru:
1) Ingiríður Bergþóra, f. 30.10.
1953, gift Ólafi Ólafssyni, börn
þeirra eru Ólafur og Kristjana
Helga. 2) Smári Hagalín, f. 24.10.
Það er með söknuði í hjarta sem ég
sest niður og reyni að koma nokkrum
minningarorðum á blað um þig, elsku
tengdapabbi. Þú kvaddir þennan
heim að kveldi 24. ágúst sl. eftir stutt
en erfið veikindi. Þú tókst þessu
hlutskipti þínum af einstöku æðru-
leysi, eins og reyndar þér var einum
lagið.
Það er margs að minnast og verður
ekki allt upp talið hér. Þín er sárt
saknað af hópnum þínum, sem þú
varst svo stoltur af. Þú hafðir oft á
orði, á meðan þú dvaldir á sjúkrahúsi
þessar síðustu vikur, að þú þyrftir nú
ekki að kvarta með svona hóp í kring-
um þig.
Þú varst gæfumaður í lífinu og mik-
ill fjölskyldumaður. Saman áttuð þið
Helga yndislegt og ástríkt heimili,
sem ávallt stóð okkur öllum opið, hve-
nær og hvernig sem á stóð. Þú fylgd-
ist vel með afabörnum þínum og
gladdist með þeim yfir hverju skrefi
sem þau stigu út í lífið. Ekki voru tek-
in próf, nema fara til afa of ömmu og
sýna þeim einkunnir og ef ekki gekk
sem skyldi, stappaðir þú í þau stálinu
og sagðir, „þið gerið bara betur
næst“. Þú varst þeim fyrirmynd í
mörgu og kemur oft upp í huga mér
lítið atvik, þegar þú komst einu sinni
sem oftar, vestur til okkar Guðjóns.
Bláberjasulta og kex var á borðinu og
þegar þú fékkst þér af því, þá horfði
sonarsonur þinn hann Hagalín á þig
undrunaraugum, og spurði, „Afi, er
þetta gott?“. Hann var 4 ára og hafði
aldrei fengist til að smakka þetta. Þú
jánkaðir þessu og síðan hefur Hagalín
alltaf borðað kex með bláberjasultu
með bestu lyst. Svona var það, ef þú
sagðir það var það í lagi.
Frá því að okkar kynni hófust fyrir
23 árum, minnist ég þess aldrei, að
þér félli verk úr hendi. Það sést best
vestur í Langeyjarnesi, þar sem verk-
in þín tala við hvert fótmál. Þar var
þín paradís og þar undir þú þér öllum
stundum frá aprílbyrjun og fram á
haust, við að sinna æðarvarpinu. Eins
og börnin okkar Guðjóns segja, „
Langeyjarnes er einfaldlega afi“.
Þaðan eiga barnabörnin þín dýrmæt-
an fjársjóð minninga um þig, eins og
reyndar við öll.
Ég gæti endalaust haldið áfram,
sjóður minninganna er stór. En ég
get ekki látið hjá líða, að þakka þér
hve vel þú tókst á móti okkur Kela,
þegar við komum í fjölskylduna, það
var ómetanlegt.
Það er mér mikils virði að hafa get-
að létt undir með þér þessar síðustu
vikur, sem þú áttir heima og þakka ég
þér fyrir þær.
Elsku tengdapabbi, hér er mál að
linni, ég gæti haldið áfram, en þú
varst ljúfur og lítillátur, og eflaust
þykir þér nóg um þetta pár.
Elsku tengdamamma og fjölskyld-
an öll, mína dýpstu samúð í garð ykk-
ar allra.
Vertu kært kvaddur, vinur,
Um allan geiminn ljómar ljósblátt vorið
svo langt sem augað sér,
og lítil brum og litlar gróðurnálar
þau laumast til að heilsa þér,
og vorið, blessað vorið spyr og brosir:
Hvað viltu mér?
Og úti í okkar garði er verk að vinna
og vinir bíða þín.
Og vorið spyr: er ást þín góð og göfug,
er gjöful höndin þín við börnin mín
er hugur þinn í ætt við sól og sumar –
– Og sólin skín.
Þitt gæfugull er máske í moldu fólgið
og máske á þessum stað,
og því er gott að sjá þig vernda og vökva
hvern víðistilk og kornungt reyniblað.
Og þó það komi mold á hné og hendur,
þá hvað um það?
(Guðmundur Böðvarsson.)
Þín tengdadóttir,
Ingibjörg.
Þegar ég sest hérna niður og ákveð
að skrifa nokkrar línur um þig, elsku
afi minn, þá veit ég ekki alveg hvar
skal byrja. Það veit ég þó að flestir
eru sammála mér um það þegar ég
segi að ekki sé til eins góður maður og
þú. Það var þér svo mikils virði að við,
fjölskyldan þín, værum ánægð, þú
gerðir margt til að veita okkur þessa
ánægju. Ég man ekki eftir mér öðru-
vísi en að eiga Langeyjarnes, því það
var keypt árið 1986 og ég kom 1985.
Þar áttum við saman æðislega daga
og einnig í Bræðratungu, sem var þín
sveit. Mér er það sérstaklega minn-
isstætt þegar við fórum eitt sumarið í
Bræðratungu og þú fórst með okkur
krakkana að veiða, og við stelpurnar
tíndum fjallagrös. Það var alltaf svo
mikið líf og fjör í kringum þig.
Það var alveg toppurinn að fá að
sofa á Skólabrautinni hjá þér og
ömmu því maður fékk alltaf ísblóm
áður en farið var að sofa, eða kex. Það
var alveg sama hvað ég gerði þú varst
alltaf ánægður. Það var svo gaman
þegar við Steini eignuðumst Gísla
Frey hvað þú varst hamingjusamur á
svipinn þrátt fyrir að vera orðinn
svona mikið veikur, en alltaf varstu
ánægður og glaður þegar við litla fjöl-
skyldan komum í heimsókn.
Það var einnig gott alltaf í hádeg-
inu þegar ég kom til ykkar ömmu á
Skólabrautina þegar ég var búin í
skólanum, og þú sagðir alltaf þessa
fleygu setningu áður en það kom mat-
ur „bara alltaf veisla hjá ömmu“ og
við fengum ávaxtagraut eða rúg-
brauðsgraut í eftirmat.
Einnig fyrir jólin var alltaf svo
gaman þegar við komum og steiktum
laufabrauðið og þú sást til þess að nóg
væri til með hangikjötinu. Ég veit að
ég get örugglega fyllt Moggann með
allskonar minningabrotum um þig,
elsku afi minn. Þetta eru góðar og
yndislegar minningar sem ég geymi í
hjarta mínu og á eftir að minnast oft
og mörgum sinnum með stolti. Ég
held að það hafi enginn verið eins
stolt að eiga þig, eins og ég, þegar ég
byrjaði að vinna á Dvalarheimilinu
Höfða þá sagði ég með stolti að þú
værir afi minn, því að allir þekktu þig
að góðu. Það er erfitt að kveðja þig,
og það geri ég með trega. En svona er
lífið, maður tekur þessu eins og öðru
því sem höndum ber þótt þetta sé erf-
itt fyrir okkur öll. Það var samt svo
notalegt að horfa á þig í kistunni því
þú brostir svo fallega til okkar, þann-
ig munum við ásamt öllum minning-
arbrotunum um þig geyma í hjarta
okkar. Elsku afi minn, megi allir engl-
ar á himnum taka vel á móti þér,
hugsuðinum mikla sem var oft á und-
an sinni samtíð, hvað skipulag varðar,
það var eitt gott dæmi um það þegar
þið amma fluttuð af Skólabrautinni,
þegar þú skrifaðir utan á hvern bóka-
kassann á fætur öðrum, hvaða bækur
væru í hvaða kassa.
Við dauðann lætur maðurinn eftir
starf sitt, sem ber vitni um hæfileika
hans. En sjálfur er hann á burtu og líf
hans sem ber í sér snilld hans.
Elsku amma og fjölskylda megi
Guð vera með okkur í sorginni, og
fylgja okkur í gegnum þessa erfiðu
tíma sem nú eru.
Þín
Svala Ýr Smáradóttir.
Hinsta kveðja til ástkærs föður,
með þakklæti fyrir allt.
Til hamingju sendi þér lítinn vott,
þakklæti mitt nú áttu.
Allt er fram fer verði gott,
í kærleika vinna máttu.
Ég býð þér mína bænastund,
og blessa þína veru.
Takk ég segi þá létt mín lund,
þá saman allir eru.
Með kyndil í huga og hönd,
fyrir skjöldu vertu.
Leið svo aðra um friðarströnd,
í blessun ætíð sértu.
Þeim sem til þín koma er kalt,
megirðu kaunum létta.
Gefðu að þeim veitist allt,
þú varða á veginum rétta.
(Garðar Jónsson.)
Þín dóttir
Guðrún Helga.
Þótt ég sé látinn, harmið mig
ekki með tárum, hugsið ekki um
dauðann með harmi eða ótta. Ég er
svo nærri, að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur, þótt látinn
mig haldið. En þegar þið hlæið og
syngið með glöðum hug, lyftist sál
mín upp í mót til ljóssins. Verið glöð
og þakklát fyrir allt sem lífið gefur
og ég, þótt látinn sé, tek þátt í gleði
ykkar yfir lífinu.
(Kahlil Gibran.)
Í dag kveð ég í hinsta sinn tengda-
föður minn Kristján Fr. Hagalínsson,
sem lést á Landspítalanum í Fossvogi
hinn 24. ágúst síðastliðinn. Leiðir
okkar lágu fyrst saman fyrir um það
bil 30 árum og á svo löngum tíma er
margs að minnast. Upp í hugann
kemur fyrst og fremst það sem ein-
kenndi hans persónuleika hvað mest
en það var hans einlægi hugur til fjöl-
skyldunnar sinnar. Kristján leit svo á
að fjölskyldan væri sinn dýrmæti
fjársjóður og var hann duglegur að
hlúa að henni og rækta. Honum leið
hvað best þegar öll börnin og barna-
börnin hans voru nálægt honum og
voru það ófáar stundir. Ég var svo
heppin að fá að ganga með honum
gegnum árin og fá að kynnast honum.
Fyrir mér var hann ekki bara tengda-
faðir minn heldur líka vinur sem gott
var að ræða við og einnig að þegja
með. Það sem einkenndi líka Kristján
var hvað hann velti lífinu og tilverunni
fyrir sér. Það kom bersýnilega í ljós
þegar tengdafaðir minn greindist
með krabbamein síðastliðið vor
hvernig hann tók því með æðruleysi
og skynsemi. Því að við tók mjög erfið
geislameðferð sem hann gekk að frá
degi til dags eins og hverju öðru verk-
efni sem þurfti að leysa.
Á banalegunni kom mjög vel í ljós
hversu vel mannkostum Krisján var
búinn því að það þarf kjark og hug-
rekki til þess að taka ákvarðanir sem
varða leiðarlok hvers og eins og leysti
hann það verkefni eins vel og önnur
verkefni sem hann tók sér fyrir hend-
ur. Alla tíð hef ég borið virðingu fyrir
honum en á þeirri stundu bar ég
ómælda virðingu fyrir honum.
Elsku tengdapabbi, nú er komið að
leiðarlokum og vil ég þakka þér sam-
fylgdina, samhuginn til mín á erfiðum
stundum þar sem þú varst alltaf til
staðar fyrir mig. Þín verður sárt
saknað en minningin um góðan og
mætan mann lifir í hjarta mínu.
Hvíl þú í friði.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku tengdamamma, tengda-
systkini og fjölskylda, ég votta ykkur
mínar dýpstu samúðarkveðjur.
Þín tengdadóttir,
Nikolína Th.
Elsku besti afi, okkur langar að
minnast þín í nokkrum orðum.
Það er svo ótal margt sem þú hefur
gefið okkur á þessum árum sem við
áttum saman. Aldrei munum við
gleyma þér, eða öllum frábæru stund-
unum. Í okkar huga ertu heimsins
besti afi, þú hafðir alltaf tíma og löng-
un til að vera með okkur blíða þín,
góðvild, þolinmæði, hjálpsemi og ást
til okkar átti sér engin takmörk.
Margs er að minnast og margt er
að þakka. Það sem er okkur efst í
huga eru allar stundirnar á Skóla-
brautinni, ferðirnar í Bræðratungu
sem þú varst svo stoltur af og allar
sögurnar sem þú sagðir okkur frá
æsku þinni og fjölskyldu. Síðast en
ekki síst eru allar minningarnar frá
Langeyjarnesi sem var einn af þínum
uppáhaldsstöðum því þar fannst þér
og okkur öllum svo gott að vera. Þar
kenndir þú okkur svo margt, allt um
fuglana, sérstaklega æðarfuglinn,
dúntekju, leita að tófusporum á leir-
unum, róa og sigla bátunum, að smíða
og áfram væri endalaust hægt að
telja.
Að koma í Langeyjarnes, Bræðra-
tungu og upp á Akranes mun aldrei
vera eins án þín, en í hjarta okkar vit-
um við að þú verður alltaf hjá okkur.
Við viljum biðja guð að varðveita
elsku ömmu sem syrgir afa.
Við munum eftir bestu getu hugsa
vel um Langeyjarnes, Bræðratungu
og auðvita líka Dropa.
Að lokum ætlum við að senda þér
litla bæn sem amma kenndi okkur
þegar við vorum lítil:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þín elskandi barnabörn,
María, Kristján Helgi og Marta.
KRISTJÁN FR.
HAGALÍNSSON
Ungur kom Kristján til
nokkurrar dvalar á Kirkju-
bóli. Þá var stofnað til kynna
sem röknuðu aldrei. Þrjár
kynslóðir og þó einni betur
hafa notið þeirra. Við hverja
heimsókn sína á æskuslóðir
við Dýrafjörð leit Kristján
við, oftar en ekki með Helgu,
konu sinni, treysti bönd vin-
áttu og lét sér annt um hag
heimilisfólksins, bæði í vel-
gengni og mótlæti. Kristjáns
er saknað, en minningin um
hann vekur yl og einlægt
þakklæti í hugum okkar, er
sendum eftirlifendum sam-
úðarkveðjur.
Kirkjubólsfólkið.
HINSTA KVEÐJA
Hjartans þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur hlýhug og samúð við
andlát eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, sonar, tengdasonar,
afa og bróður,
GUÐBRANDAR JÓHANNSSONAR,
Grenilundi 6,
Akureyri.
Við viljum einnig koma fram sérstöku þakklæti til allra starfsmanna á
lyflækningadeild FSA fyrir góða umönnun.
Sigurbjörg Guðný Björnsdóttir,
Jón Arnar Guðbrandsson, Ingibjörg Þorvaldsdóttir,
Sigurður Einar Guðbrandsson, Hafrún Ása Hafsteinsdóttir,
Sigrún Guðbrandsdóttir, Ari Jón Arason,
Sigrún Guðbrandsdóttir,
Björn Guðmundsson,
barnabörn og systkini hins látna.
Við þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og útför
GUÐMUNDAR BENEDIKTSSONAR
fyrrverandi ráðuneytisstjóra.
Kristín Claessen,
Ragnheiður Margrét Guðmundsdóttir,
Soffía Ingibjörg Guðmundsdóttir, Þorsteinn Einarsson,
Solveig Lára Guðmundsdóttir, Gylfi Jónsson,
Eggert Benedikt Guðmundsson, Jónína Lýðsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.