Fréttablaðið - 01.02.2003, Blaðsíða 25

25LAUGARDAGUR 1. febrúar 2003
Ég hafði náttúrlega ekkert umþetta að segja en ég heiti eftir
móðurafa mínum sem hét Randver
Hallsson. Honum kynntist ég
aldrei. Afi var kyndari á Goðafossi
og dó þegar skipið var skotið niður
í stríðinu,“ segir Randver Þorláks-
son leikari um nafn sitt.
Ljóst má vera að Randver hefur
ekki lagst í djúpar pælingar um
nafn sitt. „Ég held að nafnið þýði
sækonungur og merkilegt má
einnig teljast að sjálft nóbelsskáld-
ið lét sína fyrstu stóru skáldsagna-
persónu bera þetta nafn.“
Randver hefur ekki rekist á
marga nafna sína enda nafnið sér-
stakt. „Ég veit að ég á nokkra
nafna. Einn þeirra er frændi minn
sem búsettur er fyrir austan þaðan
sem ég er ættaður að hluta. Hann
heitir í höfuðið á afa einnig. Nú
kann ég ekki frá að segja en hugs-
anlegt er að á ákveðnum tíma Ís-
landssögunnar hafi verið í tísku að
nefna börn sérkennilegum nöfnum.
Þannig er ein í ættinni, samtíma afa
Randvers, sem heitir Hallbera.“
Ekki getur Randver stutt þessa
kenningu sína neinum vísindaleg-
um rökum. Aðspurður segist hann
aldrei hafa misst svefn þrátt fyrir
viðleitni samferðamanna sinna til
að stríða sér á nafninu. „Ég hef
verið kallaður ýmsum nöfnum.
Mikið verið kallaður Randi, sumir
kölluðu mig Veri og einn vinur
minn kallaði mig alltaf Rana.
Stríðnin lá mest í einhverju Randi
randafluga og einhverjum slíkum
skemmtilegheitum... Randi fjandi
var eitt. En ég er ekki Regnboga-
barn þess vegna, þar búa aðrar
ástæður að baki.“
Hvernig tilfinningar hann hefur
til nafns síns getur Randver engan
veginn gert upp við sig. Það er
hvorki né - hann hefur til að mynda
aldrei hugleitt að skipta um nafn.
„Helsti gallinn er hversu illa þetta
nafn berst um símalínur. Menn hvá
alltaf þegar ég kynni mig og þarf ég
oftast að endurtaka mig: RAND-
VER heiti ég!“ ■
Randver Þorláksson leikari segist ekki hafa misst svefn þrátt fyrir tilraunir félaga
sinna til stríðni í tengslum við nafnið. Rani, Veri og Randi randafluga eru dæmi
um slík skemmtilegheit.
RANDVER heiti ég!
Nafnið
mitt
RANDVER
ÞORLÁKSSON:
Nafnið Randver berst
einhverra hluta vegna
illa um símalínur og
þarf hann oft að end-
urtaka nafnið þegar
hann kynnir sig.
Þegar Árni M.Mathiesen sjávarút-
vegsráðherra er spurð-
ur um uppáhaldsbæk-
urnar í bókaskápnum
nefnir hann fyrst ástr-
alska rithöfundinn
Morris West, sem ný-
lega er látinn.
„Ég held ég hafi lesið
allar bækurnar hans,“
segir Árni. „Þær eru
gjarnan pólitískar og
fjalla sumar um kaþ-
ólsku kirkjuna. ‘Í fótspor
fiskimannsins’ er mér
alltaf hugstæð. Ég fékk
meira að segja að skrifa
ritgerð um hana þegar
ég var í Flensborg.“ Árni
hefur einnig lesið mikið
eftir þá John le Carré og
James Mitchell.
„Sumt hef ég lesið
sem er aðeins í þyngra
lagi líka. Eftirminnileg
er til dæmis The Blood
of Others eftir Simone
de Beauvoir. Svo var það
eitt sumarið fyrir
nokkrum árum að ég fór
í gegnum Sturlungu. Ég er líka
hreykinn af því að hafa klárað
Glæp og refsingu eftir Dostojev-
skí. Hún er mjög þung og var
lengi á náttborðinu hjá mér.“
Aðeins ein þeirra bóka sem
hann nefnir tengist sjávarútveg-
inum, en það er Hafnarfjarðar-
jarlinn eftir Ásgeir Jakobsson.
„Hún er ævisaga Einars Þorgils-
sonar, sem var langafi minn. Þetta
er samt miklu meira en bara per-
sónusaga hans, því þetta er í raun
atvinnusaga sjávarútvegsins á Ís-
landi.“
Sjávarútvegsráðherra segist
hins vegar ekki hafa haft mikinn
tíma aflögu til lestrar undanfarin
ár. „Þegar maður er í annasömu
starfi og með lítil börn á heimilinu
þá eru það aðallega hraðlesnir
reyfarar, sem ég les þá helst á
ferðalögum. Og svo á ég vasa-
söguatlas, sem ég hef alltaf með
mér.“ ■
Kaþólskur Ástrali
og ævisaga langafa
ÁRNI M. MATHIESEN
Sjávarútvegsráðherra hefur að vonum haft
lítinn tíma aflögu til lestrar síðustu árin.
Bókahillan
mín