Fréttablaðið - 07.12.2003, Blaðsíða 22

22 7. desember 2003 SUNNUDAGUR
Enn ein rimman hefur nú átt sérstað á milli ríkisstjórnarinnar
og Öryrkjabandalagsins. Ríkis-
stjórnin telur sig standa við sam-
komulag, sem gert var fyrir kosn-
ingar um hækkun á öryrkjabót-
um, þótt 500 milljónir vanti upp á
framlagið. Þessu hefur Öryrkja-
bandalagið mótmælt kröftuglega.
Síðastliðinn föstudag var felld á
Alþingi tillaga stjórnarandstöð-
unnar um að bæta við þessum 500
milljónum sem öryrkjar telja sig
eiga rétt á. Harðar umræður urðu
um málið þar sem stjórnarþing-
menn og stjórnarandstaða
spöruðu ekki stóru orðin. Guðni
Ágústsson bað til dæmis Guð um
að fyrirgefa forsvarsmönnum ör-
yrkja því þeir vissu ekki hvað þeir
væru að gera.
„Mér líður eins og manni sem
hefur fest kaup á þriggja hæða
húsi en þegar að afhendingu kem-
ur er honum sagt að óvíst sé að
hann fái þriðju hæðina þar sem
seljandinn sé að hugsa um að búa
þar áfram,“ segir Garðar Sverris-
son, formaður Öryrkjasambands-
ins. „Þetta samkomulag var út-
skýrt rækilega fyrir alþjóð í fjöl-
miðlum og ráðamenn þjóðarinnar
lýstu því yfir að þeir tryðu því
ekki að hver sú ríkisstjórn sem
tæki við myndi láta sér til hugar
koma að hrófla við því. Það segir
allt sem segja þarf um siðvit
Framsóknarflokksins að hann
skuli fást til að leggjast gegn því
að þessum 500 milljónum sem á
vantar verði bætt við. Framsókn-
arflokkurinn gefur sig ætíð út
fyrir það að vilja vel, það séu
Davíð Oddsson og vondi Sjálf-
stæðisflokkurinn sem stöðvi
framsóknarmenn í að gera allt
það góða sem þeir vildu gjöra.
Sjálfir séu þeir alltaf að reyna að
mjaka málum áfram: „Ég er á
leiðinni. Alltaf á leiðinni...“ En það
er ekki lengur hægt að benda sí-
fellt á Sjálfstæðisflokkinn. Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur ekki
hreinan meirihluta á þingi.“
Lögðum Framsókn óbeint lið
Voru ráðin tekin af trygginga-
málaráðherra í þessu máli?
„Nú er dagskipunin til stjórn-
arliðsins að hamra bara nógu oft á
því að milljarður séu miklar rétt-
arbætur og Jón Kristjánsson sé
sannsögull maður. Hvers vegna
trúa þeir honum þá ekki þegar
hann staðfestir að það vanti hálf-
an milljarð til að efna samning-
inn? Við Jón erum fullkomlega
sammála um þann kjarna málsins.
Svo nefna þeir auðvitað aldrei að
vegna þróunar skattleysismarka
síðustu árin kemur tæpur helm-
ingur þessara fjárhæðar aldrei til
útborgunar. En nú er svo komið að
skatturinn er farinn að hirða um
150 þúsund krónur á ári af þeim
sem ekkert hafa nema bætur al-
mannatrygginga. Það jafngildir
nærri tveggja mánaða útborgun á
ári. Þegar búið verður að skatt-
leggja þessa þúsundkalla sem
koma í byrjun næsta árs, verður
afgangurinn fjarri því að bæta
upp skaðann af þróun skattleysis-
markanna.
Nei, Halldór Ásgrímsson og
Davíð Oddsson hafa brugðist
alvarlega í þessu máli. Báðir fela
sig bak við tryggingamálaráð-
herra. Hafi þeir ekki vitað hvað
þeir voru efnislega að samþykkja
í ríkisstjórninni í mars síðastliðn-
Garðar Sverrisson, formaður Öryrkjabandalagsins, er harðorður í garð ríkisstjórnarinnar, og þá sérstaklega
Framsóknarflokksins í viðtali um nýjustu atburði í viðureign ríkisstjórnarinnar og öryrkja, sem virðist ætla að
vera langvarandi, þjóðfélagsmál og stöðu þeirra sem minna mega sín.
Ljótur leikur
ríkisstjórnarinnar
GARÐAR SVERRISSON
„Ég sagðist ítrekað treysta því að staðið yrði við samkomulagið. Það voru margir sem vantreystu því og töldu mig vera of bláeygan, sögðu að það væri barnaskapur að trúa því að loforðin yrðu efnd þegar búið væri að telja upp úr
kössunum. Ég svaraði því til að það gæti ekki hvarflað að nokkrum manni að svíkja samkomulag sem kynnt hefði verið svo rækilega á opinberum vettfangi.“
Svo koma þeir nú, þessir kjarkmenn, og reyna að
skýla sér bak við persónu Jóns Kristjánssonar, eina
mannsins sem hefur ítrekað viðurkennt að það vanti litlar
fimm hundruð milljónir til að standa við samninginn. Halda
að þjóðin sjái ekki hverjir eru hinir raunverulegu vesalingar í
þessu máli, þingmennirnir ellefu sem fóru með fagurgala
um landið í vor en eru nú forherðingin ein, með stjórn-
vitringinn Guðna Ágústsson í broddi fylkingar á meðan
formaðurinn flækist um heiminn í þeirri von að fá alræmd-
ustu mannréttindabrjóta sem uppi eru til að mynda með
okkur kosningabandalag í því þjóðþrifamáli að koma litla Ís-
landi í öryggisráð Sameinuðu þjóðanna.
,,