Fréttablaðið - 07.12.2003, Blaðsíða 25

„litla Ísland“. Nú sé það eitt af
auðugustu ríkjum veraldar, sem
hafi náð að nýta auðlindir sínar,
mestmegnis fiskistofna, og Frið-
rik heldur því fram að virkjun
vatnsafls sé rökrétt skref í átt að
meiri fjölbreytni í efnahagslífi.
Hann afgreiðir málflutning
verndunarsinna sem „rómantík“.“
Óraunhæfar áætlanir
„Nytjastefna stjórnvalda væri
skiljanlegri ef virkjunaráætlunin
væri á einhvern hátt raunhæf.
Rökin fyrir framkvæmdinni eru
þau, að virkjunin og álverið muni
endurreisa efnhagslífið á svæðinu
og skapa störf á Austfjörðum,
sem og stöðva fólksflutning frá
þessum landshluta. En atvinnu-
leysi er hins vegar lítið á svæðinu
og fáir Íslendingar hafa áhuga á
því að starfa við slæm skilyrði
upp á hálendinu eða hafa áhuga á
einhverju þeirra 400 starfa sem
Alcoa býður upp á. Hin tvö álver-
in á Íslandi hafa neyðst til að
flytja inn ódýrt erlent vinnuafl
frá Austur Evrópu.“
Áróðursherferð á Austfjörð-
um
„Andstaða á Austfjörðum er
mjög takmörkuð. Guðmundur
Beck, 53 ára, er sá eini sem hreyft
hefur mótmælum á Reyðarfirði,
þar sem álverið verður reist.
Hann hefur búið á staðnum alla
sína ævi. Búskap verður hætt á
landi hans um leið og álverið tek-
ur til starfa árið 2007. Hann er
þeirrar skoðunar að íbúar á svæð-
inu hafi orðið vel skipulagðri
áróðursherferð að bráð. „Lands-
virkjun er búin að verja milljón-
um króna í almannatengsl hér á
svæðinu, einkum og sér í lagi í út-
varpinu.“ Þuríður Haraldsdóttir,
eiginkona sjómanns á staðnum, er
svo ákafur fylgismaður fram-
kvæmdanna að hún hefur fengið
sér númeraspjald á bílinn sinn
sem á stendur „Alcoa“.“
Spillingin í Impregilo og
svör Friðriks
„Sjálfstæðisflokkurinn hefur
alltaf haft náin tengsl við innlend
verktakafyrirtæki, sem hafa notið
mjög góðs af virkjunarfram-
kvæmdunum. En stærsti bitinn af
kökunni – 500 milljón dollarar –
rennur til ítalsku fyrirtækjasam-
steypunnar Impregilo, sem fékk
virkjunarsamninginn í mars en
liggur á sama tíma undir ásökun-
um um spillingu í Afríku. [...] Þeg-
ar ég spurði Friðrik Sophusson
hvort hann vissi af þessum ásök-
unum á hendur fyrirtækinu, þá
upplýsti hann mig um reynslu Ís-
lendinga frá því á árum áður.
„Fyrir tuttugu árum urðum við að
múta embættismönnum í því
skyni að geta selt fisk til Nígeríu,“
sagði hann. „Þetta kom jafnvel
fram í bankafærslum. Þetta var
kostnaður sem við urðum að stan-
da straum af, en vildum auðvitað
vera lausir við.“ Friðrik var hins
vegar fljótur að taka það fram að
„við höfum sjálfir ekki tekið við
peningum frá Impregilo“ – sem
var reyndar atriði sem ég hafði
ekki spurt um.“
Ómar lenti í vandræðum
„Margir blaðamenn tala um að
fjölmiðlum sé stjórnað beint og
óbeint af ríkisvaldinu. [...] Hinn
g a m a l r e y n d i
sjónvarpsmað-
ur Ómar Ragn-
arsson tjáði mér
að hann hefði
lent í vandræð-
um eftir að hann
gerði þátt sem
sýndi „báðar
hliðar“ á rök-
ræðunni um
K á r a h n j ú k a -
virkjun. „Það
komu fram kröf-
ur um að ég yrði
rekinn.“ Til þess
að geta gert
„skynsamlega“ mynd um Kára-
hnjúka seldi Ómar bæði íbúðina
sína og jeppa, svo hann gæti fjár-
magnað hana sjálfstætt.“
Bláa höndin fer víða
„Bláa hönd-
in“ er slangur-
yrði yfir það
tangarhald sem
íslenska stjórn-
arelítan (kol-
krabbinn) hefur
á einstakling-
um. Hvort sem
um er að ræða
goðsögn eða
raunveruleika,
þá er hér um
kraftmikið afl
að ræða, sem
leiðir til varúð-
ar og aðgætni í orðavali. [Gísli
Már] Gíslason prófessor heldur
því fram að [Friðrik] Sophusson
hafi hringt í sig við nokkur tilefni,
og beðið hann um að endurskoða
vel þekkta andstöðu sína við hinar
ýmsu vatnsaflsvirkjanir.“ ■
25SUNNUDAGUR 7. desember 2003
FRÁ LAGARFLJÓTI
Blaðamaður bendir á að það verði gruggugt og gárugt þegar virkjunin tekur til starfa.
ÓMAR RAGN-
ARSSON
Tjáði blaðakonunni
að hann hefði lent
í vandræðum eftir
að mynd hans um
Kárahnjúka var
sýnd.
GÍSLI MÁR
GÍSLASON
Segist hafi fengið
nokkrar hringingar
frá Friðriki Sophus-
syni, þar sem Friðrik
biður hann um að
endurskoða afstöðu
sína.