Fréttablaðið - 26.03.2004, Blaðsíða 19

26. mars 2004 FÖSTUDAGURfermingar
Í snotru húsi við Laugarnesveg-inn í Reykjavík eiga heima tví-
burabræðurnir Andri og Sindri
Hjartarsynir. Þeir eru meðal
fermingarbarna vorsins í Laugar-
neskirkju. Það er fleira sem pass-
ar vel saman hjá bræðrunum en
nöfnin. Fermingardaginn þeirra
ber uppá 4.4. 04 sem verður að
teljast nokkuð sérstakt.
Við bönkuðum upp á hjá þeim
bræðrum eitt kvöldið og spurðum
hvernig fermingin legðist í þá.
„Mjög vel,“ svarar Sindri að
bragði. Þeir eru líka sammála um
að undirbúningurinn í kirkjunni
hafi verið skemmtilegur og þeir
hafi fræðst þar um margt sem
þeir vissu ekki áður. „Við erum
trúaðri núna en við vorum,“ segja
þeir.
Báðir hafa þeir lært trúarjátn-
inguna utan að, segjast reyndar
hafa kunnað eitthvað af henni
fyrir. En þeir eiga báðir eftir að
velja sér ritningarorð til að flytja
við altarið.
Næst forvitnumst við aðeins
um áhugamál þeirra bræðra.
„Mín áhugamál eru fótbolti og
golf,“ svarar Sindri og Andri
kveðst hafa gaman af fótbolta,
tölvum og tónlist.
Eftir rúma viku verða þeir
bræður orðnir fermdir og ætla af
því tilefni að bjóða ættingjum og
vinum til veislu á hátíðisdaginn
þann 4.4. 04. ■
Á fyrstu öldum kristni sáu bisk-upar einir um skírnir en er
söfnuðirnir stækkuðu fengu
prestar líka leyfi til þess. Upphaf-
lega máttu líka bara biskupar
ferma og var þá oft talað um að
börn væru biskupuð. Sú athöfn
fór fram þegar barnið komst á
fund biskups og því var fólk á
mismunandi aldri þegar það
fermdist, allt frá því að vera
nokkurra mánaða gömul upp í að
vera nær fullvaxta.
Fermingar í Evrópu á mið-
öldum fóru til dæmis fram í sam-
bandi við vísitasíur biskupa sem
gátu verið með margra ára milli-
bili í ýmsum hlutum biskups-
dæmanna. Þar sem mögulegt var
að koma á fastri skipan voru börn-
in oftast 7–12 ára gömul þegar þau
fermdust og áttu þau þá að hafa
hlotið uppfræðslu í kristnum
fræðum af fullorðnu fólki í
kringum sig. Hér á landi munu
fermingar hafa verið nokkuð
reglulegar á miðöldum því bisk-
upar voru á tíðum yfirreiðum.
Fermingin er eitt af sakrament-
um kirkjunnar í kaþólskum sið.
Skilningur manna á henni breyttist
mikið við siðaskiptin. Hún var eig-
inlega talin óþörf þar sem hún
gæti varpað skugga á skírnina sem
litið var á sem endurfæðingu.
Fermingin var því nánast lögð nið-
ur á siðbreytingartímanum og síð-
an tekin upp í nýrri mynd. Þar sem
farið var að krefjast ákveðinnar
þekkingar í kristnum fræðum af
öllum sem vildu ganga til altaris
varð hin endurskoðaða fermingar-
athöfn einkum bundin prófi í
kristnum fræðum, fyrirbæn og
blessun. Eftir það var athöfnin
framkvæmd af prestum og fór
fram árlega í hverju prestakalli. Á
18. öld var algengt að börn væru
fermd 9–12 ára gömul en þar sem
það þótti fullungt var aldurinn
hækkaður í það sem nú tíðkast. ■
Tvíburabræðurnir Andri og Sindri:
Ætla að fermast 4.4. 04
SINDRI OG ANDRI
Hafa fræðst um margt trúarlegt í vetur sem þeir vissu ekki áður.
Fermingin:
Eitt af sakramentum
kirkjunnar í kaþólskum sið
Í KIRKJUNNI
Hin endurskoðaða fermingarathöfn er einkum bundin prófi í kristnum fræðum, fyrirbæn og blessun.
6