Fréttablaðið - 04.04.2004, Page 36

24 4. apríl 2004 SUNNUDAGUR
■ Leitin að Reykjavík
HULDAR BREIÐFJÖRÐ
flakkar um höfuðborgina.
Þessi
Reykjavík er kunningjasam-félag og það er þess vegna
sem þú ert alltaf að segja „Hæ“
og „Sæll“ og „Blessuð!“ Við fólk
sem þú þekkir ekki neitt. Þannig
séð. Sumum varstu með í grunn-
skóla. Aðra hittirðu í partíi hjá
frænku vinnufélaga þíns. Sum-
um er ekki hægt að kynnast.
Öðrum varstu búinn að gleyma.
Hér í borg nálægðarinnar er
fullt af þessum og þessum. Og
þú ert að ganga niður Laugaveg-
inn þegar á móti þér kemur ná-
ungi sem þú átt að kannast við?
Allavega hugsarðu þessi. Á með-
an þið nálgist veltiði fyrir ykkur
hvort þið þekkist nóg til að heils-
ast. Hann hægir á sér. Þú hægir
á þér. Þið kinkið kollum. Kunnið
síðan ekki við annað en nema
staðar. Svo við tekur spjall. Svo
lítið innihaldslaust spjall.
Spjallið
Hvað heitir hann aftur?
„Blessaður.“
Hver er þetta? „Sæll.“
Ell eitthvað. „Menn ekki
sæmilegir?“
Svakalega hefur hann fitnað.
„Jú, jú, en sjálfur?“
„Jú, jú, bara á röltinu?“
Skrýtnir skór.
„Já, maður verður að hreyfa
sig.“ Hann er svo fölur. Ætli hann
sé í rugli?
Með frönskum rennilás eins
og krakkaskór. „Já, fínt að
rölta.“
Kannski er hann nýskilinn.
„Já, sérstaklega í svona veðri.“
„Nákvæmlega, maður trúir
þessu varla.“ Hver er þetta?
„En það á víst að kólna á
morgun.“ Það eru allir að skilja.
Er hann dyravörður einhvers
staðar? „Já, er það?“
Alveg fáránlega fölur. „En
þetta er í lagi á meðan maður er
laus við snjóinn.“
Kannski kann hann ekki að
reima. „Já, og rokið.“
„Já, já, það þýðir ekki að
svekkja sig á þessu.“ Eins og
maður geri það ekki samt.
„Nei, þá væri maður alltaf í
fýlu.“ Djöfull væri það glatað.
„Segðu.“ Ætli hann hafi farið í
meðferð? Langt síðan maður hef-
ur séð hann.
„Og nóg að gera ... í vinn-
unni?“ Langt síðan ég sá hann.
Ætli hann hafi farið í meðferð?
„Já, já, en hjá þér?“
„Já, alltof mikið.“
Jæja, best að rölta. „Jæja,
best að rölta.“
„Já, bið að heilsa.“ Hverjum?
„Takk, sömuleiðis.“ Glætan
að hann skili kveðjunni.
Sjúklegt
Þessi er allstaðar. Og fjölgar
með vinnustöðunum, veislunum,
árunum. Tekur jafnvel á sig
óvæntar myndir. Einu sinni
hafðirðu kjaftað við kunnugleg-
an náunga í tíu mínútur þegar
það rann upp fyrir þér að þið
þekktust ekki. Höfðuð aldrei
hist. Hann var farinn yfir um.
Og langaði bara til að tala við
einhvern. En yfirleitt er þessi
nokkuð heill á geði og einmitt
þess vegna sem þú færð stund-
um nóg af yfirborðskenndu
spjallinu. Langar að snúa því
við. Vera til á röngunni. Hætta
þessu kjaftæði.
Spjallið aftur
„Blessaður!“
„Sæll sjálfur!“
„Skrýtnir skór.“
„Já, konan keypti þá. Maður
þorir ekki annað en ganga á
þessu. Þú hefur fitnað.“
„Já, maður er búinn að
sprengja hundrað kílóin. Sjálfur
ertu fölur.“
„Er það? Ég sem var að koma
úr sundi. Húðin örugglega bara
þurr.“
„Hvernig þekkjumst við?“
„Það veit ég ekki. Skiptir það
máli?“
„Nei, nei. Heyrðu, mig
dreymdi sérkennilegan draum í
nótt. Ég var kona. Ég var nakin.
Að verða sextug. Og að keyra
stóran Land Cruiser yfir hálend-
ið. Leðurklætt sætið var kalt.“
„Vá, mig dreymir alltaf sama
drauminn. Sit ofan í innkaupa-
kerru í miðri Sahara og er að
reyna að ýta mér áfram með
priki. Einhverskonar kúst-
skafti.“
„Steikt. Hvað gerirðu ann-
ars?“
„Ég vinn við rannsóknir á
geðklofa músum hjá deCODE.
En þú?“
„Ég er öryrki en ber út
Fréttablaðið, um helgar.“
„Það er svo langt síðan maður
hefur séð þig. Þinn kominn á
snúruna?“
„Nei, ég fékk mér Fjölvarpið
um daginn og hef bara lítið farið
út. En heyrðu, það er eitt sem
mig langar að spyrja þig að.“
„Já?“
„Þegar þú heyrir gott lag,
ímyndarðu þér aldrei að þú sért
að spila á gítarinn og fyrir fram-
an þig standi svona sextíuþús-
und manns? Í leiðslu.“
„Nei.“
„Nú?“
„Nei. Minn er alltaf á tromm-
unum!“
„Ókei! Heyrðu, ég verð að
þjóta.“
„Já, gaman að hitta þig!“
Sleikur
Áður fyrr kysstust menn þeg-
ar þeir hittust. Komu bara gang-
andi í stígvélunum yfir mýrar
og tún og mættust svo með
kossi. Smakk! Beint á munninn.
Þetta finnst þér fallegt. Af
hverju ekki að byrja á þessu aft-
ur? Gamlir skólabræður gætu
jafnvel endað í sleik á miðjum
Laugaveginum. Þér finnst það
kannski ekkert fallegt? En þú
efast varla um að það myndi
bræða ísinn hjá þessum og þess-
um. Á eftir hlyti að vera hægt að
spjalla um hvað sem er. Og í
staðinn fyrir að þurfa að röfla
um veðrið fengirðu, smakk!
Jafnvel oft á dag. ■
Jón Óskar myndlistarmaður sýnir myndir sínar í Kling og Bang
Sýningin
varð til óvart
Íþessum verkum er ég að fástvið fyrirbæri sem hafa staðið
mér nokkuð nærri í gegnum tíð-
ina, allt frá bernskunni til dags-
ins í dag. Þar get ég til dæmis
nefnt til sögu jafn ólíka menn
eins og Ringo Starr og Alfinn
Álfakóng. „Svo vísa ég í leiðinni
í myndlistarmenn sem hafa ver-
ið áhrifavaldar, eins og Chagall
og Warhole,“ segir Jón Óskar
myndlistarmaður sem nýlega
opnaði sýningu í Kling og Bang
galleríi á Laugavegi.
Segja má að þessi sýning
Jóns Óskars hafi orðið til fyrir
tilviljun, eða eins og hann sjálf-
ur orðar það: „Hún varð til
óvart.“ Hann var að vinna að
myndum og var með vinnupapp-
íra sem hann teiknaði á og tók
svo þrykk af, svipað og þegar
menn gera grafík. „Ég ætlaði að
henda þessum vinnupappírum
en svo sá ég að þeir eru
skemmtilegir og ákvað að nota
þá. Það eru þeir sem ég er að
sýna á þessari sýningu.“
En hvað verður þá um hinar
raunverulegu myndir eða
„mæður“ vinnupappíranna?
„Það er önnur sýning, sem verð-
ur seinna á þessu ári og verður
eins eins konar spegilmynd af
þessari sýningu. Sú sýning er
þegar til.“
Verkin eru 79 og eru öll til
sölu. „Myndlist er bisness og
það er nokkuð sem mér finnst
myndlistarmenn stundum horfa
framhjá,“ segir Jón Óskar. „Það
getur verið ágætt að lifa í
draumaheimi en það nægir
manni samt ekki til árangurs.
Þótt það sé gaman að búa til
myndir þá verður maður líka að
selja þær. Enn í dag er ég spurð-
ur að því hvort myndir mínar
séu til sölu. Það er stundum eins
og fólk geri ekki ráð fyrir því en
auðvitað eru þær til sölu.“
Jón Óskar segir að sér gangi
bærilega að lifa af listinni. Hann
sinnir þó öðrum störfum sam-
hliða og hefur fengist við útlits-
hönnun á dagblöðum með áber-
andi góðum árangri. „Það hafa
verið tímabil þegar ég hef hald-
ið mig á vinnustofunni og sinnt
myndlistinni eingöngu. Á þeim
tímabilum finn ég að ég einangr-
ast og verð full sjálfhverfur.
Þess vegna finnst mér gott að
vera í vinnu hálfan daginn þar
sem ég er meðal fólks. Ég nær-
ist á þeirri samveru sem er á
dagblöðum og þangað koma all-
ar sögur samfélagsins. Í gegn-
um tíðina hefur það nýst mér
afar vel í myndlistinni,“ segir
hann.
Sýning Jóns Óskars stendur
til 25. apríl og er opin frá klukk-
an 14 til 18. kolla@frettabladid.is
LAUGAVEGURINN
„Á meðan þið nálgist veltiði fyrir ykkur hvort þið þekkist nóg til að heilsast. Hann
hægir á sér. Þú hægir á þér. Þið kinkið kollum.“
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/G
VA
JÓN ÓSKAR
„Ég ætlaði að henda þessum vinnupappírum en svo sá ég að þeir eru skemmtilegir og ákvað að nota þá. Það eru þeir sem ég er að
sýna á þessari sýningu.“
RINGÓ STARR
Eitt af átrúnaðargoðum Jóns Óskars er viðfangsefni á sýningunni.