Tíminn - 04.03.1973, Blaðsíða 10

10
TÍMINN
Sunnudagur 4. marz. 1973.
Ólafur Þór Jónsson, nuddmaöur
Höfum fyrirliggjandi eitt mesta úrval af rafmagnshita-
tækjum hérlendis
Blástursofnar af
16 mismunandi
stærðum og
gerðum
Þilofnar af 30
mismunandi
stærðum og
gerðum
varm
Nánari
upplýsingar
veitir:
/M9 JOHAN
e/m RÖNNiNG HF.
Hjálpar sjúkum,
er sjálfur nærri
blindur
AÐ HATUNI 10 í Reykja-
vík býr maöur að nafni
ólafur Þór Jónsson, ásamt
konu sinni og ungum syni.
Hann leggur stund á þá
göfugu iðju að hjálpa þeim,
sem þjást af gigtinni. Hann
nuddar menn og læknar þá
þannig. Þó er hann ekki
lærður læknir, en hann
lærði nudd hjá Eðvald
Hinrikssyni, sem margir
kannast við.
En það er fleira en nuddið, sem
gerir það að verkum, að fróðlegt
er að hitta Ölaf að máli og skipta
við hann orðum. Heita má, að
hann sé blindur, og i ljósi þeirrar
staðreyndar, eru störf hans ekki
svo litið afrek. Hann var sóttur
heim einn góðan veðurdag, og
fyrsta spurningin, sem hann var
beðinn að svara, var þessi:
Skemmtilegt og
tilbreytingarríkt starf
— Hvenær byrjaðir þú, Ólafur,
að nudda þá sem af gigtinni
þjást?
— Það var i janúar 1970.
— Hvar hafðir þú lært?
— Hjá Eövald Hinrikssyni i Há-
túni 8 i Reykjavik.
— Hvernig stóð á þvi, að þú
fékkst áhuga á þvi að gera ein-
mitt þetta?
— Það kom nú ekki á einum
degi, fremur en margt annað.
Aðdragandinn var um það bil tvö
ár, en við getum sagt, að það hafi
verið byrjunin, að Eðvald
Hinriksson i Sauna auglýsti I
blöðum eftir manni til þess að
læra hjá sér nudd. Ég fór þá á
fund hans og spurðist fyrir um
starfið, en þá var hann búinn að
ráða tvo frekar en einn. Um það
bil tveim árum seinna bað hann
mig að tala við sig, hvað ég gerði,
og þá féllst hann á að taka mig til
reynslu.
— Þótti þér gaman að læra
þetta?
— Já, það var reglulega
skemmtiíegt. Það var alltaf eitt-
hvað nýtt að gerast, og er reyndar
enn þann dag i dag.
— Er ekki aðsóknin alltaf mik-
il?
— Jú, það er mikið að gera og
hefur alltaf verið það. Það þarf
aldrei að auglýsa.
— Er starfið ekki feikilega
erfitt?
— O-jú, það er talsvert erfitt
með köflum, en það venst eins og
önnur vinna. Þetta er lotuvinna,
sem gengur I bylgjum. Það er
alltaf mikið að gera á kvöldin.
— Þú vinnur mikið á kvöldum
og siðdegis, þegar aðrir eru
hættir sinni vinnu?
— Já, en annars vinn ég á öllum
timum. Það er misjafnt. Það er
opið hjá okkur alla daga vikunn-
ar, en ég vinn þó hvorki á sunnu-
dögum né þriðjudögum.
— Gerir þú fleira en nudda, til
dæmis að gefa sprautur og annað
slikt?
— Nei, ég geri ekkert annað en
nudda. Við erum lika með hljóð-
bylgjur, mykrogeisla, lampa og
vatnsnudd, en Eðvald sér ein-
göngu um það.
Ekki einskorðað við
stétt, aldur eða kyn
— Geta ekki sjúklingarnir létt
mikið undir sjálfirmeð skynsam
legum lifnaðarháttum?
— Jú, það er alveg efalaust. öll
hreyfing, böð, göngur og hvers
konar liðkun, — allt er þetta mjög
gott, og ættu sem flestir að temja
sér slikar venjur. Og þetta eiga
menn að gera, hvort sem þeir
hafa nokkra gigt eða enga, þvi að
ekki er það minna um vert að
vernda heilsu sina og fyrirbyggja
sjúkdóma, en að leita sér lækn-
inga eftir að krankleijcinn hefur
sótt menn heim. Það er áberandi
mikið af iþróttafólki, sem til
okkar kemur, einkum að sumr-
inu, enda held ég, að það hafi
meiri áhuga en aðrir fyrir lik-
amsrækt og heilbrigði á þvi sviði.
— Hefurðu annars tekið eftir
þvi, að gigtin leggist misjafnlega
þungt á menn eftir stéttum?
—- Ekki get ég sagt það. Það er
allra stétta fólk, sem kemur til
þess að leita sér læknina við gigt-
arsjúkdómum, og ef þeir eru eitt-
hvað algengari i sumum stéttumt
en öðrum, þá hef ég að minnsta
kosti ekki tekið eftir þvi. Sama er
að segja um aldurinn. Það kemur
fólk á öllum aldri, jafnvel
kornungt, svo og gigtar-
sjúkdómar virðast ekki binda sig
eingöngu við neitt sérstakt
aldursstig.
— Eru það einköngu karlmenn
sem þú nuddar, eða koma konur
til þin lika?
— Ég nudda karlmenn og
kvenfólk á vlxl. Það eru vissir
timar, sem helgaðir eru hvoru
kyni, og ég vinn i báðum þessum
timum jöfnum höndum.
— Er konum ekki neitt illa við
að láta karlmenn nudda sig?
— Það held ég hreint ekki.
Margar vilja það jafnvel heldur.
Þó er hitt til, að þær vilja það
siður, og þá er kona vitanlega lát-
in nudda þær.
Blindan hindraði
ekki námið
— Nú býrð þú sjálfur við þau
óþægindi að vera nærri blindur.
Byrjaðir þú að læra nudd eftir að
þú hafðir misst sjónina?
— Já, það var nokkru siðar.
— Háði sjónleysið þér ekki i
náminu?
— Nei. Það var eingöngu verk-
leg kennsla, sem ég aflaði mér i
þessu og siðan er það tilfinningin
og æfingin, sem mestu skiptir.
— Fylgja þvi ekki óþægindi að
þekkja ekki i sjón fólkið, sem þú
nuddar?
— Jú, ekki er nú þvi alveg að
neita. En þá lærir maður að fara
gætilega og segja sem fæst,
þángað til maður er alveg viss
um, hver maðurinn er.
— Þið verðið nú allir snillingar i
þvi að þekkja raddir manna — er
það ekki?
— Jú yfirleitt gengur það vel, en
þó er margt fólk með svo lika
raddir, aö erfitt getur veriö að
átta sig á þvi, við hvern maður er
að tala, einkum ef langt er um
liðið, siðan maður skipti siðast við
hann orðum.
— Hvort heldur þú, að
sjúklingunum þyki betra eða
verra að þú skulir ekki sjá þá,
þegar þú nuddar?
— Ég efast mjög um að þeir viti
yfirleitt, hversu litil sjón min er.
Hægra auga mitt ber ekki mikil
merki blindu, og þar sem ég er
kunnugur, fer ég allra minna
ferða, gegn beint að hlutunum,
sem ég þarf að nota og haga mér
á flestan hátt eins og alsjáandi
maður, held ég. Það er ekki
heldur alveg rétt til orða tekið að
ég sjái ekki fólkið, sem ég er að
nudda. Ég sé nokkurn veginn út-
linur likamans, þótt ég greini ekki
andlitið svo glöggt, að ég geti
þekkt það aftur. Það má segja, að
ég hafi nærri þvi göngusjón. Það
er að segja, Þar sem ég hef farið
um áður, er ég sjálfbjarga. En
fínni línur, svo sem eins og and-
litsdrættir éða það sem skrifað er
á blað -H-jþtetta sé ég alls ekki. Ég
get vel farið hérna út i búðina, en
ég verð að láta stúlkurnar af-
greiða mig að öllu leyti.
\
Starfið hentar vei
blindu fólki
— Fórst þú að læra nuddið, af
þvi að þú hafðir misst sjónina?
— Já, það er aðalorsökin. Ég
var að visu farinn að vinna á
Blindravinnustofunni, en ég vissi,
að það er mikið lifrænna að vinna
svona, þar sem maður er alltaf að
hitta nýtt og nýtt fólk, svo að ég
kaus heldur að reyna þetta.
— Er þér kunnugt um fleiri
blinda menn, sem leggja stund á
þetta sama?
—• Góður kunningi minn er úti i
Finnlandi núna til þess að læra
nudd. Hann er alveg blindur.
Sannleikurinn er einmitt sá, að
nudd er á margan hátt mjög æski-
legt starf fyrir blint fólk. Þessi
vinna byggist ákaflega mikið á
næmleik áþreifingarinnar, en þar
þykja blindir standa fyllilega
jafnfætis hinum sjáandi, og jafn-
vel enn framar i mörgum tilvik-
um.
— Þú ert auðvitað i samtökum
blinds fólks hér?
— Já, ég er i Blindrafélaginu,
sem aðsetur hefur i Hamrahlið 17.
— En þú býrð hér i stórhýsi
öryrkjabandalags Islands.
— Já. Eins og menn vita, þá er
Sauna, sem hann stýrir, hann
Eðvald Hinriksson, hér I Hátúni 8.
Það er næsta hús við þetta, þar
sem ég bý, og það er alveg
ómetanlegt fyrir mig að eiga
heima svo skammt frá minum
vinnustað. Ég er ekki nema tvær
til 3 mlnútur að ganga á milli
húsanna. Að visu fer nýja húsið
okkar við Hamrahlið fljótlega að
koma i gagnið, en ég býst þó ekki
við að flytja, það er svo ómetan-
legt að þurfa ekki langan veg til
vinnu sinnar, þegar svona er i
pottinn búið.
— Er þetta stór bygging, sem
Blindrafélagið hefur verið að
reisa við Hamrahlið?
— Já, það er geysimikil bygg-
ing. Þaö eru þrjár hæðir og kjall-
ari, og ég held, að ég megi segja,
MMMMMMMPIMMHMMMMMMMflMflMMMMMHMMMMHMMMMM
MMMiibibaLilfciUiiainabilfciíliilbiKiaiilMMMMfciafcdMMIiilliilMMMMfcilMMIiillMaiiillii
M
ImI
P«f
M
M
Vestmannaeyingar!
Steingrímur Benediktsson
gullsmiður
hefur fengið aðstöðu í
GULLSMIÐAVERKSTÆÐI
ÓLAFS G. JÓSEFSSONAR
óðinsgötu 7 — Rafhahúsinu
Sími 20-0-32
p*
M
P1
M
P*»
CmI
P>I
M
P*í
M
M
M
M
M
MMMMMMP1MMMMMMMMMP1MMMMMMMMMMP1MMMMMMMMM
b <2 Cf «1 CnS U i9 íá «3 íá (51* «3 ít «1 «1 & «1 ít <S ú «3 U «3 & i3 CmS ta Á í» 3 Í» «S L O b Á E* «1 E* «S tt «Í CmI t* £ L «1 CmB C* «3 SnB SmS t* «1 CmS C* «12* «9 C* t)C* t) CmS
Trúlofunarhringar
Fjölbreytt úrval af gjafavör-
um úrgulli, silfri, pletti, tini o.fL
önnumst viðgerðir á skartgirp-
um. — Sendum gegn póstkröfu.
GULLSMIÐAVERKSTÆÐI
ÓLAFS G. JÓSEFSSONAR
óðfnsgötu 7 — Rafhahúsinu