Tíminn - 22.07.1973, Page 40
M
i
*
i
t
k
——
GSÐI
fyrir góöan mai
^ KJÖTIONAÐARSTÖÐ SAMBANDSINS
>-----
Margur hefur átt yndisstund i Landmannalaugum, enda er veðrið þar oft biftt. Litadýrðina gefur
myndin aftur á móli litla hugmynd um.
Ferð
Framsóknar-
félaganna um
næstu helgi
ÞAÐ ER um næstu helgi, sem
Framsóknarfélögin efna til ferðar f
Landmannalaugar. Farið verður um
fagrar og söguríkar slóðir með farar-
stjórum, sem kunna frá mörgu og
merkilegu að segja.Mun óhætt að heita
þvi, að þetta verður eftirminnilegt
ferðalag, ef veður verður sæmilegt.
Ekið verður austur um sveitir eins
og leið liggur og síðan upp Landsveit
að Tröllkonuhlaupi og siðan að
Sigöldu. Athugaður verður möguleiki
á að skoða Hnubbafossa og siðan farið
um Frostastaðaháls i Landmanna-
laugar og þaðan i Kýlinga, ef veður
leyfir.
Á heimleið á að fara i Dómadal og
um Sölvahraun, þar sem sést I
Skjólkviar, og loks hjá Búrfelli niður i
Þjórsárdal. 1 heimleiðinni verður farið
um Grafning, ef timi vinnst til.
Látið ekki hjá liða að hringja i skrif-
stofu Framsóknarfélaganna og panta
far, áður en allir möguleikar til
þátttöku eru þrotnar.
Tvítug stúlka stóð upp fró saumavélinni og
fór að róa með grósleppunet
MEÐAL þeirra, sem stunduöu
grásleppuveiðar i Höföakaupstað
i vor, var tuttugu og tveggja ára
gömul stúlka, sem sagöi upp
starfi I saumastofu i kauptúninu
til þess aö komast á sjóinn. Hún
heitir Kristin Björnsdóttir og á
heima I húsi þvi, sem heitir Jaö-
ar.
Þó að sjósókn i ýmsum mynd-
um hafi jafnan verið undirstaða
afkomu fólks i Höfðakaupstað,
hafa konur ekki fengizt þar við
sjósókn, svo að blaðinu sé
kunnugt, og með fullri vissu sagt
er þar einsdæmi, að stúlka leggi
fyrir sig grásleppuveiðar.
— Mig langaði til þess að reyna
þetta, sagði Kristin þegar við
töluðum við hana. Bræður minir
tveir, Sigurður og Guðmundur,
hafa stundað grásleppuveiöar
undanfarin vor, en nú ætlaði
annar að hætta, og mér fannst til-
valið að setjast i sætið hans I
bátnum. Og það gerði ég.
Veiðarnar stóðu sem næst tvo
mánuði, og það var þriggja lesta
trilla, sem þau systkinin notuðu.
— Við lögðum net hér út með
landinu, sagði Kristin, undan
Króksbjargi — ætli það sé ekki
svona klukkutima ferð á trillu?
Maður varð auðvitað að vera i
sjóstakk þvi að annars hefði mað-
ur orðið hundblautur. Auðvitað
fær ég karlmannshlut — sama
hlut og bróðir minn hefði fengið,
ef hann hefði verið áfram á bátn-
um. Ég veit ekki ennþá, hvað ég
ber úr býtum, þvi að við erum
ekki búin að gera upp reikning-
ana.En það urðu fimmtiu tunnur
af grásleppuhrognum, sem við
söltuðum i vor.
Við spurðum Kristinu, hvort
hún gæti imyndað sér, að hún
sjóklæddist að nýju næsta vor,
þegar hrognkelsin skriða i þar-
ann.
— Það getur vel verið, svaraði
hún. Satt að segja finnst mér það
skemmtilegra að fást við
grásleppuna en sitja inni alla
daga, og svo er lika meira upp úr
þvi að hafa. Þannig var það að
minnsta kosti núna. —JH.
EITUREFNI I DYR-
Þar hefur einhver
UM VIÐ MYVATN
UNDANFARIN ár og áratugi
hefur notkun ýmissa eiturcfna
farið slvaxandi um heim allan.
Eitruðum úrgangi frá verksmiðj-
um cr miskunnarlaust dembt I
sjóinn og nærfellt allur jarðar-
gróður er nú orðið útaður með
eitri. Af þessu hefur leitt stór-
fellda mengun á öllu umhverfi
okkar.
Islendingar eru i þessu efni
betur settir en margar þjóðir aðr-
ar, af þvl að hér er mengun af
völdum iönaðar og þéttbýlís að
sjálfsögðu minni en með iðn-
væddum þjóðum i þéttbýlum
löndum. Þó er nú farið að gæta
hélendis eiturefna, sem berast
meö loftstraumum annars staöar
frá. Rannsóknir sem tveir sænsk-
ir náttúrufræðingar hafa varð-
andi eiturefni, sem berast með
loftstraumum, á Reykjanesi og
við Mývatn sýna, að við Mývatn
er að finna bæði DDT og PCB,
sem er eitur skylt DDT, en hins
vegar virðist Reykjanes vera
álveg laust við eitur. Orvinnsla
gágna er þó enn svo skammt á
veg komin, að ekki er hægt að
segja, hversu mikið eiturmagnið
er við Mývatn.
Vlsindamennirnir hafa enn-
fremur rannsakað dýralif við
Mývatn til þess að kanna, hvort
eiturs gæti í dýrum. Rannsakaðir
hafa verið fiskar, fuglar og smá-
dýrýmis úr vatninu og i ljós kom,
að I sumum dýranna gætti eiturs
- bæði DDT og PCB - þótt
meginhluti sýnishornanna sýndi
ekkert slikt.
Þótt þessar rannsóknir séu
allar á frumstigi, sýna þær, svo
aö ekki verður um villzt, að tekið
er að örla á eiturmengun hér-
lendis, þótt hún sé sem betur fer
ekki komin á jafn alvarlegt stig
og sums staðar erlendis. En allur
er varinn góður og okkur er þess
vegna hollast að hafa augun hjá
okkur I þessu sambandi. — HHJ
skelmir
FYRIR nokkrum árum risu
talsverðar deilur I Vestur-
Húnavatnssýslu vegna fram-
tiðarskipunar skólamáia i
héraði. Sameinuðust þá
nokkrir hreppar um bygg-
ingu skóla á Laugabökkum,
en I einum hreppi, sem til
greina kom, að þar ætti hlut
að, varö það ofan á að byggja
sérstakan skóla heima fyrir.
Þetta var Þverárhreppur, og
skólinn byggður að Þorfinns-
haldið á
stöðum I Vesturhópi.
Menn voru ekki á einu máli
um þessa ráðstöfun heima
fyrir, og liklega hefur sá,
sem áletraði skólabygging-
una á Þorfinnsstöðum i skjóii
næturinnar ekki fylgt flokk
þeirra, sem fyrir henni
stóðu. En hvað um það: Þar
stendur stórum og allvel
geröum stöfum nafn, sem
veldur þvi, að vegfarandinn
rekur upp stór augu, þar eð
pensli
það kemur annarlega fyrir
sjónir á skólahúsi. Nafnið
geta menn sjálfir lesið á
myndinni, og eins og hún ber
með sér er hakakross fram-
an við það og aftan og þar
aftan við einhver torráðnari
merki — kannski nokkurs
konar búmerki höfundar,
nema þau hafi merkinu, sem
ókunnugum liggja ekki I
augum uppi I skjótu bragði.