Tíminn - 20.04.1975, Síða 8
£
TÍMINN
Sunnudagur 20. aprfl 1975.
■
Starfsemi CARGOLUX cr ufn margtí föstum skoröum. Flug til fjarlægra Asfulanda er reglubundið.en
auk þess er flogiö hvert sem er i heiminum, hvenær sem er meö svo til hvaö sem er, Oft eru flug-
feröirnar tengdar hjalpar-og björgunarstarfi, en á þessari mynd er Cargoluxvél aö losa Rauða kross
jeppa á Bangfa Désh. en þar er sffellt hjálparstarf unniö til þess aö foröa milljönum manna frá hungri
og náttiiruhamförum.
franskt sjónvarpskerfi og Cargo-
luxvélin var með litsjónvarpstæki
handa þeim, auk annars.
Höskuldur varð nú eftir til þess að
afhenda tækin, en við hinir feng-
um bil til borgarinnar, þar sem
nú átti aðgista i 16 klukkustundir.
Þetta er áhafnarhvild, Crewrest,
eins og það heitir á flugmáli.
Hitinn á Bahrein er geysilegur.
Kemst oft yfir 39 gráður dag eftir
dag og úrkoman á ári er sáralitil.
Hér sviður sólin allt og þótt hér sé
nú vetur þá er okkur norðan úr
Dumbshafi nóg boðið og við
hlaupum i áttina að flugstöðinni
til þess að skýla okkur fyrir
steikjandi sólinni, sem sendi
geisla sina eins og brennheitt
regn til jarðarinnar. Loftið var
þurrt og þrungið eldnálum.
Bahrein er nokkuð tiður við-
komustaður CARGOLUX vél-
anna. Ber þarna margt til. Karl-
inn, eða furstinn, er gjarnan að
kaupa eitt og annað frá Evrópu til
þess að gleðja konurnar sinar,
eða þá þjóðina eins og hitt að
staðurinn er hentugur til milli-
lendinga á vissum flugleiðum fé-
lagsins. Þarna er tekin olia og
áhöfnin er hvild.
Flugvélabensin dýrara
í oliurikjum Araba
Nú kunna margir að halda að
liklega sé ódýrara að taka elds-
neyti ..beint úr borholunum’’ hjá
þeim þarna fyrir sunnan, en svo
er ekki. Óviða i Mið-Austurlönd-
um eru raffineri til þess að vinna
flugvélaeldsneyti. Olian sem
kemur úr jörðinni er þykk eðja,
sem mirmir á sjóðandi malbik. 1
henni er fullt af óþverra, sem
verður að nemast á brott, áður en
jarðolian er hæf sem eldsneyti.
Flugvélabensin kostar þvi meira
heima hjá oliukóngunum. en i
Evrópu, þvi það verður að flytja
það þangað og til baka aftur, sem
flugvélabensin. Risaskip, súper-
tankarar, eins og þeir heita flytja
jarðoliuna til Evrópu til hreinsun-
ar.
Guöhræösla íslam
á móti brennivini
Furstadæmin i Persaflóa munu
vera fimm talsins. Þar ri'kir ein-
ræði og þar er stjórnað með lög-
reglu og guði landsins. en lands-
menn eru Múhameðstrúar. Alls
munu Múhameðstrúarmenn vera
nær 450 milljónir i heiminum og
er það helmingi fleira fólk en það
er játar kristna trú. Einveldið i
þessum löndum er bvggt á hefð og
ekki má á milli sjá hvor er hrædd-
ari við hann guð, þegnarnir eða
einvaldurinn.
Allah, guð Múhameðstrúar-
manna. eða lslam, sem talar i
nafni hans er ekki jafn frjáls-
lyndur i öllum Arabalöndum.
Hann er á móti áfengi i flestum
Múhameðstrúarlöndum og
dauðarefsing liggur við þvi að fá
sér glas, þar sem þetta er tekið
bókstaflega. önnur ..frjálslynd-
ari” Arabariki láta sér nægja að
setja auglýsingu frá íslam á
barnum, þar sem minnt er á við-
horf trúarbragðanna til áfengis.
Bahrein er eitt þeirra. Þangað
drifur þvi fjölda þyrstra trú-
bræðra, sein koma hingað bara til
þess að drekka sig fulla, þvi i
heimalandinu er farið eftir bók-
stafnum.
Fatatizkan skemmtileg
Fatatizkan er skemmtileg i Ba-
hrein. Menn koma út á götuna i
náttfötunum sinum. eins og þeir
hafi ekki mátt vera að þvi að
klæða sig i föt, vegna annrikis og
konurnar eru með blæju fyrir
andlitinu. Þótt þeir innfæddu
virðist harla skuggalegir og alls
ekki traustvekjandi við fyrstu
sýn eru þeir i raun og veru strang
heiðarlegir. Strákarnir hafa
komið i banka i þessum rikjum og
þar liggja peningarnir bara á
stórum borðum, eins og verið sé
að þurrka mó. Peningahvelfingar
eru engar, þvi enginn stelur, þvi
refsingin er þung. Fingur, eða
Jónas Guðmundsson:
AUSTURLANDAFERÐ III
BAHREIN OLIUFURSTA-
DÆMIÐ í PERSAFLÓA
Skrúiuþotan stei'ndi
stööugt til suöurs yí'ir
eyöimerkur og solsviöna
jöröina. Saudi Arabia,
Kgvptaland og þaö voru
liönir sjö timar siöan viö
yfirgáfum Evrópu undir
grátandi himni. Hávaö-
inn frá hreýflunum varö
smám saman partur af
okkur sjálf'um og viö
námum hann ekki leng-
ur. þvi hann var oröinn
hluti þeirrar þagnar er
umlukti okkur og málm-
fuglinn öríleyga.
&
cargolux
Brátt blikaði á Persa-
flóa framundan stefni.
k"yrir neöan okkur var
brúnn sandur, sandhöf,
sem bylgjuðust fyrir
storminum, endalaus
höf af gljúpum sandi,
sem þyrlaðist til og frá.
Þorp i sandauðn
En maðurinn lætur ekki að sér
hæða. Viða voru þorp á stangli,
örfá hús og manneskjur. Ekkert
annað. Enginn vegur, enginn
gróður og við fórum ósjálfrátt að
hugsa um atvinnulifið á svona
stað. Hvað gerði fólk sem bjó i
sandauðn. Á hverju lifði það, en
ckkert skynsamlegt svar virtist
vera til.
Varla voru þetta fjárhirðar eins
og i bibliusögunum. Engin kind
gat gengið mörg hundruð kiló-
metra til að finna strá, eða vatn,
en samt bjó þarna fólk, en svo
kom Persaflói undir vængina og
særinn var rauður þennan dag.
Rauðahafið var hinum megin við
auðnina miklu og sterk sólin
stakk geislum sinum djúpt niður i
svalandi löginn. Við vorum á leið
til Bahrin, sem er eitt af fimm
furstadæmum i Persaflóa, sem
öll eiga það sammerkt að vera
auðug af olfu og þá um leiö auðug
af dollurum og pundum.
Nú varö skyndilega breyting á
öllum okkar hag. Guðjón flug-
stjóri dróaf hreyflunum og beindi
tröll vaxinni skrúfuþotunni til
jarðar og lifið fékk nýjan stil sem
vakti af drunganum og hreyflarn-
ir nýjan tón, sem aðskildi hávað-
ann frá þögninni mildu. Flug-
mennirnir fóru yfir listann, hjólin
fóru niður méð hnykk og loft-
hemlarnir drógust niður. Vélin
sveif til jarðar i langri samfelldri
lokastefnu. Framundan grillti i
litla borg, flugvöll og nýtizkulega
flugstöðvarbyggingu. Nokkrar
þotur stóðu þar fyrir framan. Og
með þungri stunu snerti flugvirk-
ið brautina, sem kveinkaði sér
upphátt undan þunganum. Svo
var hemlað með þvi að láta loft-
skrúfurnar vinna afturábak og
innyflin tóku á öllu sinu, til þess
að halda stöðu sinni i máttlausum
kviðnum. Við vorum i Bahrein.
Lent i Bahrein
Það tók ekki langan tima að
aka að flugstöðinni, þvi við nám-
um staðar svo til fyrir framan
hana á brautinni og fyrir framan
var numið staðar og hljóðið i
hreyflunum dó úi i fjarska.
Höskuldur hratt upp dyrunum og
heit loftgusa kom inn i vélina.
Þetta er sólarland og þótt nú væri
vetur, var hitinn nær þrjátiu stig.
Landið er á mörkum hitabeltis-
ins, sem umlykur jörðina eins og
lifstykki. Bahrein, hét þetta sól-
sviðna land.
Bahrein er aðeins 20 milur
undan strönd Saudi Arabiu og er
sjálfstætt riki, oliufurstadæmi.
Reyndar eru þetta nokkrar eyjar
og er Bahrein stærst þeirra, en
aðrar stærri eyjar eru Muharraq,
Sitra og Umm Nasan. Stærsta
eyjan er einnig þekkt undir nafn-
inu Manama og hefur komið i
heimsfréttirnar stundum. þvi Ir-
anir gera kröfu til yfirráða þarna,
einsog vfðar á eyjuia i Pprsaflóa.
Svóna einkennileg er nú pólitikin i
Persaflóa, að menn gera kröfu til
yfirráða á eyju. sem liggur við
strendur annars rikis, eða Saudi
Arabiu, en auðvitað er þessu ekki
sinnt.
A Bahrein búa um 180 þúsund
manns, mest Arabar og I höfuð-
borginni Manama búa um 60.000
manns. Þetta minnir þvi svolitið
á Island, fólksfjöldinn.
Hin heita sól
Eyjarnar munu vera um 450
ferkilómelrar að stærð og hér
lifðu menn á perluköfun, fiskveið-
um og á þvf að rækta harðgerðar
jurtir. Eyjaskeggjar voru einnig
kunnir fyrir skipasmiðar á sinum
tima, en svo kom olian til sögunn-
ar árið 1932 og nú er hún það eina
sem skiptir máli. Olian hefur haft
geysileg áhrif á efnahag: lands-
ins. Nú hafði furstinn keypt
Á hótelinu var krókur í loftinu
fyrir þó sem vildu hengja sig
X